tag:blogger.com,1999:blog-41470975025683160762024-03-06T01:17:19.687+02:00Пролетар Україниproletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.comBlogger204125tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-40119159020114514702023-11-16T17:29:00.011+02:002024-03-05T10:58:34.251+02:00Історія одного фейку. Скільки насправді було українців серед більшовиків в 1918 році?<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBada4K7Tsxyw1ArfA7He2Wf2-ZOMSTIOWXCVUU5RVRJZ23lLTMOo7HSJLzj8RatUIItmRbuUkRvSvv87IP4wPqwl5WkRrwcRnvAXzs-bmGeqTJ62SsUYaVsmSe-s1fGmiJ1hTYy-qqPI7fbxjlcTsmVh5pEkOaggKveCG88oXr9MDmrtHsujD292Fl3dX" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="1274" data-original-width="1966" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBada4K7Tsxyw1ArfA7He2Wf2-ZOMSTIOWXCVUU5RVRJZ23lLTMOo7HSJLzj8RatUIItmRbuUkRvSvv87IP4wPqwl5WkRrwcRnvAXzs-bmGeqTJ62SsUYaVsmSe-s1fGmiJ1hTYy-qqPI7fbxjlcTsmVh5pEkOaggKveCG88oXr9MDmrtHsujD292Fl3dX=w640-h414" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Національний склад РКП(б) за переписом 1922 р.</td></tr></tbody></table><br /><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В 2022 році вже в розпал російсько-української війни
вийшло друком друге видання книги «Геноцид українців 1932-1933 за матеріалами
досудових розслідувань» (упорядники Олександр Петришин, Микола Герасименко,
Олеся Стасюк), де опубліковано результати «судових експертиз», виконаних на
замовлення Служби безпеки України в межах кримінального провадження за №
22019000000000309 в 2019-2020 роках за фактом геноциду українського народу
1932-1933 років<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Хоча книга вийшла під грифами Національної академії правових наук України,
Служби безпеки України та Інституту української археографії та джерелознавства
імені М. Грушевського Національної академії наук України, а до цих «комплексних
судових експертиз» залучили понад десяток істориків з високими науковими
ступенями, методика проведення цих «експертиз» досі викликає чимало запитань. Власне
вже перше видання цієї книги в 2021 році викликало скандал серед істориків
через порушення наукової доброчесності та маніпулятивне прагнення «вивести
красивую цифру» в 10,5 мільйонів жертв геноциду українського народу в 1932-1933
роках, що насправді підриває наукові засади дослідження голодомору та
перекреслює досягнення української історичної науки<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. Історики
та демографи вже відзначили наявність у цих «судових експертизах» численних
маніпуляцій, підтасовок та фальсифікацій, зокрема у цифрах населення УСРР на
1932 рік, посиланнях на праці демографів Степана Соснового та Арсена Хоменка,
історика Джеймса Мейса, фальшованих цитат В. Леніна тощо<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjkQIzL3HuP-1MWYZZ3rhbxmBLs7aK_ap2fLeqBI027X2PZwf-OLpO4S28JYU3onLtdh4HzIEZ21CbjWZ2mib4oNFjHfZ94nV_WaMBAgKeJ5uM3AXYhNmbMEUtDHIBXYN7Z-L_-6egiVDXHQQXB4uCVzXTQKKP7FxCHdUmyPoj4KzZ5gUbMXCk5gdytwY7D" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="456" data-original-width="299" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjkQIzL3HuP-1MWYZZ3rhbxmBLs7aK_ap2fLeqBI027X2PZwf-OLpO4S28JYU3onLtdh4HzIEZ21CbjWZ2mib4oNFjHfZ94nV_WaMBAgKeJ5uM3AXYhNmbMEUtDHIBXYN7Z-L_-6egiVDXHQQXB4uCVzXTQKKP7FxCHdUmyPoj4KzZ5gUbMXCk5gdytwY7D=w262-h400" width="262" /></a></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Мене особисто зацікавила теза із розділу ІІ пункт 3
«Висновку комплексної судової історико-криміналістичної експертизи» № 979 від
10.12.2020 р., який підписали сім докторів та три кандидати історичних наук: «З
початком військової окупації України керівництво РСФРР одночасно формувало
окупаційні органи влади та управління, використовуючи новостворену Комуністичну
партію більшовиків України – до кінця 1918 року вона налічувала 4364 члени
(українців серед них було 130) (На шляху до І з’їзду КП(б)У / П.Л. Варагюк,
І.Л. Гошуляк, І.Ф. Курас. Про минуле заради майбутнього / упоряд. Ю. Шаповал;
ред. кол.: І.Ф. Курас та ін. Київ: Вид-во при Київ. ун-ті, 1989.С.29)»<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><span style="text-indent: 47.2667px;">Звернення до згаданої в посиланні книги «Про минуле – заради майбутнього» показує цілковиту відсутність цих цифр на вказаній сторінці та й у всій книзі в цілому. На сторінці 29 вказано лише, що до німецько-австрійської окупації України у складі більшовицьких організацій республіки налічувалося понад 80 тисяч осіб, а на травень 1918 року внаслідок репресій та розгрому партійних організацій, </span><span style="text-indent: 47.2667px;"> </span><span style="text-indent: 47.2667px;">порушення партійних зв’язків тощо – трохи більше 1 тисячі осіб</span><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="text-indent: 47.2667px;" title=""><sup><sup><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">[5]</span></sup></sup></a><span style="text-indent: 47.2667px;">. Щодо національного складу більшовицької партії в Україні в цій книзі є лише дані на 1923 рік: «на той період українці у складі КП(б)У становили 30 %»</span><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="text-indent: 47.2667px;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">[6]</span></span></span></a><span style="text-indent: 47.2667px;">.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4Z3wY1QmcikiqcHE_mBKjZ9DVVPRIGlqZAfMuadEPDBRzJ7ItA7VOTUVIjwIvLXRqmtpo6uV15Rfkqa_15bLKVPbCj2SO9XwPLUbq7R6K-x3cbvhOOxGv45a6evxa6qRa78rYoUYM-BfJH_5b_QHMGr9c6lMsmso7EZX0SKqy9Uc-OQRLbTaJFblMinmS" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="4080" data-original-width="3060" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4Z3wY1QmcikiqcHE_mBKjZ9DVVPRIGlqZAfMuadEPDBRzJ7ItA7VOTUVIjwIvLXRqmtpo6uV15Rfkqa_15bLKVPbCj2SO9XwPLUbq7R6K-x3cbvhOOxGv45a6evxa6qRa78rYoUYM-BfJH_5b_QHMGr9c6lMsmso7EZX0SKqy9Uc-OQRLbTaJFblMinmS=w300-h400" width="300" /></a></div><br /><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjN22C-GkrmApaJkUemsDVnN68w8bYzIUw2ZBbUkLkYaPyCCLMCfRR55GQMYkMTNHi4nWai0TsbwG4BlVOR7-UUVVUwv0KFbPcTmPQhmusabxVMQuPutsl2Sb_JyQbRlnWUhQFuGERcAFA3R-XU4AmgL-2gMszae0HD2GNcYIk0BL4nv6nE7jA6ryz2FrhG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="4080" data-original-width="3060" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjN22C-GkrmApaJkUemsDVnN68w8bYzIUw2ZBbUkLkYaPyCCLMCfRR55GQMYkMTNHi4nWai0TsbwG4BlVOR7-UUVVUwv0KFbPcTmPQhmusabxVMQuPutsl2Sb_JyQbRlnWUhQFuGERcAFA3R-XU4AmgL-2gMszae0HD2GNcYIk0BL4nv6nE7jA6ryz2FrhG=w300-h400" width="300" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Звідки ж тоді з’явилися ці цифри? Цифра 4364 члени КП(б)У,
представлених на її першому з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">їз</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">д</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">і</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">5-12
липня 1918 року в Москві, фігурує в багатьох радянських виданнях, починаючи від
1918 року. Проте в останньому виданні протоколів цього з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">їз</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ду</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">, здійсненому в 1988 році, вказано, що дослідження оригіналу протоколу,
проведене в Київському науково-дослідному інституті судових експертиз,
показало, що насправді там була цифра 4301. Всього в роботі з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">їз</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ду</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"> взяли участь 65 делегатів з вирішальним голосом, які представляли 40
організацій, та 154 делегати із дорадчим голосом. Зокрема делегати
представляли: Катеринославську губернію – 29 делегатів від 1845 членів партії,
Київську губернію – 9 делегатів від 717 членів партії, Харківську губернію – 6
делегатів від 316 членів партії, Херсонську губернію – 7 делегатів від 465
членів партії, Полтавську губернію – 7 делегатів від 455 членів партії,
Чернігівську губернію – 8 делегатів від 296 членів партії, Подільську губернію
– 2 делегати від 58 членів партії, Таврійську губернію – 1 делегат від 52 членів
партії. Крім того були делегати від Білорусі: один делегат від Гомеля, що тоді
входив до складу Української держави, від 50 членів партії, та два делегати від
Мінської губернії від 67 членів партії. Підрахунок вказаних даних по губерніях
дає загальну цифру 4381 член партії, але сюди увійшли також ті організації,
делегати від яких були позбавлені вирішального голосу<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiH-FN5ueS_pDXC0r2wOXQH3yxdrVMwuwZdLog2erPCLiRLyFzDDBrvSVuvFeQJgJqJG5ti1d24UNmrLEShqmxwqYc8DTJO1ld3FxFxqjs4Z8mfkDDvcigI0dZDWReQUN46VJeggh-adyHKFdqWr6e-MjO7Rz1g-dDPMCuZRK0C11f1OWOZbMU1mbJbF0YS" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="381" data-original-width="247" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiH-FN5ueS_pDXC0r2wOXQH3yxdrVMwuwZdLog2erPCLiRLyFzDDBrvSVuvFeQJgJqJG5ti1d24UNmrLEShqmxwqYc8DTJO1ld3FxFxqjs4Z8mfkDDvcigI0dZDWReQUN46VJeggh-adyHKFdqWr6e-MjO7Rz1g-dDPMCuZRK0C11f1OWOZbMU1mbJbF0YS=w260-h400" width="260" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Софія Соколовська (1894-1938), член мандатної комісії першого з'їзду КП(б)У. Підпільні псевдоніми "Мрійська", "Олена Свєтлова". На початку 1918 р. - голова Чернігівського ревкому та комітету більшовиків, потім на партійній та радянській роботі. 9.04.1919 газета ЦК КПУ "Коммунист" вмістила некролог "тов.Софії Соколовської, розстріляної найманцями капіталу в Одесі". Проте насправді її розстріляли в НКВД в 1938 р.</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">При чому навіть серед делегатів із вирішальним голосом
досі не встановлено прізвища восьми осіб, а серед делегатів із дорадчим голосом
таких більше десяти. В Українській державі гетьмана Павла Скоропадського
фактично в умовах німецько-австрійської окупації партія більшовиків була
заборонена та діяла в підпіллі, а делегати партійного з’їзду переважно
повідомляли свої псевдоніми, а не реальні прізвища. Ясна річ, що не могло бути
й мови про особисте анкетування усіх членів партії, зокрема й щодо їх
національного складу. В матеріалах з’їзду вказано, що в 31 організації партії
були обшуки та арешти їх членів гетьманською Державною вартою та окупаційними
військами, в тому числі в 21 організаціях були зафіксовані й розстріли їх
активістів<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. З
огляду на стан джерельної бази неможливо встановити національність не тільки
усіх членів КП(б)У на 1918 рік, але навіть національність усіх делегатів перших партійних з’їздів, тим більше, що навіть прізвища їх усіх не збереглися. <o:p></o:p></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: left;">До речі в жовтні 1918 р. відбувся другий з</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: left;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: left;">їзд КП(б)У, на якому
було представлено близько 9 тисяч членів партії</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Складніше з’ясувати, звідки ж взялася цифра 130 українців
у складі КП(б)У на момент першого її партійного з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">їзду. Цю цифру називають у своїх працях українські
історики Микола Фролов, Микола Дорошко та Олена Любовець. Микола Фролов у
статті 2009 р. посилається на ту саму книгу (і ту саму сторінку) «Про минуле -
заради майбутнього» 1989 р., де такого і близько немає<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Микола Дорошко у статті 2007 р. пише, що у липні 1918 р. на території України
працювало 4364 члени більшовицької партії, з яких лише 130 (3 %) називали себе
українцями. При цьому він посилається на книгу Михайла Шкільника «Україна у
боротьбі за державність» 1971 р.<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> В
цій книзі дійсно є таке твердження, але без жодних посилань на джерела<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Очевидно також, що сам Михайло Шкільник не мав ніякого стосунку до КП(б)У та не
мав доступу до її партійних архівів. Таке саме твердження про 130 українців або
3 % від складу КП(б)У в 1918 р. містить і стаття Олени Любовець із тим самим
посиланням на книгу М. Шкільника<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgWQhEJkahH-LranslcJ3AaftGyF10Zg25-eMtAEpuIJbnfHjEp0hkr1U-1KjdfIzyGVmkRw_6o0-yhLSHF6yqlc2_EfaDvO40UsMmY59BFXeCPsF8b0XfR9jSGrIeLNkyf3ik3_vPxBmExdXXNerctZbVwKivR13SmSyG5kBnqcGv1oIlfjp9x7JALVkPA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="456" data-original-width="310" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgWQhEJkahH-LranslcJ3AaftGyF10Zg25-eMtAEpuIJbnfHjEp0hkr1U-1KjdfIzyGVmkRw_6o0-yhLSHF6yqlc2_EfaDvO40UsMmY59BFXeCPsF8b0XfR9jSGrIeLNkyf3ik3_vPxBmExdXXNerctZbVwKivR13SmSyG5kBnqcGv1oIlfjp9x7JALVkPA=w272-h400" width="272" /></a></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Першим запровадив цю цифру в науковий обіг історик Матвій
Стахів в 1955 р. В своїй брошурі «Звідки взялася совєтська влада в Україні» він
зокрема писав: «Згідно з офіційними даними партійного перепису КП(б)У в 1918
р., ця організація мала в своїх рядах тільки коло 3 % членів, що призналися до
української нації. Коли зважити, що большевицька партійна організація в Україні
числила в 1918 р. взагалі тільки 4364 члени, то процент осіб, що признавалися
до українського роду, серед членства в абсолютних цифрах був просто зникаючим у
порівнянні з тодішнім понад 30 мільйоновим населенням України. Адже цей процент
показує, що лиш коло 130 Українців на всю Україну призналися до приналежності
до большевицької партії»<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. При
цьому Матвій Стахів посилається на матеріали партійного перепису ВКП(б) 1927
року, але в цих матеріалах також немає таких даних. Та й в принципі бути не
могло. Ясна річ, що ніякого партійного перепису в 1918 році не було ні в усій
РКП(б), ні тим більше в КП(б)У, яка діяла в умовах підпілля. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Перший загальний партійний перепис РКП(б) було проведено
лише в 1922 р. Він зокрема виявив, що серед членів КП(б)У, які вказали свою
національність, було 53,6 % росіян, 23,3 % українців, 13,6 % євреїв, 2,4 %
поляків та 7,1 % представників інших націй.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"> </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Однак
серед<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>55 тисяч членів КП(б)У на 1922 р.
лише 3 % вступили у партію до 1917 р., і лише 10 % - у 1917 р., решта - пізніше,
тому переносити механічно ці дані на 1917-1918 р. навряд чи можливо<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiMMHmnh54j7VgKv4B2MPj__1aFs7BX6AN5OrUJd634oiqJ8J65SaGoLJlBrdmXrUpMA6stbDxHc4sE5OC4fbeulHr0Pu219JtiZu6Y4eLqKM8aoYAPyw_uxyymbrXz0wQftHKWlzAMeKn4QWHi7D9X6Ns3qVfSTXsvbwrV20557mkF5EgAuCDE4F5BAycY" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="1261" data-original-width="2048" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiMMHmnh54j7VgKv4B2MPj__1aFs7BX6AN5OrUJd634oiqJ8J65SaGoLJlBrdmXrUpMA6stbDxHc4sE5OC4fbeulHr0Pu219JtiZu6Y4eLqKM8aoYAPyw_uxyymbrXz0wQftHKWlzAMeKn4QWHi7D9X6Ns3qVfSTXsvbwrV20557mkF5EgAuCDE4F5BAycY=w400-h246" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Національнйи склад КП(б)У за переписом 1922 р.</td></tr></tbody></table><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">На початку революції 1917 р. більшовицька партія
налічувала 24 тис. членів. На момент першого загального партійного перепису
1922 р. РКП(б) налічувала 375,9 тис осіб, з яких лише 10023 вступили в партію
до 1917 р. При аналізі національного складу РКП(б) на 1922 р. впадає у вічі
значно більший відсоток росіян серед її членів (72 %), ніж серед усього
населення СРСР за переписом 1920 р. (55 %). Для порівняння, серед більшовиків
із дореволюційним стажем росіян було 56 %, представників інших народів - 43 %,
в тому числі українців - 326 (3,2 %). Партійний стаж із 1917 р. мали 34125
членів РКП(б), з них росіяни становили 23029 (67,5 %), неросіяни - 11096, в
тому числі українці - 1686 (4,94 %). Партійний стаж із 1918 року мали 2379
українців або 3,8 % усіх, хто вступив у РКП(б) в 1918 році.<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjjcJ1fItPbr7CuR-JsS-C2SK1y4xKdipIypBxITC6kFacU5-b0GzWhKJzGcpY0CibUW8Rc_x5jJ-fevODLWNTNsSAkhR2-w7ZbyNtK2Q8uDVgahROxbYpq8kkCzUEyekpS9kvYf-q72qF-VebFqMVcFdcHZC1DqRRTnZQQTxpIaD89X92uayYO8cpNO17f" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="1588" data-original-width="1146" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjjcJ1fItPbr7CuR-JsS-C2SK1y4xKdipIypBxITC6kFacU5-b0GzWhKJzGcpY0CibUW8Rc_x5jJ-fevODLWNTNsSAkhR2-w7ZbyNtK2Q8uDVgahROxbYpq8kkCzUEyekpS9kvYf-q72qF-VebFqMVcFdcHZC1DqRRTnZQQTxpIaD89X92uayYO8cpNO17f=w461-h640" width="461" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Всероссийская перепись членов РКП 1922 г. Вып.5.- М.1924.</td></tr></tbody></table><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Тобто всього до кінця 1918 року в партію більшовиків
вступило щонайменше 4391 українець. Це лише ті, що перебували в партії на
момент перепису 1922 року. Але ж відомо, що багато більшовиків не дожили до
цього перепису: були вбиті різними воюючими сторонами, померли від тифу чи
інших хвороб, були виключені або самі вийшли із партії. Так наприклад Петро
Слинько, лідер групи лівих в УСДРП, яку на першому з’їзді КП(б)У прийняли до
партії більшовиків, обраний тоді ж до складу ЦК КП(б)У, був убитий денікінцями
в Харкові в листопаді 1919 р. Загалом ця група лівих українських
соціал-демократів за спогадами її активіста Афанасія Буценка налічувала 225
осіб<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Були українці і серед самих більшовиків із дореволюційним стажем, наприклад
серед делегатів першого з’їзду: Софія Соколовська (псевдоніми Мрійська, Олена
Свєтлова) з Чернігова, Касьян Неровня (Матеренко) з Конотопа, Володимир Клочко
(вбитий наприкінці грудня 1918 р. військами УНР) з Катеринослава, Федір Жарко
(Пилипенко) з Новомосковського повіту Катеринославської губернії. Останній
наприклад в 1921 р. добровільно вийшов із партії більшовиків на знак протесту
проти нової економічної політики, але повторно вступив в 1925 р. <a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Дані партійного перепису 1922 року корелюються із даними
анкет шостого з’їзду РСДРП(б) в серпні 1917, серед яких було 3,5 % українців,
та восьмого з’їзду вже РКП(б) в березні 1919 р., серед яких було 3,6 %
українців<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Сьомий з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">їзд РКП(б) в березні 1918 р. був екстреним й дані про
його національний склад не збереглися.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Очевидно також, що кількість українців в усій РКП(б) не
співпадає із кількістю українців в КП(б)У. Дані партійних переписів 1922 і 1927
років вказують, що приблизно половина українців-більшовиків працювали за межами
України. В 1918 році з огляду на умови підпілля таких мабуть було більше
половини: наприклад такі відомі українці більшовики як Григорій Петровський,
Микола Скрипник, Володимир Затонський, Василь Шахрай в 1918 р. працювали в
РСФСР, але вже в 1919 році вони повернулися в Україну. Якщо Василь Шахрай став
безкомпромісним самостійником, якого виключили з партії більшовиків та вбили білогвардійці,
то перші троє стали співтворцями більшовицького режиму та СРСР і навіть
провідниками офіційної політики українізації в 20-ті роки. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Таким чином Матвій Стахів переніс відсоток українців
серед усіх більшовиків із партійним стажем до 1917 року 3,2 % на членів КП(б)У
1918 року і помноживши на чисельність її членів за офіційними публікаціями про
перший з’їзд КП(б)У вивів цифру <i>«коло 130 українців»</i>, яка й пішла в
історіографію без достатньої перевірки. На жаль ця маніпуляція стала фейком,
який досі некритично поширюють деякі історики. А коли такий фейк включають в так
звану судову експертизу для резонансної судової справи про голодомор-геноцид українців
1932-1933 років, то це підважує довіру до цієї справи взагалі. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Внаслідок політики коренізації та українізації в 20-ті
роки відсоток українців серед більшовиків України суттєво виріс. Вже партійний
перепис 1927 року показав, що кількість росіян в КП(б)У вже була менша за
кількість українців, а в 1928 році кількість українців в КП(б)У перевищила 50 %
і далі вже ніколи не падала нижче половини. Тобто збільшуючи штучно число жертв
голодомору 1932-1933 років, фальсифікатори свідомо збільшують число жертв,
знищених самими українцями і нівелюють спротив, який на різних рівнях чинили
українці в середині самої радянсько-партійної системи<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. Кому
це вигідно – здогадатися неважко.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Нагадаю для прикладу ситуацію до 1917 року. В першому і
останньому всеросійському переписі населення 1897 року не було запитання про
національність, було лише запитання про рідну мову, тому історики визначають
етнічний склад населення<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>того часу саме
за відповідями на це запитання. Отже за переписом 1897 р. в найбільшому тоді
місті України Одесі українцями за рідною мовою себе визнали лише 9,4 %, в Києві
- 22,5 %, в Харкові – 25,9 %, в Катеринославі – 15,9 %, в Чернігові - 36,5 %. Переважно
російськомовне місто протистояло україномовному селу й це було ознакою
колоніального становища України в Російській імперії. Вже за переписом 1959
року українці серед населення Одеси вийшли на перше місце: 41,5 %, на 1989 –
48,9 %, на 2001 – 61,6 %, хоча переважною мовою спілкування довго ще залишалася
російська, та й зараз не можна сказати про абсолютну перемогу української. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Українська революція 1917-1921 років мала нерозривні
національно-визвольні та соціальні завдання й попри всі численні жертви та
втрати більшість цих завдань було виконано: на місці колишніх губерній Російської
імперії, колишньої Малоросії та Новоросії, виникла Українська республіка.
Завоювавши УНР, більшовики змушені були зберегти її у формі УСРР - УРСР, яка в
1945 р. стала співзасновницею ООН, а в 1991 проголосила незалежність. За своїм
соціальним змістом та значенням Українська революція 1917-1921 років була
буржуазною революцією, що так само як російська революція наслідувала в
основних рисах Велику Французьку революцію 1789-1799 років. Ліквідація залишків
феодально-абсолютистського ладу, розподіл поміщицьких земель між селянами
створили умови для буржуазної модернізації суспільства, переїзду основної маси
населення у міста, ліквідації неписьменності, українізації державного апарату
та освіти, чому особливо сприяла політика коренізації 20-х-30-х років. Все це
сприяло завершенню формуванню української модерної нації, свідченням чого був
референдум 1 грудня 1991 року.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Звісно що це все не означає, що більшовики створили Україну,
як зараз каже кремлівська пропаганда. Більшовики, як свого роду російські
якобінці, були просто розумніші за білогвардійців та сучасного їх послідовника
Путлєра, тому більшовики визнали факт існування української нації та узаконили
його, аби втримати владу над нею. І більшовицький режим звісно не був ні
соціалізмом, ні комунізмом, скільки би не торочила їх пропаганда. Це було
класове суспільство, де роль експлуатуючого та панівного класу грала
партійно-державна номенклатура, яка для утримання свого панування
використовувала найжорстокіші методи, відомі в історії людства – терор,
обмеження свободи пересування, а в окремих випадках і геноцид.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Після розпаду СРСР в 1991 р. основна маса цієї
партійно-державної номенклатури трансформувалася в нових власників життя,
капіталістів та чиновників нової держави, а переважна більшість робітників,
селян та інтелігенції залишилася в тому ж становищі або поїхали за кордон
шукати щастя в інших країнах.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Для правильного розуміння радянського періоду історії
України взагалі на мій погляд найкраще підходить формула, яку запропонував
український правник і політолог, колишній редактор радіостанції УПА
"Самостійна Україна", Богдан Галайчук в 1953 році: Україна - це нація
поневолена, але державна<a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEghkDBcA8mlMdZMNTguomhfFBQAHhMqmJIFoGyyZpLC1yhLYPJfpUFdiwBacS2a2qftILeOoihYBuk-dbmf2ziOhcjb0-9Moa1-bbG2tbdAL-az1r_vhd0klQ408VI_uMbjkZUowtGypfz9QSsd6PG1xp9jT_EuxokBmwkZv5dcTLbVTTIjZT_VO267e2mQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="535" data-original-width="396" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEghkDBcA8mlMdZMNTguomhfFBQAHhMqmJIFoGyyZpLC1yhLYPJfpUFdiwBacS2a2qftILeOoihYBuk-dbmf2ziOhcjb0-9Moa1-bbG2tbdAL-az1r_vhd0klQ408VI_uMbjkZUowtGypfz9QSsd6PG1xp9jT_EuxokBmwkZv5dcTLbVTTIjZT_VO267e2mQ=w297-h400" width="297" /></a></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Нагадаю, що Українська РСР в 1945 році стала
членом-співзасновником ООН, хоч УРСР не була на той момент незалежною державою,
а була цілком під контролем Москви. Галайчук ділить усі радянські чи совєцькі
республіки на дві категорії: Перша - ті, що були підкорені більшовиками, але
виникли без їх участі, як от Україна, Грузія, Вірменія, Азербайджан. Друга -
ті, що були утворені рішенням Москви, як наприклад Узбекська, Туркменська,
Таджицька, Киргизька, Казахська. Українська СРР спершу мала назву Українська
Народна Республіка - й це зовсім не випадково, бо УСРР - УРСР фактично була
спадкоємцем саме тієї незалежної Української Народної Республіки, що виникла в
результаті Української революції 1917-1921 років. Ленін не даремно переконував
Артема в лютому - березні 1918 року кинути ігри в Донецьку республіку, бо
"за географією Винниченка все одно Донбас входить до складу України".
Хоч Винниченко на той час уже не був головою уряду УНР, але Ленін чітко засвоїв
територіальні межі України, зафіксовані в Третьому та Четвертому Універсалах Української
Центральної Ради. Ленін дійсно не створював Україну, як це зараз каже російська
пропаганда, а лише визнав реальний факт існування української нації та
Української Народної Республіки, і саме в цій республіці більшовики здійснювали
переворот та цю республіку після довгої та кривавої боротьби змогли підкорити
та перетворити на Українську СРР - УРСР.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>І саме ця форма поневоленої державності була основою для утворення
суверенної України в 1991 році, коли Верховна Рада УРСР на чолі із секретарем
ЦК КПУ Леонідом Кравчуком ухвалила Акт проголошення незалежності України. До
речі спадкоємність із УНР фактично визнав і Державний центр УНР в екзилі – 23 серпня
1992 р. президент УНР в екзилі Микола Плав’юк передав свої повноваження
колишньому голові Верховної Ради УРСР і першому президенту незалежної України Леоніду
Кравчуку.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Чи міг проголосити незалежність утворений нацистами
райхскомісаріат Україна, не кажу вже про дистрикт Галичина чи Трансністрію, яку
Гітлер віддав Антонеску? Гадаю, що це риторичне запитання. Очевидно що ні.
Гітлер на відміну від Леніна ніколи не визнавав жодних прав за Україною та
українцями. Навіть бійці УПА визнавали, що для фізичного збереження української
нації в роки другої світової війни найбільше зробили саме ті українці, що
воювали в Червоній Армії проти нацизму. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Тут можна провести ще одну паралель з Індією. Вона стала
членом ООН також в 1945 році, хоч на той момент була ще цілком під владою
Англії<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- як британський домініон Індія,
який здобув незалежність лише в 1947 році. За три століття британського
колоніального панування англійці також вчинили в Індії багато злочинів, серед
яких були й організовані голодомори. Під час другої світової війни один з
лідерів індійського національного руху Cубхас Чандра Бос перейшов на бік
Гітлера, вважаючи, що той допоможе Індії здобути незалежність. За сприяння Боса
було сформовано легіон "Вільна Індія" в складі вермахту та Індійську
Національну Армію, підпорядковану японській армії. Досі в Індії Субхас Чадра
Боса шанують як одного з національних героїв, але Індія не виносить це на
міжнародну арену та не закликає світ шанувати бійців легіону "Вільна
Індія" та Індійської національної армії.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">До того ж очевидно, до Британська Індія не була
сформована внаслідок індійської революції, а от УСРР - УРСР виникла саме як
результат Української революції 1917-1921 років. Тому думаю, що українці мають
цілковите право не відкидати радянський період як окупацію й тільки окупацію, а
зважено підходити до нього як до частини своєї історії. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> Андрій Здоров.</i></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Читайте також:</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.academia.edu/35383204/">Здоров А. Национальный состав и национальная политика партии большевиков до прихода к власти // Київська старовина: Науковий історико-філологічний журнал. - К., 2008 - № 3. - С.102-116.</a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2020/04/1917.html">Здоров А. Куда пропали большевики 1917 года? (историко-статистическая заметка)</a> // Пролетар України. - 18.04.2020.</p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--> <a href="https://comite-ukraine.ch/wp-content/uploads/2022/03/bojcun-book-2021-1.pdf">Бойцун М. Робітничий рух і національне питання в Україні. 1880-1918.</a> - К.: Rosa-Luxemburg-Stiftung в Україні, 2020. - 580 с.</div><div style="mso-element: footnote-list;"><br /></div><div style="mso-element: footnote-list;"> <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/generalna-chistka-partiji-yak-bilshoviki-v-svojih-ryadah-vorogiv-shukali-25062021-429371"> Здоров А. </a><a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/generalna-chistka-partiji-yak-bilshoviki-v-svojih-ryadah-vorogiv-shukali-25062021-429371">Генеральна чистка партії. Як більшовики в своїх рядах ворогів шукали. Наша революція 1917-1921 // Ділова столиця. - 25 червня 2021 р. </a></div><div style="mso-element: footnote-list;"><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Геноцид українців 1932-1933 років за матеріалами
досудових розслідувань / Упор. О. Петришин, М. Герасименко, О. Стасюк. – Вид.
2-е, доп. - Київ - Харків: Право, 2022. – 664 с.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Відкритий лист
науковців та громадськості щодо фальсифікацій у сфері дослідження та поширення
інформації про Голодомор–геноцид Українського народу // Історична правда. 1
грудня 2021 р. Режим доступу: </span></span><a href="https://www.istpravda.com.ua/columns/2021/12/1/160581/"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">https://www.istpravda.com.ua/columns/2021/12/1/160581/</span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Єфіменко Г. Як
знецінюється розповідь про Голодомор. Епізод 1: «Формула Асаткіна» від слідчих
НКВС як аргумент в оцінці втрат. Режим доступу: </span><a href="https://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-yak-znetsinyuyetsya-rozpovid-pro-golodomor-epizod-1-formula-asatkina-vid-slidchih-nkvs-yak-argument-v-otsintsi-vtrat.html?fbclid=IwAR1uvKq1atCVlnd-eLVCZCO8jikZHEaa8mOJSCU5dhS6tpeQpRtLS9n0brc"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">https://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-yak-znetsinyuyetsya-rozpovid-pro-golodomor-epizod-1-formula-asatkina-vid-slidchih-nkvs-yak-argument-v-otsintsi-vtrat.html?fbclid=IwAR1uvKq1atCVlnd-eLVCZCO8jikZHEaa8mOJSCU5dhS6tpeQpRtLS9n0brc</span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">; </span></p><p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Єфіменко Г. Знецінення
розповіді про Голодомор. Епізод 2: Фальшування доробку Степана Соснового. Режим
доступу: </span><a href="http://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-znetsinennya-rozpovidi-pro-golodomor-epizod-2-falshuvannya-dorobku-stepana-sosnovogo.html"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">http://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-znetsinennya-rozpovidi-pro-golodomor-epizod-2-falshuvannya-dorobku-stepana-sosnovogo.html</span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">; </span></p><p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Єфіменко Г.
Фальсифікувати не можна відкликати або чи є в Україні цінністю наукова
доброчесність та репутація науковця?// Історична правда. 6 квітня 2023 р. Режим
доступу: </span><a href="https://www.istpravda.com.ua/articles/2023/04/6/162557/"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">https://www.istpravda.com.ua/articles/2023/04/6/162557/</span></a><span class="MsoHyperlink"><span color="windowtext" lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; text-decoration: none; text-underline: none;">;</span></span><span class="MsoHyperlink"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Єфіменко Г. Демографія періоду Голодомору очима українських фахівців 1930-х
рр.: досягнення, проблеми та можливості використання у сучасних дослідженнях /
Г. Єфіменко // Український історичний журнал. - 2023. - № 5. - С. 50-68. -
Режим доступу: </span><a href="http://resource.history.org.ua/publ/UIJ_2023_5_5"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">http://resource.history.org.ua/publ/UIJ_2023_5_5</span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Гладун О., Левчук Н., Воловина О. Ще раз про кількість втрат унаслідок
Голодомору: експертна оцінка // Український історичний журнал. - 2023. - </span><span style="font-size: 12pt;">№</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> 5. - С. 93</span><span style="font-size: 12pt;">-118</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">. - Режим доступу: </span><a href="http://resource.history.org.ua/publ/UIJ_2023_5_"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">http://resource.history.org.ua/publ/UIJ_2023_5_</span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">8<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref4" name="_ftn4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">Геноцид українців 1932-1933 років за матеріалами
досудових розслідувань / Упор. О. Петришин, М. Герасименко, О. Стасюк. – Вид.
2-е, доп. - Київ - Харків: Право, 2022. – С.498.</span></p></div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">П.Л. Варагюк, І.Л.
Гошуляк, І.Ф. Курас. На шляху до І з’їзду КП(б)У // Про минуле заради
майбутнього / упоряд. </span></span><span style="font-size: 12pt;">Ю. Шаповал;
ред. кол.: І.Ф. Курас</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> (голова)</span><span style="font-size: 12pt;"> та ін. Київ: Вид-во при
Київ. ун-ті, 1989.</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">- </span></span><span style="font-size: 12pt;">С.29</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Діброва С.С., Панчук
М.І. Вогонь і попіл //</span><span style="font-size: 12pt;"> Про минуле заради
майбутнього / упоряд. Ю. Шаповал; ред. кол.: І.Ф. Курас</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> (голова)</span><span style="font-size: 12pt;"> та ін. Київ: Вид-во при Київ. ун-ті, 1989.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> - </span><span style="font-size: 12pt;">С</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.76.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><a name="_Hlk151045112"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">КП(б) Украин</span></a><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span style="font-size: 12pt;">ы. Съезд (</span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">І; 1918; Москва). </span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span style="font-size: 12pt;">Первый съезд Коммунист</span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">и</span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span style="font-size: 12pt;">ческой партии (большевиков) Украины, 5-12 июля 1918
г.: Протоколы / Ред. кол.: В.И.</span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> </span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk151045112;"><span style="font-size: 12pt;">Юрчук (пред.)
и др. – К.: Политиздат Украины, 1988. – С</span></span><span style="font-size: 12pt;">. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;">XVII</span><span style="font-size: 12pt;">,130-131. <o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Там само. – С.195.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Фролов М.О. </span><span style="font-size: 12pt;">Особливості
еволюції партійних "верхів" і "низів" у КП(б)У 1920–1930-х
рр. / М.О. Фролов // Культура народов Причерноморья. — 2009. — № 171. — С</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.40.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Дорошко М.
Більшовицький окупаційний режим в Україні: міф чи реальність? // Проблеми
історії України: факти, судження, пошуки: Міжвід. зб. наук. пр. — 2007. — Вип.
17. — С. 104.</span></span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Шкільник М. Україна у боротьба за державність. Спомини і
роздуми. – Торонто, 1971. – С.77.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Любовець О. Більшовицька
модель української державності: спроба втілення у 1919 р. // Етнічна історія
народів Європи. – 2022. – Вип. 67. – С.63.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Стахів М. Звідки взялася
совєтська влада в Україні та хто її будував? – Ч.1. – Нью-Йорк – Детройт –
Скрентон, 1955. – С.38-39. <o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Всероссийская перепись членов РКП 1922 г. Итоги
партпереписи 1922 г. на Украине. - Х.: ЦК КП(б)У,1922. - С.ХІІ.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Всероссийская перепись членов РКП 1922 г. - Вып.5.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Национальн</span><span style="font-size: 12pt;">ый состав членов партии. - М.: Красная новь,1924. -
С.25,34.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Буценко А. О расколе в УСДРП // Летопись революции. –
1923. – № 4. – С. 121-122.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> КП(б) Украины. Съезд (І; 1918; Москва). Первый съезд
Коммунистической партии (большевиков) Украины, 5-12 июля 1918 г.: Протоколы /
Ред. кол.: В.И.Юрчук (пред.) и др. – К.: Политиздат Украины, 1988. – С.231,
236, 249.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> РСДРП(б). Съезд, 6-й (август 1917 г). Протоколы. – М.:
Госполитиздат,1958 – С.29</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">; РКП(б). С</span><span style="font-size: 12pt;">ъезд. 8-й.
(март 1919 г.) Протоколы. – М.: Госполитиздат, 1959. – С.451.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Єфіменко
Геннадій. Більше не краще, а гірше. Кому шкодить перебільшення втрат від
Голодомору // Ділова столиця: [Електронний ресурс]. – 2021. – 5 листопада.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Режим доступу: <a href="https://www.academia.edu/61046500/">https://www.academia.edu/61046500/</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///C:/%D0%86%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%96%D1%8F%20%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D1%84%D0%B5%D0%B9%D0%BA%D0%B0.docx#_ftnref20" name="_ftn20" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[20]</span></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Галайчук Б. Нація поневолена, але державна</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">. – Мюнхен, 1953. – 97 с.</span></p></div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-75454649284556587802023-10-29T12:24:00.003+02:002023-10-31T16:39:46.172+02:00Про наш людський ресурс: деякі міркування та думки вголос<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhdTblKM60e4jfpXFVzpwh07bf-X3xu2-ZpTzIoFOzy4GqiV5zJj02aQ1KQdPWdPxirDfW7Ch3cwekZ1oiL6T5q0iEz4ZKTglXcOxkRkjteKorYKuEg8qtIS2yMpRSN-7vEbnkNFJ34jEYhUdcGcON_Gcsl3QtRPs_eo_YkR8E-Ky3CCYbFAlUNGXWOeb5C" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="1532" data-original-width="2048" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhdTblKM60e4jfpXFVzpwh07bf-X3xu2-ZpTzIoFOzy4GqiV5zJj02aQ1KQdPWdPxirDfW7Ch3cwekZ1oiL6T5q0iEz4ZKTglXcOxkRkjteKorYKuEg8qtIS2yMpRSN-7vEbnkNFJ34jEYhUdcGcON_Gcsl3QtRPs_eo_YkR8E-Ky3CCYbFAlUNGXWOeb5C=w400-h299" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Одеса. Західне кладовище. червень 2023 р.</td></tr></tbody></table><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span></b><span style="font-size: 14pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"> </span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Останнім
часом в нас часто лунає думка, що потрібна загальна мобілізація
усіх чоловіків до ЗСУ, бо ті, хто пішли після 24 лютого 2022 року, і хто вже
понад півтора року в армії, вже фізично й психологічно виснажені або навіть
покалічені настільки, що не зможуть довго витримувати фронт. Розміри наших
втрат – загиблих і поранених – засекречені очевидно на період воєнного стану,
щоби цим не скористався ворог. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В серпні
2023 р. <a href="https://www.nytimes.com/2023/08/18/us/politics/ukraine-russia-war-casualties.html">газета «The New York Times»</a> з посиланням на неназваних представників адміністрації
США писала, що Україна за майже півтора року повномасштабної війни, могла
втратити до 70 тисяч убитими та до 120 тисяч пораненими. Ідеться лише про
втрати на полі бою, мирні жителі, загиблі та поранені внаслідок російського
вторгнення, до цього числа не входять.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Втрати
російської сторони в адміністрації США оцінюють як вищі – хоча вони і не в рази
більші, ніж українські. Стверджується, що у війні загинули до 120 тисяч росіян
і приблизно 170–180 тисяч поранені. Загальна кількість військовослужбовців,
убитих та поранених з обох сторін війни в Україні за півтора року, що минули з
початку повномасштабного вторгнення РФ, наближається до 500 тисяч. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">При
цьому New York Times наголошує, що не йдеться про підтверджені дані, і визнає,
що навіть різні американські відомства мають різні дані про втрати Росії та
України у війні<a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_edn1" name="_ednref1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Який в
нас насправді мобілізаційний та ширше людський ресурс в цій війні? Насправді
цього порахувати точно не може ніхто. Для чоловіків – громадян України віком
від 18 до 60 років із 24 лютого 2022 р. фактично закритий виїзд за кордон без
особливого дозволу. Тим не менше Державна прикордонна служба регулярно звітує
про затримання чоловіків, що намагалися незаконно втекти з України, а СБУ та
ДБР так само регулярно звітують про виявлення незаконних корупційних схем
оформлення «білих білетів» - документів про непридатність до військової служби
задля виїзду за кордон. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Член
парламентського комітету з питань оборони та національної безпеки Верховної
Ради України <a href="https://www.pravda.com.ua/articles/2023/10/25/7425712/">Сергій Рахманін</a> в інтерв</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">ю «Українській правді»<a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_edn2" name="_ednref2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
нещодавно сказав:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">«– За приблизними оцінками, в першій
половині 2022 року серед тих, хто потрапив до Сил оборони (не тільки до ЗСУ,
але в першу чергу до ЗСУ) – приблизно 400 тисяч добровольців. Це – величезна
цифра. Це – неймовірна цифра. Але, за великим рахунком, всі, хто хотів
добровільно піти, вони вже закінчилися.»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a name="_Hlk149469689"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">«–</span></a><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"> У нас фізично немає можливості для того, щоб ротувати
бригади повноцінно, як це відбувалося в умовах АТО, ООС. Для цього треба мати
набагато більші Збройні сили. Ми зараз не в змозі цього потягнути просто. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">У нас бригади дуже рідко виводяться
кудись далеко. Зазвичай вони відводяться на два-три тижні у другу чи в третю
лінію, де вони просто видихають, поповнюють мінімально, наскільки це можливо,
особовий склад, озброєння, і знову виводяться на лінію бойового зіткнення.»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Директор
Інституту демографії НАН України Елла Лібанова наводить дані
Держприкордонслужби про те, що після 24 лютого 2022 року за декілька тижнів в
Україну повернулося понад 200 тисяч чоловіків призовного віку. Вони вже знали,
що зворотної дороги до закінчення війни та воєнного стану не буде. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">При
цьому той же Сергій Рахманін каже, що для нормального забезпечення одного воїна
ЗСУ в тилу має працювати близько десяти людей. За даними, які озвучив секретар
РНБО України Олексій Данілов ще минулого року, зараз в силах оборони України
загалом знаходиться близько одного мільйона військовослужбовців. Дійсно
забезпечити їх усіх продовольством, одягом, пальним, боєприпасами – це велике
завдання. Західні союзники нам допомагають звісно, але ж не настільки, щоби
повністю забезпечувати нашу армію усім, і Захід не дає кошти на зарплату нашим
військовим – її платять із доходів держбюджету України. Крім того, хтось має
забезпечувати життєдіяльність дітей, пенсіонерів, інвалідів, власне сімей тих,
хто зараз в лавах сил оборони України, підтримувати інфраструктуру тилу, без
якої фронт також не зможе встояти.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Скільки
людей зараз зайнято в економіці України точно не скаже ніхто, так само як ніхто
точно не скаже кількість населення, що залишилося в Україні. За офіційними даними
на 2021 рік в Україні чисельність населення становила 41 млн. осіб. Але
останній перепис населення проводився в 2001 р., а за ці двадцять років порахувати
всі міграції практично неможливо. Електронний перепис 2019 р. («перепис
Дубілета») показав, що реально в Україні мешкає близько 37 млн, хоч демографи
його розкритикували. За оцінками Інституту демографії НАН України зараз в
Україні мешкає на підконтрольній уряду території від 31 до 33 млн людей: від 3
до 5 млн. громадян України виїхали за кордон ще до 24 лютого 2022 р., а близько
6 млн. українців стали біженцями в Європі вже під час повномасштабної війни. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">За
даними <a href="https://www.ukrstat.gov.ua">Держстату України</a> в 2021 р. в економіці України було зайнято загалом
близько 15,6 млн. осіб (це включало держслужбовців, правоохоронців та армію), з
яких офіційно оформлених штатних працівників підприємств та організацій було
<a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/11/2004-vs-2022.html">близько половини</a><a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_edn3" name="_ednref3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. Якщо
припустити, що скорочення чисельності зайнятих внаслідок війни пропорційне скороченню
населення, то зараз в економіці України має бути зайнято близько 11 млн. людей
включно із армією та іншими силовими структурами. Власне це і є та пропорція,
про яку говорив Сергій Рахманін: один мільйон військовослужбовців – десять
мільйонів зайнятих в економіці тилу. За даними статистики та демографів серед
зайнятих в економіці приблизно порівну чоловіків і жінок.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Чи
можуть в нас мобілізувати решту чоловіків? Я звісно не знаю всіх особистих
даних і планів Генштабу, але приблизно знаю, що серед тих, хто в нас лишився
працювати, є хлопці або чоловіки, що мають такі захворювання як епілепсія,
шизофренія, туберкульоз (сухоти) тощо. Чи потрібні такі в армії? Чи можуть вони
виконувати бойові завдання й не нанести шкоду іншим?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Дійсно я
знаю, що багато цілком здорових чоловіків прагнуть зараз уникнути мобілізації,
відкупитися та втекти за кордон. Цілком легально за кордон виїжджають або
втікають від війни і багато жінок. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Тим не
менше, економіка має працювати та забезпечувати життя тих, хто залишився тут і
тих, хто воює на фронті, і в тому числі родини тих, хто воює. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Так що
наш людський ресурс таки досить обмежений і з цим варто рахуватися. Україна –
не Росія, яка може закидати гарматним м</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">ясом.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Власне,
думаю, за те українці зараз і воюють, щоби не бути росією.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p align="right" class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Андрій Здоров.<o:p></o:p></span></i></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><i>У мене
немає відповідей на поставлені питання. Я звернувся із проханням прокоментувати
ці думки до своїх знайомих українців, військових і цивільних. Ось їх відгуки:</i><o:p></o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Іван (цивільний)</span></b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">:<o:p></o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Наведу
приклад невеликого колективу супермаркету, де я працюю. Загалом в нас працює
близько 35-40 осіб, не рахуючи охорону. Колектив переважно жіночий, чоловіків
близько десяти, в основному зайнятих на фізично важких роботах. Звісно за ці
два роки була велика плинність кадрів, як власне й перед тим. Але можу сказати,
що минулого року в нас двоє чоловіків пішли в ЗСУ. Перший мав досвід АТО й
пішов добровільно, в листопаді 2022 р. десь під Соледаром отримав важке
поранення в живіт, переніс шість операцій, на щастя вижив, зараз ходить із
паличкою і не працює в нас. Другого мобілізували, хоч він не мав військового
досвіду, але за освітою він фельдшер, тому наскільки мені відомо, його саме
фельдшером взяли до армії. Цього року мобілізували ще одного, він мав досвід
служби в армії та пройшов перепідготовку. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Євгеній (військовий):<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Цікаві
міркування. </span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Проте я
не впевнений, що зрозумів посил тексту. Повідомити, що не можна всіх
мобілізувати? Так про це й не йдеться - принаймні, на серйозному рівні
дискусії. Поповнення особового складу за рахунок мобілізованих і так
відбувається, масова мобілізаційна кампанія не на часі. Якщо відбуватиметься
заміна тих, хто відвоював, на свіжих - то ветерани повертатимуться у цивільне
життя і, відповідно, до економічної активності. Тому певний баланс
зберігатиметься.</span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">І
загалом, якщо потреба в додатковій мобілізації буде - то доведеться
мобілізувати, бо альтернативою може бути лише воєнна поразка.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Сергій (цивільний)</span></b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Як на
мене, все спирається у класову нерівність - нещодавно знайомий був у
військкоматі і бачив там реального бомжа, якого зустріли на вулиці і потягли до
армії. А при цьому купа фізично і ментально здорових і цілком придатних людей
відкупається і не служить і в качалки ходить качатися при цьому. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Крім
того, ми не знаємо, які реальні втрати на фронті і яка потреба у мобілізованих.
А нещодавно чув пропозицію, щоби мобілізували не тільки до армії, але й на
підприємства ВПК - оце я підтримую. Поки здається, що все дуже безсистемно(<o:p></o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Валентина (військова)</span></b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">По
перше, є резерв жінок. Ви собі не уявляєте, як неохоче нас беруть в ЗСУ, а мені
до біса дівчат пише. Не раджу лише через непристосованість, через те, що
працювати доведеться втричі більше за чоловіка, щоб хоч якусь повагу здобути.
Плюс забезпечення розраховане на чоловіків. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Друге. (цензура).<o:p></o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Петро (військовий):<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Загалом,
погоджуюсь. Людський ресурс -- наше найслабше місце<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Є таке
народне прислів'я: Доки товстий всохне, то худий здохне.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Так от
худі -- це ми. Тому моя позиція незмінна -- треба заморозка війни, тобто --
поганий мир. Це я, ідейний націоналіст і учасник війни , говорю<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Бо я
дивлюсь на наше становище реально.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> ------------------------</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><b>Доповнення від 31.10.23:</b></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><br /></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;"><b>ОЛЕГ </b><i><b>(доброволець часів малої війни на Донбасі у 2017, 2018, 2020 та
2021 роках, повернувся з фронту, з під Маріуполя, 22.01.2022, з початком
великої війни (з 7.03.2022) у складі ДФТГ у Дніпрі, 68 років) </b></i><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: medium;"><span lang="UK">Неділя, 29.10.2023 р. По сімейних справах щойно проїхав Дніпро з лівого
берега на правий, - з кінця в кінець
велетенського міста. </span>С<span lang="UK">крізь бігборди закликають вступати
до лав ЗСУ, а також у «Айдар» та «Азов»,
у різні формування «Гвардії
Наступу», - «Це твоя битва», «Впиши своє ім,я в історію» і т. інш. На телефон
постійно приходять SMS із різними закликами приєднатися до ЗСУ. </span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">А ось зворотній бік цієї «медалі», цієї пропаганди, - у суспільстві, у
тій частині суспільства, що залишилася у тилу (якщо брати суспільні настрої
саме у Дніпрі) невпинно наростають настрої будь яким чином «відкосити» від
мобілізації. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Ось, наприклад, ситуація у моїй роті ДФТГ, - особового складу
залишилася жалюгідна жменька порівняно з тим, що було на початку – в середині
літа 2022. Чимало людей пішло, коли у серпні-2022 бійцям ДФТГ скасували
збереження зарплатні за місцем роботи (із збереженням самого робочого місця),
хтось подався у «Гвардію Наступу», хтось добровільно пішов у ЗСУ, когось
мобілізували (участь у ДФТГ не була засобом для того, щоб не потрапити до лав
ЗСУ по мобілізації), але більша частина швиденько розійшлася на всі боки, коли
на роту прийшла пачка повісток, хоча командир роти казав, що не дасть ходу цим
повісткам, щоб не зруйнувати підрозділ. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">А серед мешканців Дніпра все частіше можна почути розмови про те, що це
«вони», тобто центральна київська влада,
не бажає домовитися з Росією про закінчення війни, нехай і ціною
територіальних поступок. І такі зрадницькі балачки ведуться не тишком-нишком, а
в голос, не звертаючи уваги на оточуючих… <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Я вважаю, що це дуже загрозливі тенденції розвитку громадських
настроїв, загрозливі прояви втоми від війни… <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: medium;"><span lang="UK">В мене, звісно, немає під рукою ніяких розрахунків, але навіть сьогодні, проїхавши по діагоналі
через Дніпро, я на свої очі бачив, що мобілізаційний ресурс у нас ще дуже і
дуже великий. Гадаю, що треба було би бити на сполох з приводу того, що моб.
ресурс вичерпується, якби на вулицях переважно зустрічалися тільки жінки та
особи чоловічої статі 60+, але зараз, по вечірніх вулицях, особливо по центру
міста та по довжелезній набережній, швендяє величезна кількість молодиків 20 –
40 років, радіючи з життя, - частенько обнімаючи, притискаючи або тримаючи за
щось вродливу протилежну стать. Яка війна?! Коли ніхто</span> не питає цю<span lang="UK"> хвацьку молодь:
«Чому не в ЗСУ? Чому не в Теробороні?!» Яка війна, коли можна безтурботно посидіти з
кралею у кафе, не чекаючи, що хтось у військовій формі підійде та почне задавати
оті незручні питання?! Хіба що постійні
повітряні тривоги трішечки псують
настрій (але до них вже звикли і майже не звертають уваги) та інколи «прилітає»
у місто щось московитське, що несе смерть та руйнування – чи то дрон, чи то
ракета ( за більш ніж півтора року великої війни, по лівобережній частині Дніпра я нарахував
десь 13 -14 «прильотів»). <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">На самому початку великої війни я був за те, щоб кордони були
відкритими, щоб з України їхали усі, хто не бажає її захищати у той чи інший
спосіб, бо це б було засобом зміцнювати єдність суспільства навколо завдань
національної оборони. У своїх тодішніх міркуваннях з цього приводу я вагався лише
у одному, - чи варто дозволяти таким
особам чоловічої статі повертатися в Україну після перемоги над московитами? Чи
може доцільно було б позбавляти їх громадянства: не бажав захищати Україну у ці
скрутні, жорстокі часи, то ти вже не громадянин, йди геть, котися під три
чорти, куди завгодно… Чи може доцільно було б таких людей повертати в Україну,
але позбавляти права обирати та бути обраними до органів представницької влади(
як це було з представниками колишніх експлуататорських класів за більшовицької
влади у 20-х роках ХХ ст.)? <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Але зараз мої вагання полягають вже в іншому, – чи потрібна загальна
мобілізація? Звісно, я не знаю, чи є в Україні потрібні матеріальні та
організаційні ресурси для забезпечення загальної мобілізації, але гадаю, що
загальна мобілізація, мабуть, все ж таки буде потрібна, коли стратегічна
ситуація загалом значно погіршиться, коли фронт почне відкочуватися на захід
(таку можливість теж доводиться припускати). З іншого боку, така мобілізація
посилить небезпечні настрої у суспільстві, про які я вже згадував. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">«Свобода має перемогти будь якою ціною! Повинен бути покараний кожен
пасивний, кожен байдужий, кожен, хто нічого не робить для Республіки!».
Поміняйте «Республіку» на Україну та уявіть собі, що таке виголосив хтось
з депутатів з трибуни Верховної Ради. Як
би заволали після цього усі московські та промосковські ЗМІ,- що у нас тут,
мовляв, фашизм, нацизм, тоталітаризм та й сучасним західним буржуазним
демократіям таке, ймовірно, не сподобалося би. Ці заклики за своїм змістом збігаються
з гаслом «Україна понад усе!» Це ставка на тотальний опір, на беззастережний
примус, який має забезпечити перемогу свободи. Це Сен-Жюст з трибуни Конвенту
рівно 230 років по тому, у жовтні 1793 р. Це той самий Сен-Жюст, який, як
комісар Конвенту на фронті, особисто водив у штикові атаки французькі
революційні батальйони у битвах, під час яких з боку французів за один день
лягало трупом по 10 – 15 тисяч, а то й більше, особового складу. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Ми бачимо, що війна затягується, що заздалегідь розрекламований літній
контрнаступ до Азовського моря не вдався, загруз у московитській обороні, що російська
армія, незважаючи на величезні втрати, нарощує свою чисельність, бо московитів
на фронті зараз, мабуть, втричі більше, ніж на початку великої війни, що
російська військова промисловість, незважаючи на санкції, зростає шаленими
темпами. Все це означає, що стратегічна ситуація загалом погіршується і
можливо, коли ворог піде на Харків, Дніпро та Запоріжжя, загальна мобілізація у
комбінації з жорстким примусом буде потрібна. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Але сумніви не покидають мене, бо я погано (можливо, дуже погано)
ставлюся до невмотивованих солдатів, до тих, хто не бажає воювати, але забраний
до війська і потрапив на війну. Ми ж розуміємо, що головне, це не навченість, а
мотивація. На війні, як відомо, вчаться швидко, хоча така наука «по ходу
справи» інколи призводить до зовсім зайвих втрат. Але коли людина не бажає
воювати, то вона і вчитися військовій справі буде погано, бо їй байдуже, їй все
одно, як воно там буде… <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">З свого малесенького військового досвіду на малій війні, коли
інтенсивність бойових дій, порівняно з великою війною, була дуже слабенька,
я маю дуже прикрі враження від
спілкування з солдатами, які не бажали воювати. І це були навіть не примусово
мобілізовані, а контрактники, які робили все що завгодно, - пиячили, нехтували
своїми елементарними військовими обов,язками, – аби їх вигнали зі складу ЗСУ,
аби розірвали з ними контракт. Комбінація таких солдатів з бажаючими воювати
добровольцями під час виконання навіть малих пасивних бойових задач (наприклад
– треба спільно тримати певну позицію протягом ночі за несприятливих погодних
умов) неодноразово могла призвести до трагічних наслідків. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: medium; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-size: medium;">Отож, із сумнівами, із застереженнями, я гадаю, - якщо зараз у загальній мобілізації ще немає
потреби, то у недалекому майбутньому така потреба може постати у сполученні з
жорстко примусовими заходами її переведення, у поєднанні з жорстким воєнним
станом, щоб людці у таких містах, як Дніпро, дійсно відчули, яка в нас йде
війна, які під час неї постали високі ставки… <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: medium; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><br /></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: medium; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: medium; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: endnote-list;"><!--[if !supportEndnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="edn1" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_ednref1" name="_edn1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Загальні
втрати сторін у війні в Україні сягають пів мільйона – NYT<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> // Радіо Свобода. 18 серпня 2023 р. </span><a href="https://www.radiosvoboda.org/a/news-vtraty-storin-u-vijni-v-ukrajini-do-piv-milyona/32554391.html?fbclid=IwAR2Ljio-II5HAusyVaPP9Rz9cOPK19vKZzcbTGgk7aAzWRaIFgXojdxkc3Y">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>radiosvoboda<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>org<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>a<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>news<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>vtraty<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>storin<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>u<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>vijni<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>v<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>ukrajini<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>do<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>piv<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>milyona<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/32554391.</span>html<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">?</span>fbclid<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>IwAR<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">2</span>Ljio<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>II<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">5</span>HAusyVaPP<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">9</span>Rz<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">9</span>cOPK<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">19</span>vKZzcbTGgk<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">7</span>aAzWRaIFgXojdxkc<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">3</span>Y</a>;<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoEndnoteText">Troop Deaths and Injuries in Ukraine War Near 500,000, U.S. Officials Say. https://www.nytimes.com/2023/08/18/us/politics/ukraine-russia-war-casualties.html</p><p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_ednref2" name="_edn2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <b>Сергій
Рахманін: Зараз ТЦК не можуть чітко порахувати людей, які підлягають
мобілізації. // Українська правда. 25.10.2023. </b><a href="https://www.pravda.com.ua/articles/2023/10/25/7425712/">https://www.pravda.com.ua/articles/2023/10/25/7425712/</a></p></div>
<div id="edn3" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///C:/%D0%9F%D1%80%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%88%20%D0%BB%D1%8E%D0%B4%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%83%D1%80%D1%811.docx#_ednref3" name="_edn3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Державна служба статистики України.
Статистична інформація. Демографічна і соціальна статистика. Ринок праці.
Зайнятість та безробіття. 2021 р. </span><a href="https://www.ukrstat.gov.ua/"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://www.ukrstat.gov.ua</span></a><span class="MsoHyperlink"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><br /></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-38595556469524014762023-06-17T18:05:00.002+03:002023-06-17T18:11:02.389+03:00Prisoner of Conscience<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBVAqjzqE5SjBb6de0TB3iOLyNCnC00cpKUps79mSdz0WOG4-YdBfQQuLH55-1ROpGNL5X8IKrBDQ9M9DdqPF83TydusV_XHXn4X-O4W5mmJ6BkUVAVhr1l50vpmHauLDfq1lzRYPjUKCK6oQTByXB-QoPGi3izumh7uwLAtFzAMf5ABxWieZkP7A-Sg/s1600/2012.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBVAqjzqE5SjBb6de0TB3iOLyNCnC00cpKUps79mSdz0WOG4-YdBfQQuLH55-1ROpGNL5X8IKrBDQ9M9DdqPF83TydusV_XHXn4X-O4W5mmJ6BkUVAVhr1l50vpmHauLDfq1lzRYPjUKCK6oQTByXB-QoPGi3izumh7uwLAtFzAMf5ABxWieZkP7A-Sg/w400-h300/2012.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit", serif; font-size: 15.3333px; text-align: justify; text-indent: 47.2667px;">Igor Kuznetsov, 2012.</span></td></tr></tbody></table><br /><p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> </o:p></span><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit", serif; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;">This week I got the news from Mordor: my friend
from Tomsk, Igor Kuznetsov, was sent from pre-detention center № 4 in Moscow to
the Serbsky Research Institute for Clinical Psychiatric Examination. Igor was
arrested on September 16, 2021 on charges of inciting mass disorder via the
Chto Delat telegram channel. Together with ten other members of the channel he
was allegedly preparing mass riots on Election Day, September 17, 2021. Two
months later the FSB (political police) brought another charge against him -
participation in the alleged "extremist community" Left Resistance. </span><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit", serif; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://memohrc.org/ru/defendants/kuznecov-igor-vasilevich?fbclid=IwAR06pvF0cWcuytGpPUKB67wZrtKg53N3GUjgDjCgQTJ5unDC4jyAyWMWngk" target="_blank"><span lang="EN-US" style="border: 1pt none windowtext; color: blue; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">https://memohrc.org/ru/defendants/kuznecov-igor-vasilevich</span></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Members of this group advocated
self-determination of the peoples and regions of Russia, against their colonial
exploitation by the Kremlin. As the leader of this group was mentioned Daria
Polyudova, initiator of the "March for the federalization of Kuban
region", who was sentenced to six years in prison by the Moscow military
court in 2021 (this was her second sentence). </span><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fmemohrc.org%2F...%2Fdefe...%2Fpolyudova-darya-vladimirovna%3Ffbclid%3DIwAR20DA72Db2eiUgdMCpTM2yg710J7o8xgbN0eKuu2VOjmdBpYZ1rVOFUvys&h=AT1Z9GT7x6xYZF9zP4QTxTv28y0xGsi58iAF2DZP2QhSb0qka7pVwVutg6Qu7NiCb6TCjXLtxSJbk56ouXyCRSKNViIjNxQrngK6aXHwcb0GY0_19YBKpNH3xf8a6OVC8oDMnw" target="_blank"><span lang="EN-US" style="border: 1pt none windowtext; color: blue; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">https://memohrc.org/.../defe.../polyudova-darya-vladimirovna</span></a></span><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"> <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">And now, after a year and almost nine months in
pre-trial detention, the FSB investigators decided to send Igor Kuznetsov for
forensic psychiatric examination at the Serbsky Institute. Yes, the same
Serbsky Institute that “diagnosed” Soviet dissidents Pyotr Grigorenko, Valeria
Novodvorskaya, and many others. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5BSXtzrOxU9X598lHLtEo_51wzD5S0Tdfw32m_OlAdLs-Xv1ipMKoMh_g2C2PJQqdy_XPmwp4bVOQaedHQyUf-8ThA4xevkX32W4Ww1f_EozsWSIM-m9wWvrnqG1J8QpKCbQts1d3oM9CZjeYev9TkxcywQUMA1GYVsq0YvnGgVOg0P3i6MN648Zb2w/s2048/2014.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1154" data-original-width="2048" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5BSXtzrOxU9X598lHLtEo_51wzD5S0Tdfw32m_OlAdLs-Xv1ipMKoMh_g2C2PJQqdy_XPmwp4bVOQaedHQyUf-8ThA4xevkX32W4Ww1f_EozsWSIM-m9wWvrnqG1J8QpKCbQts1d3oM9CZjeYev9TkxcywQUMA1GYVsq0YvnGgVOg0P3i6MN648Zb2w/w640-h360/2014.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">2014.</td></tr></tbody></table><br /><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">In April 2021, Igor Kuznetsov posted on YouTube
an <a href="https://youtu.be/548kqivPqYk">appeal to Russians</a>: "Putin is preparing an attack on Ukraine. But it is
not Putin, it is our fascist Russia that is preparing a war, in which we can
all burn... Like Hitler in his time, Putler is leading the world to World War
3. All of us Russians are to blame for this, including me. Is this going to
work as usual? Yes, it did in the spring of 2014, and maybe it will in the
spring of 2021, and then, and then... And it would reinforce the Russian
“happy-go-lucky attitude” But this Russian attitude would help the Nuclear
Armageddon come in 2036 or 2042, and whoever survives will be the envy of the
dead." </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">For the Left Resistance group, Igor Kuznetsov
drafted a manifesto in which he wrote: "The genocide of the peoples of the
Caucasus, launched in the 19th century by Tsarism, was continued by Stalin.
Stalin's regime is being revived by Putin. Thus, we are fighting not just
Russian imperialism, but the serfdom and obscurantism of
Tsarist-Stalinist-Putin imperialism. Moreover, the Putin regime's aggression
against Ukraine with the annexation of Crimea, against Syria with the bombing
of civilians, with adventures in Africa and Latin America after 2014 leads to
increased national oppression against non-Russian peoples of the Russian
Federation, to a policy of assimilation of non-Russian peoples and destruction
of non-Russian languages in Russia. Russians have been turned by
tsarist-Stalinist-Putin imperialism into the empire's main tool, and the
culture of the Russian people has been perverted by imperialism and chauvinism.
Without destroying tsarist-Stalinist-Putinist imperialism and
Stalinist-Putinist fascism, the Russian national revival and the revival of all
peoples of the Russian Federation is impossible. This international struggle
against Russian imperialism and fascism - has become the common national task
of all peoples of Russia." <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNamLojmw5RrP-OlINUCSb1OjX5EtO_tPboo5ymxRbPnxRJWi9t13mUDHePU8fU0RXinffzKlFkinKS0JfEt7QDEh4kdP9Jh5ngiKHarwRUIX6KNFrQLr0dZCqraNZ-Yry5ArtAewziLbMqr6tF4ot0SkNywxzwLFNgmEhFBfQwovhX7z6lwDJRSth7w/s2048/%D0%96%D1%8B%D0%B2%D0%B5%20%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%8C.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1152" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNamLojmw5RrP-OlINUCSb1OjX5EtO_tPboo5ymxRbPnxRJWi9t13mUDHePU8fU0RXinffzKlFkinKS0JfEt7QDEh4kdP9Jh5ngiKHarwRUIX6KNFrQLr0dZCqraNZ-Yry5ArtAewziLbMqr6tF4ot0SkNywxzwLFNgmEhFBfQwovhX7z6lwDJRSth7w/w360-h640/%D0%96%D1%8B%D0%B2%D0%B5%20%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%8C.jpg" width="360" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">2020.</td></tr></tbody></table><br /><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">In a letter to a friend, Igor wrote: "By
defending Ukraine, we are defending rights and freedoms for ourselves in
Russia; the victory of Ukraine is the defeat of Ruscism in Russia and the coming
victory of democracy over Ruscism in the Russian Federation. Ukraine's defeat
is our defeat and the intensification of the repression of Ruscism in Russia.
While in the summer of 2020 Belarus and Khabarovsk Krai were seething with
protest, «Dickhead» put off his war plans; as the protests were suppressed his
strategic plan (“nullification” of president terms, aggression against Ukraine,
Baltics, Kazakhstan, anschluss of Belarus) was revived again. So there is no
separate struggle in Khabarovsk, Minsk, Kazakhstan, etc. - there is one war of
internationalists of all countries and regions against Ruscism."<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fproletar-ukr.blogspot.com%2F2021%2F10%2Fblog-post_22.html%3Ffbclid%3DIwAR0a1eVRBRLstOQWvqdUKs_bObae174DpD8RJw1MUoISSbDwzBwFfjD67zg&h=AT1Z9GT7x6xYZF9zP4QTxTv28y0xGsi58iAF2DZP2QhSb0qka7pVwVutg6Qu7NiCb6TCjXLtxSJbk56ouXyCRSKNViIjNxQrngK6aXHwcb0GY0_19YBKpNH3xf8a6OVC8oDMnw" target="_blank"><span lang="EN-US" style="border: 1pt none windowtext; color: blue; mso-ansi-language: EN-US; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/10/blog-post_22.html</span></a></span><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Unfortunately, there are very few people like
Igor Kuznetsov left in Russia. They do not enjoy the attention of the Western
media, unlike Navalny or other Moscow liberal politicians. Igor spent most of
his life as a worker, janitor, and longshoreman; his last job was as a plumber
in a medical college, and he also worked as a freelance journalist for the
RusNews agency. As an activist, he started as an anarcho-syndicalist in 1989,
was one of the founders of Memorial in Tomsk and the Siberian Confederation of
Labor, then changed over to anti-authoritarian Marxism, joined the Marxist
Labor Party and coordinated the inter-regional association of labor unions
"Defense of Labor". When in 1999 Oleg Shein, the leader of this
union, became a deputy of the State Duma on the rise of the labor movement, he
took Igor Kuznetsov as his assistant. But Igor served a deputy's assistant only
for a short time. Shein joined the Russian-chauvinist «Rodina» faction and then
the «Just Russia» party, which justified aggression against Chechnya and Georgia.
Igor had already refused to be Shein's running mate in 2001. When Shein was
asked about his attitude after Kuznetsov's arrest in 2021, he pretended not to
know what was all that about. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPjgQLq2zLyyJzL0o_b_056M_AVyygADy4QrR3IeBlkNiEqWxp0LhYGMiaVF1e1kM3aXHUAPAn41W4iKNntxbYUqGYjaRU-gWL1_UpPJHK5jn2QuI55ihwASXKANcwut8BkmGxrkM6Hi_suI7EwzOsn27xiVLrWMSvw5CgGdfYFTRMOJCVzH_1Bpszkw/s1280/23-02-21.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPjgQLq2zLyyJzL0o_b_056M_AVyygADy4QrR3IeBlkNiEqWxp0LhYGMiaVF1e1kM3aXHUAPAn41W4iKNntxbYUqGYjaRU-gWL1_UpPJHK5jn2QuI55ihwASXKANcwut8BkmGxrkM6Hi_suI7EwzOsn27xiVLrWMSvw5CgGdfYFTRMOJCVzH_1Bpszkw/w400-h300/23-02-21.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">2021.</td></tr></tbody></table><br /><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">In late 2021, a small group of left-wing
activists and friends of Igor held an international campaign in solidarity with
him. Demands to release Igor Kuznetsov were sent to Russian embassies by the
Labor Independent Party of France, the Workers' Party of Algeria, the
International Socialist League, a number of trade union organizations from
Spain, Germany, Brazil and other countries. On December 15, 2021, in Kiev, we
held a picket in front of the Russian embassy, demanding his release. Not a
single Russian left-wing organization has publicly expressed its position on the
case of Igor Kuznetsov and Daria Polyudova. Only the Memorial Human Rights
Center, shortly before its liquidation by a Russian court decision, included
Igor and Daria in the list of political prisoners of the regime on its website.
<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJJUfj2og6EffmNlDG9iai__8PXsrx5ITfgszejzjaQ95IcB5mLYEKOpiDNyUZqkE9wEt8c2VAxC2PfhRKuDDozW3lUDmm6nStYc7MCn_p1P4q8Z9wj_086MAStbnzG683Cq-XI-nmgux8FtFOnz-rntNk05Lxf-Gcyc1LVxyBHwvb0GHRHyEPXvYUcw/s2048/%D0%91%D0%B5%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%BD.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJJUfj2og6EffmNlDG9iai__8PXsrx5ITfgszejzjaQ95IcB5mLYEKOpiDNyUZqkE9wEt8c2VAxC2PfhRKuDDozW3lUDmm6nStYc7MCn_p1P4q8Z9wj_086MAStbnzG683Cq-XI-nmgux8FtFOnz-rntNk05Lxf-Gcyc1LVxyBHwvb0GHRHyEPXvYUcw/w300-h400/%D0%91%D0%B5%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%BD.jpg" width="300" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">2019.</td></tr></tbody></table><br /><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Igor Kuznetsov's case brings to mind the fate of
Soviet dissidents Leonid Plyusch and Vladimir Bukovsky. When we campaigned in
solidarity with Igor, we were told that, according to "the lawyers'
opinion", such a public campaign abroad might on the contrary worsen Igor's
situation and negatively affect the Russian courts. In response, one of our
picket participants asked: - And which political prisoners have these lawyers
managed to release from Russian prisons? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="EN-US" style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Maybe I'm wrong, but I still think that it was
the international solidarity campaign that saved the lives of many Soviet
dissidents who had to be released to the West (or exchanged like Bukovsky), it
is the international solidarity campaign that supports prisoners of the Russian
fascist regime now. Of course, their complete release will only be possible
after the complete military defeat of the Russian Reich. </span><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fproletar-ukr.blogspot.com%2F2021%2F12%2Fblog-post_19.html%3Ffbclid%3DIwAR1zkszVMh5Vn5rnR8O3VVumrbUZw5YEymWd5o7IyG5jfmhL6Oy-b3LW-vo&h=AT1Z9GT7x6xYZF9zP4QTxTv28y0xGsi58iAF2DZP2QhSb0qka7pVwVutg6Qu7NiCb6TCjXLtxSJbk56ouXyCRSKNViIjNxQrngK6aXHwcb0GY0_19YBKpNH3xf8a6OVC8oDMnw" target="_blank"><span style="border: 1pt none windowtext; color: blue; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/12/blog-post_19.html</span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; vertical-align: middle;"><span style="color: #1c1e21; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><a href="https://memohrc.org/ru/defendants/kuznecov-igor-vasilevich?fbclid=IwAR3Dicz277PxOLk2TSzkYAXTlz0I77srkY7eMleP3sLl1dASdbBf6Lu4Mw8" target="_blank"><span style="border: 1pt none windowtext; color: blue; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm; text-decoration: none; text-underline: none;"><o:p></o:p></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt; vertical-align: middle;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><i>Andrij Zdorov.</i></span></p>
<br />proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-36942024691953757522023-06-14T18:19:00.002+03:002023-06-21T10:36:21.622+03:00Чи був Китай часів Мао "пролетарською державою"? <p> </p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">В 20-30-ті
роки ХХ ст. в Західній Європі виникла своєрідна культурно-політична течія «друзів
Радянського Союзу», до якої належали наприклад відомі письменники Анрі Барбюс, Ромен
Ролан, Бернард Шоу. Критикуючи вади капіталістичного суспільства, що тільки-но
вийшло із першої світової імперіалістичної війни в період, коли назрівала друга
світова імперіалістична війна, ці діячі вважали, що альтернативою капіталізму є
те справедливе суспільство, яке будують в Росії або СРСР. Вони свідомо чи несвідомо
закривали очі на злочини сталінського режиму, на голодомор та репресії й
користувалися пошаною та підтримкою Кремля. Засновник 4-го Інтернаціоналу Лев
Троцький в книзі «Зраджена революція» («Преданная революция», 1936) блискуче
висміяв цю категорію «радикальних туристів» на прикладі подружжя Сіднея та
Беатриси Вебб. Троцький вказував, що робітничому класові потрібні зрячі друзі,
що бачать хвороби та недоліки, а не сліпі фанати чи підлабузники.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Після
другої світової війни подібні до сталінського «соціалістичні» режими виникли часто
під впливом і за допомогою СРСР в багатьох країнах Європи та Азії, деякі з них
навіть входили у конфлікт із Москвою – як наприклад Югославія Йосифа Броз Тіто,
Албанія Енвера Ходжі, Китайська Народна Республіка Мао Цзедуна. Остання набула
особливої популярності серед лівих інтелектуалів Заходу в 60-ті роки. До їх числа
належала і <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>українська соціалістична
група «Вперед», що видавала однойменну газету в Мюнхені, до неї зокрема
належали відомий історик <a href="https://vpered.wordpress.com/2012/03/01/maistrenko-ticktin/">Іван Майстренко</a> та економіст Всеволод Голубничий. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Дискусії
про соціальну природу маоїстського Китаю тривали досить довго серед різних
соціалістичних течій – троцькістів, леніністів, сталіністів тощо. Досі можна
зустріти прибічників маоїзму в різних навіть розвинутих країнах, але вони
здебільшого маргінали. Серйозну політичну чи навіть збройну силу маоїсти становлять
лише в деяких аграрних країнах Азії та Латинської Америки. Український
робітничий активіст Олег Дубровський піднімає питання про соціальну та класову
природу маоїстського режиму та подібного до нього режиму червоних кхмерів у Камбоджі.
Сподіваємося, що ці його міркування будуть корисними і нашим читачам та всім,
хто хоче розібратися в історії соціалістичних та комуністичних рухів. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3GeIkzxF-8ov4MN1rC5vJw9LM-3s2Gr83m3a2x5vrBOelS4Sg98vE4v0TULGjhgrXVWEXWJkYBZMmCOQn6MIw4ER_-BLSXHqLK3cx8ePELBvV9dxbloiZlhwN9sdh8xwwhwZdBBIJ72xhsB-z-v1guBnhoRu2Zq0CsKyGK6C9SYaaUb-h5VsjqDT7dQ/s712/%D0%9C%D0%B0%D0%BE.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="712" data-original-width="501" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3GeIkzxF-8ov4MN1rC5vJw9LM-3s2Gr83m3a2x5vrBOelS4Sg98vE4v0TULGjhgrXVWEXWJkYBZMmCOQn6MIw4ER_-BLSXHqLK3cx8ePELBvV9dxbloiZlhwN9sdh8xwwhwZdBBIJ72xhsB-z-v1guBnhoRu2Zq0CsKyGK6C9SYaaUb-h5VsjqDT7dQ/w281-h400/%D0%9C%D0%B0%D0%BE.jpg" width="281" /></a></div><br /> <p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span lang="UK" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 16pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Чи
був Китай часів Мао "пролетарською державою"?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">З
приводу цього питання наведу доволі розлогу цитату з одного власного листа,
написаного ще у лютому 1995-го року. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">"... изучая
литературу различных тенденций современного троцкизма, вникая в суть дискуссий
о классовой сущности СССР, задумываешься над вопросом. - где же тот КРИТЕРИЙ
"рабочести" того или иного государства?</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Иными словами: какой
качественный и количественный уровень развития пролетариата необходим для того,
чтобы захватившая власть в той или иной индустриально отсталой стране элита
якобинско-бланкистско-ткачевского толка имела хоть какие-то основания объявить
свое государство "рабочим"? </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Ведь сплошь и рядом в
современной троцкистской литературе приходится читать о том, что в
нескольких странах Юго-Восточной Азии, начиная с Китая, возникли
"изначально деформированные рабочие государства". </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Как в странах, где
пролетариат только формировался, а то и вообще находился в зародышевом
состоянии, оказались возможными "РАБОЧИЕ ГОСУДАРСТВА"?! </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Разве это не равносильно
тому анекдоту, когда захвативший власть в дофеодальной Эфиопии Менгисту Хайле
Мариам создал задним числом РАБОЧУЮ (?!) партию?! Я уже не говорю о том, что
формулировка "изначально деформированные" несет в себе известную
логическую натяжку. </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Возьмем Китай.
Относительно немногочисленный, но уже "воспитанный" капиталистическим
производством пролетариат был налицо. Но какой-то комплекс причин помешал ему
стать движущей силой китайской революции. Исторический факт: когда КПК во время
трагической катастрофы 1927 г. оказалась выбита гоминьдановским
террором из городов, то больше не попыталась всерьез восстановить свое
влияние на городской пролетариат и ушла в "горы Цзиньганьшаня".
Фактически это было ее концом, как пролетарской партии. Начало процесса
превращения ее в партию мелкобуржуазных масс деревни отметил уже Троцкий в
работе "Китайский вопрос после VI-го конгресса". Победа многолетней
крестьянской герильи стала победой военно-бюрократической националистической
элиты, взявшей под удушающий контроль рабочий класс городов, разгромившей все
его независимые классовые организации и уничтожившей партию, претендовавшую на
роль авангарда китайского рабочего класса - Рабочую Коммунистическую Партию
Китая (троцкисты). Как можно после этого утверждать, что Китай Мао - это
"изначально деформированное рабочее государство"?! Китайская
бюрократия, как это ни "забавно", но смыкается с выводами
троцкистских теоретиков. К примеру, Дэн Сяопин, рассуждая "О насущных
задачах партии на организационном и идеологическом фронте" на одном из
пленумов ЦК КПК в первой половине восьмидесятых годов, коснувшись проблемы
вольнодумства или, по терминологии Дэна - "духовного загрязнения",
нападал на тех в Китае, кто имел дерзость отрицать пролетарский характер КПК и
КНР. </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Где тот критерий,
который позволяет теоретикам различных тенденций определять Кубу, КНДР,
Вьетнам, Китай как РАБОЧИЕ государства?! Если критерия нет, то почему бы уже
упоминавшийся мною режим Менгисту Хайле Мариама в
Эфиопии 1974 - 1991 г.г. не объявить РАБОЧИМ?! </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Вопрос можно
сформулировать еще и так: каков должен быть уровень индустриального развития
данной страны, чтобы созданный таким развитием пролетариат мог претендовать на
роль движущей силы революции и на осуществление диктатуры пролетариата в
обществе? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Переходим ко второму
вопросу, который напрямую завязан с первым: классовая сущность режима
"красных кхмеров" в
Камбодже 1975 - 1979 г.г.. </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Я не нахожу необходимой
точки опоры для формулирования удовлетворяющего меня ответа ни в аргументации
сторонников теории "переродившихся рабочих государств" ( кстати, Лига
за Революционный Коммунистический Интернационал считала Камбоджу "красных
кхмеров" именно таковым), ни в аргументации значительно более близкой мне
теории государственного капитализма (Клифф, Харман и др.). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Что же представляла
собою т.н. Демократическая Кампучия? </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Классы, в марксистском
понимании этой социальной категории, ликвидированы. Но имеет ли в этом случае
для социологического анализа значение те методы, которыми было сметено классовое
общество?</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Но ведь оказалось
возможным и осуществимым(!) в рамках отдельной, слаборазвитой аграрной страны
ликвидировать классовое общество, рыночную экономику, товарно-денежные
отношения! </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Все это было сметено
революционным насилием в кратчайшие сроки при помощи деструкции зачаточной
индустрии и урбанистической культуры в условиях полной автаркии. </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Чем в это время была
власть "красных кхмеров"? Диктатурой беднейшего крестьянства? </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Идем дальше:
противоречия между городом и деревней уничтожены путем ликвидации
урбанистического образа жизни как такового. Общественное разделение труда на
умственный и физический преодолено путем ликвидации прослоек общества, чьей
привилегией был умственный труд. </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Остались ли в обществе
антагонизмы в марксистском понимании? Носили ли эти антагонизмы классовый
характер? Если да, то между кем? </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Кооперированное
крестьянство с максимально высокой степенью обобществления в коммунах и
кооперативах и военно-бюрократическая каста управленцев - вот и вся социальная
структура общества при "красных кхмерах". По всем внешним социальным
параметрам - как будто бы КОММУНИЗМ?! </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Коммунизм на основе
минимализации материальных потребностей, да еще в "отдельно взятой
стране"?! Тем более, что на "коммунизме" сидит верхом жестокая
военно-бюрократическая каста и бушует вакханалия красного террора! Почему?!
Почему при бесклассовом обществе, бестоварной экономике сохраняется государство
с жесточайшими институтами насилия?! Что это - "обобщенная нужда и
жандарм" - как формулировал проблему Троцкий в "Преданной
революции"? </span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">В состоянии ли вообще
принципиальный троцкистский анализ дать оценку уникальному феномену режима
"красных кхмеров" - феномену прорыва к коммунизму через деурбанизацию,
деиндустриализацию, минимализацию материальных потребностей и автаркию?"</span><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Какова классовая природа
Демократической Кампучии?" <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p> <span></span></o:p></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Повертаючись
від Демократичної Кампучії до маоїстського Китаю, хочу ще зазначити, що класову
природу будь-якого пост-революційного режиму перш за все треба визначати по
характеру самої революції.</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Ось,
наприклад, Бухарін, полемізуючи проти тих (зокрема, проти "Робітничої
Правди"), хто заперечував, що СССР це робітнича держава, визначав,
що більшовицька революція була соціалістичною (пролетарською) революцією, отже
СССР - це робітнича держава, там має місце диктатура пролетаріату...</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">З
висновками Бухаріна я не можу погодитися, але сам підхід, в цілому, вірний.
Отже, у випадку з КНР, треба перш за все визначити рушийні сили китайскої
революції та її характер. </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">До
речі, тоді ж, у другій половині 90-х років, полемізуючи зі мною з приводу
характеру китайської революції, один дуже теоретично підкований сталініст (
тоді член Теоретичного центру при Дніпропетровському обкомі КПУ), наполягаючи
на тому, що Китайська революція під проводом КПК була соціалістичною,
добалакався до того, що роль пролетаріату у цій революції об’єктивно зіграла
Народно-Визвольна Армія Китаю!!!</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Селянська
армія відіграє роль робітничого класу у так званій соціалістичній революції -
до такого маразму можуть добалакатися хіба що
"марксисти-ленінці"!!! </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Олег
Дубровський. </span></i><i><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></i></p>
<div style="background: white; border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p align="right" class="MsoNormal" style="background: white; border: none; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">13.06.2023 </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="color: black; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: UK; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeDM09xzNwn1KfNDx8CefO5VsGEomZOkjg_fCZIJ1dNySCR1HzJqU3HzKlu1IISlZV4yLkpkEt7BH7WQ2TesuquwOCI_RVfG7dfsuP09PAA2eS73YF_KJpDQDEOUgQGuHgy14GgymbGcTJdqJZX8ULWT5jFIkc9h9aGdOW2ZuA3LEyN5686f-gQKRiWQ/s703/%D0%A7%D0%B5%D0%BD%D0%B4%D0%BB%D0%B5%D1%80%20%D0%91%D1%80%D0%B0%D1%82%20%D0%BD%D0%BE%D0%BC%D0%B5%D1%80%20%D0%BE%D0%B4%D0%B8%D0%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="703" data-original-width="526" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeDM09xzNwn1KfNDx8CefO5VsGEomZOkjg_fCZIJ1dNySCR1HzJqU3HzKlu1IISlZV4yLkpkEt7BH7WQ2TesuquwOCI_RVfG7dfsuP09PAA2eS73YF_KJpDQDEOUgQGuHgy14GgymbGcTJdqJZX8ULWT5jFIkc9h9aGdOW2ZuA3LEyN5686f-gQKRiWQ/w299-h400/%D0%A7%D0%B5%D0%BD%D0%B4%D0%BB%D0%B5%D1%80%20%D0%91%D1%80%D0%B0%D1%82%20%D0%BD%D0%BE%D0%BC%D0%B5%D1%80%20%D0%BE%D0%B4%D0%B8%D0%BD.jpg" width="299" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Оскільки автор веде мову також і про соціальну сутність
режиму червоних кхмерів, додам також мій короткий відгук на книгу історика
Девіда Чендлера «Брат номер один», розміщений на <a href="https://www.facebook.com/andrij.zdorov/posts/pfbid02jWUbWjkLjzB3tytgYLrLSoDmqMpVES1KV4Vxtv64scBNt2eLF5jwZUkMGj7c1peVl">фейсбуці 8 грудня 2021 року</a>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Література про червоних кхмерів та їх лідера існує вже
досить велика, але українською мовою на жаль її обмаль. Одна з найповніших та
найґрунтовніших мабуть на сьогодні біографій лідера червоних кхмерів належить
перу одного з кращих спеціалістів з історії Камбоджі американського історика,
що зараз живе й працює в Австралії, Девіда Портера Чендлера (David P. Chandler).
Його книга «Брат номер один» (1997, друге видання 1999) на жаль не перекладена
українською.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Хоча для української історії це дослідження також дає
багато порівняльного матеріалу. Так званий «комунізм» у Камбоджі був формою
національно-визвольного руху проти іноземного панування спершу Франції, потім
США та В’єтнаму. В цій боротьбі червоні кхмери спиралися на підтримку в першу
чергу Китаю під керівництвом Мао Цзе-Дуна, копіюючи часто його методи. Попри
нібито комуністичні гасла, по суті це були саме саме форми буржуазної трансформації
традиційного суспільства, якими би жахливими ці форми не були. Деякі історики
вважають навпаки це формою реакції традиційних структур на буржуазну
модернізацію. Свідомість червоних кхмерів є типовою для селянських воєн
середньовіччя із їх ненавистю до міст, як центрів гноблення, часто
представленого іншими етносами (у Камбоджі – близько половини населення міст
становили в’єтнамці та китайці, що опанували комерційний сектор). Згадаймо
українську Коліївщину чи отаманщину 1919 р. з її єврейськими погромами. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Тут бачимо і відмінність між СРСР та Демократичною
Кампучією: в Радянському Союзі цілі модернізації таки переважали й були
реалізовані у формі державного капіталізму. В СРСР дійсно сталися докорінні
зміни – перехід від аграрного традиційного суспільства до модерного
індустріального із властивими йому змінами від типу демографічного відтворення
до системи освіти. В Камбоджі "національний соціалізм" не мав таких
здобутків, натомість приніс не менше жертв.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Андрій Здоров.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">«17 апреля 1975 года в Камбодже
закончились тяжелые пять лет вторжения, бомбежек и гражданской войны: столица
Пномпень перешла в руки партизанских армий, известных как красные кхмеры,
осаждавших городе начала года. К тому моменту в столице находилось свыше
миллиона беженцев из сельских районов. Почти ничего не зная о красных кхмерах,
городское население предполагало, что мир лучше войны и что, объединившись,
камбоджийцы смогут восстановить свою страну.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">То, что произошло потом, застигло
врасплох всех, за исключением командиров красных кхмеров. Они за неделю согнали
в деревни все население Пномпеня, Баттамбанга и других городов и велели людям
приступить к сельскохозяйственным работам. Тысячи эвакуированных, в особенности
маленькие дети и старики, вскоре умерли. Уцелевшие долго брели по дорогам, к
родственникам в надежде, что те их приютят. «Почему нас ведут как пленников?» —
спрашивали несчастные, указывая на шагающих рядом хорошо вооруженных молодых
солдат. Им отвечали, что нужно подчиняться революционной организации, которая
заменит семью. Эвакуированных называли «новыми людьми», или «людьми 17 апреля»,
потому что они с большим опозданием присоединились к революции. Жители сельской
местности считались опорой строя, и с ними обращались не так сурово, как с
остальными.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Опустошив города, революционная
организация приступила к выполнению программы социальных преобразований,
затрагивавшей все стороны камбоджийской жизни. Деньги, рынок и частная
собственность были отменены, школы, университеты и буддийские монастыри —
закрыты. Заниматься издательской деятельностью не разрешалось; прекратила
действовать система почтовой связи; свобода передвижения, информационный обмен,
возможности заботиться о своей внешности, а также и развлекаться были
ограничены. За нарушение новых правил грозило суровое наказание, а за повторный
проступок людей либо отправляли в тюрьму, где их ожидали ужасные условия, либо
убивали. Всем камбоджийцам приказывалось выполнять рабочие нормы, установленные
революционной организацией. Эти нормы редко учитывал и профессиональное
обучение и навыки эвакуированных городских жителей: почти все горожане
превратились в крестьян. Их заставили носить одинаковую черную одежду из
хлопка.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Руководители движения и мотивы их
действий держались в строгой тайне. Для внешнего мира Камбоджа по-прежнему
оставалась якобы под властью правительства Единого Фронта, созданного в 1970
году в Пекине, после того как в результате бескровного переворота был свергнут
глава государства принц Нородом Сианук. Вместо него Камбоджей стало управлять
правительство, искавшее союза с Соединенными Штатами. Лишенный трона принц
номинально возглавил сопротивление в Пекине. К 1972 году красные кхмеры уже
контролировали это сопротивление, однако ради соблюдения международных приличий
продолжали действовать под прикрытием коалиции Сианука.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Загадка оставалась неразгаданной
вплоть до конца 1975 года. В январе 1976 года революционная организация
распустила Единый Фронт, изменила название страны на Демократическую Кампучию
(ДК) и провозгласила новую конституцию. В ней превозносились ценности
коллективизма и их внедрение в жизнь Камбоджи. Конституция отождествляла цели
революционной организации с интересами народа. Кстати, любопытный факт: в
тексте нового основного закона страны ни разу не встречалось слово «социализм»
или «коммунизм».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Личность премьер-министра, «работника
с каучуковой плантации» по имени Пол Пот, установить было невозможно. В момент
прихода к власти, как раз тогда, когда можно было ожидать его выхода на
публику, он скрылся за революционным именем.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Кто же он такой? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">На протяжении года он почти ничего не
открыл о себе. Во время государственного визита в Китай, состоявшегося в
сентябре 1977 года, Пол Пота сфотографировали. По фотографии
специалисты-историки узнали в нем бывшего школьного учителя,
пятидесятидвухлетнего Салот Сара, который с 1963 года являлся секретарем
Центрального Комитета подпольной Коммунистической партии Кампучии (КПК).
Впервые Пол Пот объявил о существовании КПК в своей триумфальной речи,
записанной для радиостанции «Пномпень» перед визитом в Китай. Однако лишь
немногие камбоджийцы знали, что Пол Пот — это Салот Сар. Он признался в этом
лишь после того, как его свергли в 1979 году.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Ущерб, который Демократическая
Кампучия причинила своему народу, побудил французского автора Жана Лакутюра
придумать слово «самогеноцид», чтобы отличать события в Камбодже от уже имевших
место в истории погромов, холокостов, чисток и вендетт. Ужас Лакутюра
подтверждается фактами. Меньше чем за четыре года больше миллиона камбоджийцев,
или каждый седьмой, умерли от недоедания, переутомления, а также от ошибочно
поставленных диагнозов или от неправильного лечения. По меньшей мере сто тысяч
человек, и не исключено, что еще больше, были казнены за совершение
преступлений против государства. Десятки тысяч погибли в конфликте с Вьетнамом,
почти наверняка развязанном красными кхмерами. Но вправду ли камбоджийский
самогеноцид не имел доселе аналогов в истории? Отчетливые параллели и,
вероятно, даже влияние можно обнаружить в китайском Большом скачке 1950-х годов
и в советской коллективизации, проводившейся на Украине за двадцать лет до
событий в Китае. Кроме того, возникают ассоциации с чистками, имевшими место и
в СССР, и в КНР, входе которых уничтожались «элементы», которые, как считалось,
представляли опасность для революционных вождей. В некотором смысле то, что
случилось в Камбодже, хотя и в более интенсивной степени, было обычным делом
для тех стран, политическими методами которых Пол Пот — или «Брат номер один»
(как его звали подчиненные) — восхищался.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Скольким людям стоил жизни этот
режим? По скромным подсчетам, в 1975–1979 годах в результате проводившейся в ДК
политики погибло от 800 000 (каждый десятый) до 1 000 000 (каждый восьмой)
мужчин, женщин и детей. Сюда не входят камбоджийцы, убитые во время сражений с
вьетнамцами. В большинстве случаев люди умерли от недоедания, переутомления и
варварского лечения. Таким образом, в этих смертях были виноваты «штурмовые
атаки» режима, безнаказанность, а также всеобщая паранойя, наделенных властью
неграмотных молодых людей, определявшая образ мышления партийного руководства.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Около 100 000 мужчин и женщин или
даже больше были казнены без суда и следствия. В сельских районах убийства
происходили чаще всего тогда, когда местные молодые партработники проводили в
жизнь, как им казалось, линию партии. Некоторые из этих казней, были вызваны
взрывом негодования. В то же время 14 000 мужчин и женщин, брошенных в застенки
Туолсленга, «сокрушали» в более размеренной манере, иногда на протяжении
нескольких месяцев.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Какое наследство он оставил после
себя? Чего он искал и чего добился за годы пребывания у власти? Представление о
Камбодже, какой он видел ее в своих мечтах, — экономически самостоятельной, всемогущей
— вероятно, проносилось в умах и других камбоджийских правителей со времен
упадка Ангкора в XV веке. Некоторые из них поддавались этим видениям и находили
покровителей (и сателлитов), которые могли помочь воплотить мечту в жизнь.
Другие, пожалуй, их было большинство, думали, а нужна ли Камбодже
самостоятельность? Что от этого выиграет страна и какую выгоду получат лично
они? В постангкорской Камбодже антигероическое поведение правителей и схожих с
ними простых людей имело смысл. Одна из ценностей анти-геройства — и она
какое-то время играла на руку коммунистам — заключалась в том, что
камбоджийское общество стоически ли, с обидой ли, но примирилось с такими
иерархическими структурами, в которых на «меньших» людей не обращалось внимания
— за исключением тех случаев, когда они могли служить и кормить богатых и
сильных.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">В камбоджийской истории Пол Пот стоит
в ряду правителей-мечтателей. На каком-то этапе своей жизни — возможно, в
Париже, возможно, еще раньше — он взбунтовался против раболепия и покорности
камбоджийского народа. Праздность королевской семьи угнетала его. Страдания,
которые причиняла ему зависимость Камбоджи от Вьетнама и Франции, видимо, были
искренни. Он разделял их с другими камбоджийскими интеллигентами того времени.
В начале 1950-х он увидел в коммунизме набор методов, позволяющих достичь
власти и освобождения. Их можно было применить и к Камбодже, чтобы уничтожить
стоявшие на пути ее развития иерархичность, несправедливость и подхалимство.
Решающая роль, которую предстояло сыграть в этом процессе таким интеллигентам,
как он, означала, что реальные приоритеты камбоджийских бедняков,
концентрировавшиеся вокруг семьи, религии и досуга, будут игнорироваться ради
предположительно более высоких целей. В случае с Салот Саром видение нового общества,
вероятно, было окрашено более личностными представлениями — представлениями о
самом себе. Возможно, он считал коммунистическое движение способом личного
самовыражения. Отчасти самовыражение происходило в форме осуществления власти
над людьми с тем, чтобы контролировать будущее.»<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.litmir.me/br/?b=313729&p=1#section_1"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Дев</span></i><i><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">ид</span></i></a><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><a href="https://www.litmir.me/br/?b=313729&p=1#section_1"> Чэндлер</a>.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Читайте також:</p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/blog-post_22.html">Государственный капитализм и модернизация Советского Союза</a>. Ч.1.</h3><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/5-11.html">Государственный капитализм и модернизация Советского Союза. Ч.2.</a></h3></div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-41460983411330829452023-04-09T11:05:00.010+03:002023-04-21T09:26:33.229+03:00Довженки і Шахраї: етюд з козацької демографії<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgZ1uqxbS0DTeZlgNHwQzrUmfgzGgHr4r6xK0xGEVlXVIA5j4eKrOrybJjhpRASu1RltBuLzVjV5DvWMTjGKLKfd1NuswFplUPoP0Grqb2mtfSsECYy1OgB2v-BSK9KkDStLXV5Z5gCEXCDYWZXkyqtorztHTcK1iPVptF4iYMq-FAR-3z0MUZ26tPug/s1165/%D0%91%D0%B5%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D1%96%20%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C.png" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1141" data-original-width="1165" height="391" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgZ1uqxbS0DTeZlgNHwQzrUmfgzGgHr4r6xK0xGEVlXVIA5j4eKrOrybJjhpRASu1RltBuLzVjV5DvWMTjGKLKfd1NuswFplUPoP0Grqb2mtfSsECYy1OgB2v-BSK9KkDStLXV5Z5gCEXCDYWZXkyqtorztHTcK1iPVptF4iYMq-FAR-3z0MUZ26tPug/w400-h391/%D0%91%D0%B5%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D1%96%20%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C.png" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Беття Тепер і Василь Шахрай. Осінь 1910 року.</td></tr></tbody></table><br /><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Останнім
часом в нашому суспільстві дуже поширеною стала ідеалізація традиційного
способу життя українців, який мовляв зруйнувала революція 1917 року і до якого
дехто закликає повернутись. Пропоную порівняти родини двох відомих українців –
кінорежисера Олександра Довженка та</span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">
</span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">засновника «націонал-комунізму» Василя Шахрая. Обидва походили із
козаків колишньої Гетьманщини, чиє становище наприкінці ХІХ – початку ХХ ст.
мало чим відрізнялося від селян.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><a href="https://youtu.be/K5SEfDSaEWI">Василь Шахрай</a> народився в 1888 році в селі Харківці Пирятинського повіту Полтавської
губернії в родині козака Матвія Савича Шахрая та його дружини Марії Петрівни
(уродженої Мокієнко). Його односелець та друг брата Василя Шахрая – Бориса, відомий
у діаспорі письменник Сергій Домазар згадував: «Батько Василя, Матвій Шахрай,
мав понад сто десятин землі і п’ятеро синів, Василь і наступний за ним Петро,
були мов з дуба тесані. Було їм з чого викохатися: навіть для численних
Шахраєвих наймитів, не то для синів, смажене порося не було незвичайною
стравою. Як і більшість українських спадково заможних селян (а не якихось
скоробагатських дуків з дьогтярів) старий Матвій (або як його по місцевому
звано Махтей) не був скупий. Він був людина лагідної, навіть плохої вдачі,
трохи письменний, любив у свята почитувати Біблію або Діяння, знав на пам’ять
псальми царя Давида і деякі поеми з «Кобзаря». Він не шкодував грошей на освіту
своїх дітей»<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Щодо останнього
твердження варто уточнити, що із трьох дітей Матвія Шахрая, які досягли повноліття
до 1917 року лише один – Петро поступив до університету – це був київський
університет Святого Володимира в 1911 році. Навчання в університетах тоді було
платним і навіть для такої заможної людини, як Матвій Шахрай, мабуть давати вищу
освіту усім дітям було не під силу. Василь Шахрай закінчив Феодосійський
учительський інститут за державний кошт, а Борис Шахрай – лише Полтавське
землемірне училище. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKWkObyWW9nO7Vb5AZkAbHjQ-lXwk862Tsk5XKHyTNtEjwgtKwC0eGpSLQaLmEqny1ExY7wBwKrf9guLVjAn8DTwIccJwMtO6YJTkelLX77bgFj-W6LWeTd9PBC7cUxR197S9MtvFVziuPpb-nGpEEc__WQK9XJIsyorVbK1RuZbW7JUsfiEViZQ9Rbw/s4843/%D0%9E%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B0%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3756" data-original-width="4843" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKWkObyWW9nO7Vb5AZkAbHjQ-lXwk862Tsk5XKHyTNtEjwgtKwC0eGpSLQaLmEqny1ExY7wBwKrf9guLVjAn8DTwIccJwMtO6YJTkelLX77bgFj-W6LWeTd9PBC7cUxR197S9MtvFVziuPpb-nGpEEc__WQK9XJIsyorVbK1RuZbW7JUsfiEViZQ9Rbw/w400-h310/%D0%9E%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B0%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Метрична книга села Харківці. Скан - Віталій Лисиманка. </td></tr></tbody></table><span style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"></span><p></p><div style="text-align: center;"><span style="text-indent: 35.45pt;"> Повідомлення про смерть Олександри Шахрай у віці 1,5 року.</span></div><p></p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Коли я в
2021 році готував статтю <a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/doslidzhennya/2881-andrij-zdorov-rodina-shakhrajiv-vid-voroga-narodu-do-laureata-stalinskoji-premiji-dosvid-biografij?fbclid=iwar1lfikphpwfbyllfeigeqb-d7l2yvdovgzxbxduwd8wa-tjoh7hpmx8st0">«Родина Шахраїв»</a>, я використав ці дані зі спогадів
Домазара, перевіріши їх за іншими базами даних, але я не мав доступу до
метричних книг села Харківці. Дослідник генеалогії Віталій Лисиманка за
метричними книгами села Харківці встановив, що насправді у Матвія Савича та
Марії Петрівни Шахраїв було восьмеро дітей, з яких дожили до повноліття п’ятеро.
Не дожили до повноліття:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ганна
(06.12.1891+18.02.1894), Григорій (23.01.1894+?) та<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Олександра (17.04.1899+23.10.1900)<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXm6e9G7zQg4_1xM3Em2K-XMdCiMh595sVNaZEsPyKpY9M_Bw9GRKDIrQvKO4LGtTV0L4uvKxKQGGAkOcQM9zh8WL62lZTAlkqByg_-8xYJKlruxGBzCa2eRoBVMBVcgoP6KCU7x3UZLu_zK4EzVP6g3Uxi5mMyuhNTsAlVnCHXG0YGXKAURUAaYH1Q/s1000/%D0%91%D0%B0%D1%82%D1%8C%D0%BA%D0%B8%20%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="756" data-original-width="1000" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXm6e9G7zQg4_1xM3Em2K-XMdCiMh595sVNaZEsPyKpY9M_Bw9GRKDIrQvKO4LGtTV0L4uvKxKQGGAkOcQM9zh8WL62lZTAlkqByg_-8xYJKlruxGBzCa2eRoBVMBVcgoP6KCU7x3UZLu_zK4EzVP6g3Uxi5mMyuhNTsAlVnCHXG0YGXKAURUAaYH1Q/w400-h303/%D0%91%D0%B0%D1%82%D1%8C%D0%BA%D0%B8%20%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Петро да Одарка Довженки та їх дочка Поліна (в центрі)</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Олександр
Довженко народився в 1894 році на околиці повітового містечка Сосниця
Чернігівської губернії в родині Петра Семеновича Довженка та його дружини
Одарки Єрмолаївни (уродженої Цигипа). Петро Довженко був бідним козаком, в
якого було лише сім десятин землі. Щоби підтримати своє натуральне
господарство, Петро Довженко наймався в підводчики та смолярував. Він був
неписьменний, але мав чотирнадцять дітей. Сам Олександр Довженко так згадував
про це: <i>"Батьки були неписьменні. Неписьменні були батько, мати, баба і
прабаба. Дід був письменний, і батько не міг йому простити своєї темноти. Дітей
мали багато - чотирнадцять - перемінний склад, з якого залишилося двоє: я й
сестра (нині лікар). Решта померли в різний час, майже всі не дотягнувши до
працездатного віку. І коли я зараз пригадую своє дитинство і свою хату, і
завжди, коли б я їх не згадав, в моїй уяві - похорон. І перша телеграма,
одержана в нашій хаті, повідомлення про смерть мого брата - вантажника в
Ростові. А я й досі не можу дивитися на похорони. А тим часом вони проходять по
всіх моїх сценаріях, по всіх картинах.</i>"<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В
щоденнику Олександра Довженка є моторошний запис від<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>11 грудня 1943 року: <i>«Згадав із матір</i></span><i><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span></i><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">ю померлих наших
– моїх братів і сестер. Були брати:<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Ларіон –
7 років, Сергій 6, Грицько – 1 року, Іван – 2,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Нехрещений – 0 років, Оврам – 20, я, Андрій – 20 років, сестра Кулина –
1,5 року, Параска – 1 року, Мотря – 0,5 року, Галька – 18 років … <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Було нас
тринадцятеро. П</span></i><i><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span></i><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">ятеро
вмерло від скарлатини, одно від кору, од черевного тифу, од ускладнення грипу.
Галька вмерла від дурних батьків, що рано видали її заміж і рано народила
дитину…»<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Сестра
Олександра Довженка Поліна згадувала: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">"У
батьків наших Петра Семеновича й Одарки Єрмолаївни було чотирнадцять дітей, четверо
старших – Ваня, Сергійко, Лаврентій і Василько – померли в один день від
пошести. Чотири труни підряд! Матір, що поховала разом чотирьох перших дітей,
посивіла, хоч їй не було ще й тридцяти років. Юними у двадцять років померли
Оврам, Ганна та Андрій, а інші – Гриша, Коля, Кулина, Паша, Мотря – ще дітьми.
Залишилися тільки я та Сашко"<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Отже із
восьмерих дітей Матвія Шахрая до повноліття дожили п’ятеро, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>з чотирнадцяти дітей Петра Довженка також до
повноліття дожили п’ятеро, проте троє з них померли у віці 20 років, і до 25
років їх залишилося лише двоє – Олександр та Поліна. У Матвія Шахрая двоє синів
до революції отримали вищу освіту, у Петра Довженка – один. Олександр Довженко
в 1911 році поступив до Глухівського учительського інституту, який закінчив в
1914 році. Навчання в учительських інститутах було безкоштовним, але за<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>це їх випускники мали відробити п</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">ять років за
призначенням учбового начальства. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Під час Української
революції 1917-1921 років Борис і Петро Шахраї та Олександр Довженко служили в
Дієвій Армії Української Народної Республіки, але Петро Шахрай та Олександр
Довженко згодом перейшли на бік Червоної армії. Василь Шахрай був відомими
більшовиком, комуністом-самостійником та опонентом Леніна, за що був виключений
з партії більшовиків, а пізніше вбитий білогвардійцями. За невідомих обставин загинув
в 1919 році його молодший брат Петро. Борис Шахрай був розстріляний в 1938 році
як «ворог народу». Наймолодший син Матвія Шахрая – Іван Шахрай зробив кар’єру радянського
інженера та господарського керівника, став лауреатом Сталінської премії та
дослужився до начальника союзного главку Міністерства верстатобудування СРСР,
помер в 1974 році. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Власне лауреатом
Сталінської премії став і Олександр Довженко, хоч і зовсім за інші заслуги.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Повернимось
до дитячої смертності. Описана ситуація в демографії називається традиційний
тип відтворення населення і традиційний тип смертності. В Європейській частині
Російської імперії тоді кожен четвертий народжений помирав у віці до одного
року, а кожен другий – до 25 років. Приблизно такою ж була тоді до речі
смертність в Індії: в 1915 році там у віці до одного року помирало 202 дитини з кожної тисячи народжених<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
За даними українського демографа Юрія Корчака-Чепурківського в 1906 – 1910
роках в підросійській Україні на 1000 народжених помирало у віці до одного року
191 дитина, в підавстрійській Галичині – 212 дітей. В цілому в європейській частині
Російської імперії цей показник становив 263 помілле<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu3wGLHvDZlnsArOl8vDq6yEjs-Msy-ln9t3Nh7OKmOG2lRMgSwbJN24Z-3UV0CP6wF2XB2pzQbkFi1xSRgxuj5UI6_zLq-lb0X7dh4yPogO5uRyu10LaHGDppPan8-PDaOyTYGKXd-k5_zk139rYUgQvpN1H7Hg02koGNTCTYxlZsFh4-CFkd9QqYWg/s2048/%D0%92%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%90%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu3wGLHvDZlnsArOl8vDq6yEjs-Msy-ln9t3Nh7OKmOG2lRMgSwbJN24Z-3UV0CP6wF2XB2pzQbkFi1xSRgxuj5UI6_zLq-lb0X7dh4yPogO5uRyu10LaHGDppPan8-PDaOyTYGKXd-k5_zk139rYUgQvpN1H7Hg02koGNTCTYxlZsFh4-CFkd9QqYWg/w400-h300/%D0%92%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%90%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQvwqoX8XsmiBnZA4cLE2O83o6aJ7k5_7OnbuC9lPSoFJ3vzYD2JblRPaTMAGl-UVHitNmNo9kY380J1YJUOrGLAyLT9YDANSdNsAgWOLlLZlEpb0ZwXF_hvjNVr7V0oQ2qoIENcbC51PO1N9ZAbgK_aVQ5AbP82BXS92VcRP48PTda2Ib8C0WBaV_Kw/s2048/%D0%92%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%90%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2%202.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQvwqoX8XsmiBnZA4cLE2O83o6aJ7k5_7OnbuC9lPSoFJ3vzYD2JblRPaTMAGl-UVHitNmNo9kY380J1YJUOrGLAyLT9YDANSdNsAgWOLlLZlEpb0ZwXF_hvjNVr7V0oQ2qoIENcbC51PO1N9ZAbgK_aVQ5AbP82BXS92VcRP48PTda2Ib8C0WBaV_Kw/w400-h300/%D0%92%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%90%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%B5%D0%B2%202.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Ведомость" Свято-Миколаївського собору міста Ананьєва Херсонської губерні за 1913 рік.</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="text-align: start; text-indent: 35.45pt;">На 481 народженого 125 померли у віці до 5 років. Фото Олександр Бабич. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.facebook.com/aleksander.babich/posts/pfbid0H7XsyW82FMf3RNPJ5mhKULKQ4jaGZ5iD3qcPH43aMzZdJeYuEZJYxs4M9vvQLdapl">https://www.facebook.com/aleksander.babich/posts/pfbid0H7XsyW82FMf3RNPJ5mhKULKQ4jaGZ5iD3qcPH43aMzZdJeYuEZJYxs4M9vvQLdapl</a></span></div><p></p><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Земські
лікарі та статистики того часу також відзначали і в Полтавській губернії чітку
зворотну залежність високої смертності від ступеню матеріального добробуту
населення. Зокрема в козаків був «звичай, підтримуваний економічною можливістю,
при будівництві хати розділяти її в середині широкими сінями на дві половини:
чисту та повсякденну, що запобігало можливості розповсюдження заразних хвороб»<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>. Для українського
селянства тоді головною ознакою матеріального добробуту була кількість землі.
Земський лікар Василь Михайлович Бурлаков у 1889 – 1891 рр. дослідив захворюваність та
смертність населення Хорошківської волості Кобеляцького повіту Полтавської
губернії. На основі
амбулаторних книг лікарень, метричних книг церков, посімейних списків волості
та інших джерел В.М. Бурлаков підрахував, що на 19392 особи, які мешкали у
волості за цей період (5 місяців 1889 р., всі 12 місяців 1890 р., 5 місяців
1891 р.) було зареєстровано 8426 випадків захворювань та 732 випадки смертей.
За рівнем забезпеченості землею ці випадки розподілялися таким чином (див.
Табл.1). Тобто захворюваність у безземельних була в три рази вище, а смертність
– в п’ять разів вище, ніж у селян, що мали понад 15 десятин землі. Середній вік
померлих становив для 1-ї групи – 14 років, для 2-ї – 15 років, для 3-ї – 17
років, для 4-ї – 27 років, для 5-ї – 36 років, для 6-ї – 41 рік.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Таблиця 1.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoHB-Oss-s6VU4LsZpKsvx_owJIPa6LJOyPpBYu5Qob5_xqOlEIg_karZYlP1opOuFi_ENsAptLQV_HccGmJNufOagPGZAlV6V9ZM3X5HUTchugQMWpXNk3Ln_ycXTidfrg0BvQZ7k4QjD1aHvXiVjrAXAK9SwYV8SQTRBzaAEaWOMljxpCLgIy0hTxw/s648/%D0%91%D1%83%D1%80%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%201892.bmp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="648" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoHB-Oss-s6VU4LsZpKsvx_owJIPa6LJOyPpBYu5Qob5_xqOlEIg_karZYlP1opOuFi_ENsAptLQV_HccGmJNufOagPGZAlV6V9ZM3X5HUTchugQMWpXNk3Ln_ycXTidfrg0BvQZ7k4QjD1aHvXiVjrAXAK9SwYV8SQTRBzaAEaWOMljxpCLgIy0hTxw/w640-h446/%D0%91%D1%83%D1%80%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%201892.bmp" width="640" /></a></div><br /><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Такий
середній вік померлих був обумовлений в першу чергу високою дитячою смертністю.
Наприкінці ХІХ – початку ХХ ст. кожен п'ятий з числа народжених в Україні
вмирав у віці до одного року. Причому майже всі дослідники того часу
відзначають чітку зворотню залежність високої смертності від ступеню
матеріального добробуту населення. Наприклад, в Одеському повіті у 1909 р. загальний рівень смертності становив
38,6 на 1000 осіб населення, в тому числі серед “русько-малоруського населення”
(росіян та українців) – 45 на 1000, а серед німецького населення – 19,2 на 1000
(німецькі колоністи як правило були у значно кращому економічному становищі ніж решта селян і мали вищий рівень освіти). За існуючою структурою смертності в Європейській частині Російської імперії
того часу половина мешканців не доживала до 25 років, а середня очікувана
тривалість життя новонароджених становила 34 роки.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLX4_Dnr2Q0klvQSoor5vUjpFhZ7Z0gnXZluN_5Dd_Yc58j4anvZLCyR7ZRjgnTnA96Z_z88Afu-WgGlxHI_UrsNPzdDU3Xgtn7e4Q002TxWxJ3BGVda1D1j92uHdpUQF4FujgWnl6fO8k7RFs8MpVOWJEaqS7u3_PIvFiM2E_KCdYBwxROZZsWIRmDA/s592/%D0%A1%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D1%96%20%D1%82%D1%80%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%B6%D0%B8%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D0%B2%20%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%96%20%D0%A5%D0%A5%20%D1%81%D1%82..jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="490" data-original-width="592" height="530" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLX4_Dnr2Q0klvQSoor5vUjpFhZ7Z0gnXZluN_5Dd_Yc58j4anvZLCyR7ZRjgnTnA96Z_z88Afu-WgGlxHI_UrsNPzdDU3Xgtn7e4Q002TxWxJ3BGVda1D1j92uHdpUQF4FujgWnl6fO8k7RFs8MpVOWJEaqS7u3_PIvFiM2E_KCdYBwxROZZsWIRmDA/w640-h530/%D0%A1%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D1%96%20%D1%82%D1%80%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%B6%D0%B8%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D0%B2%20%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%96%20%D0%A5%D0%A5%20%D1%81%D1%82..jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span face=""Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #666666;">Джерело: <i>Гладун О.М. </i>Нариси з демографічної історії України ХХ ст. - К.: Інститут демографії та соціальних досліджень імені М. Птухи НАН України, 2018. - С.40.</span></td></tr></tbody></table><br /><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">За
даними ООН на 2019 рік в цілому у світі у віці до одного року помирає 28 дітей
з кожної 1000 народжених, у віці до 5 років – 36 дітей. Дані Світового банку та
Всесвітньої організації охорони здоров’я трохи більше – 39 дітей вмирає до 5 років
з кожної 1000 народжених (промілле). В Україні до одного року помирало в
2019-2020 роках в середньому 7,2 промілле, в Європейському Союзі в цілому – 3,7
, в Індії цей показник становить 32,0 дитини на 1000 народжених, а за даними «Книги
фактів ЦРУ» – 35,4 промілле<a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В
демографії це називають <b>демографічний перехід</b> – перехід від традиційного
типу відтворення населення із високою народжуваністю та високою смертністю до
сучасного типу із низькою народжуваністю та низькою смертністю й високою тривалістю
життя. Цей демографічний перехід був частиною більш широкого суспільного
процесу модернізації суспільства – переходу від традиційного аграрного суспільства,
заснованого на пануванні ручної праці та сільського населення, масової
неписьменності, – до новітнього промислового суспільства із переважно міським
населенням та машинним виробництвом, культурною революцією, що передбачала
загальну обов’язкову середню освіту та поширення системи загального медичного
обслуговування та сучасним типом демографічного відтворення. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Ціною
цього переходу в нашій країні, як і в багатьох інших, особливо поневолених і колоніальних народів, були голодомор і репресії,
знищення мільйонів людей й знищення традицій робітничого і соціалістичного
руху, атомізація суспільства. Але чи варто зараз казати, що всі ці жертви було
марними, що революція принесла лише руйнування та смерть? Зрештою майбутнє залежить
від нас. Наші предки в 1917 році порвали кайдани та зруйнували Російську імперію,
яку зараз Кремль хоче відродити. Нам варто добре вивчити нашу історію, щоби засвоїти
і позитивний досвід і досвід помилок і поразок, щоби уникати їх у майбутньому. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><i>Андрій Здоров.</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> Читайте також: </o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/doslidzhennya/2881-andrij-zdorov-rodina-shakhrajiv-vid-voroga-narodu-do-laureata-stalinskoji-premiji-dosvid-biografij?fbclid=iwar1lfikphpwfbyllfeigeqb-d7l2yvdovgzxbxduwd8wa-tjoh7hpmx8st0">Родина Шахраїв: від "ворога народу" до лауреата Сталінської премії. </a></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Домазар
С.</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> Реставратори голубих
мрій // Визвольний шлях. – Лондон, 1969. – Кн.11 (260). – С.1255.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i>Віталій Лисиманка.</i> <a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=100027406866182">https://www.facebook.com/profile.php?id=100027406866182</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i>Тримбач Сергій.</i> Олександр Довженко:
загибель богів : ідентифікація автора в нац. часо-просторі / Сергій Тримбач ;
відп. ред. Т. Трубнікова. — Вінниця : Глобус-прес, 2007. — 760 с. – (Серія
”Студія 1+1”). – С.22-23.</span> </p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://gazeta.ua/articles/history/_uchitel-hudozhnik-diplomat-serdyuk-polonenij-yak-zhiv-oleksandr-dovzhenko-do-prihodu-v-kino/926803">https://gazeta.ua/articles/history/_uchitel-hudozhnik-diplomat-serdyuk-polonenij-yak-zhiv-oleksandr-dovzhenko-do-prihodu-v-kino/926803</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i>Мерков А.М.</i> (Сост.) Са</span>нитарно-демографические
материалы зарубежных стран. – Ч.1. - М., 1959. – С.184-191.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<i>Корчак-Чепурк<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>вський</i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i> Ю.О.</i> Рух населення УСРР перед світовою
війною // Природний рух населення України в 1924 році з оглядом природного руху
населення перед світовою війною. – Х.: ЦСУ УСРР, 1927. – С.ХХІІ.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Бурлаков В.М.</i> К вопросу о зависимости
заболеваемости и смертности от экономического благосостояния крестьянского
населения // Врачъ. – СПб.,1892. –<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>№ 33. –
С.826-827.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%94%D0%BE%D0%B2%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B8%20%D1%96%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D1%97.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_infant_and_under-five_mortality_rates#Infant_mortality_from_the_United_Nations_population_division_(from_birth_to_1_year-olds_only)">https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_infant_and_under-five_mortality_rates#Infant_mortality_from_the_United_Nations_population_division_(from_birth_to_1_year-olds_only)</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD_%D0%B7%D0%B0_%D1%80%D1%96%D0%B2%D0%BD%D0%B5%D0%BC_%D0%B4%D0%B8%D1%82%D1%8F%D1%87%D0%BE%D1%97_%D1%81%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%96">https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD_%D0%B7%D0%B0_%D1%80%D1%96%D0%B2%D0%BD%D0%B5%D0%BC_%D0%B4%D0%B8%D1%82%D1%8F%D1%87%D0%BE%D1%97_%D1%81%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%96</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-38689154768345433832023-03-13T18:02:00.005+02:002023-04-09T21:36:51.893+03:00Пласка Земля і комунізм. (До історії хибних уявлень)<p> </p><div class="WordSection1">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOlzKmJdtoAN-XnKi2SrtSDkE2sJuOxC17kFASAwyHkF9GRVD3bdC2rIC1jO1_SoqftCqM5NVlsW2mZIvGeodTCBiQYyhaYhct4Qz6egn-X_OWBbsgo2nLml2rOxUnyHO_UcnLDRB9htkIvKQ_MNy4mof6ZLDLz3lI_RU-KX-aYQxfPI6GKKoMZVtBag/s800/WorldMapCosmasIndicopleustes.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="800" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOlzKmJdtoAN-XnKi2SrtSDkE2sJuOxC17kFASAwyHkF9GRVD3bdC2rIC1jO1_SoqftCqM5NVlsW2mZIvGeodTCBiQYyhaYhct4Qz6egn-X_OWBbsgo2nLml2rOxUnyHO_UcnLDRB9htkIvKQ_MNy4mof6ZLDLz3lI_RU-KX-aYQxfPI6GKKoMZVtBag/w400-h314/WorldMapCosmasIndicopleustes.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">Картина світу – мініатюра з «Християнської топографії»<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">Козьми Індикоплову.</span></p></td></tr></tbody></table><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Нещодавно відомий український історик Станіслав
Кульчицький опублікував статтю «Чи були більшовики комуністами?»</span><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn1" name="_ednref1" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[1]</span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">. В
ній він розвиває концепцію, яку сформував ще у своїх попередніх працях, зокрема
книгах </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">«Комунізм в Україні. Перше
десятиліття» (1996) та «Червоний виклик. Історія комунізму в Україні» (2013),
про виникнення і розвиток тоталітарного режиму, створеного більшовиками в Росії
в ХХ столітті під керівництвом Володимира Леніна. Оскільки правляча партія
більшовиків із 1918 року взяла собі назву комуністична й оголосила своєю метою
будівництво комунізму, то й створений нею режим багато західних істориків
називають комуністичним. В останні два-три десятиліття теза про комуністичний
тоталітарний режим міцно увійшла і в українську історіографію та навіть
законодавство – Закон України про засудження комуністичного і
націонал-соціалістичного тоталітарних режимів було увалено в 2015 році.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Станіслав Кульчицький сформувався як історик ще в часи
того самого тоталітарного режиму, тому добре вивчив його ідеологію та практику.
Зокрема <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>він розуміє і підкреслює
різницю між ідеями Карла Маркса та Фрідріха Енгельса про комунізм як безкласове
та бездержавне суспільство, засноване на суспільній власності, хоч і вважає ці
ідеї утопічними, та ідеями Володимира Леніна про державу-комуну, якою управляє
одна правляча партія, а фактично її вожді. <i>«Яким чином В. Ленін ототожнював
свій комуносоціалізм, в центрі якого знаходилися ієрархічно структуровані
спільноти, з комуносоціалізмом Карла Маркса і Фрідріха Енгельса, що
вибудовувався на уявлених історичних спільнотах? Зовсім просто: нехитрою
підстановкою понять. У ленінській аргументації клас ототожнювався з партією, а
суспільство – з державою</i>», - пише С. Кульчицький. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">При чому С. Кульчицький прямо посилається на концепцію
американського історика й совєтолога Річарда Пайпса, про те, що «комуністичний
режим» в Росії продовжував традиції Московського царства та був відображенням
особистої концепції влади Леніна. <i>«Нема потреби вірити, що історію роблять
«великі люди», – щоб визнати величезне значення особистості Леніна і його
впливу на ходу російської революції і на створення особливого політичного ладу.
Справа не тільки в тому, що зосереджена в його<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>руках влада дозволяла йому рішучим чином впливати на хід подій, але і в
тому, що політична система, народжена в жовтні 1917 року, стала якби втіленням
його особистості… Комуністична Росія з моменту своєї появи була дивовижним
відображенням свідомості і волі однієї людини, її біографія та історія злилися
й розчинилися одна в одній</i>», – писав Р. Пайпс.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Фактично С. Кульчицький бачить причини появи цього
тоталітарного режиму в традиціях азіатської деспотії, на яких було засноване
Московське царство та Російська імперія, – про ці традиції писали ще Карл
Маркс, Карл Каутський та<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Карл Вітфогель
(автор книги «Східний деспотизм. Порівняльне дослідження тоталітарної влади»
1957 р.), та особистій концепції Леніна, який узурпував назву «комунізм» та
використав ці ідеї для захоплення влади й встановлення власної диктатури. При цьому
С. Кульчицкий вважає більш правильною назвою для цього режиму термін «рашизм».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Проте ця концепція Пайпса – Кульчицького ніяк не пояснює,
чому ж особиста теорія Леніна змогла підкорити третину людства і фактично
робить із Леніна надлюдину – злого генія чи диявола, що має надприродні
здібності обманювати цілі країни та народи та захоплювати їх у полон. По суті
ця ідеалістична теорія зовсім не спроможна пояснити роль та місце цих
«комуністичних» режимів в історії людства, бо ігнорує матеріальні умови життя
людей, рівень продуктивних сил та економічного розвитку суспільства.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Людство пройшло довгий і складний шлях розвитку уявлень
про навколишній світ. В давнину люди вірили, що Земля – центр всесвіту й має
пласку форму, а підтримують її міфічні тварини (черепахи, слони або кити). Для
повсякденних потреб давніх людей цих міфічних уявлень було достатньо. В
античній Греції Піфагор висловив думку, що Земля має кулясту форму. Цю думку
підтримали багато давньогрецьких філософів, але вони в основному таки вважали
Землю центром всесвіту. Проте в середні віки знову запанувала думка про пласку
форму Землі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В 550 році нашої ери у візантійському місті Александрія
(нині Єгипет) помер монах Козьма Індикоплов, який написав книгу «Християнська
топографія». Він не був кабінетним ученим. До постригу в монахи Козьма був
купцем та мореплавцем, який відвідав узбережжя Індії (звіди й походить його
прізвисько), Цейлон (Шрі-Ланка), східне узбережжя Африки (сучасна Еритрея) й
залишив цікаві описання цих земель, звичаїв їх мешканців. Але у своїй книзі він
доводив, що Земля має форму плаского прямокутника, оточеного океаном, над ним
небесна тверда сфера, за якою знаходиться рай. Сонце щодня ховається за
конусоподібною горою на півночі, вночі переміщується на схід, щоби вранці зійти
знову. Зверху над небесною аркою знаходиться рай, звідки беруть початок
найбільші ріки. Світ загалом має вигляд півсферичного похідного намету – скінії
зі Старого Заповіту. Ця книга мала досить велику популярність в багатьох православних
країнах, зокрема й на Русі<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn2" name="_ednref2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Хоча в середні віки також деякі вчені вважали, що Земля
має кулясту форму, але довести це практично люди змогли лише в добу Великих
географічних відкриттів наприкінці </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">XV</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"> ст. Христофор Колумб
здійснив свою подорож до Америки в 1492 році і до кінця своїх днів вважав, що
він відкрив морський шлях в Індію. Відкриті ним земля довгий час називали<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Вест-Індія», а корінних мешканців Америки
досі ми називаємо «індіанці». Власне Колумб помилився в розрахунках довжини
екватора й може саме завдяки цьому здійснив свої відкриття. Лише пізніше
Америго Веспуччі довів, що це зовсім інший материк, названий на його честь –
Америка.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggtavfk8osiSk7NZ2j5roHKSLqsJXFTRKVjKkAO0Qou5bcIt526Cl93YAlm7yUphT0Pn801cBqqzdlRhHnaaHbc43tdYxfdJpB0R8XATfuhAZjHmVFQ2MouzyHWZtLFNZ9g14-FSMdiOBbUBrhHKEJGpkZpYzXZ4Q0xtzxvPNC8fwxn9r64qtJe9GGsA/s300/300px-Amerikanska_folk,_Nordisk_familjebok.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="231" data-original-width="300" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggtavfk8osiSk7NZ2j5roHKSLqsJXFTRKVjKkAO0Qou5bcIt526Cl93YAlm7yUphT0Pn801cBqqzdlRhHnaaHbc43tdYxfdJpB0R8XATfuhAZjHmVFQ2MouzyHWZtLFNZ9g14-FSMdiOBbUBrhHKEJGpkZpYzXZ4Q0xtzxvPNC8fwxn9r64qtJe9GGsA/w400-h308/300px-Amerikanska_folk,_Nordisk_familjebok.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Представники племен-жителів Америки до приходу європейців (малюнок з книги «Nordisk familjebok» — «Шведська енциклопедія»), 1904</td></tr></tbody></table><br /><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Для європейців ці відкриття принесли величезні можливості
– колонізація нових земель, освоєння нових ресурсів, утворення нових держав,
розвиток<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>мореплавства, торгівлі,
промисловості, культури, становлення нового капіталістичного суспільства
врешті-решт із властивим йому світовим ринком та світовою культурою.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Для самих індіанців в абсолютній більшості випадків ці
відкриття принесли катастрофу – знищення традиційного способу життя, знищення
старих цивілізацій, вбивства, пограбування, насильницьке позбавлення землі, насильницька
християнізація. Все це, а також занесені європейцями інфекційні хвороби - спричинило загибель значної частини корінного населення. Основна
маса корінних народів Північної Америки просто вимерли, а решта опинилися в резерваціях.
Історики небезпідставно вважають цю демографічну катастрофу одним з найбільших
геноцидів в історії людства, жертвами якого стали загалом щонайменше десять мільйонів
людей<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn3" name="_ednref3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Лише в другій половині ХХ століття в багатьох країнах Америки почали піднімати
питання про відродження культури корінних народів, а в 2019-2020 роках
покотилася хвиля руйнувань пам’ятників Колумбу та іншим діячам колоніальної
епохи в США<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn4" name="_ednref4" style="mso-endnote-id: edn4;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Із розвитком капіталізму в Європі та Америці виникають
нові класи й нові течії суспільної думки, зокрема ідеї суспільства соціальної
рівності без експлуатації людини людиною, ідеї суспільної власності на засоби
виробництва, що оформилися в теорії соціалізму, комунізму або анархізму. Ці
ідеї наприкінці ХІХ ст. набули широкої популярності насамперед в робітничому
русі, свідченням чого було заснування Міжнародного товариства робітників в 1864
році (Першого Інтернаціоналу), потім другого Соціалістичного Інтернаціоналу в
1886 році. Під кінець першої світової війни 1914-1918 років прибічники цих ідей
навіть приходять до влади в деяких країнах Європи – насамперед тих, що
виникають на руїнах Російської, Німецької та Австро-Угорської імперій. Найбільше
відомими з цих партій були російські більшовики, що прийшли до влади в
листопаді 1917 року. Російська республіка вже із січня 1918 року отримала назву
соціалістична та федеративна – РСФСР, а партія більшовиків із березня 1918 року
стала називатися комуністична – РКП(б). <o:p></o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaOOfgkH2YtSnvbZcyttK1IsvZMpO2R0gJXl4t1KQUFHNfBcJ_o9YEqqWMlbOFkl5_24HjGHikqJ_dRMG5luA9YlH6pOakGX5mtYM6_wFfoAs8JVe-dA6STpjmRAfoxQ1j4bvj9SfJW6XyXD7GpFWa2dREB7wg5aZn9XVj258zjo2-XQVDpneod9V6A/s1200/Karl_Marx.png" style="font-size: 18.6667px; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center; text-indent: 47.2667px;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="956" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaOOfgkH2YtSnvbZcyttK1IsvZMpO2R0gJXl4t1KQUFHNfBcJ_o9YEqqWMlbOFkl5_24HjGHikqJ_dRMG5luA9YlH6pOakGX5mtYM6_wFfoAs8JVe-dA6STpjmRAfoxQ1j4bvj9SfJW6XyXD7GpFWa2dREB7wg5aZn9XVj258zjo2-XQVDpneod9V6A/s320/Karl_Marx.png" width="255" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Карл Маркс</td></tr></tbody></table><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Більшовики оголосили себе учнями та послідовниками Карла
Маркса та Фрідріха Енгельса. Останні зокрема ще в 1847 році написали для невеликої
групи німецьких соціалістів-емігрантів в Англії «Маніфест Комуністичної партії»,
де майбутнє суспільство було окреслене таким чином:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">«Коли в ході розвитку зникнуть класові відміни і все
виробництво зосередиться в руках асоційованих індивідів, тоді суспільна влада
втратить свій політичний характер. Політична влада у власному розумінні слова є
орґанізована сила одного класу для придушення другого. Якщо пролетаріат у
боротьбі проти буржуазії неодмінно об’єднується в клас, якщо шляхом революції
він перетворює себе в пануючий клас і як пануючий клас насильно знищує старі
виробничі відносини, то разом з цими виробничими відносинами він знищує умови
існування класової протилежності, класи взагалі, а тим самим і своє власне
панування як класу.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Місце старого буржуазного суспільства з його класами та
класовими протилежностями займає асоціація, в якій вільний розвиток кожного є
умовою вільного розвитку всіх</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">.»<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn5" name="_ednref5" style="mso-endnote-id: edn5;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span></span></span></a></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn5" name="_ednref5" style="mso-endnote-id: edn5;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span><a name='more'></a></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><br /></span></span></span></span></a></span></div><p></p></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Хоча пізніше в своїй головній праці "Капітал" (1867) той же Карл Маркс доводив, що жодна суспільна формація, жоден спосіб виробництва та спосіб експлуатації не зникають доти, доки вони не вичерпали всі можливості розвитку продуктивних сил. Про яке зникнення класів взагалі, зникнення відносин
панування та гноблення, зникнення експлуатації людини людиною може йти мова у
Радянському Союзі? Навпаки в СРСР виник новий пануючий клас – партійна
номенклатура (або як його називав Осип Дяків-Горновий – клас большевицьких
вельмож), що жила за рахунок експлуатації робітників та селян, і застосовувала
для утвердження та збереження свого панування часом найжорстокіші методи
терору, які в інших державах застосовували в період первісного нагромадження
капіталу та колоніалізму.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlm42oMSf8Pq5eZ04IrL2FVqrmkcBOpnRHo1igi0DDjhxKZ7fdaBzX-VFBd9qnDRM854uCiLc0Qoe6XZGyshLTpEO3Jz47eDDZ299lsXVA42fzcEuXyH9LWKUm1xnEGsJni3NjI5ffrcGEpkBzqb1KIsy3g-zctny3AIpX_o1yn9LN71AS-QbKt_LqzA/s237/%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%81%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D0%B5%D1%80%D0%B3%D0%B5%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="237" data-original-width="170" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlm42oMSf8Pq5eZ04IrL2FVqrmkcBOpnRHo1igi0DDjhxKZ7fdaBzX-VFBd9qnDRM854uCiLc0Qoe6XZGyshLTpEO3Jz47eDDZ299lsXVA42fzcEuXyH9LWKUm1xnEGsJni3NjI5ffrcGEpkBzqb1KIsy3g-zctny3AIpX_o1yn9LN71AS-QbKt_LqzA/w287-h400/%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%81%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D0%B5%D1%80%D0%B3%D0%B5%D0%B9_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87.jpg" width="287" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Сергей Новосельський</td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Для всіх, хто щиро дивується, як у такій багатій та
цивілізованій європейській країні як Російська імперія початку ХХ ст. могли
прийти до влади екстремісти-більшовики, що вчиняли такі жахливі злочини, дуже
раджу книгу видатного російського демографа й статистика Сергєя Новосельського «Смертність
і тривалість життя в Росії», видану в Петрограді в 1916 р. не десь у підпіллі,
а типографією Міністерства внутрішніх справ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">На основі першого загального перепису населення
Російської імперії 1897 р. та даних про смертність та народжуваність, автор
склав перші в Росії загальні таблиці смертності та розрахував на їх основі
очікувану тривалість життя для кожного віку. Порівнявши із доступними йому
подібними даними по іншим країнам Європи, Новосельський дійшов невтішного
висновку, що за рівнем смертності в перші 15 років життя Росія посідає перше
місце в Європі. Приміром до 25 років в Англії доживало 69,4 % чоловіків та 72,5
% жінок, в Австрії 60,8 % чоловіків та 61,6 % жінок, в Європейській Росії –
лише 47,6 % чоловіків та 50,7 % жінок. Тобто половина з числа народжених у
імперії Романових у «золотий вік» російського самодержавства не доживала до 25
років! Це вважалося нормальним і природним: «Бог дав – бог забрав». Середня
очікувана тривалість життя при народженні становила на початку ХХ ст. в Швеції
52 роки, в Англії – 46 років, в Німеччині – 42, в Австро-Угорщині – 38,5, в
Росії – 32 роки<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn6" name="_ednref6" style="mso-endnote-id: edn6;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[6]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Це все дані до першої світової війни, яка коштувала Росії
2 млн. убитих, 6 млн. поранених та понад 4 млн. полонених. Думаю, що це достатньо пояснює, наскільки цінилося людське життя в Російській імперії на початку ХХ ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQg4QLcf5dWOzgKiYwIy5A6UVPl1YaYSWb8nFLnLBWuDrPOvKTGFUlDwvc6mzp_zhd9_tciXkUV9arQ76OLozwRC8TXb2hHTl8s5GO_rNTbZUzeznZU9LP20ZfAwCgpfWYEptx9g7ZXVyjJXCNvZI05onoF4FYkh1tM40bH0Ri4-He_gnUlENn4giqQ/s600/%D0%91%D0%B0%D0%B1%D0%B8%20%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B6%D0%B0%D1%8E%D1%82%20%D0%A0%D0%BE%D1%81%20%D1%96%D0%BC%D0%BF%D0%B5%D1%80%D1%96%D1%8F.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="399" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhQg4QLcf5dWOzgKiYwIy5A6UVPl1YaYSWb8nFLnLBWuDrPOvKTGFUlDwvc6mzp_zhd9_tciXkUV9arQ76OLozwRC8TXb2hHTl8s5GO_rNTbZUzeznZU9LP20ZfAwCgpfWYEptx9g7ZXVyjJXCNvZI05onoF4FYkh1tM40bH0Ri4-He_gnUlENn4giqQ/w266-h400/%D0%91%D0%B0%D0%B1%D0%B8%20%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B6%D0%B0%D1%8E%D1%82%20%D0%A0%D0%BE%D1%81%20%D1%96%D0%BC%D0%BF%D0%B5%D1%80%D1%96%D1%8F.jpg" width="266" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_2" o:spid="_x0000_i1028" style="height: 320.25pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 213pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Жінки-селянки та їх діти. Російська імперія. Початок ХХ
ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">"Батьки були неписьменні. Неписьменні були батько,
мати, баба і прабаба. Дід був письменний, і батько не міг йому простити своєї
темноти. Дітей мали багато - чотирнадцять - перемінний склад, з якого
залишилося двоє: я й сестра (нині лікар). Решта померли в різний час, майже всі
не дотягнувши до працездатного віку. І коли я зараз пригадую своє дитинство і
свою хату, і завжди, коли б я їх не згадав, в моїй уяві - похорон. І перша
телеграма, одержана в нашій хаті, повідомлення про смерть мого брата -
вантажника в Ростові. А я й досі не можу дивитися на похорони. А тим часом вони
проходять по всіх моїх сценаріях, по всіх картинах.</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">" Так писав у своїй автобіографії відомий на весь
світ український кінорежисер Олександр Довженко, який в 1918 – 1919 роках був
козаком Дієвої Армії УНР, а потім став радянським митцем<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn7" name="_ednref7" style="mso-endnote-id: edn7;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Хоча на виборах до Всеросійських Установчих зборів в
листопаді 1917 року більшовики отримали близько чверті голосів, більшість
отримали також соціалістичні партії, зокрема партії соціалістів-революціонерів
та соціал-демократів. Особливо це відчувалося на територіях пригноблених
народів, що входили до того в Російську імперію. Зокрема в Україні більшість
отримали українські соціалістичні партії, які утворили Українську Народну
Республіку, а в Грузії – грузинські соціал-демократи, що утворили Грузинську
Демократичну Республіку<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn8" name="_ednref8" style="mso-endnote-id: edn8;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. В
результаті довгої і кривавої боротьби більшовики змогли завоювати більшу
частину території колишньої імперії. Хоч вони визнали незалежність Фінляндії,
Польщі, Естонії, Латвії та Литви, решту територій вони таки підкорили собі та
утворили в 1922-1923 роках нову державу – Союз Радянських Соціалістичних
Республік – СРСР.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzd736cPlARje9aC7etqLT6wG7cUX0ePZFzmDbTN6LQ5NbRQq6qlN9S2Z57uQYhDQcOyphRmRNch91LESmtLpgL4ZpHt59_JxlquLK7NRSfE05MwaCGGkrJpjj0ucD-hTRpioPQR1-OsmeMLnbB9sda5iQJj_HucvhKPF7ysH0-fe0Zu26Qzyw92sNMg/s449/%D0%9B%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BD.png" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="321" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzd736cPlARje9aC7etqLT6wG7cUX0ePZFzmDbTN6LQ5NbRQq6qlN9S2Z57uQYhDQcOyphRmRNch91LESmtLpgL4ZpHt59_JxlquLK7NRSfE05MwaCGGkrJpjj0ucD-hTRpioPQR1-OsmeMLnbB9sda5iQJj_HucvhKPF7ysH0-fe0Zu26Qzyw92sNMg/w286-h400/%D0%9B%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BD.png" width="286" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Владімір Ленін</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В утвореній ними державі – Союзі Радянських
Соціалістичних Республік – майже сімдесят років 7 листопада було головним
державним святом, яке називали днем «Великої Жовтневої соціалістичної
революції». Чому день жовтневого перевороту відзначається в листопаді? Справа в
тому, що тоді в 1917 р. на території Російської імперії, яка із вересня 1917 р.
називалася Російська республіка, діяв старий юліанський календар, який відставав
від сучасного григоріанського на тринадцять днів. Перехід на
загальноєвропейський сучасний календар (так само як і новий правопис) стався в
Росії та в Україні в тому числі завдяки цьому перевороту лише в 1918 р., а
найбільш запеклі вороги більшовизму – білогвардійці принципово користувалися
старим календарем та старим правописом до своєї остаточної поразки в 1920 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Жовтневий переворот був частиною чи переламним пунктом
великої російської чи східноєвропейської революції 1917–1921 рр. Попри гасла
соціалізму, які до речі проголошували тоді не тільки більшовики, але й інші
соціалістичні партії, що перемогли на виборах до Всеросійських Установчих
зборів в листопаді 1917 р., в тому числі й українські соціалістичні партії, що
утворили тоді ж Українську Народну Республіку, і російська, і українська
революції були суто буржуазними за своїми причинами, завданнями та
результатами. В цьому плані всі тодішні революціонери свідомо наслідували
досвід Великої французької буржуазної революції 1789 – 1799 рр., відтворюючи
навіть її терміни – <i>«установчі збори», «комісари», «директорія», «трибунал»,
«вороги народу», «надзвичайні комісії</i>» тощо.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Більшовики зіграли роль якобінців, чия диктатура знищила
усі залишки феодального ладу абсолютної монархії Романових. Жорстокий червоний <i>терор</i>
(також термін із<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Франції 1793 р.,
дослівно – «жах») сприяв утвердженню режиму державного капіталізму та нового
панівного класу – партійно-державної бюрократії або державної буржуазії, яку в
СРСР назвали номенклатура. Радянський Союз став по суті новою формою Російської
імперії, подібної до імперії Наполеона Бонапарта, а режим державного
капіталізму певний час сприяв модернізації суспільства жорсткими методами
первісного капіталістичного нагромадження. Докладніше про це я писав у своїй
книзі «Державний капіталізм і модернізація Радянського Союзу» (2003)<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn9" name="_ednref9" style="mso-endnote-id: edn9;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Ця модернізація означала перехід від традиційного
аграрного суспільства із пануванням ручної праці, станової нерівності, масової
неписьменності, традиційного типу смертності та демографічного відтворення
(коли кожен четвертий помирав у віці до одного року, а кожен другий до 25
років) – до новітнього промислового суспільства із переважно міським населенням
та машинним виробництвом, культурною революцією, що передбачала загальну обов’язкову
середню освіту, та сучасним типом демографічного відтворення. Ціною цього
переходу в нашій країні, як і багатьох інших, були голодомор і репресії,
знищення мільйонів людей й знищення традицій робітничого і соціалістичного
руху, атомізація суспільства. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_3" o:spid="_x0000_i1027" style="height: 461.25pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 436.5pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.png">
</v:imagedata></v:shape></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqtrQZc5ZjM39PrdOwlSc_pV5GFsrWgv1TLpToqBUAiypjLz_JD5GziKxKwhxNQvIUywoIsB0UMUcJk7NuSH3H27dbFI7b26EiWSU-W-geJ_n8r_W8skyR9-JVYiMSIjAc-5_920tGw-JMzvxkj0TLDxVIcRd-xug5Cy5-XWpUNBRjALNSQIufPZULQ/s615/image.png" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="615" data-original-width="582" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqtrQZc5ZjM39PrdOwlSc_pV5GFsrWgv1TLpToqBUAiypjLz_JD5GziKxKwhxNQvIUywoIsB0UMUcJk7NuSH3H27dbFI7b26EiWSU-W-geJ_n8r_W8skyR9-JVYiMSIjAc-5_920tGw-JMzvxkj0TLDxVIcRd-xug5Cy5-XWpUNBRjALNSQIufPZULQ/w606-h640/image.png" width="606" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Джерело: Гладун О.М. Нариси з демографічної історії України ХХ ст. - К.: Інститут демографії та соціальних досліджень імені М. Птухи НАН України, 2018. - С.158.</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_4" o:spid="_x0000_i1026" style="height: 367.5pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 444pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В той же час нова форма імперії формально визнавала
пригноблені народи окремими націями та для утримання їх під своїм контролем
змушена була погодитися на формально окремі державні утворення, хоч і керовані
російською комуністичною партією із Москви. Зокрема замість УНР була утворена
Українська Соціалістична Радянська Республіка, яка навіть в 1945 р. стала
членом-засновником ООН. До речі так саме, як і Британський домініон Індія,
тільки Індія отримала незалежність в 1947 р., а УРСР – в 1991 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUWk5YzC_NlTkdix1tFuuLiKkeR4hwbpKFv-g67fMuy-3hlwqMPaFpe4-46adKadC7LUdINUv-d3fg4JQ5yXRqvcWJOK-4iyRBDCKdK3aTB_8OKnDD4BO0VRBbzn57eyW8Ci5RhPMZsaSTJWTMkfle9fFMX2AaYXOfOG2S_61-zBaDzJU0v_dzlO9Zw/s663/Sapronov_TV.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="663" data-original-width="440" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUWk5YzC_NlTkdix1tFuuLiKkeR4hwbpKFv-g67fMuy-3hlwqMPaFpe4-46adKadC7LUdINUv-d3fg4JQ5yXRqvcWJOK-4iyRBDCKdK3aTB_8OKnDD4BO0VRBbzn57eyW8Ci5RhPMZsaSTJWTMkfle9fFMX2AaYXOfOG2S_61-zBaDzJU0v_dzlO9Zw/w265-h400/Sapronov_TV.jpg" width="265" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Тимофєй Сапронов</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span face=""Arial",sans-serif" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">"С
точки зрения исторического развития капитализма наш государственный капитализм
не только не является высшей формой развития капитализма, а скорее его
первичной формой, формой – в своеобразных условиях – первоначального
капиталистического накопления, он является переходным от пролетарской революции
к частному капитализму. Как в Англии (в 16-17вв.) мелкий производитель путем
огораживания был лишен средств производства (см. “Капитал”, первый том), так и
у нас так называемая “коллективизация” отделила мелкого производителя –
крестьянина от его средств производства. Хотя если в Англии “овцы поели людей”,
у нас бюрократические “колхозы” поели и овец, и крестьян”<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn10" name="_ednref10" style="mso-endnote-id: edn10;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Arial",sans-serif" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></span></i><span face=""Arial",sans-serif" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Так описував на засланні в 1931 р. результати сталінської
колективізації один з діячів Лівої опозиції в РКП(б), лідер групи
демократичного централізму й непримиренний ворог сталінізму Тімофєй Сапронов, розстріляний
в 1937 р. Зокрема в «Капіталі», на який він посилався, Карл Маркс, описуючи
історію становлення капіталізму в Західній Європі на прикладі Англії, показує,
що первісне нагромадження капіталу було по суті процесом відокремлення
безпосереднього виробника від засобів виробництва, перетворенням селян і
ремісників на найманих робітників – пролетарів. І цей процес завжди
супроводжувався насильством та спирався на допомогу держави. Англійські
огорожування, що згоняли селян із землі, та криваві закони проти бідняків, що
змушували їх працювати включно із актом про осілість, були такими ж необхідними
передумовами перетворення Великої Британії на першу країну промислового
капіталізму, як і работоргівля та нещадне пограбування колоній, що призводило
до періодичних смертоносних голодоморів – від Ірландії до Індії.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Концепцію про те, що суспільний лад Радянського Союзу був
режимом </span><b style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">державного капіталізму</b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> розвивали та підтримували багато
опозиційних марксистів, соціалістів і анархістів як в самому СРСР, так і за
його межами: лідер «Робітничої групи» й опонент Леніна Гавриїл Мясніков, перший
очільник італійської Компартії Амадео Бордіга, англійський соціаліст Тоні
Кліфф, українські соціалісти Іван Майстренко і Всеволод Голубничий тощо.
Звісно, що в СРСР всі вони були під забороною</span><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn11" name="_ednref11" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[11]</span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">На почату 2003 року в Одесі вийшла друком моя монографія
«Державний капіталізм і модернізація Радянського Союзу: марксистський аналіз
радянського суспільства». Книга була невелика за обсягом і наклад в 200
примірників швидко розійшовся. Книга виклала хвилю відгуків від марксистів та
лівих на всьому пострадянському просторі: частина підтримувала її ідеї, частина
засуджувала. Наприклад, одеські сталіністи з газети «Большевик» назвали цю
книжку – антирадянський пасквиль, що повторює буржуазні фальсифікації історії
СРСР, зокрема й «вигадки Кульчицького про голодомор».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Насправді назва книжки трохи невдала. Краще було би
назвати «Державний капіталізм і модернізація в Радянському союзі», бо я в ній
описав процеси модернізації в СРСР, та доводив саме, що ніяке відродження
Радянського Союзу неможливе. А саме за відродження чи побудову нового СССР.2.0
виступали тоді й виступають зараз багато сталіністів, що узурпували назву
комуністи в Росії та інших колишніх республіках червоної імперії.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhii77yTf_pdotUG1BpjbKn9cayDnZfqcYVxupqYd38ewKbx0YeMUb3ISxzlCoVir99DRe4u5ye7KtzFDCRtg49XlujyKRXwPnVD_OOYM-TRPB87A-HhMC-dbskPu5wHeCPGWrWcUHhWQECJ3xHBosb5XrpRpQO1c1GnxHvWZX9SBjpgdB0_NPSe9T_iw/s848/image.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="332" data-original-width="848" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhii77yTf_pdotUG1BpjbKn9cayDnZfqcYVxupqYd38ewKbx0YeMUb3ISxzlCoVir99DRe4u5ye7KtzFDCRtg49XlujyKRXwPnVD_OOYM-TRPB87A-HhMC-dbskPu5wHeCPGWrWcUHhWQECJ3xHBosb5XrpRpQO1c1GnxHvWZX9SBjpgdB0_NPSe9T_iw/w640-h250/image.png" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> </span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Жертвами штучно створеного голоду 1932–1933 років в СРСР
стали понад 7 млн людей, в тому числі 3,9 мільйонів в Україні<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn12" name="_ednref12" style="mso-endnote-id: edn12;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Всесоюзний перепис населення 1937 року виявив недостачу в Радянському союзі
понад 6 млн. осіб. Одразу ж після доповіді про це в Кремль, цей перепис було
оголошено неправильним та засекретили. Матеріали перепису 1937 р. розсекретили
тільки в 1990 р. Перепис виявив недостачу в країні 6,2 млн людей в порівнянні
із даними поточної реєстрації природнього та механічного руху населення. В
порівнянні із переписом 1926 р., чисельність українців в СРСР скоротилася внаслідок
голоду та політики асиміляції майже на 4,8 млн. осіб (15,3 %), чисельність
казахів – на 1,1 млн. осіб (27,9 %)<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn13" name="_ednref13" style="mso-endnote-id: edn13;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В той час як офіційна сталінська пропаганда та «друзі
СРСР» заперечували голод , вже в 1932 р. «Бюлетень Опозиції» писав: «голод
набуває самих гострих форм, особливо важко на Україні, були випадки падіння
людей на вулицях від виснаження». Пізніше в 1933 р. той же «Бюлетень опозиції»
писав про масові втечі селян від голоду та зневажливе ставлення до них
бюрократії. Лідер Лівої Опозиції Лев Троцький писав в 1936 р. про наслідки сталінської
колективізації в СРСР: «Число коней впало на 55 % - з 34,6 млн. в 1929 р. до
15,6 млн. в 1934 р., поголів</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">я рогатої худоби – з 30,7 млн. до 19,5 млн, тобто на 40
%... Загибель людей – від голоду, холоду, епідемій, репресій – на жаль не
підрахована з такою ж точністю, як загибель худоби, але вона також обчислюється
мільйонами»<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn14" name="_ednref14" style="mso-endnote-id: edn14;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Провину за це він покладав на авантюризм та насильницькі методи сталінської правлячої
кліки.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Щодо терміну "комуністичний геноцид". Наскільки
обґрунтований даний термін? Так званий "комунізм" чи
"марксизм-ленінізм" був офіційною ідеологією - фактично державною
релігією в СРСР, хоча опозиційних марксистів той режим саджав у тюрми та
знищував. В історії людства відомо багато прикладів геноциду, які проводили
християнські та мусульманські держави: від геноциду індіанців в Америці, що
розпочався від початку її завоювання європейцями наприкінці ХV ст. й тривав до
ХХ ст., до геноциду вірмен в Османській імперії 1915 р. Чи можна називати ці
геноциди відповідно християнським та мусульманським, якщо християнство та іслам
були офіційними державними релігіями тих країн, що несуть за це
відповідальність?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Чи можна вважати геноцидами штучні голодомори в
Британській колоніальній імперії XVIII – XX ст. – від Ірландії до Індії?
Наприклад Великий голод в Ірландії 1845 <a name="_Hlk129619925">–</a> 1849
років був спровокований епідемією картопляного гриба фітофторозу, але причиною
його буда деструктивна колоніальна політика англійського уряду, що позбавила
більшість ірландських селян засобів до існування. Від голоду померло від 500
тис. до 1,5 млн. осіб. Мільйони людей вимушені були емігрувати. Населення Ірландії
скоротилося із 8,1 млн в 1841 році до 4,45 млн. людей в 1901 році.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Нещадна експлуатація Бенгалії англійською Ост-Індською
компанією вже в 70-ті роки XVIII ст. поставила більшість місцевих селян на межу
виживання. А в той час, коли мільйони вмирали від голоду, англійський
губернатор Бенгалії Воррен Гастінгс доповідав в Лондон: <i>«Попри загибель
щонайменше третини населення і, як наслідок, скорочення оброблюваної площі,
чистий збір податків за 1771 р. навіть перевищив збір за 1768 р.»</i> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Можна сперечатися, чи був він менш цинічним, чи більш
цинічним ніж генеральний секретар ЦК КП(б)У Станіслав Косіор, який в березні
1933 р. доповідав Сталіну: </span><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">«Бегство из села несмотря на
существующие преграды приняло значительные размеры. То, что голод не научил еще
очень многих колхозников уму-разуму, показывает неудовлетворительная подготовка
к посевной как раз в наиболее неблагополучных районах</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Цікаво, скільки з цих геноцидів визнала офіційно Україна?
Окрім голокосту євреїв та голодомору українців, здається, - жодного. Яскравий
приклад – геноцид вірмен, греків та ассирійців у Османській імперії під час
першої світової війни. Україна його не визнає - щоби не псувати стосунків із
союзником – сучасною Туреччиною.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Спекуляції на темі голодомору розпочав ще в 1935 р.
міністр пропаганди нацистської Німеччини Йозеф Геббельс, який ще тоді заявляв,
що комуністи-євреї влаштували голод у Росії, від якого померли мільйони людей.
На жаль політичні спекуляції на цій темі тривають досі, в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>тому числі в Україні. Вшановуючи сьогодні
жертв сталінського голодомору 1932-1933 рр., жертв державно-капіталістичного
режиму, замість того, щоби вдаватися до маніпуляцій і фальсифікацій, танців на
кістках, на мій погляд варто подумати над тим, щоби зробити суспільство більш
справедливим і гармонійним, щоби не допускати більше голоду ніде й ніколи. Адже
сучасні технології давно вже дозволяють забезпечити продуктами усіх людей, як і
доставити ці продукти в усі точки земної кулі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> Насправді державний капіталізм був однією з ранніх форм утвердження капіталізму доби модернізації суспільства - тобто переходу від традиційного аграрного до сучасного модерного. Переїзд основної маси населення у міста, перехід від переважно ручної праці до машинної, подолання неписьменності та поширення загальної системи медичного обслуговування та вакцинації від епідемічних хвороб - все це сприяло різкому зниженню смертності, осбливо дитячої та зростанню тривалості життя. </o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUzzuj0v_CGoTprlmYm8fNju7O9R1zFPtm-JuaTzvqg-rOLs2IcE371xKMI2IMpSGU76wSskKF4fTnN7fyiLfWpbjRICmzanO8TEx4az7QB0uD0Sdo0KeozZVy5YX79ybAI4xg_dLWx_hrZcsDm0kqW6_o6YDXpqsJaleEJKYXlT9vmGB3_o3LOElMAQ/s592/%D0%A1%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D1%96%20%D1%82%D1%80%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%B6%D0%B8%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D0%B2%20%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%96%20%D0%A5%D0%A5%20%D1%81%D1%82..jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="490" data-original-width="592" height="530" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUzzuj0v_CGoTprlmYm8fNju7O9R1zFPtm-JuaTzvqg-rOLs2IcE371xKMI2IMpSGU76wSskKF4fTnN7fyiLfWpbjRICmzanO8TEx4az7QB0uD0Sdo0KeozZVy5YX79ybAI4xg_dLWx_hrZcsDm0kqW6_o6YDXpqsJaleEJKYXlT9vmGB3_o3LOElMAQ/w640-h530/%D0%A1%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%82%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D1%96%20%D1%82%D1%80%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%B6%D0%B8%D1%82%D1%82%D1%8F%20%D0%B2%20%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%96%20%D0%A5%D0%A5%20%D1%81%D1%82..jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Джерело: Гладун О.М. Нариси з демографічної історії України ХХ ст. - К.: Інститут демографії та соціальних досліджень імені М. Птухи НАН України, 2018. - С.40.</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /><o:p><br /></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Колись було прийнято вірити в пласку Землю, Колумб вірив,
що відкрив морський шлях в Індію, а не в Америку, а корінних мешканців того
континенту досі називають індіанцями. Тепер прийнято вірити, що в СРСР та йому
подібних державах був комунізм. Називати ці режими комуністичними тому, що так
називали себе правлячі там партії, – це все одно, що називати Америку
«Вест-Індія», тому що так називали її європейські колонізатори в </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">XVI</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">
ст., або вірити в пласку Землю, посилаючись на «Християнську топографію» Козьми
Індикоплову. З таким же успіхом можна наприклад називати християнськими
режимами середньовічні монархії та імперії Європи та їх колонії нового часу,
тому що державною релігією в них було християнство. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiUEazCJKMBBa8I5CqXogj-q5w6BJCKTFqVHv1zPJu2WKe9IkUIJKAbxUhnuGy93AdBtnaVF_t997uRvEpO48RTQkJ115oPuO7rrXUtbB0W5DXFgXurQSGXaJtlml1LknBDuloC60ecg8jn2kIg72_lsyBKyJpd3KiF-2zTtghyHmZjIYW5R0fRCr2hdA" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="495" data-original-width="806" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiUEazCJKMBBa8I5CqXogj-q5w6BJCKTFqVHv1zPJu2WKe9IkUIJKAbxUhnuGy93AdBtnaVF_t997uRvEpO48RTQkJ115oPuO7rrXUtbB0W5DXFgXurQSGXaJtlml1LknBDuloC60ecg8jn2kIg72_lsyBKyJpd3KiF-2zTtghyHmZjIYW5R0fRCr2hdA=w640-h394" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">До речі ще в 1883 році в рік смерті Карла Маркса
англійський винахідник і автор брошури «Зететична астрономія» Семюел Роуботам
заснував «Товариство прихильників теорії пласкої Землі», яке й досі існує в США<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn15" name="_ednref15" style="mso-endnote-id: edn15;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Вони проводять збори, записують ролики на ютубі та пропагують свої погляди,
вважаючи, що всі дані про кулясту чи еліпсоїдну Землю – фальсифікація та змова,
вигідна </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">NASA</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"> та іншим темним силам, щоби видурювати гроші з бюджету. Звісно, що прибічниками її є лише декілька тисяч маргіналів. На жаль теорія про комуністичні режими має набагато більше прибічників. Але
розвиток науки та раціонального знання спинити неможливо й рано чи пізно ці
хибні уявлення відійдуть у минуле.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Сучасний путінський режим в Росії є по суті реакційний
режим вторинного бонапартизму, що відроджує традиції російського царизму та
сталінізму, але вже без модернізаційного проєкту. Новітній російський рейх ніби
хоче повернути історію назад в часи Російської імперії ХІХ століття,
заперечуючи навіть існування українців як нації, і в цьому дійсно
перетворюється на російську форму фашизму – рашизм. І характерно, що Путін
вважає більшовиків п’ятою колоною та зрадниками, що розвалили історичну Росію й
нібито «створили Україну». В цьому сучасний Кремль повторює ідеологів
російського білого руху<a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_edn16" name="_ednref16" style="mso-endnote-id: edn16;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
що й створили першу форму російського фашизму в еміграції в 20-х – 30-х роках
ХХ ст. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Подолання новітнього фашизму та старого імперіалізму вимагає
й подолання старих уявлень про суспільство та його розвиток, нав’язуваних нам
протягом ХХ століття тоталітарними режимами, зокрема й тими, що привласнили
собі назви «соціалізм» та «комунізм». Подолання хибних уявлень розчищає дорогу
для формування нових суспільних течій та побудови нового дійсно справедливого суспільства
в світі, що унеможливить жахіття війни. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> Андрій Здоров.</i></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div style="mso-element: endnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="edn1" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref1" name="_edn1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Кульчицький С.</span></i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Чи були більшовики комуністами? // Світогляд. – К.,
2023. - № 1(99). – С.30-37. Режим доступу: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fsvitohlyad.org.ua%2Findex.php%2Fuk%2F2023%3Fissue%3D1%26fbclid%3DIwAR14Bf0SmUL5KdNXtssTCkhjvW4bFs9qvXNJD4ppnj9GRh9PsqvF1RFruNs&h=AT3fcmYwvELGmgv6Q0S7bzo-oVnrllJdJ0ksZ8IjZFvgN8H8K3oAbbSez2SqGWWSGYlG72jr53cDt4Hbbi6G7wpS7YGdQoP9Ol7A2zApCN7kaiMYrs4q7oR3UPno9gZyKnGV&__tn__=-UK-R&c%5b0%5d=AT25-X-s4YDvvfuoiY2CES0EUM2zgr1ia8UqLGedqGWqMT--Rj2jMtb08YIlhKqYNS8solWRiANwLVdal_NXVwZQo0ZWME0CLReJNJ5U03PAUb7sjxt3fK1zoLBDq5ClvGa8IoARmP74OcbSUQcPjd2Y-NACHlJIi2vDZ1sbFfEF9RSxAZNZM5xk58wqpfSJXWmC8pOcQrbe" target="_blank">http://svitohlyad.org.ua/index.php/uk/2023?issue=1</a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn2" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref2" name="_edn2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> <i>Мильков В. В.</i> «Христианская топография» Козьмы
Индикоплова и содержащаяся в ней космологическая проблематика //
Космологические произведения в книжности Древней Руси. — СПб.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">: Издатель</span><span style="font-size: 12pt;">ский дом «М</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">ір</span><span style="font-size: 12pt;">ъ», 2009. — Вып.
IV (2). — С.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">22-30. Режим доступу: <a href="https://iphras.ru/uplfile/root/biblio/russ/Kosm_pred_2.pdf">https://iphras.ru/uplfile/root/biblio/russ/Kosm_pred_2.pdf</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn3" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref3" name="_edn3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Цифру в десять мільйонів
загиблих внаслідок європейської колонізації корінних мешканців Америки називає
наприклад в своїх лекціях відомий історик Тімоті Снайдер. Серед дослідників
існує чимало інших оцінок, але всі згодні, що тут йдеться про мільйони жертв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Див. огляд тут: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Population_history_of_Indigenous_peoples_of_the_Americas">https://en.wikipedia.org/wiki/Population_history_of_Indigenous_peoples_of_the_Americas</a>
<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="edn4" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref4" name="_edn4" style="mso-endnote-id: edn4;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Гриценко Г. “Виставляйте як крадене”: меморіальна
культура у постколоніальну добу. // «Коридор». 26.07.2020. Режим доступу: <a href="http://www.ji-magazine.lviv.ua/2020/vystavlyajte-yak-kradene.htm">http://www.ji-magazine.lviv.ua/2020/vystavlyajte-yak-kradene.htm</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn5" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref5" name="_edn5" style="mso-endnote-id: edn5;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <i><span lang="UK">Маркс К.
Енгельс Ф.</span></i><span lang="UK"> Маніфест Комуністичної партії. Розділ ІІ.
Режим доступу: <a href="https://vpered.wordpress.com/2009/09/18/marx-engels-manifest/">https://vpered.wordpress.com/2009/09/18/marx-engels-manifest/</a><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="edn6" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref6" name="_edn6" style="mso-endnote-id: edn6;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> </span><i><span style="font-size: 12pt;">Новосельский С.А.</span></i><span style="font-size: 12pt;"> Смертность и продолжительность жизни в России. – Петроград: Тип. Мин. Внут.
Дел</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">, 1916. –
208 с. Режим доступу: <a href="http://www.demoscope.ru/weekly/knigi/novoselskij/novoselskij.html">http://www.demoscope.ru/weekly/knigi/novoselskij/novoselskij.html</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Тим, кому важко читати всю книгу, можна взяти скорочений варіант в журналі:
"Общественный врач" (Петроград),1916. № 3.С.148-152. </span><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn7" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref7" name="_edn7" style="mso-endnote-id: edn7;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Довженко О.П.</span></i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Автобіографія //
Довженко О. Вибрані твори. – К.: Сакцент плюс, 2008. – С.25.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn8" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref8" name="_edn8" style="mso-endnote-id: edn8;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Ли</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">Эрик. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Грузинский
эксперимент.: забытая революция 1918-1921.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Пер. с англ.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">– М.,
СПб.: Нестор – История, 2019.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– 256 с.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn9" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref9" name="_edn9" style="mso-endnote-id: edn9;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Здоров А.А. Государственный капитализм и модернизация
Советского Союза: марксистский анализ советского общества. – Одесса, 2003. –
124 с.; Изд 2-е, испр. и доп. – М.: Комкнига, 2006</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">– 160 с. Режим
доступу: </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Частина
перша: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/blog-post_22.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/blog-post_22.html</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Частина друга: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/5-11.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/5-11.html</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Резюме українською: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/09/c.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/09/c.html</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn10" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref10" name="_edn10" style="mso-endnote-id: edn10;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> Сапронов Т. Агония мелко</span><span style="font-size: 12pt;">буржуазной диктатуры. 1933. Режим доступу: <a href="https://levoradikal.ru/archives/4946">https://levoradikal.ru/archives/4946</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn11" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref11" name="_edn11" style="mso-endnote-id: edn11;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> Клифф Т. Государственный капитализм в России. – Л.,
1991. – 287 с.; Кл</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">і</span><span style="font-size: 12pt;">ф</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">ф Т. Імперіалістична експансія
Росії // Вперед. – Мюнхен, 1951. — Ч. 7-8 (19-20). — С. 14-16. Режим доступу: <a href="https://vpered.wordpress.com/2009/07/27/cliff-imperialist-expansion/">https://vpered.wordpress.com/2009/07/27/cliff-imperialist-expansion/</a>;
Вс. Фелікс (Голубничий). </span><span style="font-size: 12pt;">Плянова й вільна
економіка. Порівняння</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> // Вперед. – 1952. - Ч. 1-2 (21-22). — С. 8-10. Режим
доступу: <a href="https://vpered.wordpress.com/2011/10/20/holubnichy-planned-and-market-economies/">https://vpered.wordpress.com/2011/10/20/holubnichy-planned-and-market-economies/</a>
(В. Голубничий тоді ще вірив, що СРСР може наздогнати США).<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn12" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref12" name="_edn12" style="mso-endnote-id: edn12;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Гладун О.М. Нариси
з демографічної історії України ХХ ст. - К.: Інститут демографії та соціальних
досліджень імені М. Птухи НАН України, 2018. - С.176.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="edn13" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref13" name="_edn13" style="mso-endnote-id: edn13;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Всесоюзная
перепись населения 1937 г. Краткие итоги. - М.: Институт истории СССР, 1991. - С.18,
83.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="edn14" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref14" name="_edn14" style="mso-endnote-id: edn14;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> </span><span style="font-size: 12pt;">Троцкий Л.Д. Преданная революция. – М.: НИИ культуры, 1991. – С.36-37.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn15" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref15" name="_edn15" style="mso-endnote-id: edn15;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Modern_flat_Earth_beliefs#Flat_Earth_Society">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>en<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>wikipedia<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>org<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>wiki<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>Modern<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>flat<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>Earth<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>beliefs<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">#</span>Flat<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>Earth<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>Society</a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="edn16" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%20%D1%96%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%BC.docx#_ednref16" name="_edn16" style="mso-endnote-id: edn16;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Здоров А. «</span><span style="font-size: 12pt;">Старые
песни о главном</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">»</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">або новий напад імперської маячні
// Пролетар України. 25.07.2021. Режим доступу: </span><span lang="UK"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/07/blog-post.html">https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/07/blog-post.html</a>
; Здоров А. Чи є Путін більшовиком? // Ділова столиця. 18.12.2022. Режим
доступу: <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/blog/chi-ye-putin-bilshovikom-18122022-471252">https://www.dsnews.ua/ukr/blog/chi-ye-putin-bilshovikom-18122022-471252</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-34916614375648966112023-03-06T12:21:00.007+02:002023-04-20T14:30:48.569+03:00«Мох та гриби» в Українській революції 1917 – 1921 років<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-nCqzM_W9IRXGMSBms6HQDAGJAxt5LPahkCZyl2DjTYVT_UdUYYpCNnUNFbk64HYcAtNU0C5G9j6xTaO8NCAvwbqTvcjC6wT6SrwOGbwIQd4nSOHsFh_HNuzFyb7Wpn2FVpcUTLLLlGHBBvsI6of0JsgddBgcqGq2n8wqcYVygr_5Lr6yqpURTSMi-Q/s409/%D0%94%D1%96%D1%8F%D1%87%D1%96%202023%20%D0%97%D0%BE%D1%88%D0%B8%D1%82%201.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="283" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-nCqzM_W9IRXGMSBms6HQDAGJAxt5LPahkCZyl2DjTYVT_UdUYYpCNnUNFbk64HYcAtNU0C5G9j6xTaO8NCAvwbqTvcjC6wT6SrwOGbwIQd4nSOHsFh_HNuzFyb7Wpn2FVpcUTLLLlGHBBvsI6of0JsgddBgcqGq2n8wqcYVygr_5Lr6yqpURTSMi-Q/w276-h400/%D0%94%D1%96%D1%8F%D1%87%D1%96%202023%20%D0%97%D0%BE%D1%88%D0%B8%D1%82%201.jpg" width="276" /></a></div><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">21<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>лютого на сайті
Інституту історії України було розміщено нове видання, підготовлене
працівниками цієї установи, зокрема відділу історії Української революції
1917-1921 років<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn1" name="_ednref1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Діячі Української революції 1917–1921 рр.:
Енциклопедичний довідник. ‒ Зошит 1 / Відп. ред. Верстюк В.; Відп. секретар
Кудлай О.; Автори: Басара-Тиліщак Г., Бойко О., Буравченков А., Верстюк В.,
Корольов Г., Кудлай О., Лупандін О., Осташко Т., Павлишин О., Пиріг Р., Рубльов
О., Скальський В., Тимченко Р. НАН України. Інститут історії України. ‒ К.:
Інститут історії України, 2022. ‒ 443 с.<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-no-proof: yes;"><v:shapetype coordsize="21600,21600" filled="f" id="_x0000_t75" o:preferrelative="t" o:spt="75" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter">
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0">
<v:f eqn="sum @0 1 0">
<v:f eqn="sum 0 0 @1">
<v:f eqn="prod @2 1 2">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @0 0 1">
<v:f eqn="prod @6 1 2">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth">
<v:f eqn="sum @8 21600 0">
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight">
<v:f eqn="sum @10 21600 0">
</v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:f></v:formulas>
<v:path gradientshapeok="t" o:connecttype="rect" o:extrusionok="f">
<o:lock aspectratio="t" v:ext="edit">
</o:lock></v:path></v:stroke></v:shapetype><v:shape id="Рисунок_x0020_1" o:spid="_x0000_i1027" style="height: 326.25pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 225.75pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В анотації до цієї книги сказано: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">«Енциклопедичні зошити — є проміжним результатом
підготовки "Енциклопедії історії Української революції 1917–1921
років". На розгляд і обговорення насамперед експертного середовища
пропонується більше 240 статей, що представляють біограми громадських,
військових, культурних, церковних, діячів; лідерів політичних рухів доби
Української Центральної Ради, Гетьманату Павла Скоропадського, Директорії УНР,
Західно-Української Народної Республіки, а також генеральського і старшинського
складу Армії УНР, Галицької армії, отаманів повстанського руху; членів
українських урядів, службовців національного дипломатичного корпусу,
кооператорів, учених. Представлено енциклопедичні статті про міністрів
Тимчасового уряду Росії, керівників і учасників "білого" руху,
російських учених, лідерів більшовицької партії Росії. Видання включає також
біографії політичної, військової і дипломатичної еліти країн, які безпосередньо
впливали на перебіг подій в Україні революційної доби — США, Франції;
представників вищого військового командування та дипломатичного корпусу країн
Четверного союзу — Німеччини, Австро-Угорщини, діячів національних рухів Польщі
і Чехословаччини.»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Далі подано 247 біографічних нарисів різного обсягу – від
двох абзаців до кількох сторінок. Дослідники можуть висловити і деякі <a href="https://www.facebook.com/andrij.zdorov/posts/pfbid02TsRe6dLuNehNy6utRu3rA4ESED5bzUXBwrqywvEVjXYqznkEfh3zKzfngX3jmwSvl">вже висловили</a> свої зауваження щодо конкретних нарисів та деталей біографій. Наприклад
Геннадій Єфіменко, Олексій Янковський та Андрій Руккас вже виявили чимало фактичних
помилок та перекручень, хронологічних ляпів та невідповідностей.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Мені особисто не зовсім зрозумілі принципи, за якими
відбиралися до цього довідника історичні особи, бо ні з анотації, ні з
передмови на жаль неможна зрозуміти, яким чином визначали укладачі внесок того
чи іншого діяча в історію Української революції. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_nH2Jy1SJAhKz7m_9oOTeHZ6F6IAquag0-clph5vqp1JSZyqLitRt7qfI1KZ21FnjI7XTD3bmvq7vIgPH-_XqfYYnOFEsq8S6HPx7b68p5PqYSUdWtbga-PzNYH70ihGtP8eO4OJ-odwHcb4vtsEXso41_hhyM_XFWNUTo90MscYbEB5-nXgYz33ajw/s385/%D0%A1%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%D1%83%D0%BA%D1%80%20%D1%80%D0%B5%D0%B2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="283" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_nH2Jy1SJAhKz7m_9oOTeHZ6F6IAquag0-clph5vqp1JSZyqLitRt7qfI1KZ21FnjI7XTD3bmvq7vIgPH-_XqfYYnOFEsq8S6HPx7b68p5PqYSUdWtbga-PzNYH70ihGtP8eO4OJ-odwHcb4vtsEXso41_hhyM_XFWNUTo90MscYbEB5-nXgYz33ajw/w294-h400/%D0%A1%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%D1%83%D0%BA%D1%80%20%D1%80%D0%B5%D0%B2.jpg" width="294" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Понад три роки тому у вересні 2019 року той же відділ
історії Української революції видав «Словник Енциклопедії історії Української
революції 1917-1921 років»<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn2" name="_ednref2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Тоді ми з Анатолієм Дубовиком написали відкритий лист до співробітників Інституту
історії України – авторів цього «Словника», де поставили запитання: якими
принципами керувалися вони при відборі історичних діячів, явищ, організацій?
Чим обумовлена явна перевага правоконсервативних сил та персоналій, включно із
російськими білогвардійцями? Чому дуже обмежено представлені або просто
відсутні діячі лівих течії – анархістів, лівих есерів, більшовиків? <a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn3" name="_ednref3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">На наше звернення дуже оперативно надійшла відповідь
авторів «Словника». Стосовно більшовиків, вони зауважили: «Інформації про них
предостатньо в радянських виданнях, частина з них (брати П’ятакови, Євгенія
Бош, Григорій Петровський, Християн Раковський та ін.), представлена в словнику
і розчиняти до без кінця подібними іменами майбутню енциклопедію, це шлях до
того, щоби потопити Українську революцію у російських водах.» <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Про анархістів: «Теж стосується і махновців. Є стаття про
махновщину і стаття про Нестора Махна.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Чому ще треба писати про Петра Гавриленка та Семена
Каретника і не писати про Федора Щуся чи Василя Куриленка. Можливо, хтось
створить енциклопедію махновського руху.»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">І висновок: «Щоб зрозуміти ліс як систему, зовсім
необов’язково переписати всі дерева, кущі, мох та гриби в лісі. Так і в
історичній науці.» <a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn4" name="_ednref4" style="mso-endnote-id: edn4;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrZ4PbvC1nxDu1TlFJyv6_-FjdHS6UoU99HlQW699BhPFNXJ3dkouf_0MgvzefduoQt5D5WqM7VQcExNm14egJrYd6aq107ZewOKcZ6DIS5Tn5weT2mLFmyZCV9Km1ZdjBFHH52bIBWVD4DdIVfxnLPAzo9H_XLXJzM2O0QwSp8Pyeq_iAnnUUpnjZZQ/s1600/%D0%94%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B8%D0%BD%20%D0%9A%D0%B8%D0%B5%D0%B2%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B8%D0%BD%201919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1493" data-original-width="1600" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrZ4PbvC1nxDu1TlFJyv6_-FjdHS6UoU99HlQW699BhPFNXJ3dkouf_0MgvzefduoQt5D5WqM7VQcExNm14egJrYd6aq107ZewOKcZ6DIS5Tn5weT2mLFmyZCV9Km1ZdjBFHH52bIBWVD4DdIVfxnLPAzo9H_XLXJzM2O0QwSp8Pyeq_iAnnUUpnjZZQ/w400-h374/%D0%94%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B8%D0%BD%20%D0%9A%D0%B8%D0%B5%D0%B2%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B8%D0%BD%201919.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p align="center" class="MsoNormal"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">Газета «Кієвлянин</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">ъ</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">» від 3 вересня 1919 року (за старим стилем, який принципово використовували білогвардійці, це було 21 серпня)<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 17.12px;"> </span></p></td></tr></tbody></table>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Ну от і наступний етап підготовки «Енциклопедії історії
Української революції» працівниками відповідного відділу Інституту історії
України. Немає ні Нестора Махна (ні жодного іншого представника анархістського
руху), ні Миколи Скрипника, ні Євгенії Бош, ні Георгія Пятакова, ні Християна
Раковського, ні Василя Шахрая, ні Олександра Шумського, ні Володимира
Затонського... Це все вже стало «російські води» чи «мох та гриби»?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Натомість широко представлені діячі «української держави»
гетьмана Скоропадського, включно із тими, що ненавиділи все українське й
називали українську мову собачою (як от харківський губернський староста
генерал Петро Залєсський або директор департаменту Державної варти Петро
Аккерман) та ціла низка діячів та керівників російського білого руху, що
боролися за відновлення «єдиної і неділимої Росії», із включенням туди
«Малоросії» та «Новоросії»: генерали Михайло Алєксєєв, Микола Брєдов, Петро
Врангель, Антон Денікін, Михайло Дроздовський, Абрам Драгоміров, Олексій
Калєдін, Лавр Корнілов, Петро Краснов, Олександр Лукомський, Володимир
Май-Маєвський (подаю всі імена та прізвища в українській транскрибції, як вони
подані у довіднику, хоч самі ці діячі використовували російську). Це все не
«російські води»? Чому вони більшою мірою заслужили бути представленими серед
діячів Української революції, ніж Микола Скрипник чи Нестор Махно, Олександр
Шумський чи Василь Шахрай?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Може тому, що прах Антона Денікіна був перенесений в
Москву в 2005 році за сприяння президента РФ Владіміра Путіна й він особисто
відкривав пам’ятник на його новій могилі та отримав в подарунок від його доньки
</span><a href="https://www.svoboda.org/a/30112980.html"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">шашку Денікіна</span></a><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"> зі словами «від головнокомандувача головномандувачу»?<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn5" name="_ednref5" style="mso-endnote-id: edn5;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <o:p></o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;">Характерно, що портрет генерала Дроздовського поряд
із Путіним, Бенкендорфом, Ільїним і Столипіним повісив собі в кабінеті в травні
2022 року заступник начальника окупаційної російської поліції в Запорізькій
області <a href="https://www.facebook.com/pbdsu/photos/a.1771982289701920/3284101675156633">Алєксєй Селіванов</a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxDTEe0Zlf-sJapUafRTYQlBffHjViTWIwd-WDq9tEekpgVpRAPlWQ1DV16JIrRFHHgyC8xpQdjiOKwZUukiAZTV4jxvQ52U3ZvXvU2NbVjQ2ehBFErUBZvlFRT07z1eEy-bkkLtbAc3KJ26oTUVM6sFJrqhdZwPKlu2EHZcTccf4D8Z6R8VpTjC3V6A/s800/%D0%91%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D0%BF%D0%BE%D0%B5%D0%B7%D0%B4%D1%8A_%D0%95%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%81%D1%96%D1%8F.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxDTEe0Zlf-sJapUafRTYQlBffHjViTWIwd-WDq9tEekpgVpRAPlWQ1DV16JIrRFHHgyC8xpQdjiOKwZUukiAZTV4jxvQ52U3ZvXvU2NbVjQ2ehBFErUBZvlFRT07z1eEy-bkkLtbAc3KJ26oTUVM6sFJrqhdZwPKlu2EHZcTccf4D8Z6R8VpTjC3V6A/w400-h300/%D0%91%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D0%BF%D0%BE%D0%B5%D0%B7%D0%B4%D1%8A_%D0%95%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%81%D1%96%D1%8F.jpg" width="400" /></a></div><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Білогвардійський
бронепотяг «Єдиная Россія» з характерною літерою V на борту.</span> 1919 р.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Наприклад, Михаїл Дроздовський в довіднику представлений як «російський
військовий діяч українського походження», докладно описано його бойовий шлях та
підкреслено позитивні риси: <i>«За свідченням його оточення, М. Д. являв собою
тип воїна-аскета, відзначався особистою хоробрістю, мужністю і витривалістю, за
що користувався беззаперечною повагою і підтримкою своїх підлеглих.» (с.194).</i>
При чому жодним словом не згадано ні про його українофобські імперські погляди,
ні про його активну участь у білому терорі на території сучасної Запорізької
області України. От, наприклад, як про це згадував генерал-хорунжий армії УНР
Всеволод Петрів: «Дроздовці, прийшовши в Дмитрівку, викликали всіх селян
призовного віку та почали перевіряти документи та всіх тих, у кого знайшли їх
не в порядку, вибили шомполами. А чоловік з дванадцять, у яких найдено документи
з посвідкою та печаткою комітетів, виведено в напрямку Мелітополя, примушено
вирити своїми руками могилу і розстріляно, селові заборонивши ховати їх на
кладовищі. Селяни крадьком поховали нещасних, а недобре присипана могила, «воняючи»,
нагадувала «освободителей России», яких психольогія мало чим ріжнилася від
психольогії темного неосвіченого армійця з загону Муравйова, який порядкував у
Києві такими самими засобами, підготовляючи грунт контрреволюції»<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn6" name="_ednref6" style="mso-endnote-id: edn6;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">При чому все це дроздовці та інші білогвардійці чинили
під тим самим російським триколором і тим самим двоглавим орлом, які і зараз є
державним символами російських окупантів.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit5BrtGxpXfJgU6YhRn2s-WGyi2RVaO6oy1pQP8K-hQunp2-B0rvC7IwCphSv1Z8X_cC0bu9JfX9S_KS9dXYqxgdqcHcsts4gfyWtFPMGUpMysD69vOQfvyXGct9RMhyXnUioJAeUjbgrb8ZIAiWMV_K-Qmo30YbnynCePrkNjK6HyNTzlsttyblCHuQ/s991/%D0%A1%D0%B5%D0%BB%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20-%20%D0%94%D1%80%D0%BE%D0%B7%D0%B4%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%202022.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: arial;"><img border="0" data-original-height="756" data-original-width="991" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit5BrtGxpXfJgU6YhRn2s-WGyi2RVaO6oy1pQP8K-hQunp2-B0rvC7IwCphSv1Z8X_cC0bu9JfX9S_KS9dXYqxgdqcHcsts4gfyWtFPMGUpMysD69vOQfvyXGct9RMhyXnUioJAeUjbgrb8ZIAiWMV_K-Qmo30YbnynCePrkNjK6HyNTzlsttyblCHuQ/w400-h305/%D0%A1%D0%B5%D0%BB%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20-%20%D0%94%D1%80%D0%BE%D0%B7%D0%B4%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%202022.jpg" width="400" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">Заступник навальника окупаційної поліції РФ в Запорізькій області <a href="https://itsitizen.livejournal.com/646108.html">Алєксєй Селіванов</a> в своєму кабінеті. 6 травня 2022 р. На стіні портрети: М. Дроздовський, А. Бенкендорф, І. Ільїн, В. Путін, П. Столипін, О. Бузина.</span></td></tr></tbody></table><br /><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.45pt;">В довіднику представлені також керівники російського
Тимчасового уряду Георгій Львов та Олександр Керенський, його міністри Микола
Нєкрасов та Михайло Терещенко, які намагалися звести Україну до рівня автономії
в межах п’яти губерній Південно-Західного краю. Є також барон Володимир
Мєллер-Закомельский, що очолив в 1918 році в Києві «Раду державного об’єднання
Росії», навколо якої гуртувалися прибічники відновлення імперії. Не забули
також російського філософа Миколу Бердяєва, керівників об’єднань російських
підприємців та поміщиків – Олександра Голіцина та Миколу фон Дітмара.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Представлені також діячі Німецької та Австро-Угорської
імперій: кайзер Вільгельм ІІ, міністр Оттакар Чернін, генерали Пауль Гінденбург,
Герман фон Айхгорн, Карл Гренер, Роберт Кош, Едуард фон Бельц та Едуард фон
Бем-Ермоллі тощо. Є навіть помічник генерала Гренера майор Вальтер Ярош, який
безпосередньо розробляв проєкт гетьманату.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Серед більшовицьких діячів представлені лише керівники
Совітської Росії та Комінтерну Володимир Ленін і Григорій Зінов’єв та чомусь три
більшовицьких діяча другого плану з України – Сергій Бакинський, Ісаак
Крейсберг та Григорій Колос. Чому саме вони? Чому не Лев Троцький, який
безпосередньо брав участь у вирішенні питань, пов’язаних з Україною, зокрема
був співавтором Маніфесту-ультиматуму Українській Центральній Раді в грудні
1917 року, а потім 10 січня 1918 року визнав право УНР брати участь у мирній
конференції в Брест-Литовську, потім став організатором Червоної Армії? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Серед командирів Червоної Армії удостоєний бути
представленим в цьому довіднику лише Микола Щорс. Немає ні Льва Троцького, ні
Володимира Антонова-Овсієнка, ні Михайла Фрунзе, ні Віталія Примакова, ні
Миколи Кропив’янського, ні Василя Боженка, ні Сили Міщенка тощо.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">І якщо вже є діячі гетьманату Скоропадського, який був
наслідком "нетипової окупації" України німецькими та австрійськими
військами, як то пише один з авторів Руслан Пиріг, то обов'язково мають бути і
діячі УНР Совітів та Української Соціалістичної Радянської Республіки цього
періоду. Хоча б тому, що сучасна Україна є юридично і фактично правонаступник
радянської. І закривати очі на небажані факти - значить обманювати себе та
інших. Але навіть жодного керівника українських совітських чи радянських урядів
не представлено.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Навіть з українських військових діячів УНР та ЗУНР забули
додати Євгена Коновальця та Дмитра Вітовського, отаманів Зеленого (Данила
Терпила) та Никифора Григор’єва, Юрія та Василя Тютюнника та багато інших. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Декілька прикладів точності й перевіреності біографій
більшовиків. Ісаак Крейсберг за даними авторів довідника <i>"в січні -
лютому 1918 р. - нарком фінансів, заступник наркома фінансів в Народому
Секретаріаті (укр. рад. уряді).</i>"(с. 265). Проте посад наркомів тоді в
цьому уряді взагалі не було. Відомства очолювали народні секретарі. Народним
секретарем фінансів із 17(31) грудня 1917 по 8 березня 1918 року був Володимир Християнович
Ауссем, прізвище якого зафіксовано в десятках документів того часу<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn7" name="_ednref7" style="mso-endnote-id: edn7;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
але відсутнє в цьому довіднику. Радянська енциклопедія "Великий Жовтень і
громадянська війна на Україні" 1987 р. подавала дві довідки - про Ауссема,
і про Крейсберга. Обидва названі народними секретарями фінансів, правда Ауссем
- із грудня 1917 по квітень 1918, а Крейсберг тільки в січні -лютому 1918<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn8" name="_ednref8" style="mso-endnote-id: edn8;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Насправді в усіх документах того часу народним секретарем фінансів названий
Ауссем. Ісаак Крейсберг був короткий час лише комісаром Київської контори
Державного банку і заступником Ауссема<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn9" name="_ednref9" style="mso-endnote-id: edn9;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Тобто тут автори довідника перенесли некритично дані із радянської
енциклопедії. А от про реальний факт членства Крейсберга в Крайовому комітеті
охорони революції, що був створений Малою Радою спільно із київськими
революційними організаціями 25 жовтня (7 листопада) 1917 р., - автори довідника
не згадали.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Григорій Колос за даними авторів довідника <i>«весною
1918 служив у політвідділах червоних підрозділів (2-й Укр. Червоній армії та
14-й Червоній армії).</i></span><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> </span></i><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">У липні очолив Гол. штаб повст. рад. військ на Лівобер.
Україні. Відповідальний за орг-цію боротьби проти загонів Н. Махна та повст.
осередків під час денікінської окупації України</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">» (с. 250). Тут події 1919 року чомусь перенесені в 1918
рік, бо і створення обидвох цих червоних армії, і Головний штаб повстанських
радянських військ Лівобережної України, і денікінська окупація України
датуються таки 1919 роком. До речі головним завданням цього штабу і особисто Г.
Колоса в 1919 році була саме боротьба із денікінською окупацією України, і в
цій боротьбі анархісти були союзниками більшовиків<a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_edn10" name="_ednref10" style="mso-endnote-id: edn10;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Війна між махновцями та більшовиками розгорілася після вигнання російських
білогвардійців. За заслуги в цій боротьбі за даними того ж довідника Г. Колос
нагороджений був орденом Червоної зірки в 1925 році, хоча сам цей орден було
засновано лише в 1930 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Ще раз: мова тут іде про видання державної наукової
установи, а не про приватну збірку. На разі ми обговорюємо процес підготовки
"Енциклопедії історії Української революції 1917-1921 років" як
державного замовлення. На попередньому етапі цього - етапі "Словника"
- ми із Анатолієм Дубовиком поставили запитання про принципи відбору персоналій
та організацій та причини явної переваги правоконсервативних сил і неуваги до
лівих течій. Нам офіційно відповіли, що ми пропонуємо "мох та гриби"
та прагнемо "потопити Українську революцію в російських водах". Тепер
ті самі автори пропонують варіант, де перекіс ще більший в бік російських
білогвардійців. Тому й виникає питання: це не намагання потопити Українську
революцію в російських водах? Що саме для авторів є "мох та гриби", і
як вони відрізняють російські води від українських?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">Якими ж принципами керувалися автори й укладачі цього
довідника при відборі персоналій? У передмові читаємо: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">«Як велике, масштабне явище, революція вийшла далеко за
межі України, в той чи інший спосіб змусила про себе говорити багатьох
зарубіжних діячів, і не тільки говорити, але й брати в ній участь. Очевидно
всіх не представиш у короткому вступі, але значна частина з них стали героями
цієї книги, яка є прологом до створення масштабної «Енциклопедії історії
Української революції 1917–1921 років». Частина з представлених постатей добре
відома, частина — ні. Автори ставили перед собою завдання не тільки відтворити
біографію окремої людини, а й створити загальну картину, в якій їх герої
органічно поєднані, зв’язані абрисом революції, не зважаючи на те, що їх дії і
погляди часами носили діметрально протилежний характер».<o:p></o:p></span></p>
<div style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: UK;">Тільки от «загальна картина», представлена у виданні, є
переважно картиною життя діячів «старого порядку» Російської, Німецької та
Австро-Угорської імперій, на шляху яких трапилася така халепа як революція 1917
року, із якої не всім з них вдалося виплисти. Й така картина зовсім не дає
розуміння того, яким же чином формувалася українська нація, як вплинула
революційна доба на життя основної маси українського народу – селян та
робітників, та який зв’язок між Українською революцією 1917-1921 років та створенням
незалежної України в 1991 році. А цей зв’язок неможливо встановити без розгляду
українських і неукраїнських лівих течій, що діяли в Україні, без історії
створення совітської або радянської України, яка до речі двічі проголошувала
незалежність – в 1918 та 1991 році, процесів українізації та національного
відродження, формування модерного суспільства та модерної нації. Відповідно до
цього й відбір діячів Української революції 1917 – 1921 років має відображати
ці всі процеси.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: UK;">Проблема не в тому, що в цьому виданні є помилки,
неточності, плутанина, тенденційна концепція, упереджений підбір персоналій
тощо. Помилки трапляються в кожного і ніхто від них не застрахований. Проблема
в тому, що автори видання (а саме відділ історії Української революції
1917-1921 років Інституту історії України НАН України), відмовляються вести
навіть діалог щодо цього всього, зайнявши чітку правоконсервативну позицію та
відкидаючи всі пропозиції протилежного табору, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.45pt;">ігноруючи чіткий взаємозв'язок національного та
соціального визволення в цій революції</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.45pt;">. А оскільки правими
консерваторами в часи Української революції 1917-1921 років в Україні були
переважно російські білогвардійці та прибічники відродження російської імперії,
то й концепція довідника фактично зосереджується на висвітленні, а часом і
апології цих консервативних і по суті антиукраїнських сил.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: UK;"> </span></p></div>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><i style="text-align: right;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 17.12px;">Андрій Здоров</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 17.12px;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-indent: 35.45pt;">Див. також обговорення цього видання на моїй сторінці фейсбука </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.facebook.com/andrij.zdorov/posts/pfbid02TsRe6dLuNehNy6utRu3rA4ESED5bzUXBwrqywvEVjXYqznkEfh3zKzfngX3jmwSvl"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">https://www.facebook.com/andrij.zdorov/posts/pfbid02TsRe6dLuNehNy6utRu3rA4ESED5bzUXBwrqywvEVjXYqznkEfh3zKzfngX3jmwSvl</span></a><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px; text-align: justify; text-indent: 47.2667px;">та сторінці Геннадія Єфіменка:</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.facebook.com/Juxym71/posts/pfbid024HFE7WvFCSCvAuucKWa8JoreGeQZxdx1YJMayFM2GB5TifTjT76eZdoF4Ymq6BHGl">https://www.facebook.com/Juxym71/posts/pfbid024HFE7WvFCSCvAuucKWa8JoreGeQZxdx1YJMayFM2GB5TifTjT76eZdoF4Ymq6BHGl</a></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-indent: 35.45pt;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: endnote-list;"><!--[if !supportEndnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="edn1" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref1" name="_edn1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fresource.history.org.ua%2Fitem%2F0017114%3Ffbclid%3DIwAR3JESYv-1_y_vCrn5N90NSTrWVZ7VXhF-1xkTrXlydQaz4e3s2fNvU9_ug&h=AT09C6bafPYav-Oh7ZMYNyvf9x7X-LaQyHWUyUvialu9q7cStzIyx840hgjKbYkhOSuX5g2MAnH_0mILOzKCePC7SvuRIwUagG9A3HJTlejTsf9HWegj8oYq2Z68t0DzLk_X&__tn__=-UK-R&c%5b0%5d=AT2D3fm1chFftEulo32ZbCjIXqHQBZVmqJSsY72mX63ah2CmlMUjHAMf8R647SMQUgaV9SBxbatLtZ7NtQs_WAWqFX32o61rdcHj7hpyls5O7-IfMBZP4h1Q0uSCxtzQrJFf9ZQf33QzKtM3CgZ3FZhWXw" target="_blank">http<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>resource<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>history<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>org<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>item<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/0017114</span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref2" name="_edn2" style="mso-endnote-id: edn2;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Словник енциклопедії історії Української
революції 1917-1921 років / Гол. ред. В.Ф. Верстюк; Упоряд.: Верстюк В., Пиріг
Р., Осташко Т., Бойко О., Устименко В., Кудлай О., Корольов Г., Скальський В.,
Тимченко Р., Лупандін О., Басара-Теліщак Г. НАН України. Інститут історії
України. ‒ К.: Інститут історії України, 2019. ‒ 124 с. Режим доступу: </span><b><span style="font-size: 12pt;"> </span></b><span style="font-size: 12pt;"><a href="http://resource.history.org.ua/item/0014661">http://resource.history.org.ua/item/0014661</a></span></p></div><div id="edn2" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref3" name="_edn3" style="mso-endnote-id: edn3;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Здоров А., Дубовик
А., Кравець Ю., Ільїн В. Відкритий лист до науковців Інституту історії України
Національної академії наук України [Електронний ресурс] [Рец. на]: Словник
енциклопедії історії Української революції 1917–1921 років. ‒ К.: Інститут
історії України, 2019. ‒ 124 с. // </span></span><span style="font-size: 12pt;">Historians</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.</span><span style="font-size: 12pt;">in</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.</span><span style="font-size: 12pt;">ua</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">. ‒ 2019. ‒ 14 вересня. Режим
доступу: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2665-vidkritij-list-do-naukovtsiv-institutu-istoriji-ukrajini-natsionalnoji-akademiji-nauk-ukrajini?fbclid=iwar2gsrgziojbmgskiwsue089zunhv_s-omrydbudrhf39or5wfqpslcflum"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2665-vidkritij-list-do-naukovtsiv-institutu-istoriji-ukrajini-natsionalnoji-akademiji-nauk-ukrajini?fbclid=iwar2gsrgziojbmgskiwsue089zunhv_s-omrydbudrhf39or5wfqpslcflum</span></a></span></p></div><div id="edn3" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref4" name="_edn4" style="mso-endnote-id: edn4;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“Щоб зрозуміти ліс як систему, зовсім
необов’язково інвентаризувати всі без винятку дерева, кущі, мох та гриби”:
Відповідь співробітників відділу історії Української революції 1917-1921 рр.
Інституту історії України НАН України на відкритий лист з приводу публікації «Словника
енциклопедії Української революції 1917-1921 років» [Електронний ресурс] // </span></span><span style="font-size: 12pt;">Historians</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.</span><span style="font-size: 12pt;">in</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.</span><span style="font-size: 12pt;">ua</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">. ‒ 2019. </span><span style="font-size: 12pt;">‒ 14
вересня</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">.
Режим доступу: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2666-vidpovid-na-vidkritij-list-z-privodu-publikatsiji-slovnika-entsiklopediji-ukrajinskoji-revolyutsiji-1917-1921-rokiv?fbclid=iwar2y7ks77rdzc3ifknyb2lvk5evkukrsjx2gajujieae5idwjtye4oa7vw0"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2666-vidpovid-na-vidkritij-list-z-privodu-publikatsiji-slovnika-entsiklopediji-ukrajinskoji-revolyutsiji-1917-1921-rokiv?fbclid=iwar2y7ks77rdzc3ifknyb2lvk5evkukrsjx2gajujieae5idwjtye4oa7vw0</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> ;</span></p></div><div id="edn4" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">або: </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="http://resource.history.org.ua/item/0014679">http<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>resource<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>history<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>org<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>item<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/0014679</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref5" name="_edn5" style="mso-endnote-id: edn5;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Волчек Д. </span><span style="font-size: 12pt;">Шашка
генерала Деникина. Почему Путин любит белогвардейцев?</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> // Радио «Свобода». 17 августа
2019 г. Режим доступу: <a href="https://www.svoboda.org/a/30112980.html">https://www.svoboda.org/a/30112980.html</a></span></p></div><div id="edn5" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref6" name="_edn6" style="mso-endnote-id: edn6;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Петров В. Військово-історичні праці. Спомини. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– К.: Поліграфкнига, 2002. – С. 535-536.</span></p></div><div id="edn6" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref7" name="_edn7" style="mso-endnote-id: edn7;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Короливский С.М. (Ред.) Великая Октябрьская
социалистическая революция на Украине. Сб. док. и мат. в 3-х т. – К. :
Госполитиздат УССР, 1957. – Т.3. – С.52,289,531,532,534,537,548,549,557; Нетреба Ю.Б. Володимир Ауссем. Життя та діяльність // Науковi записки. Збiрник праць молодих вчених та аспiрантiв / ІУАД ім. М.С. Грушевського. — Т. 21. — К., 2010. — С. 359-366.</span></p></div><div id="edn7" style="mso-element: endnote;">
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref8" name="_edn8" style="mso-endnote-id: edn8;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">Курас І.Ф. (Ред.) </span><span style="font-size: 12pt;">Великий
Жовтень і громадянська війна на Україні. Енциклопедичний</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"> довідник</span><span style="font-size: 12pt;">. - К: Голов. ред</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">акція</span><span style="font-size: 12pt;"> УРЕ, 1987.</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;">- С.45, 290.</span></p></div><div id="edn8" style="mso-element: endnote;"><p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref9" name="_edn9" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">Бош Е.Б. Год борьбы. – 2-е изд. С прил. биогр. писем
автора. – К.: Политиздат Украины, 1990. –</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">C</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">.</span><span style="font-size: 12pt;">221</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">.</span></p><p class="MsoEndnoteText"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///E:/2023/%D0%9C%D0%BE%D1%85%20%D1%96%20%D0%B3%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B81.docx#_ednref10" name="_edn10" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="font-size: 12pt;"><span class="MsoEndnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span></span></span></a><span style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt;">Ковальчук М. Без переможців. Повстанський рух в Україні
проти білогвардійських військ генерала А. Денікіна (червень 1919 – лютий 1920
р.) – К.: Стилос, 2012. – С.91-93.</span></p></div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-17848933789876335502023-02-17T14:47:00.005+02:002023-02-17T18:40:42.078+02:00Махновщина и украинская национальная революция<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Від
редакції.<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Чи
потрібні нам історичні міфи? На захист їх можна почути, що вони підвищують патріотизм
та національну свідомість, що допомагає нам у сучасній війні. Але наскільки
міцною буде та свідомість і той патріотизм, якщо їх основою будуть не на наукове
дослідження історії, не об’єктивна реальність, а легенди та міфи, упередження
та ідеології, які легко будуть розбиватися більш потужною машиною пропаганди
ворога, що має й значно більше власних істориків? Міфологічна свідомість
охоплює на жаль не тільки історію, але й багато інших сфер життя. Маса теорій змови
досі користуються популярністю в усьому світі. Чого варта лише теорія про те,
що епідемія коронавірусу вигадана представниками фармкомпаній чи світової
закуліси задля чипування чи стерілізації людей? Скажете, що то зовсім інше? Але
ж закони міфології одні й ті самі – одне й те саме заперечення раціонального
наукового знання. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Стаття
ветерана українського робітничого й соціалістичного руху Олега Дубровського
присвячена важливій і міфологізованій темі про ставлення Нестора Махна й
очолюваного ним руху до Української національної революції 1917-1921 років. Автор
докладно аналізує твори самого Махна та провідних ідеологів махновського руху,
які й стали першими його істориками – Петра Аршинова та Всеволода Воліна, співставляє
їх з історичними подіями та відображенням їх у творах діячів Української
революції та вщент розвіює міф про Махна як борця за національну незалежність України,
який досі поширюється в певних колах.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">В
той же час редакція не в усьому може погодитися із автором. Зокрема Олег
Дубровський вірно відзначає загальну тенденцію денаціоналізації панівних класів
в Україні часів перебування її під владою Російської та Австро-Угорської
імперій, коли абсолютна більшість українських поміщиків та буржуазії,
чиновництва та інтелігенції й навіть робітництва, особливо у містах, зрікалися
української мови та культури, української ідентичності й переходили на мову імперії,
називали себе хохлами, малоросами чи просто «русскими» (яскравий приклад – «не
Голохвостий, а Галахвастов» в комедії Михайла Старицького). Не уникнув цього
імперського впливу й сам Нестор Махно, який писав свої твори російською мовою. В
той же час не варто абсолютизувати цю тенденцію й зводити кількість власне українських
поміщиків та капіталістів до нуля. Наприклад за даними Всеросійського перепису
населення 1897 року, близько 100 тисяч осіб, що жили за рахунок капіталу,
нерухомого майна та прибутків від торгівлі, назвали своєю рідною мовою малоросійську
(українську). Звісно, що не всі вони мали українську національну свідомість,
але деякі з них, як от Євген Чикаленко, цілком свідомо підтримували фінансово й
український національний рух. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Олег
Дубровський вважає, що у війні між Українською Народною Республікою та російськими
більшовиками 1917-1918 років Нестор Махно виступив як колаборант російсько-більшовицьких
окупаційних військ. Тут слід нагадати, що власне ця війна між Українською
Центральною Радою та Совітами, які очолювала тоді коаліція російських
більшовиків, російських лівих есерів, анархістів, до яких долучилися потім і
українські ліві соціал-демократи та українські ліві есери, почалася ще до того,
як Українська Центральна Рада проголосила самостійність УНР – Четвертим Універсалом,
що був ухвалений 24 січня 1918 року (нового стилю), хоч і датований 22 січня
1918 року (днем, коли мали зібратися Українські Установчі збори). До цього
моменту Українська Народна Республіка згідно Третього Універсалу тієї ж
Української Центральної Ради від 20 листопада 1917 року, була частиною
федеративної Російської республіки, а отже керівники УНР не розглядали
більшовиків як представників іншої держави. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Керівництво
Української Центральної Ради та її уряду Генерального Секретаріату звернулися в
листопаді 1917 року до всіх народів та регіонів Росії із закликом утворити
новий соціалістичний федеративний уряд Росії замість уряду більшовиків (та
лівих есерів) на чолі із Володимиром Леніним. Щоправда, єдиний, хто відгукнувся
на цей заклик був козацький уряд Війська Донського на чолі із генералом
Олексієм Каледіним, який оголосив війну більшовикам й став центром збирання
усіх реакційних сил прибічників старого порядку Російської імперії – білої гвардії.
При чому й сам Олексій Каледін був рішучим прибічником єдиної й неділимої
Росії. Тісна взаємодія між донським козацтвом та військами УНР була й на
території Катеринославської губернії. В той же час Катеринославський губернський
з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">їзд Совітів робітничих і солдатських депутатів
18 грудня 1917 року та Катеринославський губернський з</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">’</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">їзд Рад селянських депутатів 11 лютого
1918 року (н.ст.) засудили цей союз із Каледіним та висловилися за Українську республіку
Совітів (Див. : </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Октябрь в
Екатеринославе. Сб. док и мат. Днепропетровск, 1957.С. 228-229, 295-296)</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Більше
того, навіть коли 14 лютого 1918 року Мала Рада розглядала питання про надання
повноважень уряду щодо запрошення в Україну союзних німецьких військ, метою
цього було названо не боротьбу із іноземною окупацією, а боротьбу із анархією
та встановлення порядку в Україні</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">
(див.: Укра</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">їнська Центральна Рада. Док. і мат. Т.2. К.,
1997. С.155-156). <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>А вже після початку
німецької та австрійської інтервенції в Україну 19 березня 1918 року в
Катеринославі відбувся Другий Всеукраїнський з’їзд Совітів, де близько тисячі
делегатів проголосували за незалежність Української Народної Республіки Совітів.
Думаю, що це все варто взяти до уваги, щоби зрозуміти, як саме формувалася
позиція Нестора Махна та очолюваної ним групи анархістів Гуляйпільського
району.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Тим
не менше ґрунтовний аналіз спогадів Нестора Махна та творів ідеологів та перших
істориків махновського руху, проведений автором, безперечно вартий уважного
прочитання та дозволяє спростувати деякі сучасні історичні міфи й наблизити нас
до справжньої картини нашого минулого. Хоч як неприємні іноді пігулки, але вони
рятують від хвороби та повертають нас у реальне життя.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">А.З.<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2QJXn78YNsYd_jTyeE6KP61UEVnIh0QdXv9M7s_YcwdJUmX-44r8PCsPVRf4eXwiUNyweXy0thRCCcY-cJTzuEWcVBVtJcAfSB9KmBNyWBroPmCZQT4EqmO_KUKeT2Si4q3BQ-B5bMPtHga_mYjxwLqsk5SG_Wn9Moba_AsXuDja9XolNgWsgmNK-MQ/s631/%D0%9C%D0%B0%D1%85%D0%BD%D0%BE%20%D0%A0%D1%83%D1%81%20%D1%80%D0%B5%D0%B2%201929.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="631" data-original-width="441" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2QJXn78YNsYd_jTyeE6KP61UEVnIh0QdXv9M7s_YcwdJUmX-44r8PCsPVRf4eXwiUNyweXy0thRCCcY-cJTzuEWcVBVtJcAfSB9KmBNyWBroPmCZQT4EqmO_KUKeT2Si4q3BQ-B5bMPtHga_mYjxwLqsk5SG_Wn9Moba_AsXuDja9XolNgWsgmNK-MQ/w280-h400/%D0%9C%D0%B0%D1%85%D0%BD%D0%BE%20%D0%A0%D1%83%D1%81%20%D1%80%D0%B5%D0%B2%201929.png" width="280" /></a></b></div><b><br /> </b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Махновщина и украинская национальная революция. <o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Национальный
вопрос был одним из основных вопросов, от <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">разрешения
которых зависели судьбы российской революции. <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">И. Церетели. <o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">…<i style="mso-bidi-font-style: normal;">удержать свое
право на землю, на хлеб и волю в жизни, <o:p></o:p></i></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">не урезанным
программами того или другого правительства. <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Н. Махно.<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Введение. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">После распада Российской империи под лживо-лицемерным
названием «СССР», в 90-е годы<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ХХ ст., на
фоне нарастания реваншистских устремлений и настроений в России, начинается
идеологическая борьба на историческом фронте за<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>бренд «Нестор Махно», то есть, за миф о Махно и махновщине между
русскими и украинскими «ура-патриотами». Обе стороны намеревались использовать
до сих пор сохраняющуюся в обывательской среде популярность этой исторической
фигуры для достижения своих идейно-политических целей. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Русские интеллектуалы патриотической окраски, которые все
более или менее явные великодержавные шовинисты, пытались (и пытаются) эксплуатировать
миф о Махно, как о русском патриоте. Таким образом, они приобретали
дополнительные идеологические обоснования экспансии возродившегося российского
империализма на Юго-Востоке Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В свою очередь, некритически мыслящая часть украинских
патриотов и националистов, то есть, украинские «ура-патриоты», пытались (и
пытаются) доказать, что Махно тоже был «наш», что он где-то, как-то был
причастен <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>к украинскому
национально-освободительному движению, к украинской национальной революции. Тем
самым они пытались приобрести дополнительный идеологический фактор мобилизации
обывательского общественного мнения для отпора российскому экспансионизму.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Пророссийский сепаратистский вооруженный мятеж на
Донбассе, поддержка его российской интервенцией и попытка российского
империализма инспирировать подобные мятежи на всем Юго-Востоке и Юге Украины
(«русская весна» 2014 г., как попытка реализации российско-имперского проекта
под названием «Новороссия»), дали новый значительный импульс этой
идеологической борьбе вокруг мифа<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>о
Махно. Ведь «русская весна» должна была принести «русский мир» как раз на те
территории Украины, которые 100 лет назад были основным операционным театром
махновщины, тем самым знаменитым «махновским районом». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В начале «большой войны» России против Украины, ранней
весной 2022г., в результате наступления из Крыма (прямо по следам «Русской
армии» Врангеля 100-летней давности), большая часть исторического «махновского
района» оказалась захвачена российскими оккупантами. В сентябре 2022г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Москва заявила о включении этих украинских
территорий в состав восстанавливаемой Российской империи. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Такое развитие современной военно-политической ситуации
дало новый толчок идеологической борьбе вокруг махновского мифа. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Носители экспансионистской идейной доктрины «русского
мира» пытаются присвоить себе миф о Махно и тем самым приобрести дополнительные
аргументы для оправдания российской империалистической политики. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Украинские «ура-патриоты» сопротивляются этому, пытаясь
представить Махно участником украинской национальной революции, борцом за
независимость Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">При этом обе стороны данного идеологического конфликта
продолжают активно заниматься мифотворчеством. Миф под названием «Борец за
свободу Нестор Махно»(1), который давно нуждается в последовательном
всестороннем разрушении, обрастает при этом новыми, взаимоисключающими
домыслами. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Два года назад (в мае 2020г.), в оборот этой
идеологической полемики был введен текст «Украинская национальная революция и
Нестор Махно», в котором было освещено отношение Махно к украинской
национально-освободительной борьбе на <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>основе
анализа текста книги его воспоминаний «Русская революция на Украине. (От марта
1917 г. по апрель 1918 год)». Вновь появившись<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>в поле зрения соответствующей аудитории, текст «Украинская национальная
революция и Нестор Махно» вызвал определенный резонанс, что побудило его автора
вновь включиться в полемику по поводу мифов вокруг Махно и махновщины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Нет смысла полемизировать с российскими имперцами, с
русскими великодержавниками. Опровергать явно абсурдные исторические спекуляции
на тему «Махно – русский патриот», означает лишь напрасно, впустую тратить
самый важный ресурс – время… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но Махно не был и украинским патриотом, патриотом своей
угнетенной нации. Поэтому, с украинскими потребителями мифа о Махно, которым
хочется представлять его участником украинской национально-освободительной
борьбы, вести полемику нужно, тем более, когда в ней принимают участие записные
апологеты махновщины, эти самые активные производители промахновских мифов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Свою задачу автор видит в попытке обозначить
действительное место махновщины в истории украинской национальной
(буржуазно-демократической по своему социальному содержанию) революции. Это
задачу можно выполнить, лишь разрушая многослойные мифы вокруг такого
социального явления, как махновщина и его лидера Нестора Махно. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Смерть Центральной
Раде!</i>»<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">При изучении текста
книги воспоминаний Махно «Русская революция на Украине…», прежде всего,
обращает на себя внимание то, что Махно ни словом не упоминает о том
национальном гнете, которому подвергалась Украине в «тюрьме народов» - в
Российской империи. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Очень пространно
рассуждая о крестьянстве, как таковом, о его революционных потенциях, о его
роли в социальной революции, Махно ни разу не вспоминает, что в начале ХХ ст.
украинская нация была, по преимуществу, крестьянской нацией. Он пишет о
крестьянстве вообще, вне его национальной принадлежности и в то же время нигде
не упоминает, что Украина была колонией в составе Российской империи. Вне
понимания Махно находилось важнейшее социально-экономическое обстоятельство,
производное от колониального положения Украины: эксплуататорские классы,
преимущественно, были неукраинского, инонационального происхождения.
Соответственно, в украинских реалиях начала ХХ ст. национальное угнетение было
одновременно и угнетением социальным. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Если сравнить махновскую
«Русскую революцию на Украине …» с произведениями его современников, -
выдающихся украинских социалистов (В. Винниченко, И. Мазепы, П. Христюка, Н.
Шаповала, П. Феденко), также написанных в эмиграции и охватывавших те же
временные рамки, что и книга Махно, то мы получим разительный контраст. Лидеры
украинских социал-демократов и социалистов-революционеров с большой силой и
выразительностью описывали свирепое национальное угнетение крестьянской
Украины. В свою очередь, украинский анархо-коммунист Махно национального
угнетения не замечал вовсе. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Из такой, сугубо
колониальной взаимосвязи национального угнетения с социальным, вытекала
важнейшая особенность классовой борьбы в Украине в начале ХХст. Представителями
эксплуататорских классов в то время были преимущественно евреи, поляки, русские
или полностью русифицированные «малороссы», которым В. Винниченко давал
следующую характеристику: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Пануючи
українські кляси давно зрусіфікувалися, прийняли руську мову, руську</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">культуру, руський</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">нагай і руську нагороду за зраду своєї нації та за її визискування</i>»(2).
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Помещичье
землевладение Правобережной Украины было представлено польской шляхтой,
Левобережной – русским дворянством или давно превратившимися в русских дворян
потомками козацькой старшины исторической Гетьманщины и Слободской Украины.
Городская буржуазия была представлена евреями, отчасти немцами и в основном,
теми же поляками и русскими. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-UNRBttpHATGke7FiDNm9K7oLdesskmMppaOEm767QUffmj84Y7NSZnUi2g9Y6EMCijDZ7C4DevnFmBPcBrYabHm705xljDH3PiS_i-GP9qqyPGJ7DkwvK3IEIxyrbNPwD8j3rkhgg-9qAM9iX-NM2r8yCGayK-7jozqQK2aL56hqFwpG6zixNeTGzQ/s645/%D0%A5%D0%B0%D0%B9%20%D0%B6%D0%B8%D0%B2%D0%B5.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="645" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-UNRBttpHATGke7FiDNm9K7oLdesskmMppaOEm767QUffmj84Y7NSZnUi2g9Y6EMCijDZ7C4DevnFmBPcBrYabHm705xljDH3PiS_i-GP9qqyPGJ7DkwvK3IEIxyrbNPwD8j3rkhgg-9qAM9iX-NM2r8yCGayK-7jozqQK2aL56hqFwpG6zixNeTGzQ/w400-h264/%D0%A5%D0%B0%D0%B9%20%D0%B6%D0%B8%D0%B2%D0%B5.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Українська маніфестація 1917 року.</span></td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«Декларація
Українськоі Центральної Ради»</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, представлення </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">в мае 1917 г.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>российскому Временному правительству и Петроградскому Совету рабочих и
солдатских депутатов (игравшему с марта по июль 1917г. ведущую роль в
российской революционной политике) описывала специфически украинскую, сугубо
колониальную, расстановку классовых сил следующим образом: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Пануюч</i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">і класи на Україні – не українці. Промисловість у
руках буржуазії російської, жидівської, торговельну і також велику частину
аграрної буржуазії творять поляки, росіяни й українці, що давно називають себе
«руськими». Так само всі адміністративні посади в руках не українців. Тільки
сфера визискуваних – велика частина міського пролетаріату, ремісники та дрібні
службовці – українці. Таким чином, немає в Україні української буржуазії, що
визнавала себе такою. Є окремі особи, невеличкі групи, що прилучаються задля
своїх клясових інтересів до пануючих кляс під економічним оглядом, але кляс,
повторяємо, ще нема».</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(3). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Наслідок
цього – </i></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">делает вывод Декларация
Центральной Рады – <i style="mso-bidi-font-style: normal;">серед українських
партій досі не було ні одної, яка б не внесла до своєї програми ідеї
соціалізму»</i>.(3). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Поэтому украинская
национально-освободительная борьба неизбежно становилась и классовой борьбой. Как
писал Вл. Винниченко, эта борьба была борьбой за «</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">розчищення з соціального шляху національних перепон,
які стримували широкі народні маси в прямуванню по цьому шляху. Без
національного визволення не може бути визволення соціального. На цьому
сходились усі одностайно. І з цього пішла Українська Центральна Рада».</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(4)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Изучение<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>текста «Русской революции на Украине …»
позволяет сделать вывод: колониальное положение Украины в составе царской
империи Романовых и соответствующая ему расстановка классовых сил <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в 1917г. находились вне понимания Махно даже
тогда, когда он в Париже создавал свои воспоминания, то есть, спустя десять лет
после описываемых в его книге событий. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Поразившее
современников своей интенсивностью и размахом возрождение украинского
национального самосознания в 1917г., это «відродження нації»</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
не вызывает у </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Махно</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
ничего, кроме крайне отриц</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">а</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">тельных
оценок</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">, которые уже приходилось приводить в тексте «Украинская
национальная революция и Нестор Махно». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Украинское
национально-освободительное движение в 1917г. для Махно. – это «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">украинское шовинистическое движение,
уродующее великие начинания русской революции на Украине»</i>(5). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">При этом, русского
великодержавного шовинизма Махно вообще не замечает. В его «Русской революции
на Украине…» очень много места уделено роли русского большевизма в этой революции
и резкой критике большевистской социальной политики по отношении к
крестьянству, а также его взаимоотношениям с различными представителями большевистской
партии. Но нигде мы не встретим критики национальной политики<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>русского большевизма, критики, звучавшей даже
в самой большевистской среде, со стороны части украинских членов РКП(б). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Даже в конце 20-х годов
ХХст., при написании своих воспоминаний, Махно вообще не оперировал понятиями
«русский большевизм» или «большевистская Россия». В то же время, говоря о
возглавляемой социалистами Центральной Раде, Махно неоднократно указывает, что
это «Украинская Центральная Рада» и возводит на нее и, соответственно, на
украинских социалистов чудовищную клевету, обвиняя в намерениях подавить «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">даже признаки социальной революции»</i>(6) и
устраивать для русских то ли депортации, то ли этнические чистки. Но эти
обвинения остаются совершенно голословными. Махно не утруждал себя попытками
как-то доказать состоятельность своих измышлений. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Характерной
особенностью текста «Русской революции на Украине…» является также то, что в
нем вообще не встречается названия «Украинская Народная Республика»
применительно к возрожденной Центральной Радой украинской государственности.
Для Махно существовали только Центральная Рада или Украинская Центральная Рада,
а после восстановления УНР в декабре 1918г.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>– Директория или Украинская Директория, или просто «петлюровцы» и
«петлюровщина». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Находясь на таких
идейных позициях, Махно полностью замалчивает первую войну «Советской» России против
УНР, начавшуюся в декабре 1917г. Он ничего не пишет ни об ультиматуме
российского Совнаркома Центральной Раде, ни о начале военных действий, ни об
оккупации территории Украины российскими «советскими» войсками, этими
«революционными армиями» Муравьева, Ремнева, Егорова, ни о диких
русско-шовинистических эксцессах, которыми эта оккупация сопровождалась. Вместо
этого он выдал свое, абсурдно-убогое понимание происходившего, объявив
российско-украинскую войну межпартийным конфликтом между «левым блоком» (большевики
и левые эсеры) и украинскими социалистами (УСДРП и УПСР). При этом именно
социалистическую<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Центральную Раду Махно
обвиняет в том, что она «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">не помирилась
(из-за власти) с большевистско-левоэсеровским блоком и втянув в свой партийный
спор трудовые массы, затеяла на сцене революционных действий кровавую бойню».(7)
</i>Подобные утверждения настолько абсурдны и лживы, что не нуждаются в
комментариях. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Развиваясь по линиям
железных дорог (т. н. «эшелонная война»), наступление красных российских войск
очень быстро докатилось до Екатеринославской губернии. В канун Нового, 1918
года группировка этих войск (отряды балтийских матросов, петроградских и
московских красногвардейцев – Махно называл их «группой Богданова») уже
атаковала гарнизон войск УНР в Александровске. Так называемый «Гуляй-Польский
район»(8) был рядом, в Александровском уезде. Какова же позиция Махно? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Еще до подхода
красных российских войск к Александровску он получает от своей агентуры
сведения о боях в Киеве и Одессе и как председатель Гуляй-Польского районного
Совета крестьянских и рабочих депутатов срочно созывает районный съезд Советов.
На этом съезде находящаяся под его «идейным и организационным
руководительством» (9) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>политическая
организация авангардного типа, под названием «Гуляй-Польская Крестьянская
группа анархистов-коммунистов»(10) проводит резолюцию: «СМЕРТЬ ЦЕНТРАЛЬНОЙ
РАДЕ» (6) (Даже десять лет спустя, создавая свои мемуары, Махно счел возможным
выделить эти слова в тексте «Русской революции на Украине…» и добавить: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">эту резолюцию крестьяне и рабочие
Гуляй-Польского района неуклонно проводили в</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">жизнь…</i>» <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Такая политическая
акция означала, что руководимая Махно анархо-коммунистическая организация
толкнула крестьян и рабочих «Гуляй-Польского района» на «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">путь вооруженной борьбы со всякой формой обособленного украинства</i>»
(11), то есть, на путь вооруженной борьбы против независимости Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Надо вновь подчеркнуть,
что в конце 20-х годов ХХ ст., в Париже, где у Махно была возможность обдумать
и взвесить каждую формулировку, каждую фразу при подготовке к изданию своих
воспоминаний, он именно так сформулировал задачи «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">трудового населения Гуляй-Польского района» </i>в декабре 1917г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">И вот уже «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">передав председательствование в Совете
товарищу</i>», Махно во главе своих первых вооруженных формирований спешит на
помощь красным российским оккупантам, - им надо помочь выбить украинский
гарнизон («<i style="mso-bidi-font-style: normal;">гайдамаков Центральной Рады»</i>)
из Александровска. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Фактически, в декабре
1917г. Махно в «Гуляй-Польском районе» поднял сепаратистский вооруженный мятеж
против УНР и выступил в качестве колаборанта, - прямого активного пособника и
соучастника первой российско-большевистской оккупации Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Вывод может быть
только однозначным: Махно был врагом украинской национально-демократической
революции. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Национальный нигилизм и украинофобия в анархо-махновской
трактовке. <o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Махновщина была очень
бедна интеллектуальными силами. Ее ведущими идеологами, способными на
социально-политический анализ, на теоретическое осмысление революционного
процесса, на какие-то обобщения, были, очевидно, только В. Волин и П. Аршинов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Взгляды и оценки
Волина и Аршинова, безусловно, оказывали определенное влияние на
идейно-политические позиции самого Махно, как во время их пребывания в
махновщине, так и в то время, когда в эмиграции Махно писал свои воспоминания.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE5JNsklsXFF5YSaKjBM5yepOhjw7N_KLDN7HFTcqQY9Qm3OfHiOqw4zOQHXJpfgklkDA1SvK8Le3CC3NG0pgphv5LNO4sDnyJGpbSfsfRR5t6j5Usb5aBUgq_pz8wLdANmyrMtkYn5Q-7nliw2vvZ0OloVIY-BMJyXmRzSpX1My0jdpRb5SC-Ia4NUw/s400/%D0%90%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%D0%97%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B6%D1%8C%D0%B5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="251" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE5JNsklsXFF5YSaKjBM5yepOhjw7N_KLDN7HFTcqQY9Qm3OfHiOqw4zOQHXJpfgklkDA1SvK8Le3CC3NG0pgphv5LNO4sDnyJGpbSfsfRR5t6j5Usb5aBUgq_pz8wLdANmyrMtkYn5Q-7nliw2vvZ0OloVIY-BMJyXmRzSpX1My0jdpRb5SC-Ia4NUw/w251-h400/%D0%90%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%D0%97%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B6%D1%8C%D0%B5.jpg" width="251" /></a></div><br /><o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoListParagraph" style="mso-list: l4 level1 lfo2; tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span></b><!--[endif]--><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">П. Аршинов: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Вся борьба махновцев с большевиками велась
только во имя защиты прав и интересов труда».</i> <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Первая роль в этом отношении
принадлежит П. Аршинову, одному из ближайших сподвижников Махно, ведущему
идеологу махновщины. В отдельные моменты времени Аршинов руководил всей махновской
агитацией и пропагандой, был редактором махновских газет и стал первым
историографом махновщины, издав в эмиграции ( в Берлине в 1923 г.) ее
«официальную» историю – книгу «История махновского движения». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как же относился
Аршинов к украинской национально-демократической революции? Его книга о
махновщине дает достаточно полный ответ на этот вопрос. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Открывший свое
предисловие к основному тексту «Истории махновского движения» примечательной
фразой: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">махновщина – колоссальное
явление русской действительности»</i>, Аршинов, так же, как и Махно, не заметил
колониального положения Украины, национального угнетения и подавления всего
украинского в Российской империи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В отличие от
украинских социалистов, не предприняв никаких попыток классового анализа колониального
украинского общества, он придумывает некую «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральную
украинскую буржуазию</i>», перед которой, по его мнению, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">еще с первых дней мартовской революции 1917 года» «встал волнующий ее
вопрос о национальном отделении от России</i>»(12). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Почему, на каком
основании подобное стремление могло возникнуть у мифической «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральной украинской буржуазии</i>» и
почему только с началом революции, - ничего этого Аршинов не объясняет, он
просто постулирует. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Однако, подобная
бездоказательная констатация подразумевает, что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">национальное отделение от России», </i>якобы, волновало только горстку
эксплуататоров, - либеральную часть национальной буржуазии, но не подавляющее
большинство украинского народа, - эксплуатируемые классы: крестьянство
(сельскую мелкую буржуазию) и рабочих (пролетариат). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но тут же, по теории
Аршинова, оказывается, что под «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">вопрос об
национальном отделении от России», </i>волновавший только «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральную украинскую буржуазию</i>», последняя каким-то образом
смогла подвести весьма широкую социальную базу. Аршинов обозначает ее. Это: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">широкие круги кулачества, либеральная
интеллигенция, образованная часть украинцев</i>(12). Они «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">примкнули к этому делу, положив начало политическому
самостийническому<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>движению».</i>(12). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как, когда и почему «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральной украинской буржуазии»</i> это
удалось, – Аршинов умалчивает, но вновь тем самым старается подчеркнуть, что
трудовое крестьянство и городские рабочие к «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">национальному отделению от России</i>» были, в лучшем случае,
совершенно равнодушны. Аршинов также искажал исторические факты. «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Начало политического самостийнического
движения</i>» восходит к 80-м годам XIX ст, но никак не к марту 1917 г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Здесь можно было бы
задать ряд вопросов. Например: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- почему
анархо-коммунистический идеолог решил, что именно такой была социальная база
украинского национально-освободительного движения? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- какие социальные
причины могли привести к тому, что именно «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">широкие
круги кулачества</i>», якобы, сомкнулись там с либеральной интеллигенцией и
вообще с «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">образованной частью украинцев»</i>?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Возможно, современные
записные апологеты махновщины смогут как-то растолковать эти постулаты ее
«официальной» истории. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но политический спектр
и социальный состав Центральной Рады (о которой Вл. Винниченко сказал: «</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Це було не тільки
координоване, сполучене співробітництво всіх українських партій і впливових
організацій, а виразний, необхідний прояв існування української нації. … Вона
мусіла бути, бо нація, як така, як уся нація, як певний організм, мати єдиний
вираз, єдиний орган свого прояву»)</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">13) полностью опровергают измышления Аршинова. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Если Махно в своей
«Русской революции на Украине…» упомянул о том, что в Центральной Раде
руководящую роль играли социалисты, хотя и возвел<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>при этом на них чудовищную клевету, то
Аршинов, не прибегая к подобной клевете, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ничего не говорит о партийном составе этого
украинского революционного парламента. Он вообще не упоминает ни об одной политической
формации украинского национально-освободительного движения. Сначала во главе
движения он поставил вымышленную «либеральную украинскую буржуазию», а затем
для него существовали только «петлюровцы». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Украинская
национальная революция 1917 г. носила (не могла не носить)
буржуазно-демократический характер. Обеспеченная свержением династии Романовых
политическая демократия была важнейшим завоеванием этой революции. Ставший во
главе этой революции украинский парламент – Центральная Рада, формировался на сугубо
демократической основе и в его составе были даже отдельные представители
русских «конституционных демократов»(«кадетов»), ставших затем главной
политической силой русского «Белого Дела», были также представлены русские,
польские, еврейские (в основном, социалистические) партии, но 80% ее состава по
партийной принадлежности были членами УСДРП и УПСР. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">О социальном составе
Центральной Рады красноречиво говорит исторический документ огромного значения
– ее Первый Универсал: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Народе Український!
Народе селян, робітників, трудящого люду! Волею своєю ти поставив нас,
Українську Центральну Раду на сторожі прав і вольностей української землі.
Найкращі сини твої, виборні люди від сел, від фабрик, від салдатських казарм,
од усіх громад і товариств українських, вибрали нас, Українську Центральну
Раду<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>й наказали нам стояти й боротись за
ті права<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>та вольності». </i>(14)
Конкретные количественные данные также опровергают фальсификации Аршинова.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8tataQ3K01hAD9bfl4p7DO4hvD6GhcWbnQYAVvzMGGmN0oSutDlU2o0Q-57AMfoGBEB0w5Rq4ldODUsZrnEZuNjRyQZpH-4XRP2Pl4HGpLaLIKuhsm-YPzB_RC9q5U9EI3VTio5xE1vBbGe6VZ3eSK7bSo5LDNwgrfoaTDLT7wl-N6hlzh2iAEHnEqQ/s800/Vseukrainskyj_selianskyj_1917.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="800" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8tataQ3K01hAD9bfl4p7DO4hvD6GhcWbnQYAVvzMGGmN0oSutDlU2o0Q-57AMfoGBEB0w5Rq4ldODUsZrnEZuNjRyQZpH-4XRP2Pl4HGpLaLIKuhsm-YPzB_RC9q5U9EI3VTio5xE1vBbGe6VZ3eSK7bSo5LDNwgrfoaTDLT7wl-N6hlzh2iAEHnEqQ/s320/Vseukrainskyj_selianskyj_1917.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Перший Всеукраїнський селянський з'їзд в Києві 1917 р.</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><br /><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Так, 25-го июля
1917г. состоялось первое заседание Центральной Рады с участием представителей
национальных меньшинств. Ее состав при этом был следующим(15): <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- делегатов от
Всеукраинского крестьянского съезда – 212; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- делегатов от
Всеукраинского военного съезда – 158; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- делегатов от
Всеукраинского рабочего съезда – 100; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- делегатов от
местных Советов рабочих и солдатских депутатов – 50; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- представителей
русских политических партий – 40; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">-представителей
еврейских политических партий – 35; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- представителей
украинских политических партий – 20; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- представителей
польских политических партий – 15; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- представителей профсоюзов, просветительских
товариществ, кооперативов и др. общественных организаций – 108. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Всего – 822 члена. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Такие данные
позволяют утверждать, что классовой основой Центральной Рады и социальной базой
украинского национально-освободительного движения был
мелкобуржуазно-пролетарский классовый блок, при значительном преобладании
мелкобуржуазной составляющей. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Перед сельской мелкой
буржуазией (крестьянством) во время буржуазно-демократической революции в
1917г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>стояли общеклассовые задачи –
ликвидация рудиментов феодализма в виде помещичьего землевладения. Поэтому ни о
какой органически выросшей классовой дифференциации и классовой борьбе внутри
мелкой буржуазии и речи быть не могло. «Привнесение классовой борьбы в деревню»
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- это оружие из политического арсенала
российского большевизма, пытавшегося воплотить в жизнь принципиально ошибочную концепцию
«социалистической революции» в отсталой, крестьянской стране. Или из арсенала
промахновских анархо-коммунистов, пытавшихся волюнтаристскими методами строить
«вольный коммунизм» в мелкобуржуазной среде, при мелкотоварном производстве. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Поэтому, безосновательно
выделенные из общей массы крестьянства «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">широкие
круги кулачества</i>», а также «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральная
украинская буржуазия»</i>, как составные части социальной базы «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">политического самостийнического движения</i>»,
- это негодные попытки Аршинова дискредитировать<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>как само движение, так и возглавившую его
Центральную Раду, перед соответствующей читательской аудиторией. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В изображении
Аршинова также полностью искажены, как процесс украинизации частей бывшей
российской царской армии, так и история создания и деятельности Центральной
Рады. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">По его словам, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">руководители движения», то есть, </i>надо
понимать, представители все той же<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>вымышленной<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> «либеральной украинской буржуазии</i>», «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сразу же обратили серьезное внимание на
солдатские массы украинцев на фронте и в тылу. Их стали организовывать в особые
украинские полки».</i> (12)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Это значит, что
Аршинов, отрицая стихийный характер украинизации частей старой российской
армии, либо сознательно извращал, либо просто не понимал сущности процесса
создания национальных частей в составе бывшей царской армии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Всероссийская буржуазно-демократическая
революция в 1917 г. должна была решить два главных вопроса – аграрный и
национальный. Решая национальный вопрос, революция превратила весну 1917г. в
«весну народов» - пробуждение самосознания угнетенных национальностей. После
краха 300-летней династии Романовых, Российская империя стала стремительно
распадаться, несмотря на ту, в целом, великодержавную политику, которую
пыталось проводить Временное правительство. Одним из проявлений начавшегося
процесса распада империи стало прогрессирующее разложение основной составляющей
ее военно-бюрократической сущности – бывшей императорской армии («Крушение
власти и армии» - Деникин посвятил этому процессу в 1917г. целый том своих «Очерков
русской смуты»). Создание отдельных национальных частей в ее составе: польских,
белорусских, армянских, грузинских, молдавских, татарских, - стало важной
составляющей этого разложения. Украинизация стала наиболее мощным, наиболее
масштабным явлением в этом ряду, так как украинцев в царской армии было
несколько миллионов, - больше, чем представителей других нерусских
национальностей, вместе взятых. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Отрицая стихийность
процесса украинизации частей старой российской армии и ни слова не говоря о тех
препятствиях и запретах, с которыми этот процесс сталкивался, как и о тех
конфликтах, которые он вызывал, Аршинов подталкивает читателей «Истории
махновского движения» к выводу: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральная
украинская буржуазия</i>» не просто так обратила внимание на солдатские массы
украинцев, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">- «организуя их в особые
украинские полки» </i>она надеялась с их помощью добиться «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">национального отделения от России</i>». Хотя здесь сразу возникает
вопрос, который можно адресовать современным апологетам махновщины: каким
образом «буржуазным либералам» это удалось, когда «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">солдатские массы украинцев»</i> явно не охватывались очерченной
Аршиновым социальной базой «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">политического
самостийнического движения»</i>? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">О причинах стихийного
процесса украинизации частей старой российской армии как всегда, ярче всех,
писавших об Украинской национальной революции 1917г., высказался Вл.
Винниченко: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">…вияв пробудженого
національного чуття не міг обмежитись тою чи іншою сферою
громадсько-політичного життя. В кожній сфері були українці й у кожній сфері
вони хотіли, вони мусіли виявляти себе, як українці, затверджувати своє «я»</i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, поширювати його,
закріпляти певними нормами. Фабричні робітники, учителі, кооператори, студенти,
прикащики, урядовці, вся гуртувались національно, вся домагались свою галузь
діяльності українізувати, се-б-то принатурити до об,єкту свого існування –
українського народу… Чому ж мав бути позбавлений цього салдат?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(…) І цілком натурально, що по свій дієвій і
резервній російській армії українець-салдат заворушився, загомонів і став
домагатись затвердження й узаконення своє вибухлої національної свідомості в
певних організаційних формах»</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. (…) </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">І вкраїнські
частини стали формуватися самі собою, без усякого дозволу, без усякого плану</i>».(16)
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">На основе отрицания
стихийности процесса украинизации частей бывшей царской армии, Аршинов
продолжил свои измышления. Он сообщает своим читателям, что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">в мае 1917г. руководителями движения был
организован Военный съезд, выделивший из себя генеральный военный комитет»</i>(12).
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Действительно,
состоявшийся в мае 1917г. 1-й Украинский Военный съезд создал Генеральный
военный комитет, председателем которого был избран С. Петлюра.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Винниченко писал об
этом так: «</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Стихія
росла, розросталась, обхоплювала всі фронти, вибивалась на поверхню політичного
життя, неорганізовано, бурхливо, розкидано. Треба було звести її в якесь
правильне, планомірне, усвідомлене річище. А разом з тим наочно, на факті, на
імпозантній реальности показати й руській демократії, й руському Урядові, чи ми
нація, чи маємо ми силу. З цими цілями Центральна Рада й скликала на 5 мая 1917
р. перший український з,їзд представників від усіх військових організацій,
товариств і просто військових частин українського складу, як<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>з фронту, так і з тилу»</span></i><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(17).
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Отметив создание 1-м
Военн</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ы</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">м с</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ъ</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ездом Генерального военного</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> комитета, что соответствовало историческим фактам,
Аршинов затем злостно фальсифицировал историю создания Центральной Рады. Он
утверждал, что Генеральный военный комитет «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">стал
руководящим органом всего движения. После этого комитет был переименован в
Раду. В дальнейшем, в ноябре 1917г., на общеукраинском съезде была
сконструирована и утверждена в качестве парламента украинской демократической
республики Центральная Рада. А ровно через месяц «универсалом» этой Рады была
провозглашена самостоятельность и независимость украинской демократической
республики» </i>(12). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Никакая жесткая
критика этих измышлений не будет чрезмерной. Никогда Генеральный военный комитет
не становился «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">руководящим органом всего
движения»,</i> никогда он не переименовывался в некую «Раду» и, тем более,
никогда не покушался на прерогативы Центральной Рады. После создания
Генерального секретариата он был интегрирован в структуру Генерального
секретарства военных дел, а его председатель С. Петлюра, как известно, стал Генеральным
секретарем военных дел. Комментировать абсурдные утверждения о том, что
Центральная Рада была «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сконструирована и
утверждена</i>» в ноябре 1917г. на каком-то «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">общеукраинском съезде»</i> неизвестно кого, - вообще не приходится. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 7.1pt 97.35pt center 233.85pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но Аршинов на этом не
остановился. «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Таким образом – </i>резюмирует
он – <i style="mso-bidi-font-style: normal;">в период керенщины на Украине
создалась новая самостийническая государственность, начавшая закрепляться по
всей стране в качестве господствующей силы. Это была петлюровщина, получившая
свое название от имени С. Петлюры – одного из активных руководителей движения».</i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">(18)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Здесь Аршинов громоздит один анахронизм на другой. В
период «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">керенщины</i>» шла политическая
борьба между Центральной Радой и российским Временным правительством за условия
осуществления автономии Украины в составе Российской демократической
республики. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJgUKF7CjbQVvqojaMueaeSnLDUMXKXzVGPl6kbE7RI-jzT1xrngPnTt7S-pW7tQZLP8CRnIAmRdQHTmmpeV49mWDWBN1ihlIAe-NHz6AyqCKaVYuT4NARWm5gGbIb-D92lI41jZk8wp0pw_cvoSurdRQu-C1GelzAXOOPG5QH__j9_P7Lp-7IsyXJ3A/s717/04_Tretij-Universal-UTSR-min.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="717" data-original-width="600" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJgUKF7CjbQVvqojaMueaeSnLDUMXKXzVGPl6kbE7RI-jzT1xrngPnTt7S-pW7tQZLP8CRnIAmRdQHTmmpeV49mWDWBN1ihlIAe-NHz6AyqCKaVYuT4NARWm5gGbIb-D92lI41jZk8wp0pw_cvoSurdRQu-C1GelzAXOOPG5QH__j9_P7Lp-7IsyXJ3A/w335-h400/04_Tretij-Universal-UTSR-min.png" width="335" /></a></div><br /><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Третий Универсал Центральной Рады (если у Аршинова
Центральная Рада была создана только в ноябре 1917г., то, соответственно, он
проигнорировал ее Первый, Второй и Третий Универсалы, которые в 1917г.
фиксировали этапы развития Украинской национально-демократической революции),
изданный 20-го ноября 1917г., объявил о создании Украинской Народной
Республики, но еще в составе России, как предполагавшейся «федерации равных и
свободных народов». И только Четвертый Универсал, упомянутый Аршиновым как
просто «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">универсал»,</i> изданный 22-го
января 1918г., провозгласил: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Віднині
Українська Народна Республіка стає самостійною, від нікого незалежною, вільною,
суверенною Державою Українського Народу…».</i>(19)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Это значит, что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">новая
самостийническая государственность»</i> в Украине создалась в то время, когда «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">керенщина</i>» в России была уже свергнута
большевиками. Именно большевистский переворот в Петрограде (во времена «СССР» широко
известный под названием «Великая Октябрьская Социалистическая Революция») и
ситуация хаоса в России в первые недели после него, дали возможность
Центральной Раде реализовать ту политику, установки которой были оглашены
Третьим Универсалом. Только после большевистского переворота в Петрограде и
разгрома войск, верных российскому Временному правительству в Киеве (против
которых вместе сражались части войск Центральной рады и вооруженные силы,
подконтрольные русским большевикам), власть Центральной Рады «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">начинает закрепляться по всей стране в
качестве господствующей силы». <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но по Аршинову получается, что Четвертый Универсал был
оглашен в декабре 1917г. и что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">керенщина»,
</i>то есть, власть российского Временного правительства еще существовала в то
время. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">На кого могли быть рассчитаны<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>анти-исторические перлы главного историографа
махновщины о том, что Центральная Рада была создана («<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сконструирована и утверждена»</i>)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>только в ноябре 1917г. на некоем, неизвестно чьем, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">общеукраинском съезде</i>»; что Четвертый Универсал был издан в декабре
1917г. и что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">новая самостийническая
государственность» </i>в Украине, этим Универсалом провозглашенная, создалась
еще при «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">керенщине»</i>?! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Очевидно, только на «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">заграничных
товарищей-рабочих» </i>(к которым Аршинов обращается в своем предисловии к
«Истории махновского движения»), например, на русскоязычных анархистов США и
Канады, совершенно незнакомых с историей Украинской революции.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="UK">Этот ведущий </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">махновский идеолог называет УНР, которая, по его же
словам, была «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">украинской демократической
республикой», - «петлюровщиной</i>». С его стороны это <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>политически безграмотно и некорректно. Это
такой же нонсенс, как называть «Советскую» Россию «ленинщиной». Более того,
даже в принципе, приклеивать имя С. Петлюры в качестве ярлыка к «первой
республике», то есть к УНР периода существования Центральной Рады, нет никаких
оснований.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В 1917г. С. Петлюра действительно был «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">одним из активных руководителей движения</i>»,
который выдвинулся на волне стихийной украинизации частей старой российской армии.
Но он еще не был той ключевой фигурой, какой стал в 1919г., чтобы имя его могло
стать символом всего украинского национально-освободительного движения того
времени. Член УСДРП, председатель украинского военного комитета Западного
фронта в начале процесса украинизации частей бывшей царской армии, избранный на
1-м Военном съезде членом Генерального военного комитета, а затем ставший его
председателем; Генеральный секретарь военных дел в первом и во<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>втором составах Генерального секретариата, С.
Петлюра 18-го декабря 1917г. был отправлен Центральной Радой в отставку. В
январе 1918г., не занимая никаких государственных постов, как частное лицо, в
условиях начавшейся российско-украинской войны, он занялся созданием очень
небольшого добровольческого вооруженного формирования – «Гайдамацького Коша Слобідської
України». <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Имя Петлюры будет постепенно становиться нарицательным
только через год, в декабре 1918г., во время «второго издания» украинской
национально-демократической революции, - общенационального восстания против
режима гетмана Скоропадского. И только в 1919г. имя члена Директории, Головного
отамана войск УНР на долгие годы (практически до начала второй мировой войны)
станет символом (для<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>российских врагов
независимости Украины – ярлыком для обозначения «украинских буржуазных
националистов») украинского национально-освободительного движения, а его
участники станут «петлюровцами». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Насколько это было обосновано и однозначно, как,
например, в случае с Махно и махновщиной (где господствовал культ авторитарного
крестьянского «батько», где все было «имени Махно»), не было единого мнения
даже среди современников С. Петлюры, участников украинской
национально-освободительной борьбы. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Здесь достаточно сказать, что «петлюровцы», как
самоназвание, в войсках УНР не употреблялось (применялось название «республиканцы»,
«республиканские войска»), а военно-политическая деятельность С. Петлюры
постоянно подвергалась критике со стороны украинских политических партий, как
слева, так и справа, вплоть до двух попыток правых государственных переворотов
в 1919г., во время войны на несколько<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>фронтов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но в любом случае, называть украинское национально-освободительное
движение и молодую украинскую демократическую государственность времен
Центральной Рады «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">петлюровщиной</i>», – означало
извращать историю Украинской революции. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В одном только стоит согласиться с Аршиновым и признать
его правоту. При всем своем негативном отношении к «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">демократическим националистам(петлюровцам)»</i> и<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>к «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">демократической республике петлюровцев»</i>, он совершенно неожиданно,
в целом дает вполне адекватные оценки первой войне «Советской» России против
УНР. Оценки Аршинова радикально отличаются от оценок Махно. Если Махно возводил
чудовищные, огульно-клеветнические обвинения на Центральную Раду и при этом
обходил полным молчанием причины и ход войны между «Советской» Россией и УНР,
оказывая, при этом самую активную вооруженную поддержку оккупационным войскам,
по сути, став не просто пособником, но прямым соучастником оккупации
Украины,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>то у Аршинова совершенно иной
подход. Совершенно не упоминая о действиях Махно во время этой войны, он пишет
следующее: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Развитие и
закрепление петлюровщины на Украине в качестве государственной силы явилось
ударом для большевизма, взявшего уже власть в Великороссии и распространившего
ее на Украину. Положение большевизма в Великороссии без всей Украины оказалось
бы довольно затруднительным для него даже на первое время. Поэтому большевики
поспешно двинули свои войска на Киев. С 11 по 25 января 1918г. Киев был ареной
ожесточенной борьбы между петлюровцами и большевиками.</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">25 января большевики заняли Киев, начав затем распространять оттуда
свою власть на всю Украину. Петлюровское правительство и политические деятели
движения эвакуировались в западную часть страны, протестуя оттуда против
занятия Украины оккупационной властью большевиков».</i> (18)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В «Истории махновского движения»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>также есть<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>главы концептуального характера. Одна из таких глав называется «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Понятие и значение национального в
махновщине. – Еврейский вопрос».</i> Нас интересует отношение<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>махновщины к украинскому национально-освободительному
движению, поэтому больной для махновских идеологов еврейский вопрос здесь не
рассматривается. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Описывая «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">понятие и
значение национального в махновщине»</i> Аршинов прежде всего обозначает ее
национальный состав:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> «С первых дней
своего зарождения движение охватило бедноту всех национальностей, населявших
район. Подавляющее большинство составляли украинские крестьяне. Около 6-8 %
было крестьян и рабочих из Великороссии. Затем шли греки, евреи, кавказцы и
бедняки иных национальностей».</i> (20)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Направленность вооруженной борьбы махновцев определена
Аршиновым так: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Вся борьба махновцев с
большевиками велась только во имя защиты прав и интересов труда. Деникинцев,
австро-германцев, петлюровцев, французские десанты (в Бердянске), Врангеля
махновцы встречали, прежде всего, как врагов труда</i>». (20)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Тут же Аршинов приводит отрывок из «Декларации»
Реввоенсовета Революционно-Повстанческой армии Украины (махновцев), выпущенной в
октябре 1919г., который фиксирует, так сказать, официальную позицию махновского
движения по отношению<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>к праву наций на
самоопределение вообще и по отношению к независимости Украины, в частности: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Говоря о
независимости Украины, мы понимаем эту независимость не как независимость
национальную, типа петлюровской самостийности, а как независимость социальную и
трудовую рабочих и крестьян. Мы заявляем о праве украинского (как и любого
другого) трудового народа на самоопределение не в смысле «самоопределения наций»,
а в смысле самоопределения трудящихся».</i> (21)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">После цитирования махновской «Декларации», Аршинов
переходит к «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">еврейскому вопросу», </i>которому
посвящены три четверти текста главы «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Понятие
и значение национального в махновщине»</i>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Итак, концептуальные положения, сформулированные ведущим
идеологом махновщины по «украинскому вопросу», таковы: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- борьба махновцев с русскими большевиками – это борьба «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">только во имя защиты прав и интересов
труда»; <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- «петлюровцы», </span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">то есть<i style="mso-bidi-font-style: normal;">,
«демократическая украинская республика» - </i>это для махновцев такой же «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">враг труда», </i>как русские белогвардейцы,
австро-германские и французские интервенты; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальная и
трудовая независимость рабочих и крестьян» </i>противопоставлена независимости
национальной; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">право на
самоопределение трудящихся</i>» противопоставлено праву наций на самоопределение.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В том самом общем виде, в котором эти положения изложены,
о них можно сказать, что махновщина была носителем национального нигилизма,
активно занимаясь при этом социальной демагогией. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Это значит, что для идеологов махновщины не существовало
национального вопроса в качестве важнейшего, наряду с аграрным, вопроса
Всероссийской буржуазно-демократической революции. Соответственно, они
игнорировали и его решение, которое заключалось именно в «самоопределении,
вплоть до отделения» всех, угнетенных русскими «держимордами» наций, то есть, в
распаде Российской империи. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Отрицая право наций на самоопределение, махновщина
сводила национальный вопрос к «еврейскому вопросу» и вполне<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>логично отрицала национальную независимость
Украины. Поэтому махновские идеологи не видели, что в Украине национальный
вопрос есть вопрос социальный, что национальное освобождение будет одновременно
и социальным освобождением. Одновременно национальный нигилизм махновской
пропаганды гармонично уживался с социальной демагогией. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Что могли означать такие расплывчатые,
неопределенные<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>социальные категории, как
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">права и интересы труда</i>», «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальная и трудовая независимость рабочих
и крестьян», «право на самоопределение трудящихся»</i> в
социально-экономическом контексте первой половины ХХ ст. в развалившейся
Российской империи? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">При этом, ни сам Аршинов, ни махновская «Декларация» не
используют такие классические социалистические формулы, как «освобождение труда»
или «ликвидация эксплуатации человека человеком». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Так что такое «защита прав и интересов труда»?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>При какой экономической системе или в каком
обществе? Какого труда: наемного или свободного; труда индивидуального
мелкотоварного сельхозпроизводителя или городского наемного рабочего? Аршинов
предпочитает этого не уточнять, так как подобные уточнения неизбежно заведут в
тупик социальных демагогов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Что такое «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальная<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и трудовая независимость рабочих и крестьян»</i>?
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Что такое «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">самоопределение
трудящихся»</i>? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Можно предполагать, что в совокупности эти понятия
описываются социалистической формулой «освобождения труда», хотя о «ликвидации
эксплуатации человека человеком» ни Аршинов, ни махновская «Декларация» вообще
не упоминают. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но опять же, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальная
и трудовая независимость» </i>для городских промышленных рабочих, - это одно, а
для крестьян – мелкотоварных сельхозпроизводителей – это совершенно другое. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">И самое главное (в случае с рабочими), - можно ли было
добиться их «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальной и трудовой независимости»,
</i>можно ли было им «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">самоопределиться» </i>в
условиях рыночной экономики, товарно-денежных и соответственно, капиталистических
производственных отношений, «выпрыгнуть» из которых в начале ХХ ст. не было
никакой объективной возможности?! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Когда реализация перехваченного русскими большевиками
широко известного анархо-синдикалистского лозунга «Фабрики – рабочим!», то
есть, социализация промышленного производства, провалилась еще в начале 1918
г., по причине слаборазвитости производительных сил и, прежде всего, главной
производительной силы – самих рабочих, низкая общая культура которых не давала
им возможности самим организовать общественное производство. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Когда русский большевизм в свой героический период
(1917-1920) предпринял титанические, но обреченные на неудачу, усилия по
вытеснению товарно-денежных отношений, по «непосредственному введению
социализма», по ускоренному созданию бестоварной экономики, - этого
необходимого фундамента для ликвидации эксплуатации человека человеком (как
того требовала партийная программа РКП(б) 1919г.). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Ведь даже в декабре 1920-го – январе 1921-го, то есть,
буквально накануне(или уже в начале) вызванного этими усилиями жестокого
социально-политического кризиса, за полгода до начала вынужденного возвращения
к товарно-денежным отношениям в полном объеме (полностью задушить их так и не
удалось), Ленин, как председатель российского Совнаркома, подписывал декреты и
постановления о бесплатном предоставлении топлива, коммунальных и
почтово-телеграфных услуг, о бесплатном отпуске продуктов по карточкам, об
отмене налогов в денежной форме. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В том же декабре 1920 г., выступая на VIII Всероссийском
съезде Советов, Ленин указывал, что с урожая 1920г. методами продразверстки
надо<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>изъять из села не менее 300 млн.
пудов хлеба, без чего будет невозможно восстановление и развитие промышленности
и транспорта, без чего будет невозможно даже приступить к началу реализации
известного «плана ГОЭЛРО». В развитие этих указаний, </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">VIII</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> съезд Советов
принял закон о введении обязательных государственных заданий по засеву посевных
площадей каждым индивидуальным крестьянским хозяйством. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Это были последние усилия, последние попытки продолжать
губительный для большевистского режима курс на строительство бестоварной
экономики в условиях России начала ХХ ст. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Не приходится даже предполагать, что в рамках
анархо-махновского «строя Вольных Советов» имелись хоть какие-то, пусть даже
чисто гипотетические, возможности преодолеть товарно-денежные отношения. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В свою очередь, в Украине Центральная Рада (как позднее и
Директория УНР), проводила вполне адекватную буржуазно-демократической
революции социальную политику и махновщина, если она вообще собиралась защищать
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">права и интересы» </i>городских наемных
рабочих, не смогла бы защищать их полнее и эффективнее, чем руководимая
социалистами Центральная Рада или социалистические правительства «второй
республики» в 1919г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Прежде всего, махновцы воевали «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">во имя прав и интересов труда»</i> мелкотоварного сельхозпроизводителя,
который являлся социальной базой махновщины. Воевали в рамках современного им
общества, с его рыночной экономикой, при господстве товарно-денежных отношений,
то есть, в рамках капиталистического общества, благодаря Февральской революции только
что сбросившего с себя феодальные пережитки. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В этих объективных социальных условиях основными «правами
и интересами» мелкотоварного сельхозпроизводителя – сельской мелкой буржуазии,
было право свободно торговать продуктами своего труда на своей земле. Это право
для мелкой буржуазии одновременно было и ее основным экономическим интересом,
вопросом жизни и смерти для мелкотоварного хозяйства. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Социальная и трудовая
независимость» </i>и «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">самоопределение» </i>сельской
мелкой буржуазии – это уже из области анархо-махновской социальной демагогии,
которую идеологи махновщины обрушили на головы сельского населения «района» в
условиях революционного хаоса, в обстановке крушения всех институтов старой
российско-царской государственности. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Здесь нельзя обойти молчанием, что в текстах самого
Махно, идеологов махновщины и в позднейшей промахновской литературе встречаются
упоминания о ряде коммун, организованных махновцами на территории все того же
«района». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Коммуна – это крайняя степень отчуждения индивидуального
хозяйства в пользу общественного (по сравнению, например, с артелями или
товариществами по совместной обработке земли - т. н. ТСОЗами). Можно уверенно
утверждать, что этот анархо-коммунистический социальный эксперимент не получил
развития и не имел никакой популярности в массе сельской мелкой буржуазии,
подпиравшей махновщину. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Показательно, что в промахновской литературе отсутствуют
даже самые основные количественные показатели строительства и существования
этих сельскохозяйственных коммун. Какой процент от общего числа индивидуальных
крестьянских хозяйств «района» объединился в этих коммунах? Какая часть
обрабатываемой земли в «районе» отошла к коммунам? Анархо-махновские источники,
от Махно, Волина и Аршинова до современных апологетов махновщины об этом
молчат… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Могла ли объединившаяся в эти коммуны часть крестьянства
достичь «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">социальной и трудовой
независимости»</i>? Конечно, нет. Крошечные островки аграрного «вольного коммунизма»
не могли стать независимыми в море рыночной экономики, когда все экономические
связи с внешним миром необходимо строились бы на основе товарно-денежных
отношений. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Таким образом, социальная риторика Аршинова и в целом,
всей махновской пропаганды, не имела под собой реальной основы. Это была
социальная демагогия и не более того. В этом отношении махновский «культпросвет»
мог вполне конкурировать с русско-большевистским «агитпропом». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Махновцы силой оружия защищали классовые интересы
ненавидевшей город сельской мелкой буржуазии:<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>пользоваться отобранной у помещиков землей; свободно торговать
продуктами своего труда на ней; вести, по возможности, неэквивалентный
товарообмен с ненавистным городом, не имея при этом никаких обязанностей по
отношению к любой новой, в том числе и украинской, государственности, которая
могла прийти на смену рухнувшей царской. Именно в этом была социальная суть
махновщины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В целом, анализ текста «Истории махновского движения»
позволяет сделать вывод: пронизав свои идеологические конструкции негативным
отношением к интеллигенции, к демократии и социализму (см. главу «Демократия и
трудовые массы в русской революции»), извратив классовую природу украинского
национально-освободительного движения начала ХХ ст. («<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Это –</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">движение национальной
украинской буржуазии, стремящейся утвердить в стране свое политическое и
экономическое господство</i>»), ведущий идеолог махновщины П. Аршинов был
врагом его высшего проявления – украинской национально-демократической
революции. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCVUrKSPJ9C7iV2uWkZYGkNKeMOmLTYdkmg4JXw_MJ3nwpcpvJW33lPk1IMJYASaWwtWYoHHFa-riq_4x2AqOO7AwQUffaJXB3LHK7VCoE6O6R4IwE5kibrVNPp3inJfDHLjkZVCrw29LKvwBaIucTHfeq5T9KFtXMjiDyFA7rjBCeh1IMWWtCj2P1YA/s567/%D0%92%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D0%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCVUrKSPJ9C7iV2uWkZYGkNKeMOmLTYdkmg4JXw_MJ3nwpcpvJW33lPk1IMJYASaWwtWYoHHFa-riq_4x2AqOO7AwQUffaJXB3LHK7VCoE6O6R4IwE5kibrVNPp3inJfDHLjkZVCrw29LKvwBaIucTHfeq5T9KFtXMjiDyFA7rjBCeh1IMWWtCj2P1YA/w283-h400/%D0%92%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D0%BD.jpg" width="283" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l4 level1 lfo2; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span></b><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b>В. Волин: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Украина (или Малороссия) – обширный регион на юге, точнее,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>юго-западе России».</i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
написанном им предисловии к аршиновской «Истории махновского движения», Волин
свое участие в махновщине обозначил так: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Я провел в самом движении около полугода –
от августа 1919 по январь 1920г., - то есть, наблюдал его далеко не на всем
протяжении. С Махно я встретился впервые тогда же, в августе 1919г. Я совершенно
потерял из вида и движение, и Махно, будучи арестован в январе 1920г. и
соприкоснулся еще раз с тем и другим на две недели в ноябре того же года во
время договора Махно с советской властью</i>». (22).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Один
из наиболее авторитетных западных специалистов по истории анархизма и
сопряженных с ним общественных движений, Пол Аврич, в своем предисловии к книге
Волина «Неизвестная революция» оставил следующее описание пребывания Волина в
махновщине: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«Летом 1919г., когда большевики усилили преследования
анархистов и начали закрывать их газеты и запрещать собрания, Волин отправился
в Гуляй-Поле, где присоединился к повстанческой армии Махно, идеологию которой
разрабатывала конфедерация «Набат». Вместе с Петром Аршиновым и Аароном Бароном
Волин состоял в культурно-просветительском отделе, редактировал газеты
движения, готовил его прокламации и манифесты, организовывал собрания и конференции.
Летом и осенью он возглавлял культурно-просветительский отдел … и одновременно
в течении шести месяцев работал в Военно-революционном совете. В следующем году
</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">( т.е. в 1920-м ! – О. Д.) <i style="mso-bidi-font-style: normal;">большевики предложили ему пост наркома просвещения Украины, от которого
он решительно отказался, подобно тому, как его учитель Кропоткин отверг в
1917г. предложение Керенского возглавить министерство просвещения во Временном
правительстве. <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В декабре 1919г. Военно-революционный Совет послал Волина
в Кривой Рог для противодействия украинской националистической пропаганде,
развернутой в тех местах Петлюрой. Однако по пути Волин заболел тифом и вынужден
был остановиться в селе, жители которого взяли на себя заботу о его выздоровлении.
4 января 1920г. его, еще не оправившегося от болезни, арестовали красноармейцы
14-й армии и передали в руки ЧК. Троцкий, неоднократно критиковавшийся им на
страницах «Набата», отдал распоряжение о его казни».</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">(23)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Отметим
крайне низкий научный уровень этого описания, в котором Аврич опускается даже до
клеветы в адрес Л. Троцкого. Однако, подобный уровень предисловия вполне
гармонирует с качеством основного, авторского текста «Неизвестной революции». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
своих оценках украинского национально-освободительного движения Волин плетется
за Аршиновым, очень развернуто цитируя последнего на страницах «Неизвестной
революции». Даже авторский текст Волина очень часто представляет собой
раскавыченные цитаты из «Истории махновского движения». Но иногда он добавляет
весьма примечательные штрихи и нюансы к измышлениям Аршинова. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Свое
отношение к «украинскому вопросу» Волин начинает излагать в первой главе второй
части «Неизвестной революции», которая носит название «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Массовое движение на Украине</i>». Раздел этой главы «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Географические и исторические особенности Украины</i>»
открывается фразой, характерной для русских великодержавных шовинистов: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Украина(или Малороссия) – обширный регион на
юге, точнее, юго-западе России».</i>(24)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Одна
эта фраза уже позволяет предполагать, каким было отношение к украинскому
национально-освободительному движению еще одного ведущего идеолога махновщины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Следуя
за Аршиновым, Волин преподносит читателям «Неизвестной революции» замечательные
в своем роде, антиисторические перлы: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Сначала
к власти на Украине пришла – одновременно с Керенским в России, - местная
буржуазия, «петлюровцы» - сторонники «демократа» Петлюры…</i>»(25) -
рассматривать которые (после анализа аналогичного текста Аршинова)
нецелесообразно. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Когда
Волин берется «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">кратко охарактеризовать
сущность и практику «петлюровщины»»,</i> то он вновь почти дословно повторяет
содержание соответствующих фрагментов текста аршиновской «Истории махновского
движения». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Поэтому
имеет смысл останавливаться лишь на тех деталях и нюансах, которые, при таком
уровне плагиата, привносит сам Волин. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Читателям
«Неизвестной революции» он предлагает следующую историческую картину: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">С первых дней февральской Революции 1917-го
года украинская либеральная буржуазия, опасаясь «революционных эксцессов»,
подобных тем, которые имели место в Москве, и стремясь избежать их, поставила
вопрос о «национальной независимости» от России. После свержения царизма она
могла рассчитывать на успех этого предприятия, все левые партии в России
провозгласили «право наций на свободное самоопределение»». </i>(26)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Итак,
Волин развивает фальсификации Аршинова. Если Аршинов предпочел умолчать о тех
мотивах, какие могли быть у вымышленной им «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">украинской
либеральной буржуазии» </i>для постановки вопроса о национальной независимости
Украины, то Волин восполняет этот «пробел». Оказывается,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«украинский вопрос» встает перед этой
буржуазией только из боязни «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">революционных
эксцессов</i>», подобных тем, что были в Москве в марте (в феврале по ст. ст.)
1917г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Трудно
придумать более злостную фальсификацию движущих мотивов украинского
национально-освободительного движения. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">По
мнению Волина, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">население Украины, очень
неоднородное этнически, но сплоченное стремлением сохранить свою свободу и
независимость».</i>(24)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>Он также
указывал на некоторые ментальные отличия этого населения от русских. Эти
отличия, считал Волин, сделали социальное угнетение в Украине менее жестким,
чем в России: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">отдельные черты характера,
темперамент и менталитет ее </i>(Украины)<i style="mso-bidi-font-style: normal;">
народа вызвали достаточно яркие отличия между положением в Великороссии и на
Украине при царском режиме».</i> (24)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но,
несмотря на все рассуждения о «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">географических
и исторических особенностях Украины»</i> и о ментальных отличиях украинцев от
русских, Волин так и не вышел на признание существования отдельной украинской
нации. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Ошибочно
утверждая об «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">очень неоднородном
этнически населении</i>» Украины, Волин оставляет совершенно открытым вопрос, -
почему это население было, якобы, сплочено «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">стремлением
сохранить свою свободу и независимость» </i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и в чем эта свобода и независимость могла
выражаться в условиях Российской империи? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">При
этом делается необоснованный, не имеющий ничего общего с исторической
реальностью вывод, что гнет военно-феодальной российской деспотии был в Украине
слабее, чем на территории исторической Московии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Соответственно,
Волин нигде не упоминает о жестоком национальном угнетении украинцев, которое
одновременно было и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>угнетением
социальным. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Волин
просто не замечал украинской нации, к началу ХХ ст. уже сформировавшейся
настолько, что уже с середины XIX ст.в ее интеллектуальной среде все
настойчивее начинает формулироваться<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>вопрос о возможности и желательности национальной независимости Украины.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Экономические
основы украинского национально-освободительного движения (которое русскому
царизму во второй половине </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">XIX</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> ст. и в начале ХХст.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>никогда не удавалось полностью задушить), основательно
проанализированные представителями украинской социалистической мысли, для
Волина не существовали вообще. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Такое
нигилистическое отношение к украинской нации делало возможным<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>его вышеприведенное утверждение<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>о мотивах ее освободительной борьбы. Тот же национальный
нигилизм заставлял Волина противоречить самому себе. По его мнению, этнически
пестрое население Украины стремится «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сохранить
свою свободу и независимость»</i> и в то же время к национальной независимости
(Волин даже берет национальную независимость в кавычки) от России стремится
лишь либеральная буржуазия, опасаясь революционных эксцессов… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Взявшись
писать анархистскую историю Всероссийской революции, Волин раз за разом
демонстрировал свою поразительную некомпетентность, как историк. Пусть он не
был очевидцем свержения самодержавия, но он был современником Февральской
революции, анархистским интеллектуалом, одним из ведущих идеологов махновщины,
претендующим быть историком революции, в конце концов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
авторском предисловии к «Неизвестной революции» Волин, без лишней скромности,
сам о себе пишет так: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Автор пережил
Революции 1905 и 1917 годов, мало того, активно участвовал в них. И его
единственное стремление – с полной объективностью исследовать и изложить то,
что произошло на самом деле. (…) Стремлению честно изложить факты и дать их
беспристрастный анализ способствовала идеологическая позиция автора. (…) Он
является сторонником либертарных взглядов. И может позволить себе быть
объективным, ибо, выступая за вольный коммунизм, ничуть не заинтересован в том,
чтобы изменить истине, фальсифицировать ее: его не интересуют ни власть, ни
руководящие посты, ни привилегии, ни даже торжество его идей «любой ценой». Он
стремится лишь установить истину, ибо только она приносит плоды. Его единственное
страстное желание – дать понимание событий в свете точных фактов, ибо только
оно позволяет сделать правильные и полезные выводы.»</i>(27)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>Анализ писаний Волина позволяет
увидеть, насколько далека была «Неизвестная революция» от этих претенциозных <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>фраз… <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Вот
и в данном случае, - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>почему, по его
мнению, именно московские революционные эксцессы могли так напугать украинскую
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">местную буржуазию</i>», что она решилась
«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">поставить вопрос о «национальной
независимости» от России</i>»? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">События
Февральской революции в Москве (всеобщая забастовка, демонстрации, ряд мелких
стычек и самых незначительных коротких перестрелок) были лишь слабым отголоском
событий в Петрограде, с их сотнями убитых в кровавых пятидневных уличных боях,
с тотальным разгромом царского репрессивного аппарата, часто сопровождавшимся
физическим уничтожением его представителей. Петроград был эпицентром
Февральской революции, он оставался эпицентром Всероссийской
буржуазно-демократической революции весь 1917-й год – это, казалось бы,
общеизвестно… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Совершенно
поверхностным является утверждение Волина о том, что «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">все левые партии в России провозгласили «право наций на свободное
самоопределение»»</i>(вновь кавычки Волина), что, якобы, давало «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">украинской либеральной буржуазии</i>»
надежду на успех ее инициативы по отделению Украины от России.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Российское
Временное правительство, как в его однородном (состоявшим только из представителей
буржуазных партий), так и в коалиционном (где были представлены как буржуазные,
так и социалистические партии) вариантах, пыталось проводить великодержавную
политику, всячески препятствуя развитию украинского
национально-освободительного движения. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
бывшем, в режиме «двоевластия», весной-летом 1917г. вторым центром власти <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(известный политический феномен Февральской
революции), Петроградском Совете рабочих и солдатских депутатов доминировал
блок (до осени 1917г.) наиболее влиятельных в то время социалистических
партий<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Российской Социал-демократической
Рабочей Партии (меньшевиков) и Партии Социалистов-Революционеров. Обе эти партии
весьма неоднозначно относились к провозглашаемому «в принципе» праву наций на
самоопределение. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Меньшевики
считали, что самоопределение угнетавшихся русским царизмом наций в условиях
буржуазно-демократической революции подорвет единство пролетариата, ослабит революционную
демократию, ее способность противостоять реакции. Примером подобного отношения
может служить резолюция по национальному вопросу прошедшего в мае 1917г. в
Киеве окружного съезда РСДРП(м), которая возражала против возможного федеративного
устройства бывшей царской империи и утверждала, что оно противоречит
историческому развитию и угрожает, при государственном раздроблении, созданием
новых препятствий для развития производительных сил и единства классовой борьбы
пролетариата. Резолюция выражала согласие меньшевиков только на предоставлении
автономии «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">территориям, отличающимся
этнографическими и культурно-экономическими особенностями». <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">РСДРП
(м) поддержала Временное правительство, которое заявляло, что все вопросы,
связанные с возможным осуществлением автономии Украины могут быть решены только
Всероссийским Учредительным собранием (созыв которого все откладывался и
откладывался) и настаивала на безусловном приоритете решений Всероссийского
Учредительного собрания над решениями Всеукраинского Учредительного собрания,
если таковое будет созвано. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ПСР,
то есть, российские эсеры, вообще были за «единую, неделимую» демократическую
Россию, а право на самоопределение угнетавшихся в царской империи наций считали
возможным реализовать только в форме культурно-национальной автономии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как
всегда, более гибкую позицию занимали большевики. Весной-летом 1917г. они были
единственной российской левой партией, которая открыто пропагандировала лозунг
«права наций на самоопределение, вплоть до отделения». Но большевики в то время
были левой оппозицией по отношению к Временному правительству и к
эсеро-меньшевистскому большинству в Советах рабочих и солдатских депутатов. В
поднимающихся национальных движениях Ленин видел сильного союзника в борьбе
против Временного правительства и социалистических «соглашателей» из лагеря
революционной демократии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Лишь
после того, как большевики станут всероссийской властью, в их политике станут
быстро набирать силу великодержавные тенденции. Пройдет еще несколько лет и
русские белогвардейцы будут отмечать, что их лозунг «Единая, неделимая Россия!»
как-то незаметно перекочевал через фронты гражданской войны и взят на
вооружение их противниками - большевиками. Большевики насильственным путем
приостановят исторически неизбежный процесс распада Российской империи, объявят
контрреволюционными, «буржуазно-националистическими»,
национально-освободительные движения на ее территории и загонят их уцелевших
представителей в эмиграцию или в глубокое подполье. Но это будет потом, не в
1917 г. Летом же 1917 г. большевистская партия была единственной российской
левой партией, которая открыто, в своей печати, в ряде ленинских статей,
поддерживала инициативы и требования Центральной Рады к Временному
правительству. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Первым
примером того, что представленная РСДРП(м) и ПСР российская революционная
демократия не только не окажет поддержки украинскому
национально-освободительному движению, но и будет резко враждебно к нему
относиться, является политическая коллизия вокруг решений Всеукраинского
Национального Конгресса. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как
известно, 17 – 21 апреля 1917г. в Киеве проводил свои заседания созванный
Центральной Радой Всеукраинский Национальный Конгресс, который постановил, что
украинцы должны создавать основы автономного существования Украины, не
дожидаясь созыва Всероссийского Учредительного собрания. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Такие
заявления о ближайших политических перспективах развития украинского
национально-освободительного движения вызвали волну возмущения в среде русской
революционной демократии и даже угрозы со стороны Киевского Совета рабочих
депутатов вооруженной силой разогнать украинский национальный Конгресс. «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">… ми побачили, що наш «старший брат» завжди
мав для нас у кишені кулака»</i>(28),<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- писал об этих угрозах В. Винниченко. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
июне 1917г. по инициативе фракций меньшевиков и Бунда исполком того же
Киевского Совета рабочих депутатов принял резолюцию с осуждением политики
Центральной Рады: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Самостоятельное
осуществление начал автономии Украины до созыва Учредительного собрания несет в
себе опасность для общероссийской революции. Вопросы культурно-национальной
автономии (вопрос о школе и др.) могут быть разрешены до Учредительного
собрания». </i>(29)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Очевидно,
что правивший (через Советы рабочих и солдатских депутатов) в режиме
«двоевластия» блок РСДРП(м) и ПСР, в «украинском вопросе» смыкался с другим
центром власти – с Временным правительством и реализацию права украинской нации
на свободное самоопределение предпочитал видеть всего лишь в форме
культурно-национальной автономии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Всего
этого Волин или не знал или, скорее всего, просто не хотел знать и поэтому
вновь и вновь искажал историю украинской революции. Повторяя измышления
Аршинова, он писал: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">При поддержке
некоторых слоев населения: зажиточных крестьян(кулаков), либеральной
интеллигенции и других, эта буржуазия создала широкое движение за национальную
независимость, целью которого было полное отделение от «российского»
государства».</i> (26) (Зачем Волин поставил здесь кавычки, – непонятно. Разве
демократическая или тоталитарно-большевистская Россия, последовательно
пришедшие на смену России царской, переставали при этом быть российскими
государствами?) И подобно Аршинову он не утруждает себя обоснованиями своих
постулатов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Можно
не обратить внимания на социологически безграмотное утверждение о том, что не
интеллигенция, как таковая, но именно «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральная
интеллигенция»</i> являлась «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">слоем
населения</i>» Украины, но следующий вопрос просто необходим: каким образом
вымышленной «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральной буржуазии</i>»
удалось получить поддержку «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">некоторых
слоев населения</i>» и создать «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">широкое
движение за национальную независимость</i>»? Ведь, по Волину, основанием для
постановки вопроса о независимости были, якобы, всего лишь опасения этой
буржуазии перед возможными революционными эксцессами. Но он даже не пытается
ответить на этот вопрос, чтобы хоть как-то обосновать свои измышления. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
отличие от Волина, например, русские социал-демократы (меньшевики), находясь
уже в «антисоветской» эмиграции, пытались осмыслить историю украинской
революции, в частности, причины подъема широкого национального движения в
Украине в 1917г. Но если Волин вообще не обосновывал свои утверждения, то
меньшевики давали четкие и однозначные ответы на соответствующие вопросы. Со
своих великодержавных российских позиций они отмечали ту же, подробно
рассмотренную украинскими социалистами социальную ситуацию, прямо связанную с
колониальным положением Украины в составе царской империи – на совпадение
национального угнетения с социальным. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Несмотря
на то, что с украинскими социал-демократами у меньшевиков были очень близкие
позиции по социальным вопросам, отношения между УСДРП и РСДРП(м) были весьма
напряженными. Меньшевики называли украинских социалистов (из УСДРП и УПСР)
просто националистами и указывали, что социальной базой украинских эсдеков и
эсеров было крестьянство. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">По
мнению меньшевиков, националистические настроения среди украинского
крестьянства получили самый широкий размах именно потому, что все помещики были
либо поляками, либо русскими, либо русифицированными украинцами. Сами же
меньшевики (по их же признанию) в Украине опирались на русских и еврейских
городских рабочих и в своей социально-политической деятельности практически не
соприкасались с украинским селом. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но
даже такого, самого общего ретроспективного социологического анализа мы не
встретим на посвященных украинскому национально-освободительному движению
страницах «Неизвестной революции». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Однако,
есть там интересный нюанс – зажиточные крестьяне, по мнению Волина, - это
кулаки. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Даже
русские большевики в 1918-1920 г.г., с их «диктатурой Наркомпрода» (запрещение
свободной торговли продовольствием, продразверстка с помощью вооруженной силы
отдельных продотрядов, а затем и целой «Продармии»), не подводили зажиточных
крестьян под определение кулаков. Кулаками считались только те крестьяне,
которые в своих хозяйствах эксплуатировали наемную рабочую силу – батраков. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Изображать
зажиточных крестьян кулаками, - это уже прием из идеологического арсенала
сталинизма времен пресловутой репрессивной кампании «ликвидации кулачества, как
класса» в 1929г. Почему ведущий идеолог махновщины (писавший свою «Неизвестную
революцию» в 30-е годы ХХст., в то же время, когда он редактировал 2-ю и 3-ю
книгу воспоминаний Махно) оперировал сталинистскими идеологемами, за
реализацией установок которых стоит трагедия украинского крестьянства в
1929-1930 г.г., - вопрос конечно открытый. Современным украинским апологетам и
почитателям махновщины стоило бы обратить внимание на такие социологические
откровения ее ведущего идеолога. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Вслед
за Аршиновым, Волин извращает сущность украинизации частей старой российской армии,
приписывая «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">вождям движения, Симону
Петлюре и прочим</i>» инициирование этого процесса с целью создать «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">национальные вооруженные силы».</i> (30) <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Примечательно,
что украинские правые и ультраправые историки, идеологи и политики критиковали
и до сих пор ретроспективно критикуют Центральную Раду за увлеченность социалистическими
экспериментами вместо создания «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">национальных
вооруженных сил</i>». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
свою очередь, Волин, как анархистский историк революции, дает совершенно
противоположную, не имеющую ничего общего с исторической реальностью, оценку
процесса украинизации частей бывшей царской армии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как
уже отмечалось, в своем изображении украинской борьбы за национальную
независимость, Волин, в общем и целом, плетется за Аршиновым. Поэтому можно
говорить о том, что именно аршиновско-волинские фальсификации истории
украинской революции достигают своего апогея в следующем пассаже Волина: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">В мае 1917г. вожди сепаратистов созвали 1-й
Украинский военный съезд, который избрал Генеральный военный комитет,
призванный руководить движением. Позднее этот комитет был расширен и получил
название «Рады» (по украински – «Совет»). В ноябре 1917г. на Всеукраинском
съезде «Рада» стала «Центральной Радой», своего рода парламентом «Украинской
демократической республики». Наконец, месяц спустя, «Центральная Рада» провозгласила
независимость этой «Республики» </i>(кавычки везде расставлены Волиным).(31) <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Мы
видим, что Волин почти дословно следует за текстом аршиновской «Истории
махновского движения», привнося при этом несколько весьма примечательных
штрихов. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Так,
применяя термин «сепаратисты» по отношению к деятелям украинского
национально-освободительного движения, этот анархистский идеолог скатился до
употребления лексикона русских великодержавных шовинистов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Для
украинских почитателей махновщины стоит привести несколько примеров
аналогичного применения этого термина: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«сепаратистами» называли украинских
социалистов, современники Волина, русские эсдеки-меньшевики; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">- во
время распада Российской империи под названием «СССР» именно «сепаратистами»
заклеймил М. Горбачев депутатов Верховного Совета Литовкой «ССР», когда в конце
1990г. они приняли решение о выходе Литвы из состава «СССР». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- «сепаратистами» с 2014 г. называют
защитников независимости Украины нынешние идеологи «русского мира». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Тот факт, что украинофоб Волин, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">один из крупнейших анархистских идеологов
периода революции» </i>(по мнению П. Аврича), позволял себе оперировать
подобной терминологией, является весьма знаковой деталью отношения главарей
махновщины к борьбе за независимость Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Волин
также выстраивает интересную, просто выдающуюся по уровню клеветы на украинское
национальное движение 1917г., последовательность. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Если
в соответствующем месте аршиновской «Истории махновского движения» можно
встретить лишь намек на подобную последовательность, то Волин отметает всякую
двусмысленность. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Итак
(по Волину и Аршинову): на 1-м Украинском военном съезде создан Генеральный
военный комитет, «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">призванный руководить
движением</i>». «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Позднее этот Комитет был
расширен и получил название «Рады»»</i>, здесь Волин продолжает копировать
текст Аршинова, от себя добавляя лишь «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">расширение</i>»
комитета. И вот она, - кульминация анархо-махновских фальсификаций: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">В ноябре 1917г. на Всеукраинском съезде
«Рада» стала «Центральной Радой», своего рода парламентом «Украинской
демократической республики»,</i> то есть, УНР. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Таким
образом Волин предлагает читателям «Неизвестной революции» последовательность:
Военный съезд – Генеральный военный комитет – некая «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Рада», </i>она же расширенный состав Генерального военного комитета –
Центральная Рада. По версии Волина это означает, что в ноябре 1917г.
расширенный состав Генерального военного комитета стал «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">своего рода парламентом» </i>УНР. Однозначный смысл этих бредовых
измышлений состоит в том, что в ноябре 1917г. только что созданную «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">украинскую демократическую республику» </i>возглавила
инспирированная национальной «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">либеральной
буржуазией»</i> военная хунта… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Как
и в случае с фальсификациями Аршинова, зададимся вопросом: на кого могла быть
рассчитана эта, подпитываемая явной украинофобией антиисторическая галиматья, о
которой Пол Аврич писал: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Книга Волина
«Неизвестная революция» - самая значительная анархистская история Российской
революции из всех, публиковавшихся когда-либо на разных языках. Ее автор, как
мы видели, являлся непосредственным свидетелем и активным участником
описываемых событий»…</i> (32)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Пол
Аврич был, конечно, большим авторитетом по части изучения анархизма и
анархиствующих социальных движений. Поэтому можно говорить о совершенно жалком
состоянии анархистской историографии Всероссийской революции на то время, когда
он давал подобную оценку той историографической профанации, какой являлась
«Неизвестная революция» Волина. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Если
аршиновская «История махновского движения» была явно рассчитана на
русскоязычную проанархистскую среду «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">товарищей-рабочих</i>»
Западной Европы и Америки, то написанная по французски и переведенная на
русский язык только в 2002г. «Неизвестная Революция» была <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>определенно предназначена Волиным для «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">иностранных товарищей»</i>, не владевших
русским языком и настолько далеких по своим познаниям от Украины, что только им
можно было подсовывать столь низкопробную, тотально фальсифицированную историю
ее революции. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHMH8gl_ZuCpQsp5T0OoL3OygMwD-oIDG7Z43U0u1koLL2XR0Lu-AYJV5FxKK7MM_S4ODcBkGcBzMsb6R-V1b55Q54f6IeR9teXQavxasoAzbapFqF1DK4gSktBnw2GZJFvCs5iT1vs25YPJcpxY7O4DZmtDJjK4aJzsNneDjfOSqvPc0RcjFaYjxeQ/s1771/%D0%9D%D0%B0%D1%88%D0%B0%20%D1%81%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%B0%201919%20%D0%9A%D0%B0%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1304" data-original-width="1771" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHMH8gl_ZuCpQsp5T0OoL3OygMwD-oIDG7Z43U0u1koLL2XR0Lu-AYJV5FxKK7MM_S4ODcBkGcBzMsb6R-V1b55Q54f6IeR9teXQavxasoAzbapFqF1DK4gSktBnw2GZJFvCs5iT1vs25YPJcpxY7O4DZmtDJjK4aJzsNneDjfOSqvPc0RcjFaYjxeQ/w400-h295/%D0%9D%D0%B0%D1%88%D0%B0%20%D1%81%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%B0%201919%20%D0%9A%D0%B0%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Газета Катеринославського комітету УСДРП 1919 р. Фото: Юрій Пахоменков</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Ни разу
не определив национальную принадлежность большевистской партии, Воли описывает
первую войну «Советской» России против УНР почти в тех же выражениях, что и
Аршинов, но, опять же, с некоторыми интересными нюансами: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">«<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Событие </i>( провозглашенная Четвертым
Универсалом Центральной Рады независимость УНР) <i style="mso-bidi-font-style: normal;">нанесло чувствительный удар по большевикам, которые только что взяли
власть в Великороссии и, естественно, хотели распространить ее и на Украину,
вопреки «праву на самоопределение» </i>(вновь кавычки Волина). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">И большевики направили туда свои войска. Под Киевом,
столицей Украины, завязалась жестокая борьба между ними и соединениями Петлюры.
25 января 1918г. большевики захватили город, посадили в нем свое правительство
и тут же начали распространять свою власть на всю страну.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Им это удалось сделать лишь отчасти.
Правительство Петлюры, политики-сепаратисты и их войска отступили на запад
Украины, закрепились там и выразили протест против оккупации страны
большевиками». </span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">(33)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Данный
фрагмент текста «Неизвестной революции» содержит фактологические ошибки
(относительно развития военной кампании зимой<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>1917 – 1918 г.г. и о роли С. Петлюры в ее перипетиях), сами по себе
непростительные для историка революции. Но, как и в случае с соответствующим фрагментом
текста аршиновской «Истории махновского движения», целесообразно сейчас на них
не останавливаться. Остановимся на концептуальном моменте, имеющем
принципиальный характер. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Опять
Волин говорит языком российских великодержавников, назвав украинских политиков
(в контексте времени это была социалистическая Центральная Рада и назначенный
ею Совет Народных Министров) «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сепаратистами</i>».<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но
если существует право наций на самоопределение «в принципе и без принципа», то
есть, не только провозглашаемое на уровне самых общих деклараций, но и
реализуемое на практике, если большевики были русскими великодержавниками,
наступавшими под красным знаменем социальной революции, которые по отношению к
Украине растоптали это право солдатским сапогом, то как могут быть украинские
политики «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сепаратистами</i>»?! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Очевидно,
что Волин, даже признавая оккупацию Украины русскими большевиками, этого
противоречия в своих писаниях не понимал. Трудно, однако, заподозрить
анархистского идеолога в симпатиях к российскому великодержавию. Но тогда
только украинофобия, только враждебное отношение к украинскому
национально-освободительному движению могло подтолкнуть его к использованию
великодержавной терминологии. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">И
совершенно не случайно Волин взял в кавычки право на самоопределение. Тем самым
он продемонстрировал свое нигилистическое отношение к единственному принципу,
на основании которого только и мог быть решен национальный вопрос, - важнейший
вопрос Всероссийской буржуазно-демократической революции. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цитированная
Аршиновым «Декларация» махновского Реввоенсовета, отрицавшая право наций на
самоопределение <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и национальную независимость Украины, была
выпущена тогда, когда Волин был его председателем. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Аналогичный
нигилистический подход к национальному вопросу и свою враждебность к украинской
национально-демократической революции Волин продемонстрировал и 20 лет спустя,
на страницах своей «Неизвестной революции». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Заключение <o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Живучесть
мифа о Махно среди мелкобуржуазно-пролетарской обывательской массы объясняется
просто. Наш обыватель, – носитель мелкобуржуазного сознания (независимо от
реального социального статуса), с его жизненной установкой «грести под себя»
материальные блага и приспосабливаться к любой власти, как правило, властью,
власть имущими недоволен. Но недоволен пассивно, - он будет ворчать, ругаться,
плеваться… «на кухне» и тут же приспосабливаться, ибо главное в его жизни - это
процесс индивидуального накопления, это «грести под себя»… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Опыт
и традиции солидарной классовой борьбы практически отсутствуют, как отсутствует
и солидарное классовое сопротивление эксплуататорам. Яркий показатель этого –
почти полное отсутствие рабочего движения во всех его возможных проявлениях и,
соответственно, совершенно жалкое состояние его основной составляющей –
профсоюзов. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Но
наш обыватель где-то, как-то, откуда-то слышал, что в относительно недалеком
прошлом был такой легендарный герой – Махно, который был против всех властей,
против власть имущих любой окраски воевал, страх на них нагонял. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Поэтому
так любит наш обыватель вспоминать к месту и не к месту слоган, который был,
якобы, написан на махновских тачанках: Бей белых, пока не покраснеют, бей
красных, пока не побелеют!»… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Еще
раз обратимся к современному генезису мифа о Махно. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">После
краха КПССовского режима и распада «СССР» в результате буржуазно-демократической
революции 1989-1991г.г., окончательно утратила свою востребованность <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>большая часть «коммунистических» исторических
мифов. В начале 90-х годов ХХ ст., в ходе т. н. «стирания белых пятен»
прошлого, усилиями пробуржуазной околоисторической публицистики и
профессиональных лакеев от исторической науки, российские большевики в
обывательском общественном мнении превратились в своеобразного «козла
отпущения», на которого валились все мыслимые и немыслимые «смертные грехи».
Произошло нечто аналогичное тому, как на рубеже 80-х – 90-х годов ХХ ст. все
официальные, полуофициальные и неофициальные (неформальные – как тогда было
принято говорить) идеологи, экономисты и публицисты в одночасье стали предавать
анафеме плановую экономику и во всех СМИ затрубили о том, что «Рынку
альтернативы нет!». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В
условиях буржуазной демократии рождаются и развиваются новые мифы и получают
импульс к развитию старые. Эти процессы трансформации общественного сознания
коснулись и мифа о Махно. В начале 90-х годов промахновская мифология
развивалась на почве самых разнообразных измышлений о взаимоотношениях Махно и
российских большевиков: оказывается, - твердил находящийся «в теме» обыватель,
- что большевики только и делали, что жестоко обманывали «народного героя»
Махно, хотя именно он был действительным автором всех большевистских успехов в
борьбе с белогвардейцами. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Однако,
по причинам указанным во «Введении», уже в 90-е годы многослойный махновский
миф начинает покрываться новым наслоением, - стремлением представить Махно и
махновщину в борцов за независимость Украины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Исторические
мифы следует отнести к негативным проявлениям общественного сознания. С мифами
нужно бороться, мифы нужно развенчивать. Они искажают понимание исторической
реальности и поскольку исторический процесс есть непрерывный
причинно-следственный ряд, они искажают и понимание современности. В этом плане
для Юго-Востока и Юга Украины весьма актуальным является разрушение живучего
мифа о Махно и махновщине, во всех его интерпретациях, в том числе и попыток
пристегнуть образ Махно к украинскому национально-освободительному движению. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Основным
инструментом этого разрушения, этой идеологической борьбы против промахновского
мифотворчества автор считает анализ с позиций исторического материализма, т. е.
марксистский анализ классовых отношений в соответствующую историческую эпоху. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Тексты
автора по этой тематике, опубликованные на блоге «Пролетар України»: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/12/blog-post.html">Одно из темных пятен на биографии «народного героя»</a>. Ноябрь - 2019. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7pt "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2020/01/blog-post_14.html">Попам махновского прихода</a> (К полемике вокруг военного преступления Махно 22.05.1919). Январь -
2020. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0kv6pK1pf6q5akN4P3ig81YCUH7XkArMjEyfYrCESMCqU3kDG5NtnQQH3v29uf4BEl&id=100028741364034">Апологеты махновщины и фальсификация истории.</a> Февраль -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2020.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7pt "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2020/03/blog-post.html">Украинская национальная революция и Нестор Махно</a> ( Ответ «Zirka An </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">D</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ray»). Март –
2020. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02MCbgRC34rRWeMDFR8Dpo1n6EaK3FozCwGizcAxihECTA4zzepAkysHkkQ2FacrDgl&id=100028741364034">Ведущий апологет махновщины и его «народный герой»</a>. Май – 2020. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l3 level1 lfo5; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">6.<span style="font: 7pt "Times New Roman";"> <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/06/1.html">
</a></span></span></span><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/06/1.html"><!--[endif]--></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/06/1.html">Против Русской армии
Врангеля: союз махновцев с большевиками в изображении апологетов махновщины. Часть 1.</a> <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/06/2.html">Часть 2. </a>Октябрь - 2020<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>–<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>январь - 2021. <o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Олег Дубровский <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Февраль – 2023.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ПРИМЕЧАНИЯ.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В процессе
«декоммунизации» именно такого содержания мемориальную доску вывесила
буржуазная власть на фасаде гостиницы «Астория», в центре Днепра, сняв при этом
мемориальную доску «советских» времен о размещении в этом здании штаба Красной
гвардии и городского ревкома. Новая мемориальная доска напоминает, что «В этом
здании в 1919г. находился штаб борца за свободу Нестора Махно», хотя в этом же
здании в декабре 1918г. находился штаб войск УНР, которые отражали нападение
махновцев на Екатеринослав (В этом же здании размешали свои штабы все
победители в вооруженной борьбе за Екатеринослав. В частности, в июле 1919г. в
гостинице «Астория» был штаб известного белогвардейского генерала А. Шкуро).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Это не единственный случай спекуляций
буржуазной власти на мифе о Махно. Так, в начале ноября 2022г. русские ракеты
попали в центр Гуляй-Поля, - в числе разрушенных зданий оказалось здание,
представлявшее историческую ценность, несомненно «помнившее» Махно. Глава
Запорожской областной военно-гражданской администрации пан Старух призвал
жителей Гуляй-Поля держатся, напоминая им, что они «наследники Махно, дорожащие
своей волей и свободой». Апофеозом всех подобных спекуляций явилось открытие в
2007 г. в Гуляй-Поле памятника Махно. Открывал памятник этому
анархо-террористу, анархо-коммунисту, сам пан Луценко – министр внутренних дел
украинского буржуазного государства!!! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по В. Винниченко
– Відродження нації. Частина ІІ. Репринтне відтворення видання 1920 року. Київ.
Видавництво політичної літератури України. 1990. Стор. 41. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по П. Феденко –
Історія </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Революції. Частина І, Центральна Рада. Б.
м., б. д., б. в-ва. Стр., або В. Винниченко – Відродження нації. Частина І. ….
Стор. 160. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по В. Винниченко
– Відродження нації. Частина І. … Стор. 79. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Нестор Махно
– Русская революция на Украине (от марта 1917 г. по апрель 1918 год.) Книга 1.
Париж 1929. Репринтное воспроизведение издания 1929 года. Издательство
«Україна», 1991. Стр. 99.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">6.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Цит. по Нестор Махно – Русская революция на
Украине…. Стр. 110. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">7.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>по Нестор Махно – Русская революция на
Украине… Стр. 109. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">8.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Даже применительно к
ситуации 1917г. Махно постоянно оперирует термином «район», «Гуляй-Польский
район», - он председатель районного Совета крестьянских и рабочих депутатов, он
созывает районный съезд Советов и т. д. и т. п.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Термин «район» потом так же широко употребляли идеологи махновщины.
Остается совершенно неясным, – что это было за территориальное образование,
каковы были его границы? Административное деление в 1917г.: губерния – уезд –
волость. Применительно к Гуляй-Полю Махно ни разу не применяет термин
«волость», между тем, как оно было соответствующим волостным центром
Александровского уезда Екатеринославской губернии. Только в 1923 г., при власти
русских большевиков, в УССР происходит административно-территориальная реформа,
– вместо уездов и волостей были созданы округа и районы. Губернии, как
административно-территориальные образования, были отменены только в 1925 г. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Понятие «махновский район», - как район
наиболее постоянных операций махновских вооруженных формирований, как район,
где сельское население оказывало Махно наибольшую поддержку, начинает
постепенно формироваться только с конца 1918г. В <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>своем самом широком варианте, в 1919-1920 г.г.
«махновский район»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>включал в себя
территорию от Александровска до Мариуполя, от Бердянска до Екатеринослава.
Заключая союз с русскими большевиками против «Русской армии» Врангеля осенью
1920г., махновский Реввоенсовет<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>пытался
добиться от них признания автономии «махновского района», но опять же, без
четко определенных территориальных границ. О том, как главари махновщины
пытались получить согласие русских большевиков на автономию их «района» в
составе УССР, см. текст: О. Дубровский – Против Русской армии Врангеля: союз
махновцев и большевиков в изображении апологетов махновщины. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">9.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Нестор Махно
– Русская революция на Украине… Стр. 5.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">10.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Называя
Гуляй-Польскую Группу Анархо-Коммунистов «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">идейным
</i>вдохновителем» Гуляй-Польского Крестьянского Союза и Совета Крестьянских и
Рабочих Депутатов, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Махно дает следующую
характеристику этой организации: «…<i style="mso-bidi-font-style: normal;">стремясь
объединить крестьян и рабочих под своими знаменами, работала среди них,
находясь всегда в их авангарде и разъясняя им во время сущность Революционного
момента, прямые задачи всех тружеников в нем, задачи наиболее родственного их
духу анархо-коммунистического движения». </i>См. Нестор Махно – Русская
революция на Украине… Стр. 5. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">11.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Нестор Махно
– Русская революция на Украине… Стр. 113. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">12.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по П. Аршинов –
История махновского движения(1918-1921). «Дикое Поле», Запорожье, 1995.
Печатается по изданию Аршинов П. А. – История махновского движения(1918-1921),
Берлин, Издание «Группы русских анархистов в Германии» - 1923. Стр. 62. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">13.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по В. Винниченко
– </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Відродження нації. Частина І. … Стор. 80. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">14.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Цит. по В. Винниченко – </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Відродження
нації. Частина І. … Стор. 219. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">15.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Приведено по Марко Бойцун
– Робітничий рух і національне питання в Україні: 1880 – 1918. Переклали з
англійської Леся Бідочко та Максим Казаков. – Київ: Rosa-Luxemburg-Stiftung в Україні;
ФОП Маслаков, 2020, стор 200.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">16.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Цит. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">п</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">о В. Винниченко – Відродження нації.
Частина І. … Стор. 126. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">17.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Цит. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">п</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">о В. Винниченко – Відродження нації.
Частина І. … Стор. 139. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">18.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Цит. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">п</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">о П. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Аршинов – История махновского движения(1918-1921)… Стр. 63. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">19.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В. Винниченко – Відродження нації. Частина ІІ.
… Стор. 244. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">20.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Цит.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> по П. Аршинов – История махновского движения(1918 -
1921)… Стр.193. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">21.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по П. Аршинов –
История махновского движения(1918 – 1921)… Стр. 194.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">22.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по П. Аршинов –
История махновского движения (1918 –</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">1921)… Стр. 16. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">23.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция, 1917 – 1921./ Пер. с франц. Ю. В. Гусевой. – Москва: НПЦ
«Праксис», 2005. Стр. 7. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">24.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 388. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">25.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 390. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">26.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 403. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">27.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 17. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">28.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит.
по В. Винниченко – Відродження </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">нації. … Стор. 90. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">29.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по - </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">С.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Волин – Меньшевики на Украине.
(1917-1921). Под редакцией Ю. Г. Фельштинского.</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Chalidze</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Pablications</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">. 1990. Стр. 7</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">30.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 403. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">31.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 403 – 404. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">32.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 10. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo4; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">33.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Цит. по Волин В. М. –
Неизвестная революция. … Стр. 404. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ИЗБРАННАЯ
ЛИТЕРАТУРА <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Нестор Махно -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Русская революция на Украине (от марта 1917
г. по апрель 1918 год). Книга 1.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Париж
1929. Репринтное воспроизведение издания 1929 года. Издательство «Україна»,
1991. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">2.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Петр Аршинов –
История махновского движения(1918-1921). «Дикое Поле», Запорожье, 1995.
Печатается по изданию Аршинов П. А. – История махновского
движения(1918-1921гг.) Берлин, Издание «Группы Русских Анархистов в Германии» -
1923. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">3.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Волин<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В. М. – Неизвестная революция, 1917-1921/
Пер. с франц. Ю. В. Гусевой. – Москва: НПЦ «Праксис», 2005. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">4.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Марко Бойцун – Робітничий рух і національне питання
в Україні: 1880 – 1918. Переклали з англійської Леся Бідочко та Максим Казаков.
– Київ: </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Rosa</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Luxemburg</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Stiftung</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> в Україні</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">;</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> ФОП Маслаков, 2020. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">5.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">В. Винниченко –
Відродження Нації. </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Частини I – II. Репринтне відтворення
видання 1920 року. Київ. Видавництво політичної літератури України. 1990.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">6.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">П. Феденко – Історія
революції. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Частина І, Центральна Рада.
Б. м., б. д. б. в-ва. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">7.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">І. Мазепа – Україна в
огні і бурі Революції </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">1917 – 1921. Т. 1.
Центральна Рада – Гетьманщина </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">– Директорія. Українське
видавництво «Пробоєм», Прага, 1942.</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">8.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">П. Христюк – Замітки і
матеріали до історії української революції 1917-1920, у 4 т.т.. Видавництво
Чарторийських. Нью-Йорк, 1969. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">9.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">Збірник памяти Симона
Петлюри (1879 – 1926). Репринтне видання. Київ: МП «Фенікс» 1992. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">10.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">М. Шаповал – Велика
революція (З нагоди 10-ліття революції на Україні). Прага, 1928. Видавництво
«Вільна спілка». <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">11.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">С. Волин – Меньшевики
на Украине (1917-1921). Под ред. Ю. Г. Фельштинского. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Chalidze Publications, 1990.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-list: Ignore;">12.<span style="font: 7pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">А. И. Деникин –
Очерки русской смуты. Крушение власти и армии. Февраль – сентябрь 1917.
Репринтное воспроизведение. Москва, «Наука», 1991. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-24217876803650407392023-01-28T18:47:00.008+02:002024-01-29T13:05:54.653+02:00Арсенал і Крути. Битва двох революцій на руїнах імперії.<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9PnPNtSuzUrvcJ6boCahIjxMsnPnRmqefRnbCV0tW02Hjj8hDuMi-wnCLWF3LGHPW9nn4gxdV6_VYnAGi0oq3_iN4GVXxBtX4GcugfoQeleq6g7gdXyVf3rrBwPgfDkaF9eNDF2Hmrtw396VummtxwybOg-ERST8rvkV0_W4r6ezWrDcQ58G46JxBhQ/s4032/%D0%9F%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%D0%B7%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D1%82%D1%83.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3016" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9PnPNtSuzUrvcJ6boCahIjxMsnPnRmqefRnbCV0tW02Hjj8hDuMi-wnCLWF3LGHPW9nn4gxdV6_VYnAGi0oq3_iN4GVXxBtX4GcugfoQeleq6g7gdXyVf3rrBwPgfDkaF9eNDF2Hmrtw396VummtxwybOg-ERST8rvkV0_W4r6ezWrDcQ58G46JxBhQ/w299-h400/%D0%9F%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%D0%B7%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D1%82%D1%83.jpg" width="299" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Пам'ятник "придушенню московського заколоту" біля метро "Арсенальна", <br />раніше - пам'ятник учасникам січневого повстання 1918 року.</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">В 1918 році в Києві видали збірник «Малая
Русь» за редакцією відомого російського націоналіста та редактора газети
«Кієвлянин» Василія Шульгіна. В радянські часи він був заборонений. В спецхрані
Одеської національної наукової бібліотеки дивом зберігся примірник, який
розсекретили лише на початку 2000-х років. Автори його описували «війну
більшевиків і українців» й щиро ненавиділи і перших, і других, як ворогів
старого ладу Російської імперії. Як і більшість міст України Київ тоді був
переважно російським містом, в якому за переписом 1917 року українці становили
лише 16,4 %. За даними перепису 1897 р. серед великих міст України українці
переважали лише у Полтаві – 55,8 %, тоді як у решті велких центрів становили меншість: у
Києві – 22,1 %, в Харкові – 25,9 %, в Катеринославі – 15,9 %, в Чернігові –
36,5 %, в Одесі – 9,4 %. Це було наслідком колоніального становища України, що
спричиняло національну невідповідність між містом і селом, де понад 80 %
становили саме українці. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Характеризуючи національну відмінність
міста і села у Російській імперії на 1917 р., Лев Троцький писав: “Населення
міст на окраїнах цілком відрізняється за національним складом від населення
сіл. На Україні та в Білорусії поміщик, капіталіст, адвокат, журналіст –
великорос, поляк, єврей, іноземець; сільське ж населення – геть усе українці й
білоруси. В Прибалтиці міста були осередками німецької, російської та
єврейської буржуазії; село – геть усе латиське й естонське. В містах Грузії
переважало російське і вірменське населення, як і в тюркському Азербайджані.
Відокремлені від основної народної маси не тільки рівнем життя й звичками, але
й мовою, наче англійці в Індії; зобов’язані захистом своїх володінь і доходів
бюрократичному апарату; нерозривно пов’язані із пануючими класами всієї країни,
поміщики, промисловці й торговці на окраїнах групували навкруг себе вузьке коло
російських чиновників, службовців, вчителів, адвокатів, журналістів, почасти й
робітників, перетворюючи міста в осередки русифікаторства й колонізаторства”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpd2foU-pOPXS1RXCeJGeeYS1tMprhLB4TvGagFQFiskG4vd4_-7k-QloFhr6b5zsN-HYcVb8XiKQwu3BJLja1xk4Knc9IixoNH0-9_TuO5h-_t_hAzsYVSU3CownsPgVVnhAY19EsQXfUFhK7pVgvVqYt8I1WbSHZRZ3bXDwyfhoGcSmiNMqQJneWww/s468/%D0%A1%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%B8%D0%BA__%D0%9C%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D1%8F_%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%8C__(%D0%B2%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B9_%D0%B2%D1%8B%D0%BF%D1%83%D1%81%D0%BA).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="300" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpd2foU-pOPXS1RXCeJGeeYS1tMprhLB4TvGagFQFiskG4vd4_-7k-QloFhr6b5zsN-HYcVb8XiKQwu3BJLja1xk4Knc9IixoNH0-9_TuO5h-_t_hAzsYVSU3CownsPgVVnhAY19EsQXfUFhK7pVgvVqYt8I1WbSHZRZ3bXDwyfhoGcSmiNMqQJneWww/w256-h400/%D0%A1%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%B8%D0%BA__%D0%9C%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D1%8F_%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%8C__(%D0%B2%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B9_%D0%B2%D1%8B%D0%BF%D1%83%D1%81%D0%BA).jpg" width="256" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Третину вищевказаної книги «Малая Русь» становлять
некрологи по убитих під час муравйовського терору в Києві представників вищого
російського дворянства, офіцерства, чиновництва й духовенства. Крім того подані
спогади про ті події самого Василія Шульгіна та інших прибічників російських
білогвардійців, короткий літопис подій. Зокрема вказано, що в самому Києві
повстання робітників-червоногвардійців почалося 16 січня за старим стилем або
29 січня за новим. Саме того дня командувач Київським військовим округом Микола
Шинкар оголосив місто на осадному становищі й призначив особливим комендантом
Києва голову ради вільного козацтва Михайла Ковенка. Останній своїм першим
наказом заборонив усілякі збори, встановив комендантську годину та військову
цензуру для всіх друкованих видань. 30 (17) січня на заклик Київського совіту
робітничих депутатів та профспілок в Києві розпочався загальний страйк, який
фактично паралізував місто на п’ять днів: зупинилися трамваї, електростанція,
навіть водогін.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Нинішня російсько-українська війна змушує
багато що переглядати й переосмислювати і в історії зокрема й часто підштовхує
до простих і здавалося би прямих аналогій. Зокрема часто проводять паралелі між
сучасною війною та війною 1918 року між Українською Народною Республікою та
більшовиками, вважаючи спадкоємцями останніх Путіна та сучасну Росію. Тоді в
1918 році червоним або совітським військам на чолі із Михайлом Муравйовим вдалося
подолати опір військ Української Центральної Ради та 8 лютого 1918 р. захопити
Київ. Логічно поставити питання: чому ж тоді це їм вдалося? І чому цього не
вдалося Путіну ні в 2014 році, ні в 2022 році, чому жоден з цих всіх Гіркіних
та Суровікіних так і не став Муравйовим? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> <span></span></o:p></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Для того, щоби зрозуміти різницю між цими
війнами варто згадати дві події, що сталися 29 січня 1918 року, із якими
пов’язують найбільшу кількість легенд та міфів, зокрема радянських міфів про
повстання на Арсеналі та сучасних українських міфів про Крути. Обом цим подіям
навіть присвячено повнометражні художні фільми – «Арсенал» Олександра Довженка і «Крути 1918» Олексія Шапарєва. Хоч обидві ці події були лише невеликим
епізодами тієї війни, їх популярність завдячує саме творам мистецтва. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM1eIQjiokbTHJsH9s4GBCs68uvoBswhdFkItrvQcnJ9YO_9jdm5qPAw7gdJ1t30dRuswyM7DYQusCZl0NexlLY-qe-me9kkn82SA5XLyIYRlprUBtWm6ADVQ3vg4UHwa0wcX_ls9gXt4wrVyrYwuBItgTc6KR5ISYQxhPKsi1Wlb-aQr_xSUsznSPNA/s507/%D0%97%D0%B0%20%D0%B4%D0%B5%D1%80%D0%B6%D0%B0%D0%B2%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C-9.bmp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="507" data-original-width="359" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM1eIQjiokbTHJsH9s4GBCs68uvoBswhdFkItrvQcnJ9YO_9jdm5qPAw7gdJ1t30dRuswyM7DYQusCZl0NexlLY-qe-me9kkn82SA5XLyIYRlprUBtWm6ADVQ3vg4UHwa0wcX_ls9gXt4wrVyrYwuBItgTc6KR5ISYQxhPKsi1Wlb-aQr_xSUsznSPNA/w284-h400/%D0%97%D0%B0%20%D0%B4%D0%B5%D1%80%D0%B6%D0%B0%D0%B2%D0%BD%D1%96%D1%81%D1%82%D1%8C-9.bmp" width="284" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Збірник "За Державність" за 1938 р., де були опубліковані спогади А. Гончаренка.</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Взоруй же, наша молоде, на своїх
попередників з-під Крут, і завжди у всіх своїх починаннях пам’ятай, що
найсвятішим для нас було, є і буде – не 3-й Інтернаціонал, а Бог і Україна!»</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> - так завершує свої спогади про бій під
Крутами 29 січня 1918 р. командувач військами Української Центральної Ради в
тому бою сотник Аверкій Гончаренко. Спогади опубліковані в 1938 р., отже
написані не пізніше цього часу. Звісно, що він не міг тоді знати, що 3-й
(Комуністичний) Інтернаціонал буде ліквідований всього через п’ять років легким
розчерком пера Сталіна, а сам Аверкій Гончаренко піде служити старшиною
(офіцером) 14-ї дивізії СС «Галичина» в складі збройних сил третього райху. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зазвичай люди дуже легко переносять свої
знання про сучасність або пізніші події на більш далекі від сьогодення. Зокрема
більшовиків 1917 – 1918 років вже вважають відповідальними за масові репресії
та голодомор 1933 року, хоч основна маса їх просто не дожила до нього, а деякі
самі стали жертвами цих репресій. Вони мусили знати про це наперед? А от
Аверкій Гончаренко коли поступав добровольцем до 14-ї гренадерської дивізії СС у
червні 1943 року напевно нічого не знав про те, що гітлерівці робили з
Україною, не знав ні про Райхскомісаріат Україна, ні про Голокост? Навіть якщо
він не знав конкретно про Корюківку і Кортеліси, про Бабин яр і Хорольский
табір, про Трансністрію тощо, то антилюдський характер нацистського
окупаційного режиму був у 1943 році очевидний для будь-якої притомної людини в
Україні. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зараз може здаватися дивним, що в 1938
році Аверкій Гончаренко бачив загрозу для української молоді саме в ідеях
Інтернаціоналу. Звісно ідеями Інтернаціоналу й інтернаціоналізму можна
прикривати шовінізм і великодержавність, відбудову Російської імперії й нового
експлуататорського ладу, так само як ідеями української державності можна
прикривати захист класових інтересів українських поміщиків, капіталу й
чиновництва, що зараз модно називати елітою або олігархами. Проте велика
українська революція 1917 – 1921 рр. вирішувала як національно-визвольні, так і
соціально-класові завдання й розрив між ними та намагання їх протиставити викликали
протистояння всередині самого українського суспільства. Свідченням цього стали
й події 29 січня 1918 р. В той самий день, коли війська УЦР під командою
Гончаренка вступили і бій із наступаючими червоними військами Муравйова біля станції Крути на Чернігівщині, в той самий час в
Києві спалахнуло повстання робітників і солдатів українських полків проти уряду
Центральної Ради, а Київська рада (Совіт) робітничих депутатів прийняла рішення
розпочати загальний політичний страйк.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Роль українських частин у повстанні чітко
відзначає і відозва Ради Народних Міністрів (так із 18 січня називався
Генеральний Секретаріат) Української Народної Республіки до громадян м. Києва від 19 січня 1918 р.: „З наказу
большевицьких народних комісарів з Петрограда частина Київської військової
залоги (гарнізону) повстала проти Української Центральної Ради... Місто Київ і
вся України переповнена надісланими петроградським правительством за великі
гроші більшовицькими агітаторами та красногвардійцями... Робітники Києва
оголосили 17 січня загальний страйк” .<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfsKOMzlozuXODHClFESKGi5CptcWvNtmiYUyUvBDFdo6O0mZuS2Jzm5xVzRGYnfO4ASuds_h76vds-_54q3y7b0qTuqbGerkd2H3c-18rQtJk0kjccj8zT4wgQ8xkhCXSK_rPI8R8Wbqw_RzZtsrklKPU3Gdz6rlFOyabPCXcWcrJio6R5kgGQJVSOg/s640/%D0%9A%D0%90%D0%9F%D0%A0%20%D0%9E%D0%B1%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D0%BA%D0%B0.bmp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="391" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfsKOMzlozuXODHClFESKGi5CptcWvNtmiYUyUvBDFdo6O0mZuS2Jzm5xVzRGYnfO4ASuds_h76vds-_54q3y7b0qTuqbGerkd2H3c-18rQtJk0kjccj8zT4wgQ8xkhCXSK_rPI8R8Wbqw_RzZtsrklKPU3Gdz6rlFOyabPCXcWcrJio6R5kgGQJVSOg/w245-h400/%D0%9A%D0%90%D0%9F%D0%A0%20%D0%9E%D0%B1%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D0%BA%D0%B0.bmp" width="245" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Збірка спогадів учасників січневого повстання, <br />видана до його десятої річниці в 1928 р.</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">«Потрібен був вихід на арену національного
українського більшовизму… Першими виступили з казарм національні українські
частини в особі козаків Сагайдачного й полуботківського полків», – згадував
командир першого куреня українського полку імені Петра Сагайдачного Сила
Міщенко, який привів увесь свій курінь разом із добровольцями з інших куренів
на бік повсталих і був обраний військовим комендантом «Арсеналу». Більшовики
дійсно готували це повстання, але вони планували його на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>той момент, коли червоні війська з Харкова
підійдуть до Києва, й початок повстання був для них повною несподіванкою.
Більше того, аж до його придушення урядовими військами більшовицький комітет
так і не спромігся налагодити взаємодію та координацію між повстанцями в різних
районах міста, зокрема між двома головними їх центрами – заводом «Арсенал» та
Київськими головними залізничними майстернями. В результаті, коли арсенальці
починали переговори, залізничники вели бій самостійно. «Не було наступної
співпраці більшовицьких груп», - пише сотник січових стрільців Василь
Кучабський. Однак саме це повстання змусило війська УЦР відійти до Києва.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWHfd1e1AvsCts-HF0oExlPyo5LOB8pfsEOBcn-VsoQ3uZT1meQU1KU1aaPnU1QVBrje1bSSzzSTAXieqLXIv25cBl8kxAhxgKnvjkXwP5NAAvlbaQLHtsrX4RWPj3DBJEn6LWYfzsmd9NxeZVwf9-La823q6Jby5Gm7PI7j6bAf_d9S9U6s-icq--Cg/s522/%D0%9C%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%8C%D0%B5%D0%B2_%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B8%D0%BB_%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87_2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWHfd1e1AvsCts-HF0oExlPyo5LOB8pfsEOBcn-VsoQ3uZT1meQU1KU1aaPnU1QVBrje1bSSzzSTAXieqLXIv25cBl8kxAhxgKnvjkXwP5NAAvlbaQLHtsrX4RWPj3DBJEn6LWYfzsmd9NxeZVwf9-La823q6Jby5Gm7PI7j6bAf_d9S9U6s-icq--Cg/w306-h400/%D0%9C%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%8C%D0%B5%D0%B2_%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B8%D0%BB_%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87_2.jpg" width="306" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Михаїл Муравйов (1880 - 1918)</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зараз українські історики згадують
масований обстріл Києва в лютому 1918 р. під час облоги його червоними
військами, якими командував Михайло Муравйов. Колишній підполковник російської
імператорської армії він восени 1917 р. став лівим есером, а в листопаді
перешов на службу до більшовиків та невдовзі був призначений
головнокомандувачем червоних військ Совітської Росії, що вели наступ на Київ
проти Української Центральної Ради. Київ вони взяли 8 лютого 1918 р. Жертвами
масованого артилерійського обстрілу, січнево-лютневих боїв в самому місті та
подальших розстрілів без суду та слідства стали з обох боків близько 1500
людей.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Але найцікавше, що в квітні 1918 р., коли
Муравйов повернувся до Москви, його було заарештовано за ордером, який виписав
голова ВЧК Фелікс Дзержинський, та віддано під суд Революційного трибуналу за
масові розстріли та безчинства в Україні. Сам</span> Дзержинський свідчив перед
Революційним трибуналом при ВЦВК: «О Муравьеве комиссия наша неоднократно получала
сведения, как о вредном для советской власти командующем. Обвинения сводились к
тому, что худший враг наш не мог бы нам столько вреда принести, сколько он
принес своими кошмарными расправами, расстрелами, самодурством, предоставлением
солдатам права грабежа городов и сел. все это он проделывал от имени нашей
советской власти, восстанавливая против нас все население. Грабежи и насилия –
это была его сознательная тактика, которая давая нам мимолетный успех, несла в
результате поражение и позор. И я считал, что если советская власть не накажет
его со всей революционной строгостью – то весь позор и вся ответственность за
эту тактику падет на советскую власть»<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">. Два місяці Муравйов провів у тюрмі, й лише повстання чехословацького
корпусу на Волзі змусило більшовиків звільнити Муравйова з під варти й закрити
справу: Муравйова знову призначили головнокомандувачем - тепер Східного фронту
проти чехословаків та білогвардійців. Але 6 липня 1918 р. в Москві почалося
повстання лівих есерів. Скориставшись цим, Муравйов оголосив, що він тепер не
підкоряється уряду Леніна та більшовикам. 11 липня 1918 р. в Симбірську, де
знаходився штаб фронту, більшовики влаштували засідку та вбили колишнього
главкома.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Доля підполковника Михайла Муравйова, який
був розстріляний більшовиками менш ніж за півроку після здобуття Києва, дуже
показова у цьому плані, якщо її порівняти із долею іншого російського
підполковника – Ігоря Гіркіна (Стрєлкова), що був командувачем армії так званої
"Донецької Народної республіки" у 2014 р. Гіркін – історик за
освітою, що займався деякий час історичними реконструкціями подій громадянської
війни в Росії 1918-1920 рр. Тож Гіркіну напевно добре відомо, хто такий
Муравйов. І дуже показово, що Гіркін не захотів стати Муравйовим навіть
номінально. І не тільки тому, що не хоче так само скінчити свої дні. Гіркін
завжди був і є білогвардійцем, тобто російським монархістом і представником
російської контрреволюції. Так само як і весь проект «Новоросія» був
консервативною реакцією новітньої Російської імперії на новітню українську
бужуазно-демократичну революцію. Саме тому Гіркіну й не вдалося дійти до Києва,
а навпаки довелося тікати з Донбасу. "<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> Читайте також:</o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; font-size: large; mso-ansi-language: UK;"><o:p><b><a href="http://www.istpravda.com.ua/digest/4cbc7b3b444b0/">Хто підняв збройне повстання в Києві в січні 1918 р.?</a></b></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2018/02/100-100.html">«Арсенал» і Крути. 100 років війни. 100 років пам’яті</a></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зараз можна почути, що тоді в січні 1918
р., як і зараз, Кремль кинув проти України свою чисельну регулярну армію, а
безголові соціалісти з Української Центральної Ради мовляв свою армію
розпустили. Насправді ніякої регулярної армії ні в більшовиків, ні в
Центральної Ради тоді не існувало. Існували рештки старої російської
імператорської армії, яка з 1914 р. вела війну із Німеччиною та
Австро-Угорщиною, а після початку революції в Росії почала швидко
деморалізуватися, розкладатися й розбігатися. Не дуже врятувала справу й
українізація частини її полків.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>За
підрахунками історика Віктора Голубко на грудень 1917 р. <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/01/1917-1918-1.html">українізовані частини російської армії</a> налічували близько 637 тис. бійців, з них повністю
укомплектовані бойові одиниці становили близько 440 тис. військових, з яких на
території України перебувало близько 240 тис. чол. За підрахунками історика Ярослава
Тинченка всього в розпорядженні Української Центральної Ради на кінець грудня
1917 р. - початок січня 1918 р. було 25363 багнетів, 1680 шабель та 44 грамати.
Після відступу з Києва усі військові сили Центральної Ради були зведені в один
загін під командою генерала Костянтина Прісовського чисельністю близько 2000
осіб. Куди поділися решта? Більшість солдатів українських полків просто
відмовилися воювати та розійшлися по домівках, а деякі навіть підтримали
більшовиків. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">В більшовиків теж не було регулярної армії
й вони теж розуміли, що стару армію доведеться розпустити, поки вона не
розбіглася сама. Вже в грудні 1917 р. вони почали поступову демобілізацію
старої армії, яка повністю була завершена в березні 1918 р. Більшовики, ліві
есери, анархісти та ніші прибічники радянської влади могли спиратися лише на
невеликі добровольчі підрозділи, сформовані як із колишніх солдатів, так і з
робітників, що пройшли не дуже тривале навчання – Червону гвардію або в
анархістів – Чорну гвардію. Зокрема так звана <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/01/blog-post_26.html">армія Михайла Муравйова</a>
налічувала загалом до 9 тисяч таких добровольців. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Чому ж ті майже півмільйона українізованих
солдатів не виступили на захист Української Народної Республіки та Української
Центральної Ради? Тому що більшовики їх обманули і створили свою УНР Совітів,
що стала зародком радянської чи совєтської України? Це дуже легке пояснення.
Тільки чому ж українські солдати в це так легко повірили? Після трьох з
половиною років в окопах на фронті, після падіння царизму й Тимчасового уряду
Керенського до солдатів зверталися всі політичні сили – десятки партій від
кадетів до націоналістів різних націй. Переважну більшість армії становили
мобілізовані селяни, а для них найважливіше було питання про землю, яке визріло
вже давно. Своєрідне передбачення цих подій можна побачити у оповіданні Михайла
Коцюбинського “Ціпов'яз” (1893 р.): <i>“Розпалена уява Семенова переносила його
в пришлі часи, в тії часи, коли людям стане тісно на своїх ґрунтах, коли,
зубожілі, голодні, вони враз з усіх грудей скрикнуть: “Смерті нам або поля!..”.
Але поля нема, смерть не приходить, і голодні, зворохоблені лави, повні розпуки
і зневір'я, ринуть на багатих, на тих, що то мають ґрунта необмежені, що не
знали досі голоду й холоду. Ламається всяка правда, розливається море крові
людської... І не спинити тоді тої колотнечі, як не спинити хуртовини, не
спинити зливи, що затоплює землю, клекоче бурчаками, руйнує греблі й все, що на
дорозі...”<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Щоби зрозуміти наскільки тоді в Україні
цінилося людське життя, слід нагадати, що кожен четвертий народжений в
європейській частині Російської імперії на початку ХХ ст. помирав у віці до
одного року, а кожен другий — до 25. Пересічна тривалість життя при народженні
становила<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>тоді в Україні для чоловіків
35 років, для жінок — 36 років. На кожну 1000 народжених у 1906-1910 рр.
помирала у віці до одного року в Україні 191 дитина, в Галичині — 212, в
європейській частині Російської імперії — 263, в цілому в Австро-Угорській імперії
— 202, у Німецькій імперії — 174, в Англії — 117, у Швеції — 78.</span><span lang="UK"> </span><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">У роки першої
світової війни, що розпочалася у 1914, тільки з сільської місцевості України
було мобілізовано в російську армію до 1 вересня 1917 р. 2885 тис. чоловіків, а
всього з України<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- близько 3,5 млн.
Поряд із мобілізацією для потреб армії майже третини коней це призвело до
скорочення посівних площ в Україні на 1916 р. на 1,8 млн. десятин, а валового
збору зерна - на 27%. Всього за 1914-1918 рр. загинуло та померло від ран
близько 2 млн. солдатів російської армії, близько 6 млн отримали поранення,
понад 4 млн. потрапили у полон.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Чорний переділ землі із погромами
поміщицьких маєтків почався в Росії та в Україні вже влітку 1917 р. Прийшовши
до влади, більшовики вже на ІІ Всеросійському з’їзді Рад 8 листопада 1917 р.
прийняли Декрет про землю, що передавав поміщицьку власність в розпорядження
селянських земельних комітетів. Сам цей декрет був розроблений не більшовиками,
а есерами, й навіть суперечив більшовицькій програмі, але на це не зважали. Українська
Центральна Рада довго розробляла свій земельний закон, щоби нікого не образити
– ні бідних, ні багатих. Врешті решт Закон про землю був ухвалений Центральною
Радою 31 січня 1918 р., коли вже навколо будинку її лунали вибухи від снарядів,
що випускали гармати Арсеналу, і коли ніхто вже не хотів слухати ту Центральну
Раду. Так само і закон про 8-годинний робочий день, якого так довго добивалися
робітники, був прийнятий на останньому засіданні Центральної Ради 7 лютого 1918
р. перед відступом її з Києва, коли навколо того самого будинку лунали вже
вибухи від гармат червоних військ Муравйова з лівого берега Дніпра. Коли влада
довго затягує із вирішенням гострих соціальних проблем, то їх може вирішити
інша влада або інша держава. В революційну добу вони змінювалися як у
каледойскопі. Наприклад в Києві за три роки – дванадцять чи тринадцять разів.
Хотілося би, щоби це чомусь навчило нащадків.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><span style="text-indent: 35.45pt;">Цікаво до речі порівняти біографії Аверкія
Гончаренка та Сили Міщенка.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfoC-lghgRnFQLvriQfslchuJzrt_RIsQDWCfqGcl7aPf6EDbSNVWP3b0S2JVXQbw-L-qiMLSIJgFlvEmQusyUnaUsIKr3ebJPoXVL--DBu3zZHL1d0OfASzRRFDjBhdAAVeaErEy4Pvxg9OIrwIFBaoxINT08jAcFnU1H8hs_RnXJEXSs5IM3fzPyxQ/s960/Goncharenko_A_M.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfoC-lghgRnFQLvriQfslchuJzrt_RIsQDWCfqGcl7aPf6EDbSNVWP3b0S2JVXQbw-L-qiMLSIJgFlvEmQusyUnaUsIKr3ebJPoXVL--DBu3zZHL1d0OfASzRRFDjBhdAAVeaErEy4Pvxg9OIrwIFBaoxINT08jAcFnU1H8hs_RnXJEXSs5IM3fzPyxQ/w266-h400/Goncharenko_A_M.jpg" width="266" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Аверкій Гончаренко (1890-1980)</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><br /><span style="text-indent: 35.45pt;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Гончаренко Аверкій (Аверклій, Оверко)
Матвійович народився в 1890 році в селі Дощенки Лохвицького повіту Полтавської
губернії, закінчив Прилуцьку гімназію та Чугіївське військове училище, із 1912
року – підпоручник російської імператорської армії. Брав участь в першій
світовій війні, був поранений, отримав звання штабс-капітана в 1916 р. та
капітана в 1917 р., нагороджений орденами Станіслава 3-го й 2-го ступенів,
святої Анни 4-го, 3-го і 2-го ступенів. Із літа 1916 року -курсовий старшина
2-ї Київської школи прапорщиків. Із січня 1918 р. – командир 1-ї Української
військової школи імені Богдана Хмельницького, на чолі якої брав участь в бою
під Крутами. Потім служив в Дієвій Армії УНР на різних посадах, із 1922 р. жив
у Станіславі, працював у сільськогосподарській кооперації. В червні 1943 р.
поступив добровольцем до 14-ї гренадерської дивізії СС, займався набором та
вишколом добровольців, з вересня 1943 – старшина штабу 30-го полку 14-ї дивізії
СС (1-ї Галицької, потім із квітня 1945 – 1-а українська дивізія Української
національної армії). 8 травня 1945 року із частинами цієї дивізії був
інтернований<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в Італії. Із 1947 року жив
на еміграції у Великій Британії, із 1952 р. в США, де і помер в 1980 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4JkhaDmdNjlFNavUTKQsvmHsaQdn1k4KuA7Dq2zNyDRmDZVWb01XHZV5g6GiGTkYdxP-yH4UQ56uAtoguLjNT6cZpAOtDDPD1-1vMlL9HPv4RlC8L_FIs6z4fHB_OaCC4TnltpHL0OSG0X7ty8InhuQTIvMS_eVSzPX8rGdlEN4hY2nuVsG-d8ihoMGR/s220/%D0%9C%D0%B8%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE%20%D0%A1%D0%B8%D0%BB%D0%B0%20%D0%9C%D0%BE%D0%B8%D1%81%D0%B5%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="220" data-original-width="200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4JkhaDmdNjlFNavUTKQsvmHsaQdn1k4KuA7Dq2zNyDRmDZVWb01XHZV5g6GiGTkYdxP-yH4UQ56uAtoguLjNT6cZpAOtDDPD1-1vMlL9HPv4RlC8L_FIs6z4fHB_OaCC4TnltpHL0OSG0X7ty8InhuQTIvMS_eVSzPX8rGdlEN4hY2nuVsG-d8ihoMGR/w291-h320/%D0%9C%D0%B8%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE%20%D0%A1%D0%B8%D0%BB%D0%B0%20%D0%9C%D0%BE%D0%B8%D1%81%D0%B5%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87.jpg" width="291" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Сила Міщенко (1897-1941)</td></tr></tbody></table><br /></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Міщенко Сила Мусійович народився в 1897 р.
в с. Янівка Потіївської волості Радомишльського повіту Київської губернії (нині
с. Іванівка Малинського району Житомирської області) в українській селянській
родині, з дитинства працював наймитом. В 1914 р. закінчив церковно-учительську
семінарію, в 1915 р. – Київське військове піхотне училище імені великого князя
Костянтина. Закінчивши прискорений курс училища, молодий офіцер був направлений
на фронт. Під час Першої світової війни дістав два поранення, ордени Станіслава
3 ступеню, Анни 3-го й 4-го ступеню, Володимира 4-го ступеню. Дослужився до
звання штабс-капітана. Там же на фронті у червні 1917 р. вступив у партію
більшовиків. В грудні 1917 року в Києві призначений командиром 1-го куреня
українського полку імені Петра Сагайдачного, а в ніч на 29 січня 1918 року
привів весь свій курінь разом із добровольцями з інших куренів до повсталого
Арсеналу й наступного дня був обраний його комендантом. Вже через два дні під
час переговорів із представниками УЦР був захоплений в полон, але зміг втекти. Відповідаючи
на питання, чи зазнав репресій з політичних мотивів, С. Міщенко у 1922 р.
писав: „За Центральної Ради в Києві засуджений за участь у повстанні до
розстрілу, але врятувався втечею”. В лютому 1918 року став командиром 4-го
куреня Червоного козацтва. В складі Червоної Армії в 1919 – 1920 роках воював
проти Денікіна, Пілсудського і Врангеля. Сила Міщенко також отримав поранення
влітку 1918 р. та орден Червоного прапора за бої влітку 1920 р. під Варшавою,
зокрема за виведення з оточення 50-ї стрілецької бригади. Далі продовжив службу
в РСЧА, зокрема в 1926 – 1928 був начальником 2-го відділу штабу Українського
військового округу, в 1929 р. Сила Міщенко був начальником Школи Червоних
старшин імені ВУЦВК у Харкові, єдиного на той час вищого військового навчального
закладу, де велося викладання українською мовою. У 1930 р. Міщенко був
переведений до Військової Академії імені М. Фрунзе у Москві, в 1932-1935 - комендант Новоград-Волинського укріпрайону, потім знову переведений до Військової Академії імені М. Фоунзе, де й викладав до
1941 року, отримавши звання комбрига в 1936 р. та генерал-майора в 1940 р. 21
квітня 1941 р. генерал-майор Міщенко С.М. за доносом одного з колег був
заарештований НКВС, оскільки „він із 1938 р. вів антирадянську агітацію,
спрямовану проти політики партії та Радянської держави”, зокрема називав
„щасливе життя радянських колгоспників” рабством. Розстріляний 16 жовтня 1941
р. Іронія долі полягає в тому, що вирок, винесений судом Центральної Ради, був
виконаний сталінським НКВС у 1941 р. Реабілітований в 1955 році.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Отже і Аверкій Гончаренко, і Сила Міщенко мали
селянське походження та досвід першої світової війни, але опинилися по різні
боки барикад. Парадокс, але при цьому Гончаренко походив із Лівобережжя, а
Міщенко із Правобережжя Наддніпрянщини. Обидва вони стали професійними
військовими. Обидва воювали за свою Україну – хоч і по різному її уявляли.
Обидва в певний момент свого життя опинилися на боці тоталітарних режимів, що
проводили геноцид та воювали за панування над Україною. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLMcCNMtioxZ2cTZ-tOq4Bo8EUOELFtpQOHIgr1Hzh9rAt82XeG27Z3tx9uvFfTF0YxH_Q1eVJaiKAc_SrMFlnxWH0gMhaNpCR_EswyHpubvZmV-B0sPpQjFesmbwvk7UgHi4ajV_m5qb0luO3VhS9SGWuSD_ttB3ZR_dKPjUSBoZwpTnezkEsMRKYbg/s436/Prisovskiy_Konst.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="300" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLMcCNMtioxZ2cTZ-tOq4Bo8EUOELFtpQOHIgr1Hzh9rAt82XeG27Z3tx9uvFfTF0YxH_Q1eVJaiKAc_SrMFlnxWH0gMhaNpCR_EswyHpubvZmV-B0sPpQjFesmbwvk7UgHi4ajV_m5qb0luO3VhS9SGWuSD_ttB3ZR_dKPjUSBoZwpTnezkEsMRKYbg/w275-h400/Prisovskiy_Konst.jpg" width="275" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Костянтин Прісовський (1879 - 1966)</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Ще цікавіше, що у боях із більшовиками в
Києві в січні – лютому 1918 року взяв участь і добровольчий загін російських
офіцерів під командуванням генерал-майора Костянтина Прісовського. Саме він був
призначений командувачем усіма військами УНР, які відступили з Києва до села
Гнатівка на Київщині та були зведені в Запорізький загін. Характерно, що звання
генерал-майора він отримав при Керенському, але не любив Керенського й
ненавидів більшовиків. Пізніше Присовський був комендантом палацу гетьмана
Павла Скоропадського, а в листопаді 1918 року формував новий Запорізький корпус
для боротьби із Директорією УНР, але більшість козаків цього корпусу перейшли
на бік Директорії. В січні 1919 року Костянтин Прісовський поступив на службу в
Добровольчу армію Збройних Сил Півдня Росії під командуванням генерала Антона
Денікіна, а після поразки останнього служив у Російській армії генерала Петра
Врангеля аж до евакуації його з Криму в листопаді 1920 року, помер
білоемігрантом у Франції. Чи вважав він себе колись українцем? Якщо так, то як
пояснити його добровільну й віддану службу російським білогвардійцям, які
воювали за відновлення єдиної і неділимої Російської імперії? Адже для
Денікіна, так само як і зараз для путіна,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>українська нація – це була лише вигадка ворогів Росії, і в цій Росії
жодної України не мало би бути, а були би лише Малоросія й Новоросія.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Й саме Денікіну, а не творцю Червоної Армії
Троцькому ставить пам’ятники Путін, і саме білогвардійського філософа Ільїна
він цитує, а зовсім не Леніна.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizpcQd7xgX-XYG9f2cSE34XRVxOROdMMWgP4uCE0xPvDB1BxCTiE7LB9vom3EUDR9mFEvO6Xhlgx96NevQwD8Su9qGKqRInnICD-5_pcvBYmXqTwP2i64yto5Wc8HtrOk4VVb0CWwuiTBQUNTFUkGkloDhZqPQZjqT5kJL6DnlMgLVJ1vEL0Vfa_GjjQ/s524/%D0%A8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%20%D1%87%D0%B5%D1%80%D0%B2%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%85%20%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="524" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizpcQd7xgX-XYG9f2cSE34XRVxOROdMMWgP4uCE0xPvDB1BxCTiE7LB9vom3EUDR9mFEvO6Xhlgx96NevQwD8Su9qGKqRInnICD-5_pcvBYmXqTwP2i64yto5Wc8HtrOk4VVb0CWwuiTBQUNTFUkGkloDhZqPQZjqT5kJL6DnlMgLVJ1vEL0Vfa_GjjQ/w400-h268/%D0%A8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%20%D1%87%D0%B5%D1%80%D0%B2%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%85%20%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%BD.jpg" width="400" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Українська РСР була наслідком Української
революції 1917- 1921 років, була компромісом між українським національним рухом
і більшовизмом: перша назва УРСР була саме "Українська Народна Республіка
(Совітів)". <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Самі більшовики були якобінцями великої
російської революції, що очолили процеси модернізації та переходу від аграрного
традиційного напівфеодального суспільства до сучасного індустріального. І
результатом цього компромісу та цієї модернізації стало формування модерної
української нації із власним правлячим класом, яскравими представниками якого
були Микола Скрипник, Петро Шелест і Леонід Кравчук. Хоч більшовики й відновили
російську імперію в новій формі - СРСР, але Україна зберегла свою назву, мову
та культуру в квазідержавному утворенні, що отримало навіть міжнародне
визнання. В 1945 році УРСР стала навіть членом-співзасновником ООН – до речі
так само як британський домініон Індія, яка здобула незалежність лише в 1947
році.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">І найголовнішим результатом цих процесів революцій
та модернізації було проголошення Верховною Радою УРСР незалежності України 24
серпня 1991 року та референдум 1 грудня 1991 року, який показав сформовану таки
національну свідомість. Символічно, що на першу річницю незалежності в 1992
році голова Державного центру УНР в екзилі і голова мельниківської ОУН Микола
Плав'юк урочисто передав свої повноваження президенту України та колишньому
секретареві ЦК КПУ Леоніду Кравчуку.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Докорінна різниця між подіями 1917 - 1921
та 2014 - 2022 років в тому, що в 1917 в Росії дійсно почалася глибока
соціальна революція та громадянська війна й цей соціальний конфлікт захопив і
Україну, розколовши й українське суспільство. На початку ХХІ ст. жодної
революції в Росії немає, натомість маємо реакційний путінський режим вторинного
бонапартизму, який швидко перетворюється у фашизм і розв’язує один за одною все
нові війни задля відновлення удаваної величі Російської імперії, реанімує стару
царську ідеологію самодержавства Романових. На перешкоді цьому встала нова
українська національно-визвольна буржуазно-демократична революція, яку Москва
намагається придушити найбільш варварськими методами, що нагадують практики
геноциду третього райху.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Україні в 2014 і в 2022 роках вдалося
уникнути такого соціального розколу, як в 1918. Навпаки українське суспільство
виявило стійкість перед навалою російського імперіалізму. Це вже дійсно інша
Україна – дійсно сформована модерна українська нація. Хоча Україна ще має
багато внутрішніх соціальних проблем, які намагається використати Кремль, але
ми маємо навчитися їх вирішувати самі, щоби не наступати на ті самі граблі.
Цьому сприяє і значно краще міжнародне становище та підтримка західного світу,
якої не було сто років тому. Проте найбільше таки важить позиція самих
українців, їх усвідомлення власних національних і соціальних інтересів.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> Андрій Здоров.</i></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Про червоний терор 1918 р. і муравйовщину
:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><a href="http://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/1729-andrii-zdorov-chervonyi-teror-u-kyievi-na-pochatku-1918-r-mify-ta-realii">Червоний терор у Києві на початку 1918 року: міфи і реалії.</a></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2615-andrij-zdorov-pro-"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b>Про "більшовицький терор", "Історичну правду" та наукову доброчесність.</b></span></a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Про січневе повстання в Києві 1918 р.:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="http://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2389-andrij-zdorov-arsenal-i-kruti-100-rokiv-vijni-100-rokiv-pam-yati"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">http://www.historians.in.ua/index.php/en/dyskusiya/2389-andrij-zdorov-arsenal-i-kruti-100-rokiv-vijni-100-rokiv-pam-yati</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-30245513361133366012022-11-20T08:44:00.009+02:002022-11-21T13:06:22.751+02:00«Тези пролетаря сьогодні»: 2004 р. vs 2022 р.<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2L7aL_acvoU7FkvfLzSFXWwqptOberZuqNCBbroITM6dvNXuc5fOxcqn_kC8FF90rDSHZWaGuTPUA1g2CBv8YKLprI1YPXg3zevJE1_N0S-_Vvo2G9vAADfLaKKYnrqv_nNwobw6h-IudG7rBIzuD2GElOp1q18gHlC7_wGmlFZW8ss6ZNLH9y-cmrw/s1440/nationmarxkunkel_img.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="1237" data-original-width="1440" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2L7aL_acvoU7FkvfLzSFXWwqptOberZuqNCBbroITM6dvNXuc5fOxcqn_kC8FF90rDSHZWaGuTPUA1g2CBv8YKLprI1YPXg3zevJE1_N0S-_Vvo2G9vAADfLaKKYnrqv_nNwobw6h-IudG7rBIzuD2GElOp1q18gHlC7_wGmlFZW8ss6ZNLH9y-cmrw/w400-h344/nationmarxkunkel_img.jpg" width="400" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Періодично в середовищі українських лівих
виникає питання про утворення робітничої (лівої, соціалістичної, марксистської
тощо) партії, яка би висловлювала та захищала інтереси людей найманої праці. За
тридцять один рік існування незалежної України (з 1991 р.) спроб утворення
такої партії було чимало. Колишня партійна номенклатура ліквідованої КПРС ще на
початку 90-х утворила декілька партій, що традиційно взяли собі назву Соціалістична
партія України (засновник Олександр Мороз, до 1991 р. – один з лідерів «групи
239» – фракції КПУ-КПРС у Верховній раді Української РСР) та Комуністична
партія України (незмінний лідер Петро Симоненко, до 1991 р. <a name="_Hlk119823469">–</a> другий секретар Донецького обкому КПУ-КПРС). В 90-ті
роки в українському буржуазному парламенті КПУ мала найбільшу фракцію (зокрема
в 1998–2002 р. вона налічувала 123 депутати Верховної Ради України з 450), а
лідер СПУ О. Мороз навіть очолював Верховну Раду України в 1994–1998 та в
2006-2007 роках. В різний час та за різними приводами від цих великих партій
відколювалися дрібніші політичні та бізнес-проєкти.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Орієнтовані на «дружбу і братерство з
Росією», «відновлення соціалізму» та «відродження СРСР», «слов’яно-православну
єдність» і «каноніческое православіє» (московського патріархату) неосталіністи
з КПУ були фактично лівими прислужниками російського
імперіалізму та підтримували неоколоніальну політику Росії щодо України та
промосковський режим Януковича. Мало відрізнялися від них по суті, хоч іноді більше вживали марксистсько-ленінську фразеологію </span><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">її уламки </span><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">–</span><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;"> Комуністична партія робітників і селян (КПРС) Володимира Моїсеєнка, Комуністична марксистсько-ленінська партія (КМЛП) Леоніда Грача, Робітнича партія України (марксистсько-ленінська) (РПУ (МЛ) – колишній «Всеукраїнський союз робітників», газета "Рабочий класс") Олександра Бондарчука, подібний же уламок від СПУ – Прогресивна соціалістична партія України (ПСПУ) Наталії Вітренко. До тієї течії проросійських неосталіністів належали й непарламентські «комуністичні» партії та утворення: українська філія ВКПБ Ніни Андрєєвої (видавала газету "Рабоче-крестьянская правда", редактор Анатолій Маєвський), ПК(б)У - Едуарда Ояперва, «Союз комуністів» Гурама Цушбая і Таміли Ябрової тощо. Цікавий випадок трапився під час Помаранчевої революції 2004 р. в Одесі: місцева сталіністська газета «Большевик» відмовилася підтримувати Януковича на виборах президента України, як того вимагав ЦК ВКПБ. «Большевик» тоді зайняв позицію «проти всіх», заявивши, що Янукович такий само представник буржуазії, як і Ющенко. У відповідь ЦК ВКПБ на чолі із Ниною Андрєєвою виключив редакцію «Большевика» з ВКПБ та заборонив усім членам партії поширювати цю газету.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Соціалістична партія України, очолювана О.
Морозом, була трохи більш гнучкою та відкритою й більше віддавала перевагу (принаймні
на словах) демократичному соціалізму, тому коливалася від підтримки Ющенка та
Майдану 2004 р. до підтримки Януковича в 2006 р., але врешті решт програла
парламентські вибори 2007 р. й більше не потрапляла у велику політику. Після
чого почався швидкий занепад та деградація СПУ, яку поділили між собою різні
бізнес-клани, а врешті решт її приватизував одіозний поплічник Медведчука та
фанат Путіна депутат Ілля Кива. В різний час від СПУ також відділялися міні
партії – «Всеукраїнське об’єднання лівих «Справедливість», «Союз лівих сил», партія
«Соціалісти» тощо. Сам Олександр Мороз зареєстрував нову іменну міні-партію – «Соціалістична
партія Олександра Мороза».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQSHj13efCASwtScVdzsHYubV0T5Tpsc8AcpvwlQQz9eaI2O5L0QZG_hmgqRQyiv1_UBcGzoauYnDEOazkGYBjNO4ciYECkok9nbCGp8UrRbC_u6WDIDDl6QtukldagZQvfVSpGkvu3untZCxyNHOHKsjpg195jHGc8D2Mb3K_-kSCBJnL57dYwN-sXw/s1024/%D0%9A%D0%9F%D0%A3%207%20%D0%BB%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%B0%202021.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQSHj13efCASwtScVdzsHYubV0T5Tpsc8AcpvwlQQz9eaI2O5L0QZG_hmgqRQyiv1_UBcGzoauYnDEOazkGYBjNO4ciYECkok9nbCGp8UrRbC_u6WDIDDl6QtukldagZQvfVSpGkvu3untZCxyNHOHKsjpg195jHGc8D2Mb3K_-kSCBJnL57dYwN-sXw/w400-h300/%D0%9A%D0%9F%D0%A3%207%20%D0%BB%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%B0%202021.jpg" width="400" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">Керівниий актив КПУ 7 листопада 2021 р. в Києві. Мариїнський парк.</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><br /><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Саме ці уламки КПРС та клони неосталінізму
в масовій свідомості вважають лівими. Після Євромайдану 2014 р. їх відверта
проросійська позиція зробила неможливою їх подальшу участь в політичному житті.
Розпочався процес «декомунізації», що завершився в цьому році остаточною
ліквідацією та забороною КПУ, СПУ та деяких їх уламків та клонів – типу партій
«Союз лівих сил», ПСПУ, «Соціалісти», «Ліва опозиція».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Власне українська соціалістична традиція
за довгі роки існування СРСР була знищена й лише зараз повертається в суспільне
життя. Зараз український народ відбиває черговий наступ російського
імперіалізму, тому для нас є важливою та актуальною ця спадщина та зокрема
провідний принцип: від національного визволення до соціального визволення.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Слово пролетарі з</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">явилося в давньому Римі й означало незаможних
римлян, що наповнювали римські виборчі округи – курії.</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="background: white; color: #202122; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="UK" style="background: white; color: #202122; font-size: 10.5pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK;">В</span>ід <a href="https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B0%D1%82%D0%B8%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B2%D0%B0" title="Латинська мова">лат.</a> <i><span lang="LA" style="mso-ansi-language: LA;">proles</span></i> — «потомство» та <a href="https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B0%D1%82%D0%B8%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B2%D0%B0" title="Латинська мова">лат.</a> <i><span lang="LA" style="mso-ansi-language: LA;">proletarius</span></i><i><span lang="LA" style="mso-ansi-language: UK;"> </span></i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">– «</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">той, що створює потомство», нижчий клас громадян
Риму, що не мали нічого, окрім дітей. В соціалістичній теорії ХІХ–ХХ ст. це
слово означало рядових найманих робітників, які живуть за рахунок продажу свої
робочої сили – тобто сукупності своїх розумових та фізичних здібностей до
створення матеріальних благ та послуг. За Карлом Марксом, саме пролетарі, яким
«нічого втрачати в капіталістичному суспільстві окрім власних кайданів»,
становлять той революційний клас, який найбільше зацікавлений в ліквідації
існуючої системи найманого рабства.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">За даними державної статистичної служби
України на 2021 р. в економіці України було зайнято 15610 тис. осіб у віці від
16 до 70 років, в тому числі <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">працювали за наймом 83,7 %,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- або 13 065 тис.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">самозайняті – 14,7 %,або 2 294 тис.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">роботодавці 1,4 %, або 218 тис.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">безкоштовно працюючі члени сімей – 0,2 %.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhB3gcCG9_su_qbfMt_lZtYX-lQUXxp5jX1TMdiI0ATVhPL0cseHS-UAEo_MW46m_v82zM-XsKUDM2uqoq_dpQo1WZeGYsx3zJx5QGaxBPKxzEEMdkOL_Lx2GeX-ntJWDh38GvxohN_2ockdDgrqKDdHKpH4LLOUe87nFn1WWphRd0uZizGhCNStC-vaA" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img alt="" data-original-height="681" data-original-width="1011" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhB3gcCG9_su_qbfMt_lZtYX-lQUXxp5jX1TMdiI0ATVhPL0cseHS-UAEo_MW46m_v82zM-XsKUDM2uqoq_dpQo1WZeGYsx3zJx5QGaxBPKxzEEMdkOL_Lx2GeX-ntJWDh38GvxohN_2ockdDgrqKDdHKpH4LLOUe87nFn1WWphRd0uZizGhCNStC-vaA=w640-h432" width="640" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">Джерело: <a href="https://www.ukrstat.gov.ua/">Державна служба статистики України.</a> <br />"1 Розподіл загальної кількості зайнятого населення за видами економічної діяльності здійснено шляхом інтеграції даних обстеження робочої сили, державних статистичних спостережень підприємств і адміністративної звітності. Дані за 2012-2021 роки наведено без урахування тимчасово окупованої території Автономної Республіки Крим та м.Севастополя, з 2015 року – також без частини тимчасово окупованих територій Донецької та Луганської областей. /</span></td><td class="tr-caption"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></td><td class="tr-caption"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span style="text-indent: 35.45pt;">В той же час за даними тієї ж Державної служби
статистики України середня кількість штатних найманих працівників в Україні в
четвертому кварталі 2021 р. становила 7060 тис. осіб, плюс працювали за
цивільно-правовими договорами 121,4 тис., зовнішні сумісники 251,4 тис. осіб. Найбільше
було зайнято в промисловості 1748 тис. штатних працівників, освіті – 1166</span><span style="mso-spacerun: yes; text-indent: 35.45pt;"> </span><span style="text-indent: 35.45pt;">тис. працівників, торгівлі та ремонті
транспортних засобів – 803 тис. працівників, охороні здоров’я - 789 тис. осіб,
транспорті та поштовому і кур’єрському зв’язку – 596,5 тис. осіб.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">А хто ж решта майже 6 млн. осіб? Очевидно,
що ці 6 млн. найманих працівників працювали без будь-яких оформлених трудових
договорів – тобто становили сектор тіньової економіки, де не діє трудове
законодавство, де немає ні відпусток, ні лікарняних, ні інших прав і гарантій,
як немає і відрахувань в пенсійний фонд, отже для таких працівників не буде і
державної пенсії.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Очевидно, що саме наймані працівники зараз
виробляють більшу частину товарів, матеріальних благ та послуг, якими
користується все суспільство. Меншу частину виробляють самозайняті – дрібні підприємці,
фермери чи дрібна буржуазія за марксистською класифікацією.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTLoQn42ns4JfQGhBW_bX6UYU-OI3F44eRpDfuGUnjAKTomIRTwiy1qg_dhrLw2AeYmkhwIQQAk94cDUQQMSTRAONWt_kFNRq8iSvGx2f-1xdnAVFKVF_KyS2OJZmW9htSjnseODyjcqGtFQlrgBb3akeqfHMOO9CRDb7Irn8Bl6khYE0QavjVP6jNwg/s2048/IMG_20211020_090828_1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="1532" data-original-width="2048" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTLoQn42ns4JfQGhBW_bX6UYU-OI3F44eRpDfuGUnjAKTomIRTwiy1qg_dhrLw2AeYmkhwIQQAk94cDUQQMSTRAONWt_kFNRq8iSvGx2f-1xdnAVFKVF_KyS2OJZmW9htSjnseODyjcqGtFQlrgBb3akeqfHMOO9CRDb7Irn8Bl6khYE0QavjVP6jNwg/w400-h299/IMG_20211020_090828_1.jpg" width="400" /></span></a></b></div><b><span style="font-family: verdana;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">«Тези пролетаря сьогодні» були написані мною
на початку 2004 р. Їх теоретичною основою була монографія <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/blog-post_22.html">«Державний капіталізм та модернізація Радянського союзу: марксистський аналіз радянського суспільства»</a>, перше видання якої вийшло в 2003 р. Найбільш актуальним для мене
тоді було саме розмежування із пануючим тоді в лівому русі сталінізмом та
патріотами СРСР. Ясна річ, що ці тези та інші мої публікації викликали
негативну й навіть злісну реакцію з їх боку. Але критика надійшла також і з
боку «лівих комуністів» й так званих «колективістів», що намагалися поєднати
ідеї марксизму і анархізму. Для них неприйнятним був пункт про право націй на
самовизначення та підтримка національно-визвольних рухів, які вони слідом за Р.
Люксембург вважали реакційними та буржуазними.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ці тези відображали мою позицію під час створення та діяльності
марксистської групи «Пролетарий» в Одесі, що видавала бюлетень під такою назвою
в 2000-2002 рр. (вийшло п’ять номерів) та заснувала Дискусійний клуб «Марксист»
(діяв в 1998-2004 рр.), а також групи «Інтернаціональна спілка пролетарських
революціонерів-колективістів» (ІСПРК), що видавала газету «Пролетарий» в
2006-2007 рр. (вийшло чотири номери).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зараз звісно в Україні зовсім інша
політична ситуація, але становище рядових людей найманої праці (пролетарів)
багато в чому залишилося таким само або ще більше погіршилося. <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/08/blog-post.html">Війна Росії проти України</a>, що почалася в 2014 р. та вступила в гарячу повномаштабну стадію в
2022 р., спричинила окупацію частини української території, масові руйнування
та розрив економічних зв’язків, скорочення виробництва та масову міграцію українців
за кордон – статус біженців тільки в Європі отримали вже понад 5 млн. В самій
Україні значна кількість чоловіків була мобілізована в Збройні сили та інші військові
формування – загалом в силах оборони України зараз перебуває близько одного
мільйона осіб.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Український соціалістичний актив в своєму
розвитку не дуже просунувся вперед. Хіба що поле, зайняте колись уламками КПРС,
сталіністами та патріотами СРСР, більш-менш розчищено. Тому вважаю за необхідне
звернутися до історії розробки платформи марксистів та пролетарської
організації в цілому.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">----------------------<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b><b style="text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: verdana;">Тезисы
пролетария сегодня.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">1. Распад
сталинской империи, называемой Советским Союзом, был закономерен и
прогрессивен, ибо означал крах контрреволюционного сталинского режима и полное
включение стран бывшего "социалистического лагеря" в мировую
экономику.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">2. Всякие
призывы к возрождению СССР сегодня есть лишь отражение реваншистских планов
российского капитала и российского империализма. Люди, поддерживающие этот
лозунг, являются сознательными или несознательными пособниками этого
империализма.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">3. Социализм
невозможен в одной отдельно взятой стране или группе стран, а возможен лишь как
мировая система, как результат мировой пролетарской революции. Поэтому в СССР
никогда не было и не могло быть социализма, как первого этапа бесклассового
общества.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">4.
Существовавшая в СССР государственная форма капитализма являлась одной из
ранних форм утверждения капитализма вообще и никак не могла быть высшей его
стадией.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">5. Именно
сталинский режим уничтожил существовавшие в странах бывшего СССР традиции
рабочего сопротивления и организованной борьбы трудящихся и эксплуатируемых
классов за свои права.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">6.
Возрождение традиций классовой борьбы и классовых пролетарских организаций в
странах СНГ требует полного отказа от всяческих иллюзий в отношении Советского
Союза и "реального социализма". До тех пор, пока пролетарии будут
верить в сказки о добром государстве и добром "царе" (Сталине,
Путине, Лукашенко и т.д.), до тех пор никакой классовой пролетарской
организации создать невозможно. Социализм и государство не совместимы.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">7. <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">П</span>атриотизм есть реакционная
идеология господствующего класса, которая поддерживает эксплуататорский строй,
систему наемного рабства. Долг каждого сознательного пролетария бороться с
таким патриотизмом и шовинизмом в любой его форме. Пролетарии не имеют
отечества.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">8. Все народы
Земли имеют равные права на свободное развитие. Всем нациям, национальным группам
и народностям, занимающим компактную территорию, должно быть предоставлено
право самим решать свою судьбу. Принцип территориальной целостности и
нерушимости границ означает консервацию национализма и шовинизма, нерушимость
тех клеток, в которых капитал держит своих рабов. Устранение национального
гнета и неравенства расчищает дорогу классовой борьбе. Нет войне между
народами! Нет миру между классами!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">9.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ликвидировать мировую систему капитализма,
систему эксплуатации человека человеком можно только совместными усилиями
сознательных и организованных пролетариев всех или большинства стран мира. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">10. Поэтому
стратегической задачей пролетарских революционеров сегодня является создание
идейных предпосылок формирования всемирной пролетарской организации - нового
Интернационала. Его лозунгами должны быть:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Пролетарии
всех стран, соединяйтесь!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Да
здравствует всемирная федерация пролетарских республик!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p> </o:p><span style="text-indent: 35.45pt;">2004 г.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-align: left;">------------------------------------</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Найбільш дискусійними зараз є пункти 7 та
8, які викликали дискусії і тоді в 2000-х роках. Вони навіть суперечать один
одному, оскільки підтримка права націй на самовизначення означає підтримку
патріотизму пригноблених націй, що борються за своє визволення. Справді, як
слушно писав ще В. Ленін в дискусії з Р. Люксебург та Г. Пятаковим, патріотизм як
і національний рух - поняття історичні. Неможна прирівнювати патріотизм великої
імперської нації, що пригноблює інші народи та прагне завоювати чи утримати під
своєю владою інші нації, як наприклад Росія, та патріотизм народів, що ведуть
національно-визвольну боротьбу, як наприклад чеченці в 1994-2005, або українці
з 2014 і до цього часу. Тези були написані російською мовою і саме для російськомовного
пострадянського лівого активу, що вважав себе нащадком російського
революційного руху, отже саме російський патріотизм і мався на увазі в пункті
7. Хоч правильніше додати «Для імперських держав та націй». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Обґрунтуванню моєї позиції по національному
питанню було присвячено декілька статей, зокрема дискусій із тодішніми
російськими лівими:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">«Право націй на самовизначення в принципі
і без принципу» (2002 р.),<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><a href="https://iuprc.livejournal.com/27432.html">«Національне питання по Леніну, Сталіну та Бугері: критичні замітки»</a> (частина 1), </span><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">частина 2 <a href="https://iuprc.livejournal.com/27817.html">"Національне питання в сучасній Росії"</a>, частина 3 (<a href="https://iuprc.livejournal.com/27944.html">Закінчення</a>). </span><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">(2005 р.)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Зараз ми можемо констатувати, що знищення
національного гноблення та сучасних імперських держав, насамперед фашистського
режиму сучасної Росії, що здійсню криваву агресію проти України, є необхідною
передумовою для розвитку демократії, робітничого і соціалістичного руху як в
Україні так і в світі в цілому. А правильні висновки з досвіду ХХ ст., зокрема
історії державно-капіталістичних режимів, що називали себе соціалістичними (те
саме можна до речі сказати й про режим досі правлячої Компартії в Китаї), є
необхідними передумовами для формування програми марксистів<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>і соціалістів сьогодні. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> Андрій Здоров.</i></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i>Читайте також:</i></o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/08/blog-post.html">Чим закінчиться наша війна?</a></h3><div><br /></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/04/blog-post.html">Запрет пятой колонны в Украине. По поводу запрета пророссийских партий</a></h3></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i><br /></i></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/07/blog-post.html" style="color: #33aaff; text-decoration-line: none;">О группе «Против течения» и постсоветском марксизме в Украине</a></h3>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-51739794124958042522022-11-06T16:20:00.003+02:002022-11-06T16:33:52.684+02:00Як і чому було створено Комуністичну партію (більшовиків) України?<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><a name="_GoBack"></a><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ6MF9Fk_D9WMr7x8I6LdPI0YR5AHv-fXreCV7YcXcNhRSmX5SGZgESiV7ZO-zvsq4D0Qbgm924_elQsQA7ic8bRvrFEpukYVo91IEeZ51FAy3zBvG22i7XQo2ryMxhHLxCfzslpp2Q8hy98UxLIL4XUGV7OJeaZsEMd0ZRgHiUqBJALGZBG487Fvn2w/s461/%D0%98%D0%B7%D0%B2%D0%B5%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5%20%D0%BE%201-%D0%BC%20%D1%81%D1%8A%D0%B5%D0%B7%D0%B4%D0%B5%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3.bmp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="312" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ6MF9Fk_D9WMr7x8I6LdPI0YR5AHv-fXreCV7YcXcNhRSmX5SGZgESiV7ZO-zvsq4D0Qbgm924_elQsQA7ic8bRvrFEpukYVo91IEeZ51FAy3zBvG22i7XQo2ryMxhHLxCfzslpp2Q8hy98UxLIL4XUGV7OJeaZsEMd0ZRgHiUqBJALGZBG487Fvn2w/w271-h400/%D0%98%D0%B7%D0%B2%D0%B5%D1%89%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5%20%D0%BE%201-%D0%BC%20%D1%81%D1%8A%D0%B5%D0%B7%D0%B4%D0%B5%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3.bmp" width="271" /></a></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Комуністична партія
(більшовиків) України була заснована як формально окрема партія, але фактично
завжди була частиною саме Російської комуністичної партії (більшовиків).<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p class="MsoNormal"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7l-h3dYzZImxnyvhnc9BAvq-BkYvabSPWDA3geW1L7uPR4t_l_OmoHo7AR5RfHUPVExrk2eZFk-MN4nBEZUgqjCBTpcpmDsPFE2kaG0oeCPY0WomMssyMuX24iATrNQfXAwNPYtkI0CeEIb0Fji01lgUOUm4M4hfYhuoBLE9qgE0e7ZSksTqNJuc10w/s600/%D0%9A%D0%B8%D1%97%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%96%D1%82%D0%B5%D1%82%201917.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="600" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7l-h3dYzZImxnyvhnc9BAvq-BkYvabSPWDA3geW1L7uPR4t_l_OmoHo7AR5RfHUPVExrk2eZFk-MN4nBEZUgqjCBTpcpmDsPFE2kaG0oeCPY0WomMssyMuX24iATrNQfXAwNPYtkI0CeEIb0Fji01lgUOUm4M4hfYhuoBLE9qgE0e7ZSksTqNJuc10w/w640-h446/%D0%9A%D0%B8%D1%97%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D1%96%D1%82%D0%B5%D1%82%201917.jpg" width="640" /></a></div><p class="MsoNormal"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">7 листопада відзначається чергова річниця Жовтневого
перевороту 1917 р., що привів до влади партію більшовиків. (За діючим тоді в
Росії юліанським календарем це було 25 жовтня. Перехід на сучасний
григоріанський календар в Росії та Україні стався в лютому 1918 р. Далі тут всі
дати за новим календарем).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Україна також
потрапила під вплив цієї партії та стала частиною нової держави – Союзу
Радянських Соціалістичних Республік (проголошено в липні 1923 р.), що став по суті
новою формою Російської імперії. Водночас в 1918 р. було проголошено про <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>створення Комуністичної партії (більшовиків)
України. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">5 липня 2022 р. завершився судовий процес про заборону
КПУ, який тривав із 2015 р. Восьмий апеляційний суд України (м. Львів) ухвалив <a href="https://reyestr.court.gov.ua/Review/105109720">постанову</a>:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">"Адміністративний позов Міністерства юстиції України
та Державної реєстраційної служби України задовольнити. Заборонити діяльність
Комуністичної партії України (ідентифікаційний код юридичної особи: 00049147). <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Передати майно, кошти та інші активи Комуністичної партії
України, її обласних, міських, районних організацій, первинних осередків та
інших структурних утворень у власність держави.</span></i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Парадокс, але рішення це було ухвалено саме в 104 річницю
першого з’їзду КП(б)У. Хоч в постанові суду мова звісно про іншу партію, що
була утворена в 1993 р. після заборони КПУ в складі КПРС рішенням Президії
Верховної Ради України від 30 серпня 1991 р. Але й сама новітня КПУ на чолі із
Петром Симоненком досить довго добивалася навіть в судовому порядку визнання
себе юридичною спадкоємицею саме тієї партії, заснованої в 1918 р. Тому логічно
звернутися до історії.</span><span style="font-size: 14pt; text-align: left;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Більшовики виникли як течія Російської
соціал-демократичної робітничої партії (РСДРП), що отримала більшість (від
цього й назва) на 2-му з’їзді в 1903 р. Прийнята тоді<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Програма РСДРП містила серед інших такі
буржуазно-демократичні вимоги, як право всіх національностей отримувати освіту
рідною мовою і користуватися нею в усіх державних та громадських установах
(п.8) та "право на самовизначення за всіма націями, що входять до складу
держави" (п.9). За наполяганням Леніна на Поронінській нараді РСДРП(б)
1913 року пункт 9 партійної програми було офіційно розтлумачено як <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">право на відокремлення</b>, і в наступні
роки<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>Володимир Ленін у своїх статтях
неодноразово на цьому наголошував.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В той
же час <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>він підкреслював, що таке
тлумачення не означає, що РСДРП підтримує відокремлення всіх пригноблених
народів – так само як підтримка права на розлучення для жінок не означає, що
соціалісти агітують всіх жінок розлучатися зі своїми чоловіками. На це український
соціал-демократ Лев Юркевич-Рибалка саркастично запитував: що ж це за дивне
право, від якого мають відмовитися самі пригноблені нації?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Власне росіяни (великороси) серед населення Російської
імперії хоч і становили найбільшу групу, але в абсолютних показниках все ж таки
меншість населення <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- 43 %. Решту
складали десятки націй, народів і племен різного ступеню культури і безправ'я.
Свою політичну діяльність до революції РСДРП вела як організація російського
пролетаріату, майже усі друковані матеріали як єдиної партії, так і
більшовицької фракції виходили саме російською мовою. Поодинокі випадки видання
листівок і газет РСДРП іншими мовами (грузинською, вірменською, естонською,
татарською) відомі також із 1903 р. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">В Україні серед відомих нині сотень агітаційних листівок
і відозв організацій РСДРП, випущених до 1917 р., збереглася лише одна українською:
листівка Одеського комітету РСДРП (січень 1904). Є також згадки про кілька
листівок Катеринославського, Миколаївського й Харківського комітетів партії
1905-1906 р. для селян. До грудня 1917 р. не виходило жодної більшовицької
газети українською мовою. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Вся більшовицька преса в Україні до 1917 р. видавалася
російською. Лев Юркевич-Рибалка в січні 1917 р. писав: "<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Російські соціал-демократи, слідуючи стопами
урядової асиміляції і користуючись її результатами, організовували пролетаріат
в українських містах як російський пролетаріат й цим відокремлювали його
культурно від пролетаріату сільського, чим, звичайно порушували єдність
робітничого руху на Україні й уповільнювали його розвиток… Вони ніколи не
виступали на українській території проти національного гноблення<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>й користувалися результатами цього гноблення</i>".<o:p></o:p></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNZ2YlX_lwqu_nbaQs0DfS8KV6tN6sdzyDIRm3jhZFy5xEP2NKnf0cufaWn8UsHGQCH3EEO_JLuZvovb7taQlip6W37eXM26AIIU_A530Rj-L-V9nVohYLXUrFci15mJ2BTA9uB15gOYj5EZp2EnVGBbC5jrb0H15T8-7A6SkQ1kYCQGG4aVu5DQ1Zvg/s407/%D0%A0%D0%B8%D0%B1%D0%B0%D0%BB%D0%BA%D0%B0%201917.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="407" data-original-width="280" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNZ2YlX_lwqu_nbaQs0DfS8KV6tN6sdzyDIRm3jhZFy5xEP2NKnf0cufaWn8UsHGQCH3EEO_JLuZvovb7taQlip6W37eXM26AIIU_A530Rj-L-V9nVohYLXUrFci15mJ2BTA9uB15gOYj5EZp2EnVGBbC5jrb0H15T8-7A6SkQ1kYCQGG4aVu5DQ1Zvg/w275-h400/%D0%A0%D0%B8%D0%B1%D0%B0%D0%BB%D0%BA%D0%B0%201917.jpg" width="275" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Обкладинка брошури Льва Юркевича (Рибалки) 1917 р.</td></tr></tbody></table><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Власні соціал-демократичні партії незалежно від РСДРП
наприкінці ХІХ – на початку ХХ ст. були утворені в Польщі, Литві, Латвії,
Фінляндії та Азербайджані, що входили тоді до Російської імперії. В Україні
також в 1905 р. Революційна українська партія була перетворена на Українську
соціал-демократичну робітничу партію (УСДРП). В 1906 р. В. Ленін запропонував об’єднати
усі ці партії <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>із РСДРП. 4-й з’їзд
останньої затвердив входження до складу РСДРП як автономних
національно-територіальних організацій Соціал-демократії Королівства Польського
та Литви (СДКПЛ) і Соціал-демократії Латиського краю (СДЛК). Остання була
утворена шляхом об’єднання Латиської соціал-демократично робітничої партії із
місцевими організаціями РСДРП. При чому СДЛК продовжувала видавати свої газети
переважно латиською мовою, зберігала відмінності в програмі (зокрема пункт про
автономію Латвії в складі Росії) та навіть представництво на міжнародних
соціалістичних конгресах. Проте подібні вимоги від УСДРП керівництво РСДРП
відкинуло. До РСДРП тоді приєднався лише лівий відлам від РУП – Українська
соціал-демократична спілка, яка швидко втратила своє<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>українське обличчя, а орган «Спілки» газета
«Правда», що виходила у Львові, з 1908 р. стала цілком російською й була
передана Льву Троцькому.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">В 1917 р. після падіння самодержавства та початку Української
національної революції більшовики, що представляли переважно російських та
русифікованих робітників, опинилися перед питанням, як їм бути далі. Питання
стало ще більш актуальним після Жовтневого<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>перевороту та<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>проголошення <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>20 листопада 1917 р. Української Народної
Республіки. В листопаді - грудні 1917 р. при Київському, Одеському та
Горлівсько-Щербинівському (Донбас) комітетах РСДРП(б) виникають українські
секції, що починають видавати листівки українською мовою та вести роботу серед
українізованих частин старої російської армії, які становили опору Української
Центральної Ради. Відозва української секції Київського комітету більшовиків
(автори <a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/doslidzhennya/2829-andrij-zdorov-narodnyj-sekretar-po-ukrainskim-delam-osobisti-anketi-j-mandati-volodimira-zatonskogo-pochatku-1918-r-publikatsiya-dokumentiv">Володимир
Затонський</a> та Ізраїль Кулик) мала назву «Соціал-Демократія України
(більшовики-українці)» та закликала «скласти нову партію українських
більшовиків». В той же час Київський та Полтавський комітети партії звернулися
до ЦК РСДРП(б) щодо цього питання, але отримали негативну відповідь від одного
з лідерів більшовиків Якова Свердлова: «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Створення
окремої партії української, як би вона не називалася, яку б програму не
приймала, вважаємо небажаним. Пропонуємо через те не вести роботу в цьому
напрямку. Інша справа скликання крайового з'їзду чи конференції, які ми б
розглядали як звичайний обласний з'їзд нашої партії. Нічого неможна було б
заперечити проти перейменування області: не Південно-Західної, а Української</i>».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Як і совіти (ради) робітничих, солдатських і селянських
депутатів, організації РСДРП(б) в Україні не були об’єднані у всеукраїнському
масштабі. Існувало два обласних комітети – Південно-західного краю (Київська,
Волинська, Подільська, Полтавська та Чернігівська губернії) та
Донецько-Криворізької області (Харківська, Катеринославська й частина Херсонської
губерній). Окремим великим центром була Одеса, де утворився так званий
«Румчерод» (ЦВК Совітів Румунського фронту, Чорноморського флоту та Одеської
області). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">16 – 18 грудня 1917 р. в Києві пройшов перший крайовий з</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">їзд більшовиків України, скликаний Південно-Західним
обкомом РСДРП(б). В ньому взяли участь 47 делегатів із вирішальним голосом
(плюс 7 із дорадчим), що представляли близько 18 тис. членів партії. Організації
Донецько-Криворізької області та Півдня були майже не представлені, бо не вважали
себе українськими: був представник Катеринослава з інформаційною метою та
кілька делегатів-більшовиків І Всеукраїнського з’їзду Рад від Харкова та
Миколаєва. Проте більшість учасників крайового з’їзду більшовиків розуміли, що
працювати далі під назвою російська партія в Україні буде дуже важко або неможливо.
Делегат від Полтави Василь Шахрай запропонував назву «Українська Комуністична
партія» (на перспективу), а делегат від Кременчука Георгій Лапчинський – «РСДРП
– Український союз комуністів». Після бурхливих дискусій з’їзд вирішив назвати українську
організацію більшовиків «РСДРП(б) – Соціал-Демократія України» та обрав
Головний комітет СДУ з дев’яти членів (наводимо за кількістю набраних голосів: Володимир
Ауссем, Василь Шахрай, Ґеоргій Лапчинський, Євґенія Бош, Володимир Затонський,
Аршак Александров, Ізраїль Кулик, Андрій Гриневич, Олександр Горвіц) та
чотирьох кандидатів (Володимир Люксембург, Ян Гамарник, Рудольф Гальперін, Леонід
Пятаков). Саме цей комітет став фактично основою першого українського радянського
уряду – Народного секретаріату України, утвореного на І Всеукраїнському <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>з’їзді совітів України в Харкові, куди
перебралася ліва частина Всеукраїнського з’їзду рад в Києві після поразки там
від Української Центральної Ради. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Однак більшовики Харкова, Катеринослава, Одеси тощо продовжували
саботувати всеукраїнське об’єднання та навіть проголосили на початку 1918 р.
власні республіки – Донецько-Криворізьку та Одеську Радянські республіки, що
продовжували існувати до весни 1918 р. попри спроби їх об’єднання та <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/harkiv-kiyiv-taganrog-yak-radyanska-ukrayina-nezalezhnoyu-ta-19032018200000">проголошення
незалежності совітської УНР</a> на ІІ Всеукраїнському з’їзді рад в
Катеринославі 17–19 березня 1918 р. За умовами Брестського мирного договору 3
березня 1918 р. між РСФРР та центральними державами, радянська Росія мусила
вивести усі свої війська з території Української Народної Республіки та укласти
із нею мир. Наступ військ Німеччини, Австро-Угорщини та УЦР змусив прибічників
совітської влади відступити з України.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Останнім містом, де вони зупинилися, був Таганрог. Саме
там після офіційного розпуску ЦВК Совітів України 19–20 квітня 1918 р.
відбулася партійна нарада або конференція членів фракції ЦВК та представників
від зайнятих і незайнятих ще німцями областей України – всього 71 учасник. Для
нового всеукраїнського об</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">єднання було
запропоновано назви «Російська Комуністична партія на Україні», «Українська
Комуністична партія» та «Комуністична партія України». Врешті решт Таганрозька
партійна нарада вирішила утворити «Комуністичну партію (більшовиків) України»
як окрему партію, що пов’язана із Російською Комуністичною партією (більшовиків)
через міжнародну комісію (майбутній ІІІ Інтернаціонал), та обрала Оргбюро по
скликанню з’їзду КП(б)У, секретарем якого став голова Народного Секретаріату
Микола Скрипник, членами – Андрій Бубнов, Ян Гамарник, Володимир Затонський, Станіслав
Косіор, Ісак Крейсберг, Георгій Пятаков. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> <span></span></o:p></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYVrt6jARQFQlbRtOQKzrCOHP6KSPTO5HDtAkx4LfsLEqaZejpfColnoiVNtRb7_Hh5arXBASFGqTAjMoVL7TJU9L3kSekssyyjlerdLwQmj74-ylDZDL-gEf0exN71kynVYolQsycYMUceFlhs_hM8sFlNtRm26OjBEm4sCoVaBDqgY0GelE985DODw/s960/%D0%9F%D0%B5%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%B9%20%D0%A6%D0%9A%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3%201918.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="715" data-original-width="960" height="475" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYVrt6jARQFQlbRtOQKzrCOHP6KSPTO5HDtAkx4LfsLEqaZejpfColnoiVNtRb7_Hh5arXBASFGqTAjMoVL7TJU9L3kSekssyyjlerdLwQmj74-ylDZDL-gEf0exN71kynVYolQsycYMUceFlhs_hM8sFlNtRm26OjBEm4sCoVaBDqgY0GelE985DODw/w640-h475/%D0%9F%D0%B5%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%B9%20%D0%A6%D0%9A%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3%201918.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-language: UK; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_2" o:spid="_x0000_i1028" style="height: 294.75pt; visibility: visible; width: 395.25pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.jpg">
</v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">5 – 12 липня 1918 р. в Москві відбувся перший з’їзд Комуністичної
партії (більшовиків) України. Під контролем ЦК РКП(б) 65 делегатів (до складу
яких не було включено членів Оргбюро по скликанню з’їзду), що представляли 4364
членів партії, скасували рішення Таганрозької наради й ухвалили рішення
утворити «</span><i style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">автономну в місцевих питаннях Комуністичну
партію України зі своїм ЦК та своїми з’їздами, але таку, що входить до єдиної Російської
Комуністичної партії із підпорядкуванням в усіх програмних питаннях загальним з’їздам
РКП і в загальнополітичних – ЦК РКП</i><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">». Делегати з’їзду вважали, що ідея самостійної
України остаточно скомпрометована німецькою окупацією та гетьманським режимом,
тому поставили перед КП(б)У завдання</span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> </span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">«</span><i style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">боротися за революційне об’єднання України з
Росією на засадах пролетарського централізму в межах Російської Радянської
Соціалістичної Республіки</i><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">».</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">На початку своєї роботи з’їзд затвердив входження до
складу КП(б)У групи лівих українських соціал-демократів. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Члени лівого крила УСДРП брали активну участь
в утворенні української радянської влади. Їх тоді також іноді називали
«українські більшовики». До цієї течії зокрема належали представник харківської
організації УСДРП перший голова ЦВК Совітів України Юхим Медведєв, члени
другого складу Народного Секретаріату Євген Неронович (загинув у березні 1918
р.) та Микола Врублевський. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">До складу ЦК КП(б)У були обрані 15 осіб: Іван Амосов, Андрій
Бубнов, Афанасій Буценко, Шулим Грузман, Володимир Затонський, Емануїл Квірінг,
Лаврентій Картвелішвілі, Станіслав Косіор, Ісак Крейсберг, Юрій Лутовинов, Георгій
Пятаков, Пінхус Ровнер, Леонід Тарський, Рафаїл Фарбман, Ісак Шварц. Список
кандидатів в стенограмі не зберігся. За іншими джерелами історики встановили
його частково: Михайло Майоров, Петро Слинько, Микола Скрипник, Яків Яковлев, Дмитро
Лебідь. А. Буценко і П. Слинько представляли колишніх лівих українських
соціал-демократів. Секретарем ЦК КП(б)У став Георгій Пятаков, який до листопада
1917 р. очолював Київський комітет більшовиків, потім переїхав до тодішньої столиці
Росії Петрограду, щоби очолити Державний банк РСФРР, а в березні 1918 р.
повернувся в Україну. <o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_i1029" style="height: 233.25pt; width: 163.5pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Георгій Пятаков" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.jpg">
</v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDKtvr2U87yg-1DPdDCAHFVvOD6ukFxWtOtl_8soCf5eSahlgXjVHNSqAVYUOhiJuC46hFl7PhqzmIOR5YnTxNna0Oa2poPWBfD0KpnWBGZkoDkFCX_Mk6t_oMmrbbFxdCeHD3_fgew4uh55-SKyGGZrvgKvpkZUoCao-vKvnEKgEm2Yoa6aTZXjPDhg/s268/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9%20%D0%9F%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="268" data-original-width="188" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDKtvr2U87yg-1DPdDCAHFVvOD6ukFxWtOtl_8soCf5eSahlgXjVHNSqAVYUOhiJuC46hFl7PhqzmIOR5YnTxNna0Oa2poPWBfD0KpnWBGZkoDkFCX_Mk6t_oMmrbbFxdCeHD3_fgew4uh55-SKyGGZrvgKvpkZUoCao-vKvnEKgEm2Yoa6aTZXjPDhg/w281-h400/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9%20%D0%9F%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg" width="281" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="text-align: left;">Георгій Пятаков (1890 - 1937)</span></td></tr></tbody></table><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Слід зазначити, що Брестський мирний договір між РСФРР та
Німеччиною та її союзниками в березні 1918 р. був затверджений 7-м з’їздом РКП(б)
(який також затвердив перейменування РСДРП(б) на РКП(б)) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>та 4-м Всеросійським з’їздом Рад (совітів), але
частина більшовиків не погодилася із цим, виступаючи за революційну війну проти
західного (німецького) імперіалізму. Цю течію стали називати «ліві комуністи». В
керівництві<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>КП(б)У «ліві», до числа яких
зокрема належали Георгій Пятаков, Андрій Бубнов та Володимир Затонський, виступали
за негайне повстання проти гетьмана та німецько-австрійської окупації. Їм протистояла
група «правих», яких очолювали лідери Катеринославської організації більшовиків
Емануїл Квірінг<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>та Яків Яковлев (Епштейн).
На їх думку умови для повстання та революційної війни були несприятливі, тому
потрібно вичікувати й розбудовувати партію в підпіллі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">І «ліві», і «праві» в КП(б)У досить негативно ставилися
до українського національно-визвольного руху, вважаючи Україну невід</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">ємною частиною Росії. Зокрема Г. Пятаков був послідовником
теорії Рози Люксембург, що вважала всі національні рухи реакційними та
буржуазними. Однак з огляду тактики «лівих» Г. Пятаков підтримував автономію
КП(б)У. «Праві» або «катеринославська точка зору» виходили з того, що Україна –
це лише тимчасово окупований Німеччиною Південь Росії. Серед багатьох
прибічників як «лівих», так і «правих» була поширена думка, що «Україну Грушевський
видумав» (як згадував В. Затонський). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_i1030" style="height: 293.25pt; width: 228pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Василь Шахрай 1918" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image005.png">
</v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI7HeKQPoBtQnQDj-kjYiOK1sB5o7zVXRsmQhN-pGcSdLJk3dDcrTLvFixF6vb9y9a3l1s2l8s-e0lQuj2CaQ4BnUpYDEafhJYOovj7d2A6qdJq8F69-9u_BBma2Xj0jrKOlS3Bc6uFJIUf3Ex5yDzT1wJat5zmekQLwhRsMbA_0QdoJRIyaOZ22ja6Q/s1505/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9%201918.bmp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1505" data-original-width="1173" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI7HeKQPoBtQnQDj-kjYiOK1sB5o7zVXRsmQhN-pGcSdLJk3dDcrTLvFixF6vb9y9a3l1s2l8s-e0lQuj2CaQ4BnUpYDEafhJYOovj7d2A6qdJq8F69-9u_BBma2Xj0jrKOlS3Bc6uFJIUf3Ex5yDzT1wJat5zmekQLwhRsMbA_0QdoJRIyaOZ22ja6Q/w311-h400/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9%201918.bmp" width="311" /></a></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Василь Шахрай (1888-1920)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Нищівній критиці ці великодержавно-шовіністичні погляди піддав
український комуніст </span><a href="https://youtu.be/K5SEfDSaEWI" style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">Василь Шахрай</a><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;"> в
своїх статтях та книгах «Революція на Вкраїні» та «До хвилі. Що діється на
Вкраїні і з Україною» (співавтор Сергій Мазлах). Розібравши заяви тодішніх діячів
КП(б)У та повноважного представника РСФРР в Києві Християна Раковського, В.
Шахрай і С. Мазлах зробили висновок, що вони по суті продовжують
російсько-імперський погляд на Україну як частину Росії, що об’єднує їх із
російським самодержавством та білим рухом. В той же час величезна сила
українського революційного національно-визвольного руху, на думку авторів «До
хвилі» робить неможливим повернення України до стану будь-чиєї колонії та
вимагає утворення окремої Української Комуністичної партії (рівноправної з РКП)
для боротьби за самостійну Українську Радянську Республіку – рівноправну сестру
Радянської Росії. В. Шахрай та С. Мазлах відкрито звернулися до Леніна із
запитанням: чи можна бути членом РКП й відстоювати самостійність України й
наскільки тогочасна політика РКП відповідає його попереднім статтям про право націй
на самовизначення? Відповіді від Леніна не було, але ЦК КП(б)У 9 березня 1919
р. </span><a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/sviy-lenin-chomu-initsiatoriv-ukrayinskoyi-komunistichnoyi-12032019200000" style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">виключив
В. Шахрая і С. Мазлаха із партії</a><span style="font-size: 14pt; text-indent: 35.45pt;">: їм заборонялося працювати в радянських
установах, а книгу «До хвилі» конфіскували. Сергій Мазлах через півроку подав апеляцію
до ЦК РКП(б) і його відновили в партії. Василь Шахрай не подавав апеляцій. Він перейшов
на нелегальне становище, співробітничав із УСДРП-незалежними та був убитий на
межі 1919–1920 рр. російськими білогвардійцями на Кубані.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG3GKXAWhzWti_Z_Gw-kBKXVHiCQ8RjoOZkfrLQBMg1pZxv3Ye30FjnleGeETpZ4o6OvDolYpmktWybghKPMCL91IHegGz8LWqTmFwr81JMoQcuBspzRdxrp8rRCA8u2vOc-sZiqUz_I9nJHl8RHX0Ye6xcaUydlGR3mGS2gf4m0IG3oC39Y36wHrymw/s960/%D0%B4%D0%BE%20%D1%85%D0%B2%D0%B8%D0%BB%D1%96%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="627" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG3GKXAWhzWti_Z_Gw-kBKXVHiCQ8RjoOZkfrLQBMg1pZxv3Ye30FjnleGeETpZ4o6OvDolYpmktWybghKPMCL91IHegGz8LWqTmFwr81JMoQcuBspzRdxrp8rRCA8u2vOc-sZiqUz_I9nJHl8RHX0Ye6xcaUydlGR3mGS2gf4m0IG3oC39Y36wHrymw/w261-h400/%D0%B4%D0%BE%20%D1%85%D0%B2%D0%B8%D0%BB%D1%96%201919.jpg" width="261" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">"При тому підвищенні національної
свідомости і напруженні волі до вільного, незалежного, самостійного життя, які
виявив український революційний національно-визвольний рух, — не може бути й
мови про повернення України в стан будь чиєї колонії. Раніше чи пізніше, чи
трудним і кривавим шляхом озброєної боротьби, чи згодою, шляхом демократичного<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>вирішення<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>спірних<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>питань з сусідніми
країнами, — а Україна буде самостійною і незалежною<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>не на словах тілько, а й на ділі. Чи шляхом довгої
діпльоматичної й озброєнної боротьби,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>лавіруванням між ріжними державами, чи шляхом революційного актівізму
самих робітничо-селянських мас, — а Україна буде самостійною. В кращому<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>випадкові<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Україна осягне свою повну волю у як найближчі часи завдяки актівности і
свідомости власних мас. Чим повніше, чим скоріше буде<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>досягнена ся мета, тим краще буде і для
України і для сусідніх країн, тим менше буде національної гризні і ворожнечи,
тим легший буде дальший поступ економичного, політичного, соціального,
культурного і духовного життя України, тим більший<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>вклад<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>скарбницю світової<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>культури<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>дасть Україна.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Навпаки,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>чим<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>довший<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>буде<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>шлях<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>здобування самостійности, чим більше буде Україна покладатися на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>дипльоматичні<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>заходи,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>допомогу з боку когось иншого,
чим меньше буде виявлено у найблизшчі часи власної активности і власної сили, —
тим довше буде перебувати Україна в «хоробливому» стані невирішеного національного<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>питання,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>тим більше отрута національної ворожнечи, гризні, під'юджування буде гальмувати
поступ соціальне економичного, громадсько-політичного і духовно
культурного<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>поступу.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Bookman Old Style",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Революції не тілько
виявляють більш глибокі сили й пружини, не тілько відкидають все зверхнє й
умовне. Революції — се локомотіви історії. Десятки років «мирного» періоду
рівняються дням у революційні епохи. Те, що в «мирну» епоху може бути осягнено
лише на протязі довгих років, у революційну добу вирішується на протязі де кількох
місяців. І як що пожар революції загартовує сталь, то епоха «мирного» розвитку
часто роз'їдає сталь ржою. Українське національне питання, коли не буде
вирішене зараз, у революційну добу, коли воно буде передане в наслідство
історії, як іржа, буде точити соціально-економичний і культурно-політичний розвиток
і України й сусідніх держав."</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"> (Мазлах
С., Шахрай В. До хвилі. 1919).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_i1032" o:borderbottomcolor="this" o:borderleftcolor="this" o:borderrightcolor="this" o:bordertopcolor="this" style="height: 248.25pt; width: 484.5pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Партийная жизнь" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image007.png">
<w:bordertop type="single" width="4">
<w:borderleft type="single" width="4">
<w:borderbottom type="single" width="4">
<w:borderright type="single" width="4">
</w:borderright></w:borderbottom></w:borderleft></w:bordertop></v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1BiPNVav26QbaK8obUCxuIFWKS2CszyNdonPzEwOlBtByfDeHq0xzV9gfYhQg3lYxxRex-NmMaB0cCRUdV8GyVj9Z8Tspk3Ee-xuJ3DYz_9cQOIM7w1km9fGVcDPyTLOXR4E379TJj8EpYgrlSQnnWHC7SSGecYRjP9WBOXVEAdV5pxDqTVJrw8XsQw/s2865/%D0%9F%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%B9%D0%BD%D0%B0%D1%8F%20%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C.bmp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1469" data-original-width="2865" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1BiPNVav26QbaK8obUCxuIFWKS2CszyNdonPzEwOlBtByfDeHq0xzV9gfYhQg3lYxxRex-NmMaB0cCRUdV8GyVj9Z8Tspk3Ee-xuJ3DYz_9cQOIM7w1km9fGVcDPyTLOXR4E379TJj8EpYgrlSQnnWHC7SSGecYRjP9WBOXVEAdV5pxDqTVJrw8XsQw/w400-h205/%D0%9F%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%B9%D0%BD%D0%B0%D1%8F%20%D0%B6%D0%B8%D0%B7%D0%BD%D1%8C.bmp" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span lang="UK">Оголошення з газети ЦК КП(б)У «Коммунист» за 12 березня 1919 р.</span> </td></tr></tbody></table><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Цікаво відзначити, що на першому установчому конгресі
Комуністичного Інтернаціоналу, що пройшов 2-4 березня 1919 р. в Москві, КП(б)У
також мала <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/tri-z-yizdi-za-10-dniv-yak-rakovskiy-i-skripnik-z-komunizmom-06032019200000">окреме
представництво</a> (її делегатами були Микола Скрипник та Серафіма Гопнер). А
от на всіх наступних конгресах Комінтерну представники КП(б)У вже входили до
складу делегації РКП(б). На восьмому з</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">їзді РКП(б), що пройшов 18-23 березня 1919 р. лідер
КП(б)У Георгій Пятаков говорив:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">«Сейчас
идет борьба за утверждение диктатуры пролетариата на Украине, и вы знаете
отлично, что судьба Украины представляет громадный интерес не только для
рабочих масс этой страны, а для рабочих масс России, Латвии, Белоруссии и
остальных Советских республик. Если советская республика установится в Австрии
и Германии, то в Украине будут заинтересованы и эти республики. Можем ли мы
допустить, чтобы форма существования пролетарско-крестьянской Украины могла бы
определяться исключительно и независимо трудящимися массами Украины? Конечно,
нет! А отсюда вытекает, что раз мы экономически объединяем, строим один
аппарат, один Высший совет народного хозяйства, одно управление железными
дорогами, один банк и т. д., то все это пресловутое «самоопределение» не стоит
выеденного яйца. Это или просто дипломатическая игра, которую в некоторых
случаях нужно играть, или это хуже, чем игра, если мы берем это всерьез. Для
нас, для членов партии пролетариата, мы должны сказать открыто, что, само собой
разумеется, такой независимости мы допустить не можем. Там, где пролетариат уже
победил, там должно происходить немедленное объединение, и одну линию мы должны
вести…</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Я полагаю, что от лозунга «самоопределение
наций» в целом мы должны во всяком случае решительно отказаться, а что касается
лозунга «самоопределение трудящихся масс каждой нации», то следует отказаться и
от него и твердо стать на путь строгой пролетарской централизации и
пролетарского объединения.»</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_i1033" style="height: 151.5pt; width: 466.5pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image008.png">
</v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy9_eNaDNAuJIqftuq_2q_63U6P8pDM-24nxLGaGVcFDHCxPrtQhgZTr6yZX8PRJHV1lOgIs9XlhHoVYuJeC6eCjZ-8F8WzVsZwHIYRv3iev0pfcw2P-SPRIhYR0JAqdi7qhAJEoMK1AYX_k4EOm3gwruFP1a23FXV7DoFS2e_AY2BwoUUeAzKxwP-YA/s4032/IMG_20200115_123436.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3016" data-original-width="4032" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy9_eNaDNAuJIqftuq_2q_63U6P8pDM-24nxLGaGVcFDHCxPrtQhgZTr6yZX8PRJHV1lOgIs9XlhHoVYuJeC6eCjZ-8F8WzVsZwHIYRv3iev0pfcw2P-SPRIhYR0JAqdi7qhAJEoMK1AYX_k4EOm3gwruFP1a23FXV7DoFS2e_AY2BwoUUeAzKxwP-YA/w400-h299/IMG_20200115_123436.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Газета ЦК КП(б)У «Коммунист». 1919 р.</td></tr></tbody></table><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Хоч право націй на самовизначення за наполяганням В. Леніна
залишилося в програмі партії, але восьмий з</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">їзд РКП(б) затвердив резолюцію з оргпитання, в якій
зазначено: <i>«5. Національні організації. В теперішній час Україна, Латвія,
Литва і Білорусь існують як особливі радянські республіки. Так вирішено в даний
момент питання про форми державного існування. Але це зовсім не означає, що РКП
мусить також зорганізуватися на основі федерації самостійних комуністичних
партій. Восьмий з’їзд РКП постановляє: необхідно існування єдиної централізованої
Комуністичної партії з єдиним ЦК, що керує роботою партії в усіх частинах
РСФРР. Всі рішення РКП та її керівних установ безумовно обов’язкові для всіх
частин партії незалежно від їх національного складу. Центральні комітети
українських, латиських, литовських комуністів користуються правами обласних комітетів
партії та цілком підпорядковані ЦК партії»</i>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Резолюція навіть суперечила сама собі, бо спершу наголошує,
що Україна, Латвія, Литва та Білорусь – особливі республіки, а потім в тексті
вони перетворюються на частини РСФРР, але фактично це відображало реальний стан
речей та намагання відродити імперію в новій формі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Проте політика РКП(б) та її філії КП(б)У в Україні в 1919
р., зокрема заходи <a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/istoriya-i-pamyat-vazhki-pitannya/2897-andrij-zdorov-tezi-z-ukrajinskogo-pitannya-khristiyana-rakovskogo-1919-r-publikatsiya-dokumentu">уряду
Х. Раковського</a> в аграрному та національному питаннях, викликали масовий
опір українського народу й повстання селянства, що сприяло перемозі російських
білогвардійців генерала А. Денікіна, які 31 серпня 1919 р. захопили Київ.
Більшовики змушені були втікати з України та навіть ліквідувати в жовтні 1919
р. Раднарком УСРР та ЦК КП(б)У. На фоні цього знову стає актуальною ідея
Української Комуністичної партії, яку підтримують різні сили. Зокрема лідери УСДРП-незалежних
Михайло Ткаченко та <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Андрій Річицький ще в
липні 1919 р. видали свій <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/09/1919.html">«Проєкт Програми Української
Комуністичної партії»</a> і розпочали процес перетворення своєї партії на УКП.
На основі лівого крила Української партії соціалістів-революціонерів, які на той
час у своїй назві мали доважок «комуністи» (УПСР(комуністів)) 6 серпня 1919 р. було
утворено нову партію – <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/zabagato-ukrayinskih-komunistiv-yak-borotbisti-vstupali-28112019200000">Українську
Комуністичну партію (боротьбистів)</a>, яка незабаром подала заявку на вступ до
Комуністичного інтернаціоналу. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_i1034" style="height: 207pt; width: 165pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Лапчинський" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image009.jpg">
</v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWzmPjPQ24t7BBlEJaemzI_FlGsUZSEJwjaen0bUXmvm6GSS4jleYKYCb5BiWoQoc-P1ZBGOybfXbEkkiFxSwF_18Qy0tJT63AuF35OlB8GWJzGRwWYzgzzae1B6DP20WoAHFlHyEnbPKg1rI2Ft8ObhMutTLb693hL8vV-mP7syWblM1PARdGE1aMJA/s591/%D0%9B%D0%B0%D0%BF%D1%87%D0%B8%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="591" data-original-width="472" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWzmPjPQ24t7BBlEJaemzI_FlGsUZSEJwjaen0bUXmvm6GSS4jleYKYCb5BiWoQoc-P1ZBGOybfXbEkkiFxSwF_18Qy0tJT63AuF35OlB8GWJzGRwWYzgzzae1B6DP20WoAHFlHyEnbPKg1rI2Ft8ObhMutTLb693hL8vV-mP7syWblM1PARdGE1aMJA/w320-h400/%D0%9B%D0%B0%D0%BF%D1%87%D0%B8%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Георгій Лапчинський (1887-1937)</td></tr></tbody></table><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; text-indent: 35.45pt;">В той же час поразки літа 1919 р. змусили і керівництво
РКП(б) переглянути свою політику щодо України.</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; text-indent: 35.45pt;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; text-indent: 35.45pt;">Резолюція ЦК РКП(б) «Про радянську владу на Україні»,
затверджена 8-ю Всеросійської конференцією РКП 3 грудня 1919 р., наголошувала,
що РКП стоїть на точці зору визнання самостійності УСРР, гарантує підтримку
української мові та культури, розподіл поміщицьких земель поміж селянами. Паралельно
з цим (і під впливом боротьбистів) серед частини більшовиків України поширювалася ідея об’єднання більшовиків із
боротьбистами. Зокрема, таке об’єднання запропонували колишній лівий
український соціал-демократ <a href="https://www.istpravda.com.ua/articles/2012/07/3/89516/">Павло Попов</a>,
який 12 листопада 1919 р. від імені Української Комуністичної організації при Московському
комітеті РКП(б) (там реєструвалися евакуйовані з України більшовики) подав
доповідну записку до ЦК РКП(б), та колишній секретар ВУЦВК Георгій Лапчинський,
який презентував ідею такого об’єднання на Гомельській нараді КП(б)У в листопаді 1919
р. Останній виступав, зокрема, за те, що
така об’єднана партія – Українська Комуністична партія (більшовиків) – була
окремою секцією Комінтерну, був прихильником
боротьби за суверенну радянську Україну
в союзі із радянською Росією (фактично ідея Василя Шахрая). Цю течію в КП(б)У потім
назвали «федералістами»: хоч П. Попов заперечував приналежність до неї, він
змушений був вийти з партії, а Г. Лапчинського виключили й він перейшов до УКП
(утвореної в січні 1920 р. на основі УСДРП-незалежних). Проте успіху ця пропозиція
не мала, а в лютому 1920 р. Виконком
Комінтерну на вимогу Кремля відкинув
заявку УКП(б) на вступ і зажадав ліквідації партії боротьбистів.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiacsj664Hn6TmkTgZYccJBn8idI0oufnBhEuf-CBeNOXV-dEv8hyzolEpB2NLvZLau047Ri43NfAxg_WRHPXknc479so4uE57Jqy0B1EkoKbAqhubyEUAoF0txVSeRIbrF_0PNqeMsTytmKR2w-p26aVZWeeyBtaQRIVttV-kLa5twshHzTXLpTXh1VQ/s700/%D0%9D%D0%B0%D1%88%D0%B0%20%D1%81%D1%83%D1%87%D0%B0%D1%81%D0%BD%D0%B0%20%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D1%96%D1%82%D0%B8%D0%BA%D0%B0%20%D0%9E%D0%B1%D0%BA%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" imageanchor="1" style="font-size: 14pt; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="460" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiacsj664Hn6TmkTgZYccJBn8idI0oufnBhEuf-CBeNOXV-dEv8hyzolEpB2NLvZLau047Ri43NfAxg_WRHPXknc479so4uE57Jqy0B1EkoKbAqhubyEUAoF0txVSeRIbrF_0PNqeMsTytmKR2w-p26aVZWeeyBtaQRIVttV-kLa5twshHzTXLpTXh1VQ/w263-h400/%D0%9D%D0%B0%D1%88%D0%B0%20%D1%81%D1%83%D1%87%D0%B0%D1%81%D0%BD%D0%B0%20%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D1%96%D1%82%D0%B8%D0%BA%D0%B0%20%D0%9E%D0%B1%D0%BA%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" width="263" /></a><br /><br /></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Тим часом у березні 1920 р. під впливом зміни
національної політики Кремля щодо України та вимог Виконкому Комінтерну боротьбисти
ухвалили рішення про самоліквідацію партії та вступ до КП(б)У. Рішення про
прийом боротьбистів до лав більшовиків на індивідуальній основі ухвалила
Четверта конференція КП(б)У в березні 1920 р. в Харкові. Тобто «об’єднання» з
боротьбистами відбулося, але не на рівноправних засадах, як те пропонували Попов
та Лапчинський. В той же час на цій конференції більшість здобули прибічники
опозиційної до ЦК РКП(б) групи демократичного централізму (децисти, лідер – Тимофій
Сапронов), які відхилили проект тез ЦК РКП та обрали свій ЦК КП(б)У. Дізнавшись
про це, ЦК РКП(б) скасував усі рішення четвертої конференції КП(б)У, розпустив
обраний там ЦК та призначив для керівництва більшовиками України Тимчасове бюро
ЦК КП(б)У, яке очоли Станіслав Косіор. Воно діяло до наступної 5-ї конференції
КП(б)У в листопаді 1920 р. Таким своїм рішенням Кремль чітко ствердив
централізм більшовицької партії, який надалі<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>лише посилився.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Чисельність більшовиків в Україні в період Української
революції 1917-1921 рр. дуже коливалася в залежності від їх воєнних успіхів та
поразок, проведених перереєстрацій та <a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/generalna-chistka-partiji-yak-bilshoviki-v-svojih-ryadah-vorogiv-shukali-25062021-429371">«генеральної
чистки 1921 р.»</a> Точні дані про соціальний та національний склад КП(б)У були
вперше отримані в ході всеросійського партійного перепису в березні 1922 р. На
той момент в Українській СРР було нараховано близько 56 тис. більшовиків.
Переважна більшість членів партії мешкала в містах – 52 %, у селах – менше 14
%, в Червоній Армії </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">- </span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">34 %. За
соціальним походженням 51 % членів КП(б)У становили робітники, понад 17 % -
селяни, понад 23 % - службовці. Але серед власне робітників - членів партії лише
6,7 % на момент перепису працювали на виробництві, як тоді казали «за верстатом»,
решта були на різних посадах<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>у
партійних, радянських, профспілкових або господарських органах.</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">
</span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">27,7 % більшовиків України вказали, що вони брали
участь у страйках, 30,4 % - в збройних або партизанських виступах, 16,6 % були
піддані репресіями з боку царського уряду.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><v:shape id="_x0000_s1026" style="height: 4in; mso-position-horizontal-relative: char; mso-position-vertical-relative: line; width: 467.55pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image010.png">
<w:wrap type="none">
<w:anchorlock>
</w:anchorlock></w:wrap></v:imagedata></v:shape><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcXD9V73DowgtKTvW2tR9GqA_oLITV0I3oPx1XfJw7yaoqX92C03ehst99qXskTRbMaQB77kcucIk1YC3KbP3Yyq5cf_ryrph02dMih2CpFBTd90YRqOXuFXVFzuunZoy6HzdDGHPu-ohEZFGeu6cobeVrvbAbrcEF2R7i-1Ywg1eyRymdVAi5YB6QsA/s2965/%D0%93%D1%80%D1%83%D0%BF%D0%BF%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%BA%D0%B0%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3%20%D0%BF%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8F%D0%BC.bmp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1825" data-original-width="2965" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcXD9V73DowgtKTvW2tR9GqA_oLITV0I3oPx1XfJw7yaoqX92C03ehst99qXskTRbMaQB77kcucIk1YC3KbP3Yyq5cf_ryrph02dMih2CpFBTd90YRqOXuFXVFzuunZoy6HzdDGHPu-ohEZFGeu6cobeVrvbAbrcEF2R7i-1Ywg1eyRymdVAi5YB6QsA/w400-h246/%D0%93%D1%80%D1%83%D0%BF%D0%BF%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%BA%D0%B0%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%D0%9A%D0%9F%D0%B1%D0%A3%20%D0%BF%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8F%D0%BC.bmp" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Національний склад членів КП(б)У за переписом 1922 р.</td></tr></tbody></table><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">За національним складом більше половини членів КП(б)У на
1922 р. становили росіяни – 53,6 %, українці становили 23,3 %, євреї – 13,6 %,
поляки – 2,4 %. Такою була приблизно картина в містах та в Червоній армії, але
в селах більше половини вже становили українці – 54,1 %. Серед усіх членів
КП(б)У розмовною мовою російську назвали 79,4 % опитаних, а українську лише
11,3%. Це різко контрастувало із національним та мовним складом всього
населення УСРР, де українці становили понад 80 %, українську визнали рідною
понад 76 %, але більш-менш відповідало ситуації в містах, де більшість становили
росіяни та євреї. Ці дані ще раз показали певну відірваність правлячої партії від
основної маси населення та послужили ще одним аргументом на користь політики
коренізації та українізації. Лише в другій половині 20—х років частка українців
в КП(б)У перевищила половину.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Таким чином Комуністична партія (більшовиків) України
виникла як реакція більшовиків на Українську революцію 1917-1921 рр. та
утворення Української Народної Республіки. Попри намагання окремих українських
комуністів (В. Шахрай, С. Мазлах, Г. Лапчинський) створити окрему Українську
Комуністичну партію, як рівноправну секцію Комінтерну для боротьби за
самостійну Українську Радянську Республіку, КП(б)У була створена саме як
частина (обласна організація) Російської Комуністичної партії (більшовиків) і
залишалася такою і після перейменування РКП(б) на ВКП(б) та КПРС - аж до 1991 р.,
забезпечуючи чітке підпорядкування радянської України Кремлю. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Висловлена вперше Василем Шахраєм ідея утворення самостійної
Української Комуністичної партії була реалізована в двох варіантах - лівими
течіями двох найбільших українських партії тієї доби. Ліве крило Української
партії соціалістів-революціонерів в серпні 1919 р. утворило УКП (боротьбистів),
а ліве крило Української соціал-демократичної робітничої партії – так звані
УСДРП-незалежні в січні 1920 р. утворили УКП, відому також під назвою «укапісти».
Обидві ці партії подавали заявку на вступ до Комінтерну, але останній під
тиском РКП(б) відхилив ці заявки та поставив вимоги ліквідації українських
компартій, які ставили під сумнів монополію КП(б)У на владу в Українській СРР. В
таких умовах «боротьбисти» прийняли рішення про самоліквідацію партії в березні
1920 р., а «укапісти» проіснували до березня 1925 р. Вони зробили свій внесок в
історію української революції та подальші процеси українізації, але то вже інша
розмова.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Про соціальну сутність та історичну роль побудованого
більшовиками режиму державного капіталізму – читайте в моїй книзі <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/blog-post_22.html">«Державний
капіталізм і модернізація Радянського Союзу»</a> (<a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/5-11.html">частина друга тут</a>).<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Андрій Здоров.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Література.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">ВОСЬМИЙ АПЕЛЯЦІЙНИЙ АДМІНІСТРАТИВНИЙ СУД. РІШЕННЯ. 05
липня 2022 року. Справа № 826/9751/14. Пров. № П/857/17/22.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Режим доступу:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;"><a href="https://reyestr.court.gov.ua/Review/105109720"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://reyestr.court.gov.ua/Review/105109720</span></a></span><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Большевистские
организации Украины: организационно-партийная деятельность (март 1917 – июль
1918 гг.): Сб. док. и мат./ Рук. кол. сост. П.Л. Варгатюк. – К.: Политиздат
Украины, 1990. – VI, 801 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Всероссийская
перепись членов РКП 1922 г. Итоги партпереписи 1922 г. на Украине / Предисл. С.
Мазлах. - Х.: ЦК КП(б)У, 1922. – XVІІ, 183 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">КП(б)
Украины. Съезд (І; 1918; Москва). Первый съезд Коммунистической партии
(большевиков) Украины, 5-12 июля 1918 г. Протоколы / Ред. кол. В.И. Юрчук и др.
– К.: Политиздат Украины, 1988. – XVII, 258 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Областной
съезд РСДРП(б) (Первое всеукраинское совещание большевиков 3-5 декабря 1917
г.). Протоколы / Подг. С. Шрайбер // Летопись Революции. – Харьков, 1926. - №5.
– С.64-92.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">РКП(б).
Съезд (8; 1919, Москва). Восьмой съезд РКП(б). Март 1919 года. Протоколы /ИМЛ
при ЦК КПСС. Подг. к печ. А.Ф. Данилевский — М.: Госполитиздат, 1959. – XVIII, 602
с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">РКП(б).
Конференция. (8; 1919, Москва). Восьмая конференция РКП(б). Декабрь 1919 года.
Протоколы / ИМЛ при ЦК КПСС. - М.: Госполитиздат, 1961. - XVI, 315 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Четверта конференція Комуністичної партії більшовиків
України 17-23 березня 1920 р. Стенограма / Упор. В.С. Лозицький (кер). та ін. –
К.: Альтернативи, 2003. – 528 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Лапчинский
Г. Гомельское совещание (воспоминания) // Летопись революции. – Харьков, 1926.
- № 6. – С.36-48.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Мазлах С. М. До хвилі. (Що діється на Вкраїні і з
Україною?): друкується за виданням 1919 р. / Сергій Мазлах, Василь Шахрай ;
наук ред. А. Здоров ; вступ. ст. та комент. А. Здоров, А. Клименко ; імен. та
геогр. покажч. М. Гриценко. — Одеса: Астропринт, 2019. — 296 с.</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Как и
почему Исполком Коминтерна распустил УКП. Сб. док. - Х.: Пролетарий, 1925. –
150 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Єфіменко Г.Г. Статус УСРР та її взаємовідносини із РСФРР:
довгий 1920 рік. Монографія. – К.: Інститут історії України, 2012. – 367 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Здоров А.А. Український Жовтень: Робітничо-селянська
революція в Україні (листопад 1917 – лютий 1918 рр.): Монографія. – Одеса:
Астропринт, 2007. – 268 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Кульчицький С.В. Червоний виклик. Історія комунізму в
Україні від його народження до загибелі. Кн.1. – К.: Темпора, 2013. – 504 с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;">Солдатенко В.Ф. Початок звитяжного шляху (Створення
Комуністичної партії України) / До 85-річчя І з’їзду КП(б)У. – К.: Оріяни,
2003. – 100с.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-28568826050868669132022-10-07T15:20:00.009+03:002022-10-27T10:10:01.225+03:00Медаль для члена-кореспондента: Валерій Солдатенко як історик більшовизму та української революції<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;"> </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaXrVADbXLILpG86cOuc4I-lLD8PTXv7KWArXpWCR8ZJmKdaLk7sHjjT-gDrvQqBgqJUf51SXTZPsgJgblLW_aqjnf9LZd6Wm3UKNS5eea5gbn_D4TUe3fOz0V_9XopGoYnDSM5elTtOMrjtOnaBazSgWdDWoLIn1HY1lXhQ_uOMF2KdBf4Osi3mEeFg/s660/140%20%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D1%83.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="660" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaXrVADbXLILpG86cOuc4I-lLD8PTXv7KWArXpWCR8ZJmKdaLk7sHjjT-gDrvQqBgqJUf51SXTZPsgJgblLW_aqjnf9LZd6Wm3UKNS5eea5gbn_D4TUe3fOz0V_9XopGoYnDSM5elTtOMrjtOnaBazSgWdDWoLIn1HY1lXhQ_uOMF2KdBf4Osi3mEeFg/w400-h300/140%20%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D1%83.jpg" width="400" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">21 грудня 2019 р. Київ.</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Ні для кого не секрет, що в українській
академічній ієрархії залишилося чимало від старої радянської, а звання
академіків та інші вчені звання та наукові ступені часто сприймають як свого
роду феодальні титули чи синекури для діючих чи відставних чиновників та
депутатів<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
титули, які купують та продають. Людина, про яку я пишу, дійсно вчений, хоча
таки був чиновником, і його біографія показує тісний зв’язок академічної та
політичної кар’єри.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">У вересні 2004 р. я мав нагоду зустрітися
із відомим українським істориком доктором історичних наук Валерієм Федоровичем
Солдатенком<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. Він захистив
докторську дисертацію ще в 1981 р. за фахом «Історія КПРС» на тему «Більшовицька
преса України в боротьбі за здійснення ленінської стратегії і тактики
соціалістичної революції (березень 1917 – березень 1918 рр.)» (рос. "Большевистская
пресса Украины в борьбе за осуществление ленинской стратегии и тактики
социалистической революции (март 1917 — март 1918 гг.)"). Із 1976 р. із він
працює в Інституті історії партії при ЦК КПУ. Тоді це був філіал Інституту
марксизму-ленінізму при ЦК КПРС в Москві, в 1990 р. він був перейменований в
Інститут політичних досліджень при ЦК КПУ, в 1991 р. перетворений на Інститут
національних відносин і політології Академії Наук України, з 1997 р. – Інститут
політичних і <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>етнонаціональних досліджень
(ІПіЕНД) Національної Академії Наук України, з 2005 р. – ІПіЕНД імені Івана Кураса.
В біографії Валерія Солдатенка є лише два періоди, коли він перервав роботу в
цьому інституті: в 1984—1988 рр. він очолював кафедру історичного досвіду КПРС
Київської вищої партійної школи, а в 2010-2014 рр. – очолював Український інститут
національної пам’яті.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Останні
три десятиліття Валерій Солдатенко досліджує історію української революції 1917—1921
рр., має багато опублікованих праць<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
чимало з яких я також використовував та схвально про них згадував. Перехід від
державної релігії «марксизму-ленінізму» до історіописання національної державності
для багатьох істориків тоді був складним завданням. Дехто просто змінив плюси
на мінуси в своїх історичних працях: приміром був «контрреволюційний
гетьманський режим», став – «світоч української державності». Валерій Солдатенко
звернувся до витоків української національної ідеї:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">"<i>В кінці палеоліту (</i></span><i><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sic</span>! – </i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">А.З.) на землях України розвивається досить висока
за своїм<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>рівнем культура хліборобів,
широко відома під назвою "Трипільської культури". Межі її поширювались
від Слобідської України до Словаччини, від Чернігівщини до Чорного моря та
Балканського півострова ... Ряд учених пов</span>’язують Трип</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>льс</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ь</span>ку культуру безпосередньо з укра</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ї</span>нським народом. Вони ведуть </i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>стор</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>ю слов’</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ян-українців від доби неоліту і розглядають всі послідовні
великі культури на території України як етапи формування і розвитку саме
українського народу.» "Отже ідея державності, об'єктивно перш за все
української (хоча вона суб’єктивно вона навряд чи усвідомлювалась її носіями та
провідниками саме як українська) об'єктивно втілювалася в життя в період Київської
Русі і панівною верхівкою суспільства і широким загалом</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">"<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Справді все логічно? Раніше для радянських
істориків було очевидно, що історія СРСР є втіленням в життя рішень з’їздів Комуністичної
партії та пленумів ЦК КПРС, які «з великим ентузіазмом зустрічали усі верстви
радянського народу». Тепер історія – це втілення в життя «ідеї державності» або
«національної ідеї». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZb7kVXmQOxXUqM3pRw3uQZXjeVtgPNngX4LbA-efw5aNvZzsXpBGSPhg9x4iKqNrt2auVWQuNP6YsqxdE2rKPZbAj75ZNoxtnCuo2rtFKn3uZpsR5aFzscjirahD-q8WzxQgHlYCXAjPt9YZ-dfhU9_x_n7kB3gp3dsri7xmstRpbx3ED0TEoUYyWMg/s206/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9%20%D0%9F%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="206" data-original-width="154" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZb7kVXmQOxXUqM3pRw3uQZXjeVtgPNngX4LbA-efw5aNvZzsXpBGSPhg9x4iKqNrt2auVWQuNP6YsqxdE2rKPZbAj75ZNoxtnCuo2rtFKn3uZpsR5aFzscjirahD-q8WzxQgHlYCXAjPt9YZ-dfhU9_x_n7kB3gp3dsri7xmstRpbx3ED0TEoUYyWMg/w299-h400/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9%20%D0%9F%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg" width="299" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Тоді в 2004 р. Солдатенко запропонував
мені написати статтю для журналу ЦК КПУ «Комуніст України», членом редколегії
якого він був. На моє зауваження, що я не співпрацюю зі сталіністами, Валерій
Федорович дещо роздратовано (як мені здалося) відповів:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">– Може Ви й мене вважаєте сталіністом? Як
я можу бути сталіністом, якщо я написав дві книги про жертв сталінізму <a name="_Hlk115366629">–</a> Скрипника і Пятакова?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Я не став продовжувати дискусію. Наведу
тут уривок із книги Валерія Солдатенка «Георгій Пятаков: миттєвості неспокійної
долі» (2004): <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Будівництво соціалізму, розпочате після
Жовтня на одній шостій планети, стало як першим блискучим доказом вірності
наукового комунізму, політики ленінської партії більшовиків, так і героїчною
спробою вторувати шляхи людства у майбутнє. Це досвід виявися не в усьому
бездоганним; шляхи і методи досягнення світлої мети часом обралися не найкращі,
а іноді набували неприпустимих форм, призвели, зокрема, до загибелі цілого
покоління відважних першопроходців нового життя. Серед остінніх і Георгій
Пятаков – справжній романтик революції, безмежно відданий справі соціалізму»<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>.</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Чи сильно це відрізняється від сталінської
тези про будівництво соціалізму в СРСР попри окремі помилки та «перегиби на
місцях»? Концепція «Жовтневої соціалістичної революції» залишається в працях
Валерія Солдатенка і про Українську національно-демократичну революцію, яка на
його погляд програла більшовикам через власні внутрішні протиріччя. При чому
Солдатенко не вважає СРСР новою формою Російської імперії, а самих більшовиків вважає
частиною<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>української нації. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Звісно, що я не знав тоді, що Валерій
Солдатенко був в той час уже довіреною особою Петра Симоненка на президентських
виборах 2004 р. Пізніше в 2008 р. Солдатенко став членом Програмної комісії ЦК
КПУ. Проте в березні 2010 р. він припинив членство в партії. Справа в тому, що
із приходом до влади Януковича правляча коаліція, до якої увійшла КПУ, призначила
Солдатенка директором Українського інституту національної пам</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">яті. На цій посаді він залишався до втечі
Януковича із країни, після чого в березні 2014 р. повернувся на роботу
головного наукового співробітника Інституту політичних і етнонаціональних досліджень
імені І. Кураса НАН України.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">6 березня 2012 р. указом президента РФ Д. Медведєва № 288 тодішній голова УІНП В.Ф. Солдатенко був нагороджений «Медаллю Пушкіна»
- «</span><i>за великий внесок у розвиток культурних зв'язків з Російською
Федерацією, збереження та популяризацію російської мови та культури за кордоном</i><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">»</span></i><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> <a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></a></span></span><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i><span></span></i></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Описуючи різницю між українськими та російськими
істориками під часи виступу на Громадському лекторії в листопаді 2019 р. в
Науковій бібліотеці Київського національної університету імені Т. Шевченка,
Валерій Солдатенко зокрема говорив: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>"А
оце протистояння, воно дуже дорого коштує і їхній стороні, і нашій, і, на жаль,
превалює не науковість, а кон’юнктурщина. І коли ми йдемо за культурним
продуктом, ми одержуємо продукт, який не дуже користується популярністю в
широкому середовищі, а користується той, що бере на озброєння якісь патріотичні
гасла, коли кричать: «Україна — не Росія, ми разом не були, не будемо» і т.д.,
ви знаєте не гірше за мене, що відбувається зараз з приводу Донбасу, з приводу
можливостей завершення цього конфлікту."</i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Все логічно? От якби не кричали "Україна - не
Росія", то і конфлікту не було би? Була би одна Росія. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Проте найбільше Валерію Федоровичу подобається
досвід Китайської Народної Республіки: <i>«Справа в тому, що у міжнародному
відношенні такий приблизно шлях почали проходити китайські комуністи. Компартія
Китаю була створена в 1921р. і після багатьох перемог, а також і багатьох
поразок, Мао Цзедун у 38-му році проголошує курс на китаїзацію марксизму. Тобто
поєднання марксистської доктрини з китайськими умовами. Крім того, що
китайський — це по назві азійський шлях, а не європейський шлях. Ну якщо
хронологічно взяти, то це на 20 років пізніше після того, що робилося в
Україні, робилося під впливом реального життя, суспільних процесів. Не дуже
хотів з цим миритися Комінтерн, а значить Москва — Сталін, Комінтерн
розкритикували Мао Цзедуна; потім, після смерті Сталіна, зробили спробу ще раз
повернутися — тут Хрущов розкритикував (ну Хрущов, ви знаєте, вмів сваритися більше,
ніж Сталін), ще більше на Мао Цзедуна тиснути почали, що він такий-сякий, є
«единое интернациональное учение, годное для всех стран, народов, регионов» —
марксизм-ленинизм, нельзя его никаким образом национализировать; знову
приглушили. Помирає Мао Цзедун, приходить Ден Сяопін. І Ден Сяопін відроджує
оцей китайський шлях розвитку, китайську модель соціалізму, якою треба йти. І
ви сьогодні знаєте, чим характеризується, як розвивається нинішній Китай.»<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Так само майже всі нащадки КПРС із КПРФ та КПУ мріяли
та мріють про збереження влади та «китайський досвід». При цьому ясна річ Солдатенко
ігнорує відмінність України від Китаю: Китай не був три століття під владою
Росії і Китайська комуністична партія ніколи не була частиною Російської
Комуністичної партії як КП(б)У.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisCAIwkJq1-RxceAeyDUcyPb_c13vw0swF7Gm-BwV7EVbW0Mo8WpyGd_Km9UeLhkqiHk_0uT7Yz1v-q77aGkQpA0eN4osTRZY8dGhQkWElFjBRO0h4FEoGN1WmINQFywF0smf9prTXyTT4A1xGLanq6vIg8tzkQbnneLhx1AfY_TEe1pNRJhO8H-XtFw/s477/%D0%94%D0%B5%D0%BC%D1%96%D1%83%D1%80%D0%B3%D0%B8%20%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%BE%D0%BB%D1%8E%D1%86%D1%96%D1%97.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="477" data-original-width="320" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisCAIwkJq1-RxceAeyDUcyPb_c13vw0swF7Gm-BwV7EVbW0Mo8WpyGd_Km9UeLhkqiHk_0uT7Yz1v-q77aGkQpA0eN4osTRZY8dGhQkWElFjBRO0h4FEoGN1WmINQFywF0smf9prTXyTT4A1xGLanq6vIg8tzkQbnneLhx1AfY_TEe1pNRJhO8H-XtFw/w269-h400/%D0%94%D0%B5%D0%BC%D1%96%D1%83%D1%80%D0%B3%D0%B8%20%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%BE%D0%BB%D1%8E%D1%86%D1%96%D1%97.jpg" width="269" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Характерно, що Солдатенко багато пише про
комунізм як ідею «соціальної й національної гармонії», але тільки в 2016 р.
звернув свою увагу на постать Василя Шахрая, автора ідеї Української
Комуністичної партії, виключеного з партії більшовиків в березні 1919 р. за
публічне викриття російського червоного імперіалізму. Саме Василя Шахрая вважають
засновником течії українського «націонал-комунізму». До цього часу Солдатенко в
своїх працях з історії більшовизму просто замовчував цю течію й цю фігуру –
мені вже доводилося про це писати. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">В нещодавній рецензії на наші видання книг
засновників українського «націонал-комунізму» Василя Шахрая та Сергія Мазлаха
історик Михайло Гаухман дорікнув мені, що я несправедливо оцінюю творчість
Валерія Солдатенка, зокрема необґрунтовано звинувачую його в тому, що він
замовчує роль Василя Шахрая в діяльності більшовиків України 1917-1918 рр.<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Нагадаю, що в передмові до перевиданої
нами книги Василя Шахрая «Революція на Україні» (Одеса, 2017), я,
проаналізувавши одну з праць Валерія Солдатенка, присвячену створенню Компартії
(більшовиків) України<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
зробив висновок, що Валерій Федорович типово радянськими методами замовчування
фактично продовжує виконувати постанови ЦК КПУ 1919 та Політбюро ЦК КПУ 1988 р.
про засудження діяльності Василя Шахрая. Михайло Гаухман в своїй рецензії
вказав мені, що практично одночасно із нашим виданням в журналі «Гілея»
з’явилася окрема стаття Валерія Солдатенка про Василя Шахрая, де ці недоліки
усунуті. А в тій цитованій мною праці 2003 р. автор просто переписав відповідний
сюжет із більш ранніх своїх праць можливо ще часів СРСР.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Але ось наприкінці 2017 р. видавництво
«Наукова думка» випустило нову книгу того самого Валерія Солдатенка «Деміурги
революції: нариси партійної історії України 1917-1920 рр.» (688 с.), затверджену
до друку вченою радою Інституту політичних та етнонаціональних досліджень імені
І. Кураса НАН України в листопаді 2017 р. Ось як там подано опис крайового
(обласного) з’їзду більшовиків України 3-5 (16-18) грудня 1917 р. в Києві:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">«Під час розгляду питання про створення крайового
органу й роботу в краї були відхилені пропозиції про необхідність федеративної
перебудови РСДРП(б) й вступу до неї більшовиків України на правах окремої
партії. Цю точку зору обстоювали В.Шахрай, І. Кулик, Г. Лапчинський, В. Затонський…
Крайовий з’їзд ухвалив створити в Україні єдину партійну організацію як складову
й невід’ємну частину більшовицької партії, назвавши її «РСДРП(б). Соціал-демократія
України». До Всеукраїнського партійного центру (крайового комітету) було обрано
9 членів та 4 кандидати у члени партії (sic! – Так в тексті. - А.З.) Зокрема до
його складу увійшли: О. Александров, Є. Бош, О. Горвіц, О.Гриневич, В.
Затонський, І. Кулик, Я. Гамарник, В. Люксембург, Л. Пятаков. Однак цей орган
фактично не став всеукраїнським партійним центром…»<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">А тепер порівняємо це із протоколами цього
з’їзду, виданими в 1926 р. в журналі «Літопис революції» та в 1990 р. в
збірнику документів «Большевистские организации Украины:
организационно-партийная деятельность (февраль 1917 – июль 1918 гг.)» (до речі
член редколегії та один з упорядників – В.Ф. Солдатенко).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Дійсно багато делегатів цього зібрання
виступали із пропозиціями, щоби більшовики України позбулися назви «російська
партія». Саме тоді делегат від більшовиків Полтавщини Василь Шахрай
запропонував назву «Українська Комуністична партія». Його підтримав Володимир Затонський:
«Задля того, щоб наша партія була масовою, треба викинути назву російська… Я
пропоную назвати "с.-д. партія українських більшовиків”». В різній
формі<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ідею зміни назви підтримали
Олександр Горвіц, Леонід Пятаков, Ізраїль Кулик, Георгій Лапчинський. Але в
цілому навіть Василь Шахрай тоді не виступав за відокремлення від РСДРП(б) (бо
і УНР за 3-м Універсалом тоді була частиною Російської республіки), тому з’їзд
прийняв рішення: «Назвати українську організацію «РСДРП(б-ков)
Соціал-демократія України».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">До Головного комітету РСДРП(б)-СДУ були
обрані: Володимир Ауссем (26 голосів), Василь Шахрай (26 голосів), Георгій
Лапчинський (25), Євгенія Бош (24), Володимир Затонський (21), Аршак
Александров (20), Ізраїль Кулик (19), Андрій Гриневич (18), Олександр Горвіц
(16 голосів). Кандидатами обрано: Володимир Люксембург (14), Ян Гамарник (13),
Рудольф Гальперін (11), Леонід Пятаков (10). Всього, нагадаю, в з’їзді взяли
участь 47 делегатів із правом вирішального голосу<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Й саме обраний тут Головний комітет більшовиків України фактично став зародком
нового радянського уряду України – Народного секретаріату, до якого увійшли
шестеро його членів.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Отже Валерій Солдатенко просто пропустив перші
три прізвища осіб, які набрали найбільше голосів делегатів. Чому? Василь Шахрай
та Георгій Лапчинський були згодом виключені із КП(б)У, й стали відомими
лідерами так званих націоналістичних ухилів, як їх називали в часи КПРС, або ж
українського націонал-комунізму, як це називають сьогодні. Визнати, що їх
обрали до складу Головного комітету більшовиків України на першому крайовому
з’їзді, та вони ще й набрали чи не найбільшу кількість голосів, - це ставить
під сумнів тезу того ж Солдатенка, що їх майже ніхто не підтримував в
середовищі більшовицької партії, що вони були одинаками. Отже застосовано
типовий прийом часів КПРС: наведено прізвища тільки тих, хто тримався
генеральної лінії партії. Володимир Ауссем напевно теж незручне прізвище, бо в
1927 р. його виключили з КП(б)У як троцькіста.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Та й наведені професором Солдатенком<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>інші прізвища вражають дивними ініціалами:
«О. Александров» - напевно це Аршак Семенович Александров (1881–1957) –
вірменин , родом з Батумі, слюсар і член РСДРП(б) із 1899 р., в 1917 р.
працював в Одесі та Кременчузі. «О. Гриневич»<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>- Андрій Володимирович Гриневич (1891–1938), родом з Чернігівщини. Чому
вони стали «О.» в усіх працях В.Ф. Солдатенка, який, нагадаю, свого часу
захистив докторську дисертацію по історії більшовицьких організацій України? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Жодним словом в цій об’ємній книзі, що має
назву «нарис партійної історії України 1917-1920 рр» не згадано про книгу «До
хвилі» Василя Шахрая та Сергія Мазлаха, виключення їх з КП(б)У, пропаговану
ними ідею утворення Української комуністичної партії (більшовиків), вплив якої
на більшовиків та партизанський рух визнавав в листопаді 1919 р. навіть голова
РНК УСРР Х. Раковський. Прямо писав про це й лідер групи федералістів в КП(б)У,
згодом діяч УКП Георгій Лапчинський. Під прямим впливом ідей Василя Шахрая в
січні 1920 р. на основі Української соціал-демократичної робітничої партії
незалежних було утворено Українську комуністичну партію<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/K5SEfDSaEWI" width="320" youtube-src-id="K5SEfDSaEWI"></iframe></div><br /><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Але навіть в 2016 р. в спеціальній статті
про Василя Шахрая Валерій Солдатенко переконує, що ніякого впливу на суспільну
думку його ідеї не мали, хоч про цей вплив писав навіть в листопаді 1919 р.
колишній голова Ради Народних Комісарів УСРР Християн Раковський в доповіді
Леніну<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Більше того, Солдатенко вважає правильною
саме позицію Центрального комітету КП(б)У (який тоді очолював Георгій Пятаков),
що виключив Василя Шахрая із партії: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">«З одного боку саме КП(б)У стала базовою
структурою, до якої приєдналися національні комуністичні формації, що виділялися
з національно-демократичного партійного табору, до якого й прагнули С. Мазлах і
В. Шахрай. З іншого боку саме інтернаціональний характер КП(б)У, зумовлений
реальним політетнічним складом населення регіону й екстремальними обставинами
громадянської війни та іноземної воєнної інтервенції, оформлений варіант взаємовідносин
(підпорядкування) республіканської (крайової) організації з РКП(б), якщо й став
значною мірою вимушеною рівнодіючою, однак чи не єдино можливою, яка
прагматично, дієво сприяла подоланню смертельних загроз, що перманентно
нависали над Україною, її незалежністю, самостійністю. Навряд чи можна знайти
переконливі аргументи на користь того, щоб при дистанціюванні – тим більше
конфронтації з РКП(б) (хтось вважає це втручанням) непорушними могли б
залишатися всі, або хоча б головні революційні здобутки й досягнення
українського націєтворення»<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Так само як і для його улюбленого героя
Георгія Пятакова, Україна в цьому реченні – лише регіон Росії. Валерій Солдатенко
цілком ігнорує або замовчує той факт, що КП(б)У була частиною саме російської
загально імперської партії й саме так сприймалася тоді в українському
суспільстві, на що й наголошували Василь Шахрай і Сергій Мазлах. І до речі
незрозуміло, чому Російська Комуністична партія (більшовиків) на думку Солдатенка
не порушувала свій інтернаціональний характер, а от Українська Комуністична
партія – неодмінно мала порушувати принцип інтернаціоналізму. Василь Шахрай і
Сергій Мазлах (останній до речі єврей за національністю – справжнє прізвище Робсман)
прямо писали, що до УКП мають увійти комуністи усіх національностей, що живуть
і працюють в Україні, але УКП має бути рівноправною з РКП, а Українська Радянська
республіка має бути рівноправною із Радянською Росією, а не частиною її.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWsXxvE7nxqRXO9LycbckA1h4a3qlCVDORhfa7PoUH-JklsWNviGLmRVItRQaJvLwkgKS5C8FJmhoIHZ34VaybIr5Wr7d9ShVuUxtl88m6j5jK0k_0xppZ-CaGDgUoJqd1vjgqrpJUbjwQxuFgPAZxWCfuxzE-YpulEbmUJkfSO3rCr-qeKd0hTLDSNA/s1000/medal-140-let-stalinu-kprf.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWsXxvE7nxqRXO9LycbckA1h4a3qlCVDORhfa7PoUH-JklsWNviGLmRVItRQaJvLwkgKS5C8FJmhoIHZ34VaybIr5Wr7d9ShVuUxtl88m6j5jK0k_0xppZ-CaGDgUoJqd1vjgqrpJUbjwQxuFgPAZxWCfuxzE-YpulEbmUJkfSO3rCr-qeKd0hTLDSNA/w400-h266/medal-140-let-stalinu-kprf.jpg" width="400" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">Медаль ЦК КПРФ "140 лет И.В.Сталину"</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">21 грудня 2019 р. в Києві Компартія
України провела «науково-практичну конференцію» на тему «І.В. Сталін та
революційне перетворення світу», приурочену до 140-річчя «вождя народів». На
ній серед інших виступив із доповіддю «Сталін і Україна на переломному
етапі»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>також професор<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>і член-кореспондент НАН України Валерій
Солдатенко. На тій же конференції від імені ЦК КПУ вручили пам’ятні медалі на
честь 140-річчя І.В.Сталіна – доктору наук Валерію Солдатенку та кандидату наук
Анатолію Арсеєнку<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Цю медаль виготовили в Росії на замовлення ЦК КПРФ як партійну нагороду для
членів та прибічників цієї партії, але частину медалей КПРФ передала своїм
«братам по розуму» в інші країни, в тому числі КПУ<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Можна звісно сказати, що конференція в Києві була лише науковою і Солдатенко не
поділяє погляди організаторів і не знав, що його там мали нагородити такою
медаллю. Але ж він і не відмовився прийняти цю нагороду й за весь час, що
пройшов відтоді, так і не заявив про засудження цього дійства. Так само не
заявляв він про відмову від медалі Пушкіна, присудженої в 2012 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Він був незручний у радянську добу, коли
комуністично-правовірні колеги (які пізніше всі як один оспівували
бандерівських злочинців проти людства та інше сміття історії) підозрювали його
в недостатній відданості «керівним і спрямовуючим» ідеям КПРС. Він став
незручним і при владі майданних заколотників, коли відмовився поступатися своєю
совістю вченого і готувати антиросійські фальсифікації про масовий голод
1932-1933 рр. як геноцид українського народу. Не буду казати очевидного – як
дорого зараз коштує зберегти честь дослідника, зберегти «душу живу» і як мало
хто це міг зробити, відмовившись продатися вельможним покупцям за гроші та
посади»,</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> – <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ці слова в передмові до однієї з книг Валерія
Солдатенка, тоді голови УІНП, в 2011 р. написав про свого колегу тодішній
міністр освіти та науки України одіозний соратник Януковича Дмитро Табачник<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Один з героїв Гоголя висловився коротше:
"Беру взятки только борзыми щенками". <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Він був настільки "незручний в
радянську добу", що став в 1981 р. наймолодшим доктором історичних наук за
фахом "Історія КПРС" (в 35 років), і настільки незручним "при
владі майданних заколотників", що в 2006 р. став членом-кореспондентом
Національної Академії Наук України. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">За вісім років російсько-української війни,
що почалася в 2014 р., в Росії було видано шість книг Валерія
Солдатенка – російські версії його монографій про Георгія Пятакова та Миколу
Скрипника, про Володимира Винниченка та Симона Петлюру, нарис про Крим в роки революції та два загальних нариса про історію
та історіографію української революції 1917–1921 рр. <a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[18]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">В останній книзі, виданій в Москві російським
філіалом німецького видавництва "Директ-Медиа" на початку 2022 р. Валерій
Солдатенко зокрема доводить, що орієнтація керівників УНР та Української
держави на Захід неодмінно оберталася «підкоренням українських державних утворень
іноземним силам, відвертим маштабним пограбуванням ресурсів та народу України,
прозорою перспективою національного нерівноправ’я та гноблення. І в усіх випадках
в переважній більшості народ України відмовляв у «гостинності» чужоземним
партнерам національної еліти». Натомість в підкорені України Радянській Росії
та Російській Комуністичній партії (більшовиків) Валерій Солдатенко ні
пограбування, ні нерівнопав’я, ні гноблення не бачить. Навпаки він пише про орієнтацію
керівництва УСРР на Радянську Росію як про «закономірну історичну детермінанту» "прагнень до утворення єдиної союзної держави. Таким і став Союз Радянських
Соціалістичних республік. Радянська Україна стала одним з його повноцінних ініціаторів,
організаторів та засновників»<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Стара сталінська схема історії утворення
Радянського Союзу, взята мабуть іще з «Короткого курсу історії ВКП(б)», як
бачимо, користується популярністю й досі. Мабуть найкращим виявом рівноправ’я
Радянської України в СРСР був голодомор 1932-1933 рр. Так легко Валерій Федорович
абстрагується від того, що «керівництво УСРР» представляло собою саме членів
Російської Комуністичної партії (більшовиків) і виконувало всі рішення ЦК
РКП(б), а Комуністична партія (більшовиків) України згідно резолюції 8-го з’їзду
РКП(б), ухваленої ще в березні 1919 р., була лише обласною організацією РКП(б).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">«5.
Национальные организации.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">В
настоящее время Украина, Латвия, Литва и Белоруссия существуют как особые
Советские республики. Так решен в настоящее время вопрос о формах
государственного существования. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">Но это
отнюдь не значит, что РКП должна, в свою очередь, сорганизоваться на основе
федерации самостоятельных коммунистических партий.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i>Восьмой
съезд РКП постановляет: необходимо существование единой централизованной
Коммунистической партии с единым ЦК, руководящим всей работой партии во всех
частях РСФСР. Все решения РКП и ее руководящих учреждений безусловно
обязательны для всех частей партии, независимо от национального их состава.
Центральные комитеты украинских, латышских, литовских коммунистов пользуются правами
областных комитетов партии и целиком подчинены ЦК РКП.»</i><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[20]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></i></span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Резолюція суперечила сама собі: спершу Україну,
Латвію, Литву, Білорусь називають особливими республіками, а потім в тексті
вони перетворюються в частини РСФСР. Це відображало фактичне становище<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Але це звісно не заважає Валерію Солдатенку писати про рівноправ</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">я Радянської України та Радянської Росії.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Я зовсім не вважаю, що всі праці
Солдатенка мають бути викинути чи знищеними. Їх безумовно треба зберігати в
наукових бібліотеках та вивчати – так само як і праці істориків часів
Російської імперії та часів СРСР. Але після медалі Сталіна та медалі Пушкіна,
вважаю, що держава Україна цілком може відправити такого діяча на заслужену
пенсію й позбавити звання члена-кореспондента Національної Академії Наук
України та відповідних цього звання виплат.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">До речі це саме стосується й дійсного
члена Національної Академії Наук України Петра Петровича Толочка, колишнього
директора, а потім почесного директора Інституту археології НАН України. Нагадаю,
що саме Петро Толочко був автором теорії про 1500-річчя Києва, створеної на
замовлення партійного керівництва наприкінці 70-х років для помпезного
святкування 1982 р. А в останні роки Петро Петрович Толочко виступає із заявами
про те, що українці й росіяни – це один руський народ (саме так Петро Петрович
пише й українською мовою – «руський»), один «русский мир». Саме це він
наприклад доводив на Всесвітньому російському соборі в Москві 1 листопада 2018
р. (Всемирн</span>ы<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">й русский народн</span>ы<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">й собор). Тоді всім обуреним цими заявами
українцям Прес-служба Президії НАН України лише повідомила у фейсбуці, що це не
позиція Національної Академії Наук України, а лише особиста точка зору Петра
Толочка<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn22" name="_ftnref22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">А 18 січня 2022 р. той же Петро Толочко
взяв участь в круглому столі російських та українських істориків,
організованому Російським історичним товариством, яке очолює особисто голова
Служби зовнішньої розвідки Росії Сергій Наришкін. Саме до нього Петро Толочко
звертався зі словами: <i>«У нас здесь все затравлено... Инициатива должна исходить от Вас, Сергей Евгеньевич»</i>. Малася на увазі звісно ініціатива історичних
досліджень в «правильному» напрямку<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn23" name="_ftnref23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Але всього через місяць «ініціатива» прийшла у вигляді російських ракет на
українські міста, а Сергій Наришкін як член Ради Безпеки РФ за це голосував і
це готував. Після цього Петро Толочко спромігся лише підписати заяву шістьох
українських вчених про складання із себе звання іноземного члена Російської
Академії Наук. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Якщо Національна Академія Наук України не
спроможна позбавити таких діячів звань академіка та члена-кореспондента, то про
довіру суспільства до такої інституції навряд чи доведеться говорити.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Ще один цікавий момент виявився в ході
обговорення першого варіанту цього тексту на фейсбуці. Київський історик Стефан
Машкевич вказав на прецеденти позбавлення звань академіків в Радянському Союзі.
Серед них зокрема в 1928 р. наказом тодішнього народного комісара освіти
Української СРР Миколи Скрипника (рішенням колегії Наркомату освіти УСРР) був виключений
з членів Всеукраїнської академії наук історик церкви професор Костянтин Харлампович,
засуджений перед тим до заслання за контрреволюційні злочини<a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftn24" name="_ftnref24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Цікаво було би запитати, як би зараз поступив би один з улюблених героїв
Валерія Солдатенка Микола Скрипник, якби він був на місці міністра освіти й
науки України, із академіками, що ретранслюють тези старої імперської або сталінської
історіографії? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> Андрій Здоров.</i></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><span style="font-family: verdana;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
</span><hr align="left" size="1" width="33%" />
<span style="font-family: verdana;"><!--[endif]-->
</span><div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Толочко Олексій, Яковенко Наталія. Потрапили
в історію // Критика. – Число 7–8 (105–106). – К., 2021. Режим доступу: </span><a href="https://krytyka.com/ua/articles/potrapyly-v-istoriyu">https://krytyka.com/ua/articles/potrapyly-v-istoriyu</a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="https://ipiend.gov.ua/employee/soldatenko-valerij-fedorovych/">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>ipiend<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>gov<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>employee<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>soldatenko<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>valerij<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>fedorovych<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Солдатенко В.Ф. Українська
революція. Історичний нарис: Монографія. – К.: Либідь, 1999. – 976 с.; Солдатенко
В.Ф. Незламний. Життя і смерть Миколи Скрипника. - К.: Пошук.-вид. агентство
„Книга пам’яті України”, 2002. – 352 с.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Сиволоб Ю.В., Солдатенко В.Ф. Передумови
і зародження української національної ідеї // Український історичний журнал. –
1994. - № 2-3. – С.16-17,20.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Солдатенко В.Ф. Георгій Пятаков:
миттєвості неспокійної долі. – К.: Світогляд, 2004. – С.308.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="http://graph.document.kremlin.ru/page.aspx?1603400">http<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>graph<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>document<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>kremlin<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ru<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>page<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>aspx<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">?1603400</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Історичні місточки, паралелі — це
те, що нам дуже потрібно. Частина ІІ. Режим доступу: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span><a href="https://studrespublika.com/istorychni-paraleli-ii/">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>studrespublika<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>com<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>istorychni<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>paraleli<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>ii<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Гаухман Михайло. «Відсутня колона»:
сучасні видання праць Василя Шахрая та Сергія Мазлаха і значення
націонал-комунізму для української історіографії. </span></span>(<i>Рецензія на</i>:
Шахрай, Васыль. Революция на Украине, вступ. ст. и коммент. А. Здорова, А.
Клименко и др. Одесса: ТЭС, 2017; Мазлах, Сергій і Шахрай, Василь. До хвилі (Що
діється на Вкраїні і з Україною?), наук. ред. А. Здоров, вступ. ст. та комент.
А. Здоров, А. Клименко; імен. та геогр. покажч. М. Гриценко. Одеса: Астропринт,
2019) // Україна модерна. — 2020. — Вип.27. Verba et Numeri: Кількісні підходи
до аналізу мови й тексту. — С<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.156.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Солдатенко В.Ф. Початок звитяжного
шляху (Створення Комуністичної партії України) / До 85-річчя І з’їзду КП(б)У. –
К.: Оріяни, 2003. – 100с.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Солдатенко В.Ф. Деміурги революції.
Нарис партійної історії України 1917-1920 рр. – К.: Наук. Думка, 2017 – С.317.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Областной
съезд РСДРП(б). І Всеукраинское совещание большевиков. Протоколы //Л<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">етопись революции</span>. – <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Харьков, </span>1926. – № 5. – С.64-92;
Большевистские организации Украины: организационно-партийная деятельность (март
1917 – июль 1918 гг.): Сб. док. и мат. – К.,1990. – С.488-490<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Клименко Артем. Установчий з'їзд
Української Комуністичної партії. </span></span>Як "незалежники"
укапістами стали<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">. Режим доступу: </span><a href="https://www.dsnews.ua/ukr/nasha_revolyutsiya_1917/ustanovchiy-z-yizd-ukrayinskoyi-komunistichnoyi-partiyi-yak-nezalezhniki--25012020200000">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>dsnews<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>ukr<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>nasha<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>revolyutsiya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_1917/</span>ustanovchiy<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>z<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>yizd<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>ukrayinskoyi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>komunistichnoyi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>partiyi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>yak<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>nezalezhniki<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">--25012020200000</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Здоров Андрій. «Тези з українського
питання» Християна Раковського 1919 р. (публікація документу)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>// Historians.in.ua. 14.05.2022. Режим доступу:
</span></span><a href="https://www.historians.in.ua/index.php/en/istoriya-i-pamyat-vazhki-pitannya/2897-andrij-zdorov-tezi-z-ukrajinskogo-pitannya-khristiyana-rakovskogo-1919-r-publikatsiya-dokumentu">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>historians<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>in<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>index<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>php<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>en<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>istoriya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>i<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>pamyat<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>vazhki<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>pitannya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/2897-</span>andrij<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>zdorov<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>tezi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>z<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>ukrajinskogo<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>pitannya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>khristiyana<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>rakovskogo<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-1919-</span>r<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>publikatsiya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>dokumentu</a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Солдатенко В.Ф. Василь Шахрай та
його творчість в історіографічному дискурсі // Гілея. Науковий вісник. Серія:
історичні науки. – Вип. 107. – К., 2016. – С.20-21.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="https://www.istpravda.com.ua/short/2019/12/26/156793/">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>istpravda<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>com<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>short<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/2019/12/26/156793/</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="https://gazeta-pravda.ru/issue/23-30810-1-4-marta-2019-goda/postanovlenie-prezidiuma-tsk-kprf-o-140-letii-so-dnya-rozhdeniya-iosifa-vissarionovicha-stalina/">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>gazeta<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>pravda<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ru<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>issue<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/23-30810-1-4-</span>marta<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-2019-</span>goda<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>postanovlenie<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>prezidiuma<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>tsk<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>kprf<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>o<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-140-</span>letii<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>so<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>dnya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>rozhdeniya<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>iosifa<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>vissarionovicha<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>stalina<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Солдатенко В.Ф. Проект «Україна». 1917 – 1920
рр. Постаті<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- Харків: Фоліо, 2011. – С.6.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Солда</span>тенко В.Ф. Георгий Пятаков: оппонент
Ленина, соперник Сталина. – М.: Политичсекая энциклопедия, 2017. – 423 с.;
Солдатенко В.Ф. Высокое стремление: судьба Николая Скрыпника. – М.:
Политическая энциклопедия, 2018. - 455с.; Солдатенко В.Ф. В горниле войн и
революций: Украина в 1917-1920 гг. Историко-историографические эссе. – М.: Политическая
энциклопедия, 2018. – 670с.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">; Солдатенко
В. Ф. Россия - Крым - Украина. Опыт взаимоотношений в годы революции и
Гражданской войны — М. : Политическая энциклопедия, 2018. — 167 с.; Солдатенко В.Ф. Винниченко и Петлюра: соратники или соперники? - М.: РОССПЭН, 2020. - 792 с.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Солдатенко
В.Ф. Украина в водовороте внешнеполитических альтернатив 1917-1922 гг. – Москва,
Берлин: Директмедиа Паблишинг, 2022. –<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> С.555.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Коммунистическая
партия Советского Союза в резолюциях съездов, конференций и пленумов ЦК. - Изд.9-е.
- Т.2. - М.: Политиздат, 1983. - С.105.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Єфіменко Г.Г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Взаємовідносини Кремля та радянської України:
економічний аспект (1917–1919). – К.: Інститут історії України, 2008. – 230 с.;
Єфіменко Г.Г. Статус УСРР та її взаємовідносини з РСФРР: довгий 1920 рік. – К.:
Інститут історії України, 2012. – 367 с.<o:p></o:p></span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn22" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref22" name="_ftn22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><a href="https://www.facebook.com/NASofUkraine/posts/pfbid0UjaoJ6oZrcebrpZKHsgUhsTWhu5Tr2hBjYwYrNmAXyi3tiGn9UJaZR4AKexm4EPCl">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>facebook<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>com<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>NASofUkraine<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>posts<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>pfbid<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">0</span>UjaoJ<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">6</span>oZrcebrpZKHsgUhsTWhu<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">5</span>Tr<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">2</span>hBjYwYrNmAXyi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">3</span>tiGn<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">9</span>UJaZR<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">4</span>AKexm<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">4</span>EPCl</a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn23" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref23" name="_ftn23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="https://www.youtube.com/watch?v=60MIQfLh2Y8">https<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>www<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>youtube<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>com<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>watch<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">?</span>v<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=60</span>MIQfLh<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">2</span>Y<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">8</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> ;<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://historyrussia.org/sobytiya/v-rio-proshjol-kruglyj-stol-posvyashchjonnyj-voprosam-izucheniya-istorii-ukrainy.html?fbclid=IwAR2yDTs56WgjJYtjYNtRMtE0JOtTrlTelVGegk2YuyJx8A0xeP5jvK9CBmQ">https://historyrussia.org/sobytiya/v-rio-proshjol-kruglyj-stol-posvyashchjonnyj-voprosam-izucheniya-istorii-ukrainy.html?fbclid=IwAR2yDTs56WgjJYtjYNtRMtE0JOtTrlTelVGegk2YuyJx8A0xeP5jvK9CBmQ</a></span> </span></p>
</div>
<div id="ftn24" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: verdana;"><a href="file:///E:/2022/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D1%8C%20%D0%B4%D0%BB%D1%8F%20%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0%20%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0.docx#_ftnref24" name="_ftn24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> </span><a href="http://resource.history.org.ua/cgi-bin/eiu/history.exe?Z21ID=&I21DBN=EIU&P21DBN=EIU&S21STN=1&S21REF=10&S21FMT=eiu_all&C21COM=S&S21CNR=20&S21P01=0&S21P02=0&S21P03=TRN=&S21COLORTERMS=0&S21STR=Kharlampovych_K">http<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">://</span>resource<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>history<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>org<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>ua<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>cgi<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-</span>bin<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>eiu<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">/</span>history<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.</span>exe<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">?</span>Z<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>ID<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=&</span>I<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>DBN<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>EIU<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">&</span>P<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>DBN<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>EIU<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>STN<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=1&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>REF<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=10&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>FMT<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>eiu<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>all<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">&</span>C<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>COM<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>CNR<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=20&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>P<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">01=0&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>P<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">02=0&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>P<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">03=</span>TRN<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>COLORTERMS<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=0&</span>S<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">21</span>STR<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">=</span>Kharlampovych<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">_</span>K</a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-84935299778167736252022-09-24T13:04:00.008+03:002022-10-02T22:05:41.039+03:00«Хороший русский» - от Белинского до Чубайса<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttw9k-un0ynLU7EqPcrZnyPt66VQYWXoqXlrPLmt8dzJ-hyNvt4OLkW_PybOpvLssYlBygOSBCw1QXvZw6hbkkub0szWrIrW8vCw264sFHffwhSZFyA27ybeDo4_DUPuWB07mYrLutfGbBmTo9bxghd1lYtnQgCg7D4GL-tFmpGbDoQS_oRjrM-Q97Q/s250/250px-Belinskiy_Vissarion_Grigorevich.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="180" data-original-width="250" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttw9k-un0ynLU7EqPcrZnyPt66VQYWXoqXlrPLmt8dzJ-hyNvt4OLkW_PybOpvLssYlBygOSBCw1QXvZw6hbkkub0szWrIrW8vCw264sFHffwhSZFyA27ybeDo4_DUPuWB07mYrLutfGbBmTo9bxghd1lYtnQgCg7D4GL-tFmpGbDoQS_oRjrM-Q97Q/w400-h288/250px-Belinskiy_Vissarion_Grigorevich.jpg" width="400" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">Виссарион Белинский (1811-1848)</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Вряд ли я
расскажу что-то новое. Для большинства украинцев ситуация очень знакомая. Можно
очень долго общаться с россиянами на разные темы – истории, экономики,
философии, политики. Безусловно есть россияне, которые даже критикуют Путина и
его режим. Но как только речь заходит об Украине, о том, что украинцы могут
победить и отстоять свою независимость от России, здесь умный и порядочный
собеседник вдруг меняется, его перекашивает и мы слышим: «Высокомерные хохлы»,
«русское пространство», «дураки», «националисты», «марионетки Запада», «да как
они смеют убивать русских солдат», «да как смеет этот Зеленский предлагать
русским сдаваться в украинский плен»… Да, смеем и предлагаем. По хорошему. В
Украине таких персонажей и называют «хороший русский».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Одним из
таких «хороших русских» был известный литературный критик <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ХІХ </span>в. Виссарион Белинский. Он с умилением
описывает свою поездку по Украине и пишет, что ему нравятся малороссы как
подданые Российской империи. <i>«Верст за 30 до Харькова я увидел Малороссию,
хотя еще и перемешанную с грязным москальством. Избы хохлов похожи на домики
фермеров — чистота и красивость неописанные. Вообрази, что малороссийский борщ
есть не что иное, как зеленый суп (только с курицею или бараниною и
заправленный салом), а о борще с сосисками и ветчиною хохлы и понятия не имеют.
Суп этот они готовят превкусно и донельзя чисто. И это мужики! Другие лица,
смотрят иначе.»<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Но при этом
всем Белинский и мысли допускает, что Украина может быть отдельной страной, а
украинцы – отдельной нацией (а не частью «русскаго племени»), и мысли не может
допустить об отдельной украинской литературе. С каким презрением и ненавистью
он пишет об украинских писателях: <i>"Ох эти мне хохлы! Ведь бараны — а
либеральничают во имя галушек и вареников с свиным салом! И вот теперь писать
ничего нельзя — всё марают. А с другой стороны, как и жаловаться на
правительство? Какое же правительство позволит печатно проповедывать отторжение
от него области?»<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Особенно
примечательны слова Белинского о великом украинском поэте Тарасе Шевченко: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">«Наводил я
справки о Шевченке и убедился окончательно, что вне религии вера есть никуда
негодная вещь. Вы помните, что верующий друг мой говорил мне, что он верит, что
Шевченко — человек достойный и прекрасный. Вера делает чудеса — творит людей из
ослов и дубин, стало быть, она может и из Шевченки сделать, пожалуй, мученика
свободы. Но здравый смысл в Шевченке должен видеть осла, дурака и пошлеца, а
сверх того, горького пьяницу, любителя горелки по патриотизму хохлацкому. Этот
хохлацкий радикал написал два пасквиля — один на государя императора, другой —
на Государыню императрицу. Читая пасквиль на себя, государь хохотал, и,
вероятно, дело тем и кончилось бы, и дурак не пострадал бы, за то только, что
он глуп.<br />
Но когда государь прочел пасквиль на императрицу, то пришел в великий гнев, и
вот его собственные слова: «Положим, он имел причины быть мною недовольным и
ненавидеть меня, но ее-то за что?» И это понятно, когда сообразите, в чем
состоит славянское остроумие, когда оно устремляется на женщину. Я не читал
этих пасквилей, и никто из моих знакомых их не читал (что, между прочим,
доказывает, что они нисколько не злы, а только плоски и глупы), но уверен, что
пасквиль на императрицу должен быть<br />
возмутительно гадок по причине, о которой я уже говорил.<br />
Шевченку послали на Кавказ солдатом. Мне не жаль его, будь я его судьею, я
сделал бы не меньше.»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://dralexandra.livejournal.com/40109.html"><i>https://dralexandra.livejournal.com/40109.html</i></a><i><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Заметим, что
сам Белинский не читал «этих пасквилей», но кроет Шевченко последними словами.
Знакомая ситуация. «Не читал – но осуждаю». О Шевченко как борце за свободу,
против крепостничества и самодержавия Белинский не хочет даже слышать, у него
вызывает отторжение сам «хохлацкий язык» и «хохлацкий патриотизм». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«</span>Я так її, я так люблю<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Мою Україну
убогу,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Що проклену
святого Бога,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За неї душу
погублю!<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">»<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">(Т. Шевченко. Сон).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">При этом Белинский </span>был человеком
передовых взглядов для своего времени и резко критиковал
самодержавно-крепостническую Россию. «<i>Ей (России) нужны не проповеди
(довольно она слышала их!), не молитвы (довольно она твердила их!), а
пробуждение в народе чувства человеческого достоинства, столько веков
потерянного в грязи и навозе, права и законы, сообразные не с учением
церкви, а со здравым смыслом и справедливостью, и строгое, по возможности, их
выполнение. А вместо этого она представляет собою ужасное зрелище… страны, где
нет не только никаких гарантий для личности, чести и собственности, но нет даже
и полицейского порядка, а есть только огромные корпорации разных служебных
воров и грабителей». </i>Какой российский либерал или социалист не подпишется
под этими словами? Но как отмечали еще в начале ХХ в., российская демократия
заканчивается на украинском вопросе. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/XwlRFeduP6E" width="320" youtube-src-id="XwlRFeduP6E"></iframe></span></div><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;"><div style="text-align: center;">10 вересня 2022 р. у визволеній українськими військами Балаклії. Харківщина.</div></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">В поеме
«Кавказ» Тарас Шевченко писал:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За го́рами
гори, хмарою повиті,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Засіяні
горем, кровію политі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Отам-то
милостивії ми<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ненагодовану
і голу<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Застукали
сердешну волю<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Та й цькуємо.
Лягло костьми<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Людей
муштрованих чимало.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А сльоз, а
крові? Напоїть<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Всіх
імператорів би стало<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">З дітьми і
внуками, втопить<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">В сльозах
удов’їх. А дівочих,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Пролитих
тайно серед ночі!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А матерних
гарячих сльоз!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А батькових
старих, кровавих,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Не ріки —
море розлилось,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Огненне море!
Слава! Слава!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Хортам, і
гончим, і псарям,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І нашим
батюшкам-царям<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Слава.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І вам слава,
сині гори,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Кригою окуті.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І вам, лицарі
великі,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Богом не
забуті.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Борітеся —
поборете,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Вам Бог
помагає!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За вас
правда, за вас слава<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І воля
святая!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i>Чурек </i>і <i>сакля </i>—
все твоє,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Воно не
прошене, не дане,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ніхто й не
возьме за своє,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Не поведе
тебе в кайданах.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А в нас!.. На
те письменні ми,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Читаєм Божії
глаголи!..<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І од
глибо[ко]ї тюрми<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Та до
високого престола — <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Усі ми в
золоті і голі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">До нас в
науку! ми навчим,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Почому хліб і
сіль почім!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ми християне;
храми, школи,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Усе добро,
сам Бог у нас!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Нам
тілько <i>сакля </i>очі коле:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Чого вона
стоїть у вас,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Не нами дана;
чом ми вам<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Чурек же ваш
та вам не кинем,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Як тій
собаці! Чом ви нам<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Платить за
сонце не повинні!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Та й тілько ж
то! Ми не погане,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ми настоящі
християне,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ми малим
ситі!.. А зате!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Якби ви з
нами подружили,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Багато б
дечому навчились!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">У нас же й
світа, як на те —<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Одна Сибір
неісходима,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А тюрм! а
люду!.. Що й лічить!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Од
молдованина до фіна<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">На всіх
язиках все мовчить,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Бо
благоденствує! У нас<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Святую Біблію
читає<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Святий
чернець і научає,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Що цар
якийсь-то свині пас<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Та дружню
жінку взяв до себе,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А друга вбив.
Тепер на небі.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">От бачите,
які у нас<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Сидять на
небі! Ви ще темні,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Святим
хрестом не просвіщенні,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">У нас
навчіться!.. В нас дери,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Дери та дай,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І просто в
Рай,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Хоч і рідню
всю забери!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">У нас! чого
то ми не вмієм?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І зорі лічим,
гречку сієм,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Французів
лаєм. Продаєм<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Або у карти
програєм<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Людей... не
негрів... а таких,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Таки
хрещених... <i>но простих.</i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ми не
гішпани; крий нас, Боже,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Щоб крадене
перекупать,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Як ті жиди.
Ми по закону!.. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">По закону
апостола<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ви любите
брата!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Суєслови,
лицеміри,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Господом
прокляті.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ви любите на
братові<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Шкуру, а не
душу!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Та й лупите
по закону<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Дочці на
кожушок,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Байстрюкові
на придане,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Жінці на патинки.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Собі ж на те,
що не знають<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Ні діти, ні
жінка!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За кого ж Ти
розіп’явся,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Христе, Сине
Божий?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За нас,
добрих, чи за слово<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Істини... чи,
може,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Щоб ми з Тебе
насміялись?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Воно ж так і
сталось.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Храми,
каплиці, і ікони,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І ставники, і
мирри дим,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І перед
обра[зо]м Твоїм<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Неутомленниє
поклони.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">За кражу, за
войну, за кров,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Щоб братню
кров пролити, просять<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І потім в дар
Тобі приносять<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">З пожару
вкрадений покров!!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Просвітились!
та ще й хочем<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Других
просвітити,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Сонце правди
показати<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Сліпим,
бачиш, дітям!..<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Все покажем!
тілько дайте<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Себе в руки
взяти.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Як і тюрми
муровати,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Кайдани
кувати,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Як і
носить!.. і як плести<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Кнути
узловаті —<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Всьому
навчим; тілько дайте<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Свої сині
гори<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Остатнії...
бо вже взяли<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">І поле і
море.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Имперское
мышление – характерная черта многих российских политиков и правого, и левого
толка. Анатолий Чубайс, известный деятель ельцинской и путинской России и борец
с «коммунистическим тоталитаризмом», еще в конце 90-х заявил, что Россия должна
стать либеральной империей. Насчет либеральной - конечно есть сомнения, но
империей она действительно стала вновь. Как тогда же писал историк Александр
Янов – из веймарской России возникнет новая империя.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Чубайс действительно стал одним из ее
архитекторов. Только вот результат видимо ему совсем не понравился – в марте
этого года Чубайс тихо сбежал из России.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Лидер
российских большевиков Владимир Ленин много обличал великорусский шовинизм,
который превратил Россию в тюрьму народов, но на месте старой империи Романовых
большевики создали фактически новую империю – в форме «Союза Советских
Социалистических республик». Сомнения в нем одолевали Ленина до последних дней
его жизни. Одна из последних ленинских работ «К вопросу национальностях или об
автономизации»- начинается словами:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i>«Я,
кажется, сильно виноват перед рабочими России за то, что не вмешался достаточно
энергично и достаточно резко в пресловутый вопрос об автономизации, официально
называемый, кажется, вопросом о союзе советских социалистических республик.</i>»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ленин привычно апеллирует к рабочим России,
хотя намного больше он пишет о вине перед угнетенными нациями и народностями. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">«Я уже
писал в своих произведениях по национальному вопросу, что никуда не годится
абстрактная постановка вопроса о национализме вообще. Необходимо отличать
национализм нации угнетающей и национализм нации угнетенной, национализм
большой нации и национализм нации маленькой.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">По
отношению ко второму национализму почти всегда в исторической практике мы,
националы большой нации, оказываемся виноватыми в бесконечном количестве насилия,
и даже больше того - незаметно для себя совершаем бесконечное количество
насилий и оскорблений, - стоит только припомнить мои волжские воспоминания о
том, как у нас третируют инородцев, как поляка не называют иначе, как
«полячишкой», как татарина не высмеивают иначе, как «князь», украинца иначе,
как «хохол», грузина и других кавказских инородцев, - как «капказский человек».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">Поэтому
интернационализм со стороны угнетающей или так называемой «великой» нации (хотя
великой только своими насилиями, великой только так, как велик держиморда)
должен состоять не только в соблюдении формального равенства наций, но и в
таком неравенстве, которое возмещало бы со стороны нации угнетающей, нации
большой, то неравенство, которое складывается в жизни фактически.»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">«При таких
условиях очень естественно, что «свобода выхода из союза», которой мы
оправдываем себя, окажется пустою бумажкой, неспособной защитить российских
инородцев от нашествия того истинно русского человека, великоросса-шовиниста, в
сущности, подлеца и насильника, каким является типичный русский бюрократ.»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="http://uaio.ru/vil/45.htm">http://uaio.ru/vil/45.htm</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Но
предложенные Лениным меры для преодоления этого были лишь паллиативами. Ленин
прекрасно знал, что реально руководит всеми советскими республиками строго
централизованная Российская Коммунистическая партия, и сделал все, чтобы
независимые от РКП(б) коммунистические или социалистические партии других
народов бывшей империи были ликвидированы. Эту двуличную лицемерную политику российских
большевиков обличали тогда же украинские марксисты – Лев Юркевич-Рыбалка и
Василий Шахрай.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">В начале <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ХХІ </span>века в России возник новый
фашистский режим – русский рейх, который они называют русский мир, который
пытается восстановить Российскую империю в границах то ли 1914, то ли 1991
года. Этот режим развязал войны в Чечне, Грузии, Украине и продолжает
подавление и русификацию всех народов так называемой Российской Федерации.
Большая часть ее населения так же заражена идеологией рашизма – российской разновидности
фашизма, как и большая часть немцев при Гитлере были заражены нацизмом. Тех,
кто с этим не согласен и пытается бороться – бросают в тюрьмы, как например
<a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/10/blog-post_22.html">Игоря Кузнецова</a>. Этот режим угрожает всему миру ядерным апокалипсисом. Но эта
новая империя обречена также как и все предыдущие. И чем раньше россияне это
поймут – тем лучше будет для них самих, тем меньше жертв это будет стоить и им
и их соседям. Но для этого нужен действительный военный разгром путинского
рейха, как необходимое условие уничтожения русского фашизма. И сейчас главную
роль в этом играет Украина. Поэтому всякий честный и порядочный россиянин
должен помогать этому - ради своего же будущего.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Не будь такими как Белинский и Чубайс. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">Андрій Здоров.</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">Читайте также:</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/blog-post_26.html"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p><span face=""Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px;">Последняя война путинского рейха</span></a></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-42252885147748005712022-09-21T16:32:00.005+03:002022-09-21T17:35:45.032+03:00На смерть британської королеви<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsp6qX4Lw63RTOnKGguE79x2M5d_By_oOj7pkIaTTKprIFg2rc1z9kk7mxCINBWDecqLSGwsgV8dkHTMKMXzIvs8jNdoZ0e_QxKn1yRUViBqpdIHD_VVSb-13Wsh2DNyCQzZXNEuYXXVVGO1emJSVZej6gn6WpNOsqGtgJR3L8px2cLCqAuQI-ADXuPA/s1200/%D0%84%D0%BB%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%B0%202%20%D1%96%20%D0%BF%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%86%20%D0%A4%D1%96%D0%BB%D1%96%D0%BF%D0%BF.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="781" data-original-width="1200" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsp6qX4Lw63RTOnKGguE79x2M5d_By_oOj7pkIaTTKprIFg2rc1z9kk7mxCINBWDecqLSGwsgV8dkHTMKMXzIvs8jNdoZ0e_QxKn1yRUViBqpdIHD_VVSb-13Wsh2DNyCQzZXNEuYXXVVGO1emJSVZej6gn6WpNOsqGtgJR3L8px2cLCqAuQI-ADXuPA/w400-h260/%D0%84%D0%BB%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%B0%202%20%D1%96%20%D0%BF%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%86%20%D0%A4%D1%96%D0%BB%D1%96%D0%BF%D0%BF.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Єлизавета ІІ і принц Філіпп. 2016 р. Фото Reuters.</td></tr></tbody></table><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Смерть на 96-році життя британської королеви Єлизавети ІІ 8 вересня 2022 р.,
церемонія її похорон та вступу на престол нового короля Карла ІІІ стали на
короткий час топ-новинами більшості світових медіа. Й це знову поставило запитання:
навіщо така розвинута країна як Англія зберігає таку коштовну декорацію в своїй
політичній системі? Адже відомо, що король чи королева Великої Британії давно
вже не мають жодної влади.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Дійсно буржуазна революція в Англії відбулася ще в середині XVII ст., коли
тодішньому англійському королю Карлу І Стюарту відрубали голову й була проголошена
Англійська республіка. Але монархію невдовзі відновили. Зараз бюджет
королівської родини становить близько 300 млн. фунтів на рік. Чи можна було би
витратити їх на більш важливі речі?</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Насправді королівською власністю в Сполученому королівстві вважають
нерухомість, вартістю в понад 14 млрд. фунтів. Нею управляє спеціальна компанія
Crown Estate Commissioners. Доходи від неї йдуть в державний бюджет, а королева
отримує так званий суверенний грант - 25 % від прибутку за останні два роки.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Але англійська буржуазія навчилася отримувати прибуток і з самого
королівського бренду. Мільйони туристів з усього світу приїжджають подивитися
на церемонії королівського двору, а ще сотні мільйонів обивателів споживають
тони кіно- відео- аудіо та друкованої продукції про життя королівської родини,
численні скандали та інтриги, створювані часто на порожньому місці.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">За даними консалтінгової компанії Brand Finance в 2017 р.
"монархія" принесла країні дохід в 1,8 млрд фунтів, з яких 550 млн -
тільки дохід від туризму.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Звісно, що нам того не буде, бо Велика Британія декілька століть була
найбільшою колоніальною імперією світу й досі англійський король є номінальним
главою держав 15 країн Співдружності (в тому числі Канади, Австралії та Нової
Зеландії).</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Але підтримування монархії має також, на мою думку, й ідейний сенс саме для
правлячого класу - підтримання ідей консерватизму й феодальних брендів займає
ідеологічну нішу більш раціональних і зокрема соціалістичних течій.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">В січні 1649 Палата громад парламенту Великої Британії звинуватила короля
Карла І Стюарта в державні зраді. Обвинувальний висновок визнав його «винним у
всіх зрадах, вбивствах, пограбуваннях, підпалах, грабунках, спустошеннях,
збитках і злочинах, завданих цій нації, діях і вчинених у згаданих війнах або
спричинених ними." За даними сучасних істориків під час двох громадянських
воєн, які розв’язав Карл І проти парламенту, загинуло близько 300 000 осіб, або
6% населення Англії. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">У відповідь Карл І заявив перед судом:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">"Жодна земна влада не може справедливо називати мене (який є вашим
царем) правопорушником... цей день не може бути виправданий Божими законами;
бо, навпаки, повноваження послуху царям чітко виправдане та суворо наказано як
у Старому, так і в Новому Заповіті... Я не менш впевнений у законі цієї країни,
що жоден вчений юрист не стверджуватиме, що Імпічмент може бути спрямований
проти короля, і всі вони виступають від його імені: і одна з їхніх максим
полягає в тому, що король не може робити нічого поганого ... вища палата
повністю виключена; і для Палати громад надто добре відомо, що більша частина з
них затримана або утрималась від засідання ... Зброя, яку я взяв у руки, була
лише для того, щоб захистити основні закони цього королівства від тих, хто
припускав, що моя влада має повністю змінити давню владу.</span></i><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">"</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">30 січня 1649 р. Карл І був страчений.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">З того часу англійські монархи сильно змінилися. Відрубана голова Карла І
навчила їх не втручатися в управління державою й обмежуватися функцією
декорації та комерційного бренду.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Свої думки з цього приводу висловив український соціаліст та робітничий
активіст Олег Дубровський, багатолітній автор нашого блогу.</span><span face=""Segoe UI Historic",sans-serif" lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 6pt; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-family: "inherit",serif; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI Historic"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Редакція.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjllCwd0JDlIpWAHdVa3MIKJBqOiGpYmvsfxhqPxIiVMLkLyKuOvgAB-0qNuTs7SKQD-SidHwhCnL2EBRHiJf5AKEr9JigV0BtyhnP81oiVzwseI2ycRxcUviHRbVgCXAwO5Iul8wL_aIMfBUZgV6usiVsfU6B9_sC3wtDS7ar43fIlwsYzqapB9FNadw/s552/King_Charles_I_after_original_by_van_Dyck.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="552" data-original-width="320" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjllCwd0JDlIpWAHdVa3MIKJBqOiGpYmvsfxhqPxIiVMLkLyKuOvgAB-0qNuTs7SKQD-SidHwhCnL2EBRHiJf5AKEr9JigV0BtyhnP81oiVzwseI2ycRxcUviHRbVgCXAwO5Iul8wL_aIMfBUZgV6usiVsfU6B9_sC3wtDS7ar43fIlwsYzqapB9FNadw/w233-h400/King_Charles_I_after_original_by_van_Dyck.jpg" width="233" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Король Карл І Стюарт (1600-1649)</td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b><b style="text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span lang="UK" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">На смерть британської королеви<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Смерть Елізавети II знову
наштовхнула мене на питання, над яким я інколи міркував і раніше: чому завжди
така раціональна англійська буржуазія досі утримує таку дороговартісну
декорацію, як монархія? Тим більше, що Англія, як відомо, це батьківщина
буржуазної демократії. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Я задав це питання товаришам.
Вони відповіли, але з приводу цих відповідей у Facebook виникла <a href="https://www.facebook.com/andrij.zdorov/posts/pfbid0jYQKXwc7vcW1BKYk9EmgPqYgxDMAxvPfAogS95fTqZHqTTcYDdnkF41V6neCQAoUl">невелика полеміка</a>, до якої долучився навіть такий собі пан Юрченко, - сучасний
український монархіст (який під час цієї полеміки дозволив собі некоректні
висловлювання на адресу лівого руху). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Особисто мене цілком
задовольняє ґрунтовна відповідь т.т. Здорова та Пірані. Але я маю дещо додати
до полеміки, що розгорнулася навколо відповіді т. Здорова. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Нас, пролетарських
соціалістів, не цікавлять особливості політичної кухні англійської буржуазії, -
як там її влада вибудовує свої стосунки з декорацією монархії, яку вона вважає
за потрібне досі зберігати. Але нас дуже цікавлять ті суспільно-політичні
процеси та історичні події, в наслідок яких монархам відрубували голови, як от
Карлу I, чи Людовіку XVI, або «в</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">ы</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">водили в расход», як </span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Миколу II. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTFN0Cfo_hOVo363h06NYz-hUR60nUnIUPXai1g2KRKsc2pDvWBPnoHqBJARRsosccW6_6FcKQmJP2kE1vnftH_nXn9tB0Q7v3nFbl8dORUtBj3t4pO88xrLuRZX1d8am9L7LCpWQWBHa8IMeZPFuJpmK7kMnE8PRDpkf1Pbj-EmCaI1WsXCOD27XEQw/s1134/Court-charles-I-sm.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1134" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTFN0Cfo_hOVo363h06NYz-hUR60nUnIUPXai1g2KRKsc2pDvWBPnoHqBJARRsosccW6_6FcKQmJP2kE1vnftH_nXn9tB0Q7v3nFbl8dORUtBj3t4pO88xrLuRZX1d8am9L7LCpWQWBHa8IMeZPFuJpmK7kMnE8PRDpkf1Pbj-EmCaI1WsXCOD27XEQw/w254-h400/Court-charles-I-sm.jpg" width="254" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Карл І перед Верховний судом. 1649 р.<br /><br /></td></tr></tbody></table>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Тут наш панок-монархіст,
тобто пан Юрченко, розводився про страшні катування, яким було піддано
«царевбивць» під час реставрації Карла II. Тим самим він натякає, - дивиться,
ось що вам буде, - хай не сміє «третій» або «четвертий» стан відбирати життя у
«помазаників божих». Але йому, наприклад, варто було б поцікавитися, як і за що
Конвент (який уособлював французську націю у своїх депутатах) осудив на смерть
Людовіка XVI. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Під час персонального
голосування у Конвенті вироку цьому королю 16.01.1793 р., Максіміліан Робеспьєр
у своїй промові, до речі, сказав: <i>«Я не могу, вопреки разуму и
справедливости</i></span><i><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">,</span></i><i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> считать,</span></i><i><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> что жизнь деспота имеет большую
ценность, чем жизнь простых граждан».</span></i><i><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> <span lang="UK"><o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Хай кожен, навіть пан
Юрченко, спитає себе, - чи заслуговував на смерть, наприклад, російський цар
Микола I</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">(«Палкін»)? Візьмемо тільки усі багатотисячні жертви та усі звірства
Кавказької війни, придушення Польського повстання 1830 р., та Угорської
національно-визвольної революції 1849 р. – невже вони нічого не варті?!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Невже «життя деспота має більшу вартість, ніж
життя простих громадян»?! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Навіть російські дворянські
революціонери-«декабристи» (Пестель, Рилєєв, Бестужев-Рюмін) планували після
захоплення влади ліквідувати Миколу I та його родину. Князь Трубецькой, який за
планами «декабристів» мав стати за тимчасового диктатора, виступав проти таких
радикальних заходів, мовляв, це буде «якобінський терор» і у вирішальний момент
не вийшов на Сенатську площу у Петербурзі, по суті, зрадивши своїх товаришів. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Військовий заколот не вдався. Миколу I не
знищили, - ну й що отримали від царя «декабристи», - загально відомо… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Нас, пролетарських
соціалістів, також дуже цікавлять історичні події, під час яких «вінценосні
особи» втікали, як то кажуть «світ за очі», - як втікав з Англії,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>переодягаючись та переховуючись, отой Карл
II, коли під час другої англійської громадянської війни його пихату роялістську
наволоч та його шотландських посіпак вщент розгромили славетні «залізнобокі»
солдати Кромвеля; як втікали з Парижу Людовік XVIII у 1815 р., Карл X<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>у 1830 р., Луї-Філіп у 1848 р., гетьман
Скоропадський та кайзер Вільгельм II у 1918-му… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">А скільки повчального для
монархістів змісту містить у собі історія з невдалою втечею </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Людовіка XVI</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;"> (втечею у Варенн) у червні 1791 р. </span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Та його
добровільно-примусового<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>повернення у
Париж. Пану Юрченку варто було б зараз освіжити у пам</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: RU;">’</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">яті<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>цей чудовий епізод з життя королів. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ще раз про англійську
республіку та традиційну англійську монархію. Пан Юрченко зауважує, що
англійська політична система дуже відрізняється від американської. І це дуже
добре, що від самого початку існування Сполучених Штатів, американська
політична система дуже відрізнялася від англійської. Англійська політична
система XVIII-го століття, з збереженням інституту монархії, була <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>компромісом, який склався між
торгово-промисловою буржуазією та земельною аристократією, як результат «Славної
революції» 1688 р. Американська політична система постала під час
національно-демократичної революції проти англійського панування і принципово
відрізнялася від англійської. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Треба сказати, що під час
повстання північно-американських колоній проти влади англійського короля
(звісно, насамперед, проти влади англійської буржуазії, котра душила
економічний розвиток колоній, а король був лише символом цієї влади), яке
переросло у революцію та війну за незалежність, були як колоністи, що
залишилися вірними британській короні (і тому, під час війни за незалежність
ще<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>мала місце громадянська війна між
колоністами), так і англійці, які підтримали американський Конгрес у його
збройній боротьби проти військ англійського короля. Це були нечисленні
англійські республіканці, які зберегли історичні симпатії до першої англійської
республіки. Вони казали американцям: ми один народ, хоча і розділений океаном;
Конгрес проти короля – це збройна боротьба за новітню англійську республіку; як
колись, 130 років по тому, парламент воював проти короля за першу англійську
республіку (принагідно зауважимо, що хибою цих англійських республіканців було
нерозуміння того, що за океаном вже склалася новітня англомовна нація з
колишніх англійців у шостому-сьомому поколінні, хоча і мова, і культура були ще
єдиними, - наприкінці XVIII<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ст.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>новітня американська нація ще не встигла
виробити власну культуру, але у мові вже сформувався помітний заокеанський
акцент). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">В одній з новел Вашингтона
Івнінга є чудові слова одного з персонажів: <i>«Революція перемогла! Війна за
незалежність виграна! Ми відтепер не піддані короля Георга, а вільні громадяни
Сполучених Штатів!»</i>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">За цими словами початок
стрімкого прогресу, початок нової ери в історії капіталістичного суспільства,
яка, за великим рахунком, триває і досі… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">На закінчення: зрозуміло, що
пан Юрченко, який, мабуть, скучив за гетьманською владою, становим поділом
суспільства та спадковими привілеями ( бо що за монархія без аристократії?), є
нашим ідейним ворогом. Своєю ідейно-політичною позицією він демонструє,
наскільки реакційною може бути зараз інтелектуальна обслуга української
буржуазії. Але він був би ідейним ворогом також і для славетних буржуазних
революціонерів минулого. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Колись Луі-Антуан Сен-Жюст
сказав: <i>«Ми не можемо спокійно спати, поки на світі існують королі.
Існування королів<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>принижує нашу людську
гідність…»</i> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Додам, що існування королів <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>та аристократів принижує і мою людську
гідність. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">А тим часом у Англії істерія
навколо похорону Єлізавети ІІ набирає обертів. В нас йде національно-визвольна
війна, а вітчизняні електронні ЗМІ підкидають та підкидають нам новини: от
скільки туристів наперло у Лондон, щоб бути присутніми на церемонії похорону
королеви, що навіть у скверах посеред міста ставлять намети; от як злітаються
до Лондону «світові лідери», тобто провідні буржуазні політики, бо їм теж треба
бути на цій церемонії; от як зворушливо попрощалася якась принцеса з покійною
королевою, труна з тілом якої стоїть у Венстмінстерському соборі; от у якому
вбранні, прикрашена якими коштовностями підійшла до труни королева Камілла; як
там почувається Карл ІІІ; що бовкнув той чи інший принц… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Хвиля цієї істерії докотилася
навіть до рідного мені Дніпра, - мер міста Б. Філатов висунув ініціативу
перейменувати вулицю М. Глінки у самісінькому центрі Дніпра на вулицю Єлізавети
ІІ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Під час війни, та й взагалі,
не тільки кожен соціаліст, але й кожен класово-свідомий робітник<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>рішуче відкине усю цю монархічну гидоту, яку
вперто просуває в українську суспільну свідомість сучасна буржуазна пропаганда…
<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Олег Дубровський,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">український соціаліст, промисловий
робітник,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">учасник війни на Донбасі.</span></i><span lang="UK" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-91111358324527700552022-08-21T16:47:00.012+03:002022-08-31T21:11:39.823+03:00Чим закінчиться наша війна?<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><img alt="" data-original-height="688" data-original-width="1024" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhZ3XhoP1XE-iwxvIllG51NBMr8EP0LVlLD11PLbydgsFcTwmNZVc9skai4FBTI4QmgHmQdqvNxlPmG9HrNQIFOj-htYfolny_G6rTQppOAyKbWmO6yzreZvuCBsxrYUi_VkoNvCYL77O4854gSi1e2-dUNtCGBmdGwL_mF6ZUdf_AmQUGHzS2i29IsAA=w640-h430" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Карта: українська Вікіпедія.</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhZ3XhoP1XE-iwxvIllG51NBMr8EP0LVlLD11PLbydgsFcTwmNZVc9skai4FBTI4QmgHmQdqvNxlPmG9HrNQIFOj-htYfolny_G6rTQppOAyKbWmO6yzreZvuCBsxrYUi_VkoNvCYL77O4854gSi1e2-dUNtCGBmdGwL_mF6ZUdf_AmQUGHzS2i29IsAA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">24 серпня 2022 р. в Україні святкують 31 річницію проголошення незалежності в 1991 р. 24 серпня буде півроку від початку російського вторгнення. Вже можна сказати, що Україна вистояла, хоч навіть на Заході на початку року багато експертів та урядовців вважали, що вона впаде за декілька тижнів.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Вранці 24 лютого 2022 р. армія Російської Федерації разом
із маріонетковими режимами ДНР-ЛНР й за підтримки Білорусі (де править залежний від Кремля диктаторський режим Лукашенка) розпочала повномаштабне вторгнення в
Україну. Російсько-українська війна, що триває із лютого 2014 р. перейшла в гарячу
фазу: майже вся територія України була піддана ракетним обстрілам та бомбардуванням,
жертвами яких стали десятки тисяч мирних жителів. Точні дані про
жертви зараз встановити неможливо, бо Донецька, Луганська, Херсонська та більша
частина Запорізької областей досі окуповані російськими військами. За даними
Генерального штабу ЗСУ на 21 серпня Росія втратила вже понад 45 тисяч своїх
військових убитими. Влада РФ визнала загибель лише 1351 військового станом на
25 березня. За оцінками ЦРУ на липень цього року російські втрати становили близько
15 тисяч убитих та ще 40-45 тисяч поранених.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana;"><span face=""Helvetica",sans-serif" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><a href="https://www.ohchr.org/en/news/2022/08/ukraine-civilian-casualty-update-15-august-2022">Управління Верховного комісара ООН з прав людини</a> (УВКПЛ</span><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">) </span><span face=""Helvetica",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"> повідомляє:</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: UK; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">"З</span><span face=""Helvetica",sans-serif" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"> 24 лютого 2022 року, коли Російська Федерація розпочала збройний напад на
Україну, до 14 серпня 2022 року УВКПЛ зафіксувало 13 212 втрат серед цивільного
населення в країні: 5 514 вбитих і 7 698 поранених. Це включало:<o:p></o:p></span></span></p>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">всього 5514 убитих (2125 чоловіків, 1451 жінка,
147 дівчат і 170 хлопчиків, а також 39 дітей і 1582 дорослих, стать яких
поки невідома)<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">загалом 7698 поранених (1560 чоловіків, 1149
жінок, 164 дівчини та 231 хлопчика, а також 200 дітей та 4394 дорослих,
стать яких поки невідома)<o:p></o:p></span></li>
<ul type="circle">
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">У Донецькій і Луганській областях: 7486 втрат (3273 загиблих і 4213 поранених)<o:p></o:p></span></li>
<ul type="square">
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">На підконтрольній Уряду території: 6064 втрат
(2984 загиблих і 3080 поранених)<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">На території, контрольованій збройними
формуваннями РФ та пов’язаними з ними збройними формуваннями: 1422 втрат (289 загиблих та 1133 поранених)<o:p></o:p></span></li>
</ul>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">В інших областях України (м. Київ, Черкаська,
Чернігівська, Івано-Франківська, Харківська, Херсонська, Кіровоградська,
Київська, Миколаївська, Одеська, Сумська, Запорізька, Дніпропетровська,
Полтавська, Рівненська, Тернопільська, Вінницька, Волинська та
Житомирська області). регіони), які перебували під контролем Уряду, коли
сталися втрати: 5726 втрат (2241 убитих і 3485 поранених)<o:p></o:p></span></li>
</ul>
</ul>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana;"><i><span face=""Helvetica",sans-serif" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Жертви серед
цивільного населення в Україні з 24 лютого по 14 серпня 2022 року (окремі
випадки перевірені УВКПЛ), за місяць</span></i><span face=""Helvetica",sans-serif" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><o:p></o:p></span></span></p>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">24-28 лютого</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убиті: 340</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранені: 462</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">Березень</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убито: 3169</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранено: 2400</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">Квітень</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убиті: 675</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранені: 1254</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">Травень</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убиті: 458</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранені: 1013</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">Червень</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убито: 368</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранено: 1029</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">Липень</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убито: 360</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранено: 1099</span></div><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-hyphenate: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt;">1-14 серпня</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Убиті: 144</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">Поранені: 441</span></div><o:p></o:p></span></li>
</ul>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">Більшість
зареєстрованих втрат серед цивільного населення були спричинені використанням
вибухової зброї з широкою зоною дії, включаючи обстріли з важкої артилерії,
реактивних систем залпового вогню, ракет і авіаударів.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">УВКПЛ вважає,
що фактичні цифри значно вищі, оскільки отримання інформації з деяких місць, де
тривають інтенсивні бойові дії, було відкладено, а багато звітів все ще
очікують підтвердження. Йдеться, наприклад, про Маріуполь (Донецька
область), Ізюм (Харківська область), Лисичанськ, Попасна та Сєвєродонецьк
(Луганська область), де є повідомлення про численні жертви серед мирного
населення."<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: left;"><span style="font-family: verdana;"><span face=""Helvetica",sans-serif" style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU;">За даними <a href="https://gp.gov.ua/ua/posts/yuvenalni-prokurori-373-ditini-zaginuli-vnaslidok-zbroinoyi-agresiyi-rf-v-ukrayini">Генеральної прокуратури України</a>, "</span><span style="color: #37393e; font-size: 18px;">Станом на ранок 21 серпня 2022 року більше ніж 1094 дитини постраждали в Україні внаслідок повномасштабної збройної агресії Російської Федерації. За офіційною інформацією ювенальних прокурорів 373 дитини загинули та понад 721 отримали поранення різного ступеню тяжкості."</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> --------</span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRXoLpq6Qgbmv-c4pdGvSRjL4T5v3-Vrx0LC6svNT4-Z7-eFbj3Nd3Srqb-ZgFPYEKgNZGYceNu8YnVEF--0OwVLhpUdPcL6HHZAIdnQGGfVygIoYT3chG51wIOcdefseqxg4pZ2t6dk3PQVTNpjLUJlqhsF27hmQYPIO1il67quCek_EmWhOuRD_neQ/s960/%D0%91%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4%D1%8F%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRXoLpq6Qgbmv-c4pdGvSRjL4T5v3-Vrx0LC6svNT4-Z7-eFbj3Nd3Srqb-ZgFPYEKgNZGYceNu8YnVEF--0OwVLhpUdPcL6HHZAIdnQGGfVygIoYT3chG51wIOcdefseqxg4pZ2t6dk3PQVTNpjLUJlqhsF27hmQYPIO1il67quCek_EmWhOuRD_neQ/w640-h480/%D0%91%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4%D1%8F%D0%BD%D0%BA%D0%B0.jpg" width="640" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">Бородянка. Київська область. Березень 2022 р. Фото - Maxim Levin.</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><br /><span style="text-indent: 35.45pt;"><br /></span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">Десь три місяці тому під час дискусії в
одній лівій групі щодо нинішньої російсько-української війни пролунала така
теза:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"> -
Ну як може така маленька й бідна країна перемогти таку велику ядерну державу?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Я тоді відповів:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">- Історія другої половини ХХ ст. показує
принаймні два приклади того, як маленька й дуже бідна країна перемогла велику
ядерну державу - В'єтнам і Афганістан. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Перший приклад - це В’єтнамська війна 1959- 1973 рр., де велика
ядерна держава США намагалася утвердити маріонетковий режим в Сайгоні й задля
цього здійснила в 1964 р. відкриту інтервецію, в якій взяли участь понад
півмільйона американських військових. Проте Північний В’єтнам, використовуючи зброю
та матеріальну підтримку СРСР та КНР, змусив США в 1973 р. вивести свої війська
з В’єтнаму. Втрати американців становили понад 58 тисяч убитих, втрати В’єтнаму
в цій війні перевищили 1,5 млн. вбитих військових і цивільних з обох боків.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Другий приклад – Афганська війна 1979-1989
рр., коли велика ядерна держава СРСР здійснила інтервенцію понад 100 тисяч своїх
військових в Афганістан з метою утвердити маріонетковий уряд НДПА. Рух опору отримував підтримку з боку США та деяких арабських країн. І в 1989 р. Радянський Союз змушений
була вивести свої війська з маленького зубожілого Афганістану, втративши там 15
тисяч своїх військових. Точні втрати афганців від цієї війни важко порахувати,
бо воєнні дії там тривають досі. За оцінками промосковського режиму Наджибулли
на 1988 р. загальні втрати його військ та цивільного населення становили 244 тис.
осіб. Один з лідерів руху опору Ахмад Шах Масуд в 1989 р. писав, що жертвами війни стали
понад 1,5 млн. афганців.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Тоді, три місяці тому, я вважав, що
теперішня наша війна може скінчитися так само, бо очевидно, що Росія не зможе
подолати опір українського народу й зазнає поразки. За кількістю втрат Росія
вже перевищила втрати СРСР за десять років Афганської війни. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK">Але ці майже півроку війни показали й
відмінності. По-перше, на відміну від В</span>‘<span lang="UK">єтнаму та Афганістану Україна розташована не десь на периферії
капіталістичної системи, а в географічному центрі Європи. Через Україну
проходять стратегічні транспортні магістралі й Україна має дійсно набагато
важливіше значення для світової економіки, насамперед в постачанні
продовольства (зерна та олії). Як слушно пишуть історики Тімоті Снайдер та
Ярослав Грицак, саме події в Україні визначали свого часу результати другої
світової війни.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">По-друге, нинішня путінська Росія – це не
буржуазна демократія США, яка могла визнати свою поразку у В’єтнамі, й навіть
не Радянський Союз. Останній хоч і був імперією, але принаймні на словах не був
таким шовіністичним, а декларував рівність усіх народів та мав свій модернізаційний
проект, а вихід з Афганістану стався тоді, коли в СРСР набирали оберти
демократичні реформи - перебудова. Нинішня Росія, попри всі ностальнійні
реверанси щодо СРСР, відверто прагне повернутися до ідеології та практики
Російської імперії позаминулого століття, що заперечувала саме існування
українців як нації. Для «руського миру» чи точніше російського райху, який
зараз будує Москва, Україна – це не просто економічні ресурси та стратегічні
території. Для Путіна Україна – це частина історичної росії як Австрія була
частиною Німеччини для Гітлера. Це показали всі попередні роки війни, що
почалася в 2014 р. Останні півроку доводять, що так просто рашисти від України
не відмовляться - принаймні без зміни режиму в самій Росії. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Яким може бути завершення цієї війни? Тут
насправді варіантів небагато. Перший і найгірший – західні союзники на певному
етапі вирішать, що витрачати свої ресурси далі надто дорого, й змусять Україну
піти на Мінськ-3 чи новий Мюнхен. Прикладом може бути завершення війни в Кореї 1950-1953
рр., що привела до поділу країни на дві, що існують і досі: одну підтримували
США, другу – СРСР. Сподіваюсь, що ми вже
не Корея й таких маріонеткових режимів в нас не буде. Український народ показав достатню волю до перемоги.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Другий варіант – переростання
російсько-української війни в світову. Як би цього не хотілося, як би це звучало парадоксально, але для України
– це найкращий варіант. Для перемоги над Гітлером свого часу була потрібна
міжнародна коаліція та світова війна. Чи є зараз інший вихід? На мій погляд всі
інші варіанти – це лише відкладання вирішення проблеми на потім. Жодна країна
сама не могла перемогти нацистську Німеччину, так само й зараз жодна країна
сама не може перемогти російський рейх.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXQUnGkf9b5kUN-H4uFbCGlyV1bN2Tg_8JOhMn90eN829tI6bG9IkM-gYgHUVAVZKelTjLiXQRLdDbwm-q7gO4gAMr6wbWce_JSNp4Eu0J0g19kHQQEZILspp12UKYYcAyEEpoD0W5autyrs4PE2Ja9lRNBmH3fzFQbu2Uc_UR11q9nDM9e3jHHMJ41g/s1280/image.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXQUnGkf9b5kUN-H4uFbCGlyV1bN2Tg_8JOhMn90eN829tI6bG9IkM-gYgHUVAVZKelTjLiXQRLdDbwm-q7gO4gAMr6wbWce_JSNp4Eu0J0g19kHQQEZILspp12UKYYcAyEEpoD0W5autyrs4PE2Ja9lRNBmH3fzFQbu2Uc_UR11q9nDM9e3jHHMJ41g/w400-h225/image.png" width="400" /></a></div><br /><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Багато псевдолівих – сталіністи,
троцькісти, «ліві комуністи» - люблять застосовувати щодо теперішньої війни
позицію Псевдо-Ціммервальду. В 1915 р. конференція соціалістів в швейцарському
місті Ціммервальд засудила першу світову війну як імперіалістичну війну за
переділ світу та закликала робітників імперіалістичних держав боротися за
поразку свого уряду та міжнародну солідарність працюючих. При чому ця
конференція не засуджувала національно-визвольні чи антиколоніальні війні.
Більше того, один з лідерів ціммервальдського руху Володимир Ленін писав, що
навіть в теперішню добу, а тим більше в майбутньому можливі демократичні й революційні
національно-визвольні війни, як от війна Ірландії за визволення від Англії.
Сучасні ліві адвокати рашизму роблять штучну підміну, називаючи сучасну
російсько-українську війну імперіалістичною з обох боків, хоч насправді вона є
імперіалістичною й неоколоніальною тільки з боку Росії, яка прагне відновити
свою імперію ХІХ – ХХ ст. З боку України це така само антиколоніальна й
національно-визвольна війна як війна Ірландії проти Англії, Алжиру проти
Франції або В’єтнаму проти США. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Але найцікавіше, що ті самі псевдоліві
підголоски Кремля зовсім забувають про ціммервальдську позицію, коли мова
заходить про другу світову війну. Здавалося би логічно, що друга світова війна
так само породжена притиріччями капіталістичної системи, як і перша світова. То
чому ж «ліві друзі росії» не кажуть, що й в 1939-1945 рр. треба було не брати участь у війні, а боротися лише за поразку
всіх урядів та всіх держав? Найчастіше у відповідь ми чуємо, що після нападу
Німеччини на СРСР в 1941 р. друга світова війна із імперіалістичної
перетворилася на справедливу війну за визволення людства від нацизму та навіть
«війну комунізму проти капіталізму». Та хіба нацизм виник в 1941 р.? Хіба СРСР
не виступав в 1939-1941 рр. союзником Гітлера й не ділив разом із ним Польщу та
країни Східної Європи? Дійсно смішно досі назвати соціалізмом чи комунізмом
державно-капіталістичний сталінський режим та його бонапартистську імперію, що
так само ділила світ, як і інші імперіалістичні хижаки.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK">Зараз найгірші традиції сталінізму й російського царизму намагається відродити путінський режим. Це дійсно нова
спроба відбудувати імперію бонапартистського чи нацистського типу, бо власне й
Гітлер для Німеччини був другий Бонапарт, якщо першим вважати Бісмарка, що
очолив об’єднання Німеччини в другу імперію. Всі імперії рано чи пізно гинуть.
Вони є перешкодою для нормального розвитку людства. Нормою для сучасного
капіталізму, що забезпечує найповніший розвиток продуктивних сил є буржуазні
демократії та національні держави. Тому Російська імперія у вигляді сучасної
РФ, що відроджує традиції феодально-абсолютистських монархій та колоніальних
імперій </span><span lang="EN-US">XVI</span><span lang="UK">-</span><span lang="EN-US">XX</span><span lang="UK"> ст., приречена на поразку та розпад. Але для цього
потрібна дійсно міжнародна коаліція, так само як антигітлерівська коаліція
1941-1945 рр. По суті процес її створення вже розпочався на регулярних
конференціях в Рамштайні. Чим скоріше це зрозуміє світ, тим краще буде й для
нього й для України, бо метастази імперства й отруйні випари російського
нацизму розповзаються по всьому світу й видалити його можна лише хірургічним
шляхом. Лише після його воєнного розгрому можливий розвиток демократичного й
соціалістичного руху і в Україні, і в Росії або тих країнах, що виникнуть на її
місці, і в світі. До речі свого часу це добре розумів і Карл Маркс, який в
устав Першого Інтернаціоналу ще в 1864 р. записав необхідність боротися проти
російського імперіалізму всіма можливими засобами, бо вважав його найбільшим
ворогом прогресу та свободи у Європі. Нажаль завдання його знищення зберігає
актуальність і досі.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK">Понад сто років тому українські комуністи-самостійники писали:</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span><span lang="UK" style="font-family: helvetica; font-size: medium;">"При тому підвищенні національної свідомісти і напруженні волі до вільного, незалежного, самостійного життя, які виявив український революційний національно-визвольний рух, — не може бути й мови про повернення України в стан будь чиєї колонії. Раніше чи пізніше, чи трудним і кривавим шляхом озброєної боротьби, чи згодою, шляхом демократичного вирішення спірних питань з сусідніми країнами, — а Україна буде самостійною і незалежною не на словах тілько, а й на ділі. Чи шляхом довгої діпльоматичної й озброєнної боротьби, лавіруванням між ріжними державами, чи шляхом революційного актівізму самих робітничо-селянських мас, — а Україна буде самостійною. В кращому випадкові Україна осягне свою повну волю у як найближчі часи завдяки актівности і свідомости власних мас. Чим повніше, чим скоріше буде досягнена ся мета, тим краще буде і для України і для сусідніх країн, тим менше буде національної гризні і ворожнечи, тим легший буде дальший поступ економичного, політичного, соціального, культурного і духовного життя України, тим більший вклад в скарбницю світової культури дасть Україна. Навпаки, чим довший буде шлях здобування самостійности, чим більше буде Україна покладатися на дипльоматичні заходи, на допомогу з боку когось иншого, чим меньше буде виявлено у найблизшчі часи власної активности і власної сили, — тим довше буде перебувати Україна в «хоробливому» стані невирішеного національного питання, тим більше отрута національної ворожнечи, гризні, під'юджування буде гальмувати поступ соціальне економичного, громадсько-політичного і духовно культурного поступу. Революції не тілько виявляють більш глибокі сили й пружини, не тілько відкидають все зверхнє й умовне. Революції — се локомотіви історії. Десятки років «мирного» періоду рівняються дням у революційні епохи. Те, що в «мирну» епоху може бути осягнено лише на протязі довгих років, у революційну добу вирішується на протязі де кількох місяців. І як що пожар революції загартовує сталь, то епоха «мирного» розвитку часто роз'їдає сталь ржою. Українське національне питання, коли не буде вирішене зараз, у революційну добу, коли воно буде передане в наслідство історії, як іржа, буде точити соціально-економичний і культурно-політичний розвиток і України й сусідніх держав." (Мазлах С., Шахрай В. До хвилі. 1919).</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span><span lang="UK" style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Зараз Україна йде саме шляхом кривавої озброєної боротьби за свою незалежність від новітніх обіймів конаючої імперії. Без перемоги у цій боротьбі, без розгрому Російської імперії - ані розвиток демократії, ані розвиток соціалізму в Україні неможливий. Тому наше гасло залишається: від національного визволення до соціального.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK"> </span></span><i style="font-family: verdana; text-align: right; text-indent: 35.45pt;">Андрій Здоров.</i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">P.S.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">Ще декілька слів західним та російським лівим.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">(мої фейсбук-пости).</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><a href="https://www.facebook.com/groups/proletar.ukr/posts/3129968667264056"><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="animation-name: none; background-color: white; color: #65676b; text-align: left; text-indent: 0px; transition-property: none;"><span class="f7rl1if4 adechonz f6oz4yja dahkl6ri axrg9lpx rufpak1n qtovjlwq qbmienfq rfyhaz4c rdmi1yqr ohrdq8us nswx41af fawcizw8 l1aqi3e3 sdu1flz4" style="align-items: inherit; align-self: inherit; animation-name: none; display: inherit; flex-direction: inherit; flex: inherit; font-family: inherit; height: inherit; max-height: inherit; max-width: inherit; min-height: inherit; min-width: inherit; place-content: inherit; transition-property: none; width: inherit;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; touch-action: manipulation; transition-property: none;"><span class="gewbibgg hf30pyar lq84ybu9 aglvbi8b cxfqmxzd" style="animation-name: none; display: inline-block; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none; vertical-align: top;"><span class="rrjlc0n4 rse6dlih no6h3tfh jwegzro5 t9luyltp om3e55n1 szd3m19j" style="animation-name: none; cursor: inherit; display: inline; font-family: inherit; font-weight: 600; line-height: inherit; position: relative; transition-property: none;"><span class="rse6dlih jwegzro5 om3e55n1 szd3m19j" style="animation-name: none; display: inline; position: relative; transition-property: none;">5 червня</span></span></span></span></span></span></a></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">Вопрос к
левым.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span style="text-indent: 47.2667px;">Олег Дубровский: </span>Почему
сторонники концепции борьбы двух империализмов за Украину (которые утверждают,
что на самом деле Россия воюет с Западом или НАТО на территории Украины) не
могут допустить, что эта борьба или конкуренция между разными империализмами
вполне может сочетаться с национально-освободительным движением украинского
народа? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Мой комментарий: Вся история
национально-освободительных движений показывает, что их успех очень часто (если
не всегда) зависел как раз от международной ситуации и поддержки других империй
или крупных держав. Куба и Вьетнам пользовались поддержкой Советского Союза,
Ирландия в годы первой мировой войны - поддержкой Германии, Антанта
поддерживала национально-освободительные движения чехов и словаков против
Австро-Венгрии и т.д. В годы второй мировой войны лидер радикального крыла
Индийского Национального Конгресса Субхас Чандра Бос встречался с Гитлером,
чтобы получить разрешение на формирование легиона "Свободная Индия",
а затем формировал Индийскую национальную армию под эгидой Японии для борьбы за
независимость Индии от Великобритании. Даже большевики в России в 1918 г.
смогли удержать власть только благодаря использованию этих самых
межимпериалистических противоречий - заключив в Бресте мир с Четверным союзом,
встав фактически на его сторону.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Так почему же
украинская нация, украинское национально-освободительное движение не может
пользоваться этой борьбой мировых держав и получать поддержку от конкурентов
российского империализма, который несколько веков подавлял и угнетал украинский
народ и сейчас пытается вернуть его в свою тюрьму народов (термин Ленина)?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Единственный
ответ, который я слышал по этому поводу, - это ответ российской имперской
пропаганды о том, что украинцы - это не нация, а выдумка врагов России.
Интересно, левые во всем мире, которые повторяют тезис о войне НАТО против
России на Украине, тоже так считают?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">По поводу
"выдуманных наций" очень рекомендую всем левым серию работ Ленина
периода первой мировой войны о праве наций на самоопределение:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"Социалистическая
революция и право наций на самоопределение",<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"Итоги
дискуссии о самоопределении",<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"О
брошюре Юниуса (Розы Люксембург)",<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"Ответ
П. Киевскому (Георгию Пятакову)",<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"О
карикатуре на марксизм или об империалистическом экономизме".<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">--------</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgu4wiPI3DBnEbcjGVa0CBEnO8pJh8Rz5g3m_Oin9eLtTGHolYn74l0vYStiJSdQwn116D27EvNO4yrP_nhb0cpLw4K8AFQur4sy3juo1FiZ63ZcA2czclpRrke03zekgFHamgDz7FVwODE37xJeFQwf1aT_PaT_v-z1iyhnEq41tNW8hauUYpmGzuP0Q" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgu4wiPI3DBnEbcjGVa0CBEnO8pJh8Rz5g3m_Oin9eLtTGHolYn74l0vYStiJSdQwn116D27EvNO4yrP_nhb0cpLw4K8AFQur4sy3juo1FiZ63ZcA2czclpRrke03zekgFHamgDz7FVwODE37xJeFQwf1aT_PaT_v-z1iyhnEq41tNW8hauUYpmGzuP0Q=w400-h266" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Дівчинка на підбитому російському танку. Березеннь 2022.<br />Біля селища Макарів Київська область. Фото — Mikhail Palinchak </td></tr></tbody></table><br /><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://www.facebook.com/groups/proletar.ukr/posts/3136424146618508/">14 червня</a></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Еще раз
русским левым хочу сказать следующее.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Cуществование
Российской империи в ее нынешней форме - нонсенс для современного капитализма,
поэтому поддержка Украины будет в любом случае. Идеалы неидеальных людей
конечно несовершенны, но они формируются не в спячке, а в борьбе. Тем
более, что Кремль не оставляет украинцам как нации вариантов для существования
вообще.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Вопрос в том,
когда уже "русские революционеры" научатся отделять идеи социализма и
демократии от идеи единой и неделимой Российской империи? Может быть только
тогда, когда эти "революционеры" перестанут быть русскими, а станут
сибирскими, уральскими, татарскими , мордовскими, эвенкийскими и т.д. Иначе
ушибленные империей будут бегать по кругу пока их не похоронят под ее
обломками.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Самодержавие
- необходимое условие существования Российской империи - в виде монархии,
бонапартизма или фашизма. Но никак не условие существования капитализма.
Территория Российской империи будет разделена на ряд независимых республик -
буржуазных демократий. Как бы "русские революционеры" не хотели бы
сохранить империю, но на этот раз не выйдет - никакого СССР.2.0. уже не будет.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Когда сейчас
русские интеллектуалы говорят, что только единая и неделимая империя (хоть даже
под видом федерации) может спасти от междуусобных войн кучу мелких республик
вроде ЛДНР, они забывают, что все империи распадались и сейчас об этом мало кто
жалеет. ЛДНР и Кадыровстаны могут существовать только при поддержке Кремля.
Убери ее - и эти уроды исчезнут. И что плохого распад Австро-Венгерской империи
принес чехам, словакам, словенцам, хорватам, венграм и самим австрийцам? В
качестве образца правильного решения национального вопроса Ленин еще до 1917 г.
любил приводить отделение Норвегии от Швеции в 1906 г. по итогам референдума.
Кто из них сейчас об этом жалеет?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Что делать с
приятными или неприятными людьми после победы над маньяком - это вопрос
завтрашнего дня. Сегодня вопрос в том, что сделал ты для победы над этим
маньяком? Потому, что совсем не гарантировано, что этот маньяк тебя не убьет
прямо сейчас или через полчаса. А пока ты будешь отвлекаться на мысли про
разных неприятных людей, которые тебе в данным момент помогают, тебе на голову
может прилететь ракета. Более того этому маньяку как раз выгодно, чтобы ты
думал больше о том, какие там вокруг тебя неприятные люди, а не о том, как
обезвредить этого маньяка. Потому что маньяком он стал не сегодня и не вчера, а
имеет очень большой опыт убийств и уже схватил тебя за горло.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">И только
после того как путинский рейх будет повержен и лишен ядерного оружия, которым
он угрожает всему миру, только после этого народы получат возможность решать в
каком государстве им жить – независимом от всех, в составе какой-то федерации
или конфедерации.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Украинцам это
все объяснять не надо. Они в большинстве и так понимают, что от них сейчас
зависит существование их народа и их страны. И пройдя через фронт и смерть близких
украинцы уже не будут так легко мириться с прежней системой коррупции и
несправедливости, а поставят вопрос об ее изменении. Поэтому и украинским левым
важно сейчас принимать в этой войне активное участие, чтобы они также могли
поставить этот вопрос и сформулировать свою программу.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=5423053327732517&set=a.236238379747397&__cft__%5b0%5d=AZWPVLud60JgWiqCwVcAqBE6eyfD-AQJ8Pj-ODf8PBxtIG1JF-aiPXeBbNj-XODhNhWxta6aBh9rdTrS1o2LpIBihl2_25fI4m0pAs4eS17PhPaPZcS7PGCnJbHVeRcgv5Ret4oZMqOZ2NBPiQhNthVomJNmgBQb6s9bojGK9HnKkw&__tn__=EH-R"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></a></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink"><span lang="UK" style="font-family: verdana;"><a href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=5423053327732517&set=a.236238379747397&__cft__%5b0%5d=AZWPVLud60JgWiqCwVcAqBE6eyfD-AQJ8Pj-ODf8PBxtIG1JF-aiPXeBbNj-XODhNhWxta6aBh9rdTrS1o2LpIBihl2_25fI4m0pAs4eS17PhPaPZcS7PGCnJbHVeRcgv5Ret4oZMqOZ2NBPiQhNthVomJNmgBQb6s9bojGK9HnKkw&__tn__=EH-R"><o:p> </o:p></a></span></span></p><div style="animation-name: none; background-color: white; color: #1c1e21; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: start; transition-property: none;"><div class="hael596l alzwoclg jl2a5g8c qjfq86k5 r227ecj6 gt60zsk1 s1m0hq7j" style="align-items: flex-start; animation-name: none; display: flex; flex-direction: row; font-family: inherit; margin-bottom: 12px; padding-left: 16px; padding-right: 16px; padding-top: 12px; transition-property: none;"><div class="cgu29s5g" style="animation-name: none; flex-grow: 1; font-family: inherit; transition-property: none;"><div class="alzwoclg cqf1kptm siwo0mpr gu5uzgus" style="animation-name: none; display: flex; flex-direction: column; font-family: inherit; margin-bottom: -5px; margin-top: -5px; transition-property: none;"><div class="jroqu855 nthtkgg5" style="animation-name: none; font-family: inherit; margin-bottom: 5px; margin-top: 5px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw b6ax4al1 gem102v4 ncib64c9 mrvwc6qr sx8pxkcf f597kf1v cpcgwwas f5mw3jnl szxhu1pg nfkogyam kkmhubc1 tes86rjd rtxb060y ztn2w49o" color="var(--secondary-text)" dir="auto" style="animation-name: none; display: block; font-family: inherit; font-size: 0.8125rem; line-height: 1.2308; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;"><span id="jsc_c_m5" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span class="f7rl1if4 adechonz f6oz4yja dahkl6ri axrg9lpx rufpak1n qtovjlwq qbmienfq rfyhaz4c rdmi1yqr ohrdq8us nswx41af fawcizw8 l1aqi3e3 sdu1flz4" style="align-items: inherit; align-self: inherit; animation-name: none; display: inherit; flex-direction: inherit; flex: inherit; font-family: inherit; height: inherit; max-height: inherit; max-width: inherit; min-height: inherit; min-width: inherit; place-content: inherit; transition-property: none; width: inherit;"><a class="qi72231t nu7423ey n3hqoq4p r86q59rh b3qcqh3k fq87ekyn bdao358l fsf7x5fv rse6dlih s5oniofx m8h3af8h l7ghb35v kjdc1dyq kmwttqpk srn514ro oxkhqvkx rl78xhln nch0832m cr00lzj9 rn8ck1ys s3jn8y49 icdlwmnq jxuftiz4 cxfqmxzd tes86rjd" href="https://www.facebook.com/profile/100000837102332/search/?q=%D0%B1%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%B7%D0%BC#" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span class="gewbibgg hf30pyar lq84ybu9 aglvbi8b cxfqmxzd" style="animation-name: none; display: inline-block; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none; vertical-align: top;"><span class="rrjlc0n4 rse6dlih no6h3tfh jwegzro5 t9luyltp om3e55n1 szd3m19j" style="animation-name: none; cursor: inherit; display: inline; font-family: inherit; font-size: inherit; font-weight: 600; line-height: inherit; position: relative; transition-property: none;"><span class="jyk7a11d om3e55n1 szd3m19j" style="animation-name: none; position: relative; text-decoration: inherit; transition-property: none;">28 липня о 19:27</span></span></span></span></a></span></span><span class="cuenuc4f" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span class="rfd0zzc9 s8sjc6am hf30pyar lq84ybu9 ebnioo9u spvqvc9t" style="animation-name: none; clip: rect(0px, 0px, 0px, 0px); font-family: inherit; height: 1px; overflow: hidden; position: absolute; transition-property: none; width: 1px;"> </span><span aria-hidden="true" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"> · </span></span></span><span class="qm54mken" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none; white-space: nowrap;"><span class="f7rl1if4 adechonz f6oz4yja dahkl6ri axrg9lpx rufpak1n qtovjlwq qbmienfq rfyhaz4c rdmi1yqr ohrdq8us nswx41af fawcizw8 l1aqi3e3 sdu1flz4" style="align-items: inherit; align-self: inherit; animation-name: none; display: inherit; flex-direction: inherit; flex: inherit; font-family: inherit; height: inherit; max-height: inherit; max-width: inherit; min-height: inherit; min-width: inherit; place-content: inherit; transition-property: none; width: inherit;"><span class="aglvbi8b om3e55n1 amoyoo19" style="animation-name: none; display: inline-block; font-family: inherit; position: relative; top: 2px; transition-property: none;"><svg class="b6ax4al1 m4pnbp5e somyomsx ahndzqod gnhxmgs4 k250bvdn cv5aopd8" fill="currentColor" height="1em" title="Поширено серед: _Публічно" viewbox="0 0 16 16" width="1em"><g fill-rule="evenodd" transform="translate(-448 -544)"><g><path d="M109.5 408.5c0 3.23-2.04 5.983-4.903 7.036l.07-.036c1.167-1 1.814-2.967 2-3.834.214-1 .303-1.3-.5-1.96-.31-.253-.677-.196-1.04-.476-.246-.19-.356-.59-.606-.73-.594-.337-1.107.11-1.954.223a2.666 2.666 0 0 1-1.15-.123c-.007 0-.007 0-.013-.004l-.083-.03c-.164-.082-.077-.206.006-.36h-.006c.086-.17.086-.376-.05-.529-.19-.214-.54-.214-.804-.224-.106-.003-.21 0-.313.004l-.003-.004c-.04 0-.084.004-.124.004h-.037c-.323.007-.666-.034-.893-.314-.263-.353-.29-.733.097-1.09.28-.26.863-.8 1.807-.22.603.37 1.166.667 1.666.5.33-.11.48-.303.094-.87a1.128 1.128 0 0 1-.214-.73c.067-.776.687-.84 1.164-1.2.466-.356.68-.943.546-1.457-.106-.413-.51-.873-1.28-1.01a7.49 7.49 0 0 1 6.524 7.434" transform="translate(354 143.5)"></path><path d="M104.107 415.696A7.498 7.498 0 0 1 94.5 408.5a7.48 7.48 0 0 1 3.407-6.283 5.474 5.474 0 0 0-1.653 2.334c-.753 2.217-.217 4.075 2.29 4.075.833 0 1.4.561 1.333 2.375-.013.403.52 1.78 2.45 1.89.7.04 1.184 1.053 1.33 1.74.06.29.127.65.257.97a.174.174 0 0 0 .193.096" transform="translate(354 143.5)"></path><path d="M110 408.5a8 8 0 1 1-16 0 8 8 0 0 1 16 0zm-1 0a7 7 0 1 0-14 0 7 7 0 0 0 14 0z" fill-rule="nonzero" transform="translate(354 143.5)"></path></g></g></svg></span></span></span></span></span></div></div></div><div class="lzubc330 alzwoclg dmdr2h6l q46jt4gp b0eko5f3 r5g9zsuq fwlpnqze kgzac55p" style="align-self: flex-start; animation-name: none; display: flex; font-family: inherit; height: 20px; padding: 8px; transition-property: none; width: 20px;"><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div aria-expanded="false" aria-haspopup="menu" aria-label="Дії для цього допису" class="qi72231t o9w3sbdw tav9wjvu flwp5yud tghlliq5 gkg15gwv bdao358l fsf7x5fv tgm57n0e jez8cy9q s5oniofx dnr7xe2t aeinzg81 cr00lzj9 rn8ck1ys s3jn8y49 g4tp4svg o9erhkwx dzqi5evh hupbnkgi hvb2xoa8 jl2a5g8c f14ij5to l3ldwz01 icdlwmnq qgrdou9d nu7423ey s9ok87oh s9ljgwtm lxqftegz bf1zulr9 frfouenu bonavkto djs4p424 r7bn319e fxk3tzhb m8h3af8h l7ghb35v kjdc1dyq kmwttqpk srn514ro oxkhqvkx rl78xhln nch0832m om3e55n1 i8zpp7h3 bao8dtny dnmkjdou mbayin57 jp1l04w5 nrqvyqmi gem102v4 irugqya3 qj3iqdt8 ggpyybhw by1353ay tvwbo6py" role="button" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; align-items: stretch; animation-name: none; appearance: none; background-color: transparent; border-bottom-color: var(--always-dark-overlay); border-left-color: var(--always-dark-overlay); border-radius: inherit; border-right-color: var(--always-dark-overlay); border-style: solid; border-top-color: var(--always-dark-overlay); border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline-flex; flex-basis: auto; flex-direction: row; flex-shrink: 0; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; min-height: 0px; min-width: 0px; outline: none; padding: 0px; position: relative; text-align: inherit; touch-action: manipulation; transition-property: none; user-select: none; vertical-align: bottom; z-index: 0;" tabindex="0"><svg class="b6ax4al1 m4pnbp5e somyomsx ahndzqod gnhxmgs4 dmdr2h6l kgzac55p" fill="currentColor" height="1em" viewbox="0 0 20 20" width="1em"><g fill-rule="evenodd" transform="translate(-446 -350)"><path d="M458 360a2 2 0 1 1-4 0 2 2 0 0 1 4 0m6 0a2 2 0 1 1-4 0 2 2 0 0 1 4 0m-12 0a2 2 0 1 1-4 0 2 2 0 0 1 4 0"></path></g></svg><div class="z6erz7xo on4d8346 jkp44r48 l10tt5db s8sjc6am myo4itp8 ekq1a7f9 pym4i58u ldembo95 mwa1sm0y qmqpeqxj e7u6y3za qwcclf47 nmlomj2f" data-visualcompletion="ignore" style="animation-name: none; border-radius: 50%; font-family: inherit; inset: 0px; opacity: 0; pointer-events: none; position: absolute; transition-duration: var(--fds-duration-extra-extra-short-out); transition-property: none; transition-timing-function: var(--fds-animation-fade-out);"></div></div></div></div></div></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink" style="font-family: verdana;"></span></p><div style="animation-name: none; text-align: start; transition-property: none;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><div class="gt60zsk1 ez8dtbzv r227ecj6 d2hqwtrz" id="jsc_c_m6" style="animation-name: none; padding: 4px 16px 16px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw b6ax4al1 gem102v4 ncib64c9 mrvwc6qr sx8pxkcf f597kf1v cpcgwwas m2nijcs8 hxfwr5lz k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" dir="auto" style="animation-name: none; display: block; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">Ленин в начале прошлого века отмечал, что в России преобладает военно-феодальный тип империализма, который отличается от собственно капиталистического. После всех революций, войн и трансформаций ХХ в. мы видим полный цикл:</span></div><ul class="mfn553m3 th51lws0 ir39z7dx hw9y3mw5" style="animation-name: none; margin: 8px 0px; padding: 0px 0px 0px 32px; transition-property: none;"><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">абсолютная монархия Романовых;</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">великая буржуазная революция 1917-1921 гг. и разрушение империи;</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">бонапартистский тоталитарный режим Сталина, который пытался завоевать мир;</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">новая бонапартистская империя, включавшая СССР и его сателлитов - стран "соцлагеря";</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">новая буржуазно-демократическая революция 1990-1993 гг. и распад бонапартистской империи;</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">новый бонапартизм и попытка реставрации империи при Путине - с 1999 г. Вторичный бонапартизм сочетает в себе черты феодального абсолютизма и сталинского режима - своеобразное возрождение военно-феодального типа империализма, который на новом этапе развития общества приобретает черты фашизма или нацизма. Собственно Гитлер - это также вторичный бонапарт, первым в Германии был Бисмарк.</span></div></li><li style="animation-name: none; background-color: white; color: var(--primary-text); font-size: 0.9375rem; transition-property: none;"><div class="mfn553m3" style="animation-name: none; margin-bottom: 8px; transition-property: none;"><span class="gvxzyvdx aeinzg81 t7p7dqev gh25dzvf exr7barw k1z55t6l oog5qr5w tes86rjd pbevjfx6" color="var(--primary-text)" style="animation-name: none; font-family: verdana; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;">чем заканчивают вторичные бонапарты и их империи? Военным поражением и распадом. Наполеон 3-й закончил поражением при Седане и крахом своей империи. Гитлер - крахом третего рейха. Путин - рано или поздно закончит тем же.</span></div></li><span style="font-family: verdana;">------</span></ul></span></div></div></div><div class="m8h3af8h l7ghb35v kjdc1dyq kmwttqpk gh25dzvf n3t5jt4f" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: left; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">"Втім, щоб ви не говорили про Сталіна, він вірив в існування української нації. Путін, натомість, стверджує, що української нації не існує. Отже, це не є так, що він просто продовжує історію, він притримується дуже постмодерністського погляду, що можна повернутись назад і виправити певні речі. Я вважаю, що нам потрібна історія як захист проти цього, проти такого дуже волюнтаристського і постмодерністського розуміння минулого."</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">Тімоті Снайдер.</div></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink" style="font-family: verdana;"></span></p><div class="l7ghb35v kjdc1dyq kmwttqpk gh25dzvf jikcssrz n3t5jt4f" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: left; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">Це звичайно не захист Сталіна. <span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><a style="animation-name: none; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none;" tabindex="-1"></a></span>Просто Сталін і Путін, це приблизно як Наполеон І та Наполеон ІІІ. Бонапартизм первинний та вторинний.</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink" style="font-family: verdana;">Читайте також:</span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative; text-align: start;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/the-last-war-of-putins-reich.html"><span style="color: #2288bb;">The Last War of Putin's Reich</span>. </a><i style="font-size: 13.2px; text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/the-last-war-of-putins-reich.html">Appeal of Ukrainian Socialists to the Socialists and Workers of the World</a> . 26.02.2022.</span></i></span></h3><div><i style="font-size: 13.2px; text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-family: verdana; font-size: 14pt;"><br /></span></i></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative; text-align: start;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/blog-post_26.html">Последняя война путинского рейха.</a> <b style="font-size: 13.2px; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i>Обращение украинских социалистов к социалистам и рабочим мира. 26.02.2022.</i></b></span></h3></div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative; text-align: start;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/03/blog-post.html"><span style="font-family: verdana;">РУКИ ГЕТЬ ВІД УКРАЇНИ! ЗА СОЛІДАРНІСТЬ ПРОТИ ВІЙНИ! <b style="font-size: 13.2px; text-align: center;"><span lang="UK">Заява Міжнародної мережі Глобального інституту праці.</span></b></span></a></h3><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative; text-align: start;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/04/blog-post.html" style="background-color: transparent; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Запрет пятой колонны в Украине. По поводу запрета пророссийских партий</span></a></h3></div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/07/blog-post.html" style="color: #33aaff; text-decoration-line: none;"><span style="font-family: verdana;">О группе «Против течения» и постсоветском марксизме в Украине</span></a></h3><div><br /></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/07/blog-post.html">«Старые песни о главном» або новий напад імперської маячні</a> (Путін як учень і послідовник Денікіна. Відповідь на статтю Путіна про історичну єдність росіян та українців). (липень 2021).</h3></div><div><br /></div><div><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif; text-indent: 48px;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/02/5-11.html">БОНАПАРТИЗМ КАК ТИП ПОЛИТИЧЕСКОЙ НАДСТРОЙКИ.</a></span></b><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: small; text-indent: 48px;"> (глава 7 монографии "</b><span face=""Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px;">Государственный капитализм и модернизация Советского Союза".)</span></div><div><br /></div><div><br /></div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-61226638286890445622022-08-13T12:46:00.004+03:002022-08-31T21:12:42.207+03:00Білий терор часів великої східноєвропейської революції 1917-1921 рр.: чи були білі краще за червоних?<p> </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBLCsSwqw2581RZDtzbxQntvFHVyHdz-lS1ueXjVHBdSOSnpnqqwr5jMNlLoCPWkbLHYpeIHMuPjTitt3fClSYakjbq5nPOojYNosDTcsYzLLAemw_ofgd8V2MVa38KBcanrnJjZcVLqXAmzIbaT07RyeqrF41FMhp0apY_LvcnnghoM-CE3yZ5bjwYA/s900/%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%B1%D0%BE%D1%80%201919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="900" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBLCsSwqw2581RZDtzbxQntvFHVyHdz-lS1ueXjVHBdSOSnpnqqwr5jMNlLoCPWkbLHYpeIHMuPjTitt3fClSYakjbq5nPOojYNosDTcsYzLLAemw_ofgd8V2MVa38KBcanrnJjZcVLqXAmzIbaT07RyeqrF41FMhp0apY_LvcnnghoM-CE3yZ5bjwYA/w400-h243/%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D1%96%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%B1%D0%BE%D1%80%201919.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span face="Roboto, sans-serif" style="background-color: white; color: #777777; font-size: 12.8px; text-align: left;">21 грудня 1919 р. Харків, Григорівський бор. Відкрите поховання жертв білого терору</span></td></tr></tbody></table><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Останнім часом в українському суспільстві
йде обговорення витоків звірячої поведінки російських окупаційних військ в
Україні в триваючій російсько-українській війні. Дехто з істориків та публіцистів
вбачає ці витоки в більшовицьких та ширше комуністичних традиціях. Дійсно
злочинів та репресій часів більшовицької диктатури можна навести чимало. Але чи
були противники більшовизму в цьому плані краще? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Масові розстріли полонених білогвардійці
стали застосовувати ще з початку 1918 р. Наприклад, захопивши копальню Ясинівка
на Донбасі 10 січня 1918 р., загін донських білокозаків осавула Василя
Чернєцова розстріляв 118 робітників-червоногвардійців, в тому числі 44 колишніх
австрійських військовополонених за те, що один з них був на боці червоних<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Принаймні з весни 1918 р. білогвардійці застосовують і практику заручництва.
Відступаючи з Катеринодара 12 березня 1918 р. війська Кубанської Ради захопили
із собою 36 заручників з числа більшовиків та інших лівих партій, з них через
два дні 28 осіб було вбито в аулі Ченжій (Шенджей)<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Особливо відзначилися масовими розправами
білогвардійські генерали Михайло Дроздовський, Алєксандр Кутєпов, Андрій Шкуро
та Віктор Покровський. До речі портрет Дроздовського поряд із Путіним та
Бенкендорфом повісив у себе в кабінеті начальник окупаційного управління МВС в
Запорізькій області, призначений навесні цього року росіянами. Наприклад денікінський
генерал Віктор Покровський любив приказки «Повішення покращує апетит» або "Вид
повішаного оживляє краєвид". Захопивши 4 жовтня 1918 р. Майкоп (білогвардійці
принципово користувалися юліанським календарем, тому за старим стилем для них
це було 21 вересня), Покровський наказав покарати населення міста за те, що
воно боролося проти добровольчої армії. Як свідчили самі білогвардійці, тоді
було вбито понад 2500 осіб, а десятки жінок були піддані груповим зґвалтуванням.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Ось як про це доповідали самі
білогвардійці:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">«Копия
агентурного донесения в Особое отделение контрразведки Отдела Генерального
штаба при Главнокомандующем Вооруженными силами Юга России. Ноябрь 1918 года.
Вх. № …<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Основанием
для наложения на жителей окраин г. Майкопа контрибуции и жестокой с ними
расправы для ген. Покровского послужили слухи о стрельбе жителей по отступающим
войскам генерала Геймана 20 сентября при обратном взятии большевиками г.
Майкопа. По обследовании этого вопроса выяснено, что последним из города от
дубильного завода (Николаевский район) отступил четвертый взвод офицерской
роты, ведя непосредственную перестрелку с цепями наступавшего с восточной части
города противника. Таким образом, в этом случае является весьма трудным
установить прямое участие жителей Николаевского района в стрельбе по войскам
генерала Геймана. Покровский район настолько удален от пути отступления войск,
что физически по своему местоположению не мог принять участие в обстреле войск,
не исключая, конечно, возможность случаев единичной стрельбы во время начала
наступления на улицах города.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Со стороны
Троицкого края, вернее, так называемого «Низа», с островов реки и берегов
установлены случаи стрельбы по переходящим через реку бегущим жителям г.
Майкопа, но убитых и раненых не было. Это до некоторой степени указывает, что
стрельба не была интенсивной и носила случайный характер. Перед уходом большевиков
из Майкопа окраины неоднократно подвергались повальным (Афипским полком
Воронова), единичным (Ейский полк Абрамова) обыскам. Обыскивались окраины и по
занятии Майкопа отрядом генерала Геймана. Все это указывает на то, что
население окраин, как таковое, не могло иметь оружия, и таковое могло
находиться лишь у отдельных лиц. Кроме того, и большевиками, и генералом
Гейманом предлагалось населению сдать имеющееся оружие, каковое и было снесено
в значительном количестве. Между тем при занятии гор. Майкопа в первые дни
непосредственно по занятии было вырублено 2500 майкопских обывателей, каковую
цифру назвал сам генерал Покровский на публичном обеде. Подлежащие казни
выстраивались на коленях, казаки, проходя по шеренге, рубили шашками головы и
шеи. Указывают многие случаи казни лиц, совершенно непричастных к
большевистскому движению. Не помогало в некоторых случаях даже удостоверение и
ходатайство учреждения. Так, например, ходатайство учительского совета
технического училища за одного рабочего и учительского института за студента
Сивоконя. Между тем рядовое казачество беспощадно грабило население окраин,
забирая все, что только могло. Прилагаемый список взятого казаками в садах
(смотри показания Божкова) и копия жалобы атаману области редактора газеты
Рогачева в достаточной степени указывают на характер «обысков», чинимых
казаками дивизии ген. Покровского. Ужасней всего то, что обыски сопровождались
поголовным насилием женщин и девушек. Не щадили даже старух. Насилия
сопровождались издевательствами и побоями. Наудачу опрошенные жители, живущие в
конце Гоголевской улицы, приблизительно два квартала по улице, показали об
изнасиловании 17 лиц, из них девушек, одна старуха и одна беременная (показания
Езерской). Насилия производились обыкновенно «коллективно» по нескольку человек
одну. Двое держат за ноги, а остальные пользуются. Опросом лиц, живущих на
Полевой улице, массовый характер насилия подтверждается. Число жертв считают в
городе сотнями. Любопытно отметить, что казаки, учиняя грабежи и насилия, были
убеждены в своей правоте и безнаказанности и говорили, что «им все позволено».<o:p></o:p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDeNzlSHxrcyUvR8xvgCfOXtwlcCaVMWkfR_fgKzySt2nThdzJXvt79PbVaA41rzrkPk1JQMMJVyCswpqHoH42L4Uxk7RBZwQlNr7DUmYMxGowG1w3Z7QZ8sh0hKfZWWtOdK1MPNzDczIoOeJDuIyjmQZd40dZ6SAly3-jPZ7ecD-dHHnANituI8O77Q/s348/Viktor_Leon._Pokrovsky.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="255" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDeNzlSHxrcyUvR8xvgCfOXtwlcCaVMWkfR_fgKzySt2nThdzJXvt79PbVaA41rzrkPk1JQMMJVyCswpqHoH42L4Uxk7RBZwQlNr7DUmYMxGowG1w3Z7QZ8sh0hKfZWWtOdK1MPNzDczIoOeJDuIyjmQZd40dZ6SAly3-jPZ7ecD-dHHnANituI8O77Q/w293-h400/Viktor_Leon._Pokrovsky.jpg" width="293" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Генерал Віктор Покровський</span></td></tr></tbody></table><br /><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="text-indent: 35.45pt;">Влияние
генерала Покровского на жизнь города Майкопа не прекращается, несмотря на то,
что штаб его и дивизия давно ушли из города. До сих пор еще чины дивизии
генерала Покровского производят в Майкопе самостоятельные аресты и увозят в
штаб дивизии арестованных. Увезены из тюрьмы, как передают, 16 человек
арестованных. Увезен содержавшийся в майкопской тюрьме, принудительно
мобилизованный большевикам врач Георгиевский. Медицинский союз, обеспокоенный
его судьбой, принял участие в этом деле и наводил справки. Оказалось, что он
увезен в Лабинскую и там след его пропал. Утверждают, что врач Георгиевский
повешен. Из майкопской больницы разновременно были увезены двое находившихся
там на излечении больных. На одного из них увезшим его офицером была дана врачу
расписка. Любопытно, что аресты эти были произведены по особому списку на 22
человека, на котором имеется надпись Покровского: «Кровью своей должны искупить
свой грех перед родиной». Прибывший в г. Майкоп адъютант дивизии для подыскания
помещения для зимовки штаба генерала Покровского в частной беседе говорил, что
«они еще основательно почистят Майкоп, для чего у них ведется разведка»</span><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="text-indent: 35.45pt;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span></span></a><span style="text-indent: 35.45pt;">.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><span style="text-indent: 35.45pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p></o:p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2cVIyXArOpeMr1adyj-iNZJVfuCBHVnkVOqy20Qxwdh6aV_awldNYaTaH7EPWdB5d-YauA3tuBVVYdR7KTuagXiM3RBfvTufeN5vz2S626mT-Q4r-uNzEHF-hMrNGv68Cv6z-Pe5Z7bWQbuwkZIH65MBVoWx2V4ksyDwqrvOZRMamvi1clWonyPspwA/s1000/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%B0%D1%82%201919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="1000" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2cVIyXArOpeMr1adyj-iNZJVfuCBHVnkVOqy20Qxwdh6aV_awldNYaTaH7EPWdB5d-YauA3tuBVVYdR7KTuagXiM3RBfvTufeN5vz2S626mT-Q4r-uNzEHF-hMrNGv68Cv6z-Pe5Z7bWQbuwkZIH65MBVoWx2V4ksyDwqrvOZRMamvi1clWonyPspwA/w400-h264/%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%B0%D1%82%201919.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Радянський плакат 1919 р.</td></tr></tbody></table><br /><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="text-indent: 35.45pt;">Вже влітку 1918 р. для утримання полонених
червоноармійців та прибічників радянської влади білогвардійці організували
концентраційні табори, найбільш відомі з яких – на острові Мудьюг в Білому
морі, під Новоросійськом (тоді Чорноморська губернія) та в місті Азов (тоді
область Війська Донського, нині Ростовська область) проіснували до початку 1920
р.. Полонені отримували на день фунт або півфунта хліба чи галет та борщ чи суп
з гнилою капустою, спали в бараках іноді на голій землі, їх працю
використовували на важких та брудних роботах. Наприклад на початку літа 1919 р.
в Азовському таборі, як свідчить донесення Відділу внутрішніх справ уряду
Війська Донського утримувалося «понад 10 тисяч осіб, з яких близько 1 тисячі
хворих. Лютує, з кожним днем посилюючись, епідемія тифу та дизентерії.
Смертність досягає 100 людей на добу. Крайня скупченість житла: в кожному
бараці знаходиться понад 500 полонених. Частина полонених ночує на вулиці. </span><span style="text-indent: 35.45pt;">Б</span><span lang="UK" style="text-indent: 35.45pt;">іля лавки військовополонених йде торгівля
залишками одягу. Охорона скупляє по виключно низьким цінам взуття, плаття тощо.
Одного з померлих затягнули в могилу й поховали, але оскільки їх трупи ховають
неглибоко, «покійник», зігрівшись під землею, викарабкався й прийшов до свого
бараку... Користуючись бажанням полонених відправитися на роботу або в місто за
хлібом, писарі беруть хабарі за запис поза чергою… Полонені кажуть: «Краще би
нас застрелили на місці, а ніж змушувати переживати такі жахи».» Археологічні
дослідження в місті Азов в 2012 та 2018 рр. виявили дві великих братських
могили, в одній залишки 172 людей, в другій - понад 200 людей, в основному віком від 17 до 40 років<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn4" name="_ftnref4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span></span></a>.
Див. докладніше документальний фільм: <a href=" https://youtu.be/Pdee51hp1aM">«</a></span><span style="text-indent: 35.45pt;"><a href=" https://youtu.be/Pdee51hp1aM">Азовский лагерь смерти.
Гражданская война на Дону</a></span><span lang="UK" style="text-indent: 35.45pt;"><a href=" https://youtu.be/Pdee51hp1aM">»</a><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn5" name="_ftnref5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span></span></a>.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">5 травня 1919 р. кінний загін Андрія Шкуро
захопив Юзівку (нині Донецьк). місто на три дні було віддане на розграбування
козакам. Маса людей, яких підозрювали в більшовизмі, було повішено. Ось як
описував юний очевидець тих подій в Юзівці:</span> «В поисках добычи казаки
рыскают по улицам. Вечером ворвались казаки в кинозал в местечке. Выволокли
оттуда двух молодых рабочих и повесили их на телеграфных столбах на главной
улице. Повешенные были похожи на спящих детей. Трое суток собирались толпы
мужчин и женщин, в основном рабочих, у места повешения. Люди молча стояли и
смотрели в лица повешенных, не глядя друг на друга»[1058]. "<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhJGph8QnDlLLZHcdfJwEK6_HZFYufddFrjpj3RN_w2-zgeqRcVMhc0xG-XlsVuNvePf5s7tGbC-sAXlT487J3lO41vx9dlVHleCgssb6EJFtiSAQ_HbVGlBH2-Yp767rBKMfA5C29dzcQkiVNZpQQH0skoo2qmtqKBHolIspWa0tSn4o2QYWMK7SUH8g" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="960" data-original-width="718" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhJGph8QnDlLLZHcdfJwEK6_HZFYufddFrjpj3RN_w2-zgeqRcVMhc0xG-XlsVuNvePf5s7tGbC-sAXlT487J3lO41vx9dlVHleCgssb6EJFtiSAQ_HbVGlBH2-Yp767rBKMfA5C29dzcQkiVNZpQQH0skoo2qmtqKBHolIspWa0tSn4o2QYWMK7SUH8g=w300-h400" width="300" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="text-align: left;"><span style="font-size: x-small;">Ратьковский И.С. Белый террор. Гражданская война в России. 1917-1920. - СПб.: Питер, 2021 - 495 с.</span></span></td></tr></tbody></table><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">В середині травня 1919 р. з Маріуполя
військами Добровольчої армії було вибито частини РПАУ Нестора Махна, як
захищали місто. Журналіст Г. Вілліам, що перебував разом із білогвардійцями, згадував: </span>«Помню, один
офицер из отряда Шкуро, из так называемой «волчьей сотни», отличавшийся
чудовищной свирепостью, сообщая мне подробности победы над бандами Махно,
захватившими, кажется, Мариуполь, даже поперхнулся, когда назвал цифру
расстрелянных безоружных уже противников:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Четыре тысячи!.. Он попробовал смягчить
жестокость сообщения. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">– Ну, да ведь
они тоже не репу сеют, когда попадешься к ним… Но все-таки… –<span style="mso-ansi-language: UK;"> </span>И добавил вполголоса, чтобы не заметили
его колебаний: – О четырех тысячах не пишите… Еще бог знает, что про нас
говорить станут… И без того собак вешают за все!»<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">29-30 червня частини генерала А. Шкуро взяли
Катеринослав (нині місто Дніпро), там одразу почалися розстріли. З 20
службовців готелю «Асторія» було розстріляно 6 осіб, в тому числі зґвалтована
покоївка. В ярах поблизу інших готелів лежали неприкриті близько 200 трупів. В балці
біля Олександрівської лікарні – біля 2000 трупів. На станції Сватове –
розстріляно близько 50 осіб. Страти відбувалися також в колонії для
душевнохворих. В місті собаки їли людське м</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ясо. Учасник білого руху З.Ю. Арбатов , що тоді
мешкав в Катеринославі, згадував:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«…Контрразведка развивала свою деятельность до
безграничного, дикого произвола; тюрьмы были переполнены арестованными, а
осевшие в городе казаки продолжали грабеж… Государственная же стража часто
выезжала в ближайшие села, вылавливала дезертиров и не являвшихся на
объявленную добровольцами мобилизацию. Как-то вернулся из уезда начальник уезда
полковник Степанов и, рассказывая журналистам о своей работе в уезде, отрывисто
бросил: «Шестерых повесил…» Результаты быстро и катастрофически дали себя
почувствовать. Негодование крестьян росло с неописуемой быстротой… …В городе
контрразведка ввела кошмарную систему «выведения в расход» тех лиц, которые
почему-либо ей не нравились, но против которых совершенно не было никакого
обвинительного материала. Эти люди исчезали и, когда их трупы попадали к
родственникам или иным близким лицам, контрразведка, за которой числился
убитый, давала стереотипный ответ: «Убит при попытке к бегству»…<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">»<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Український історик Михайло Ковальчук також
описує взяття Катеринослава військами Шкуро: "Ось як запам</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ятався сучасниці вступ козаків до
Катеринославу: "Нічого більш страшного не можна було собі уявити. Вони
грабували всіх, а євреїв вбивали, жінок ґвалтували. Чомусь населення вигадало
бити в казани, чомусь це лякало козаків... Це тривало два дні. Нарешті Шкуро
пішов і прийшли регулярні війська білих. Вони також наклали на місто якусь
суму. Люди стали оживати, крамниці відчинилися..."<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Наприкінці червня 1919 р. денікінці захопили
Харків та створили свою «Комісію по розслідуванню звірств більшовиків».
Після<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>того як в грудні 1919 р.
повернулися більшовики, вони також утворили «Комісія з обслідування звірств,
вчинених Добрармією» Харківський історик Едуард Зуб, дослідивши матеріали обох
комісій, дійшов висновку, що не було принципової різниці між білими та червоним
каральними органами, їх методами катувань та ставленням до населення<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">В 1920-ті роки збиранням даних про жертви,
потерпілих та збитки від білого терору та іноземної інтервенції 1918 – 1920 рр.
займалося створене в 1924 р. Всесоюзне товариство допомоги жертвам інтервенції
(Всесоюзное общество содействия жертвам интервенции). Більшовицький уряд збирав
ці дані для використання на переговорах із країнами Заходу, коли йшлося про
борги царського й Тимчасового урядів. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Зокрема Всеукраїнське товариство допомоги
жертвам інтервенції з 1 квітня 1924 р. по 1 квітня 1925 р. зареєструвало на
території УСРР (без Криму, який тоді не входив до УСРР) 237 227 заяв-петензій
на загальну суму матеріальних збитків 626 млн. 737,4 тис. крб., убитих
– 38 436 осіб, покалічених – 15 385 осіб, зґвалтованих – 1048 жінок,
випадків арешту, побиття тощо – 45 803. Всесоюзне товариство допомоги жертвам
інтервенції на 1 липня 1927 р. зібрало понад 1,3 млн. заяв, що зафіксували 111
730 вбивств і смертей, в тому числі 71 704 сільських мешканця й 40 026 міських<a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Це варто пам'ятати, тому що ідейні
послідовники білогвардійців, прибічники "бєлого дєла" та "єдиної
і неділимої Росії" нажаль досі активно діють не тільки в Росії, але й в
Україні.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Андрій Здоров.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Вперше опубліковано:</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"></span></i></p><h1 class="post__title" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background: rgb(249, 242, 239); border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Fira Sans", sans-serif; line-height: 1em; margin: 0px; outline: 0px; padding: 15px 0px 10px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: small;"><a href="https://www.istpravda.com.ua/articles/2022/08/12/161665/">Чи там шукають витоки терору?</a></span></h1><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;">Історична правда. 12.08.2022 р.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=5408681842502999&set=a.236238379747397&__cft__%5b0%5d=AZU5-wcrYNRhFNTCnQrw4RdLI2VT0BCMQXYry301bz2csKzWVYr4Z0R1eafT6GE5SZhWhgaNLnck2o5fq5ogdxeJmIU308W3wbD90yg6V8-irivCI37FWgi8XTtjr7L-Fwnq-uZfa6f2BPAK-fsJAaIVRAknj3qT8PvNG2F563Nxow&__tn__=EH-R"><o:p></o:p></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><a href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=5408681842502999&set=a.236238379747397&__cft__%5b0%5d=AZU5-wcrYNRhFNTCnQrw4RdLI2VT0BCMQXYry301bz2csKzWVYr4Z0R1eafT6GE5SZhWhgaNLnck2o5fq5ogdxeJmIU308W3wbD90yg6V8-irivCI37FWgi8XTtjr7L-Fwnq-uZfa6f2BPAK-fsJAaIVRAknj3qT8PvNG2F563Nxow&__tn__=EH-R"><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></a></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink">Читайте також:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink"></span></p><h1 class="post-title" style="background-color: white; border: 0px; color: #444444; font-family: "pt serif", serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; letter-spacing: -1px; line-height: 1.3em; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://www.nihilist.li/2014/07/25/russkie-belogvardejtsy-na-donbasse/"><span style="font-size: medium;">Русские белогвардейцы на Донбассе / Ukraine: Russian White Guards in the Donbass</span></a></h1><div>25.07.2014 р.</div><p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 35.45pt;"><span class="MsoHyperlink"></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2021/07/blog-post.html" style="color: #33aaff; text-decoration-line: none;">«Старые песни о главном» або новий напад імперської маячні</a></h3>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #bbbbbb; color: white; font-size: 11px; letter-spacing: 3px; text-align: left;">25 липня 2021 р</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> 5-летний
обзор деятельности союза горнорабочих в Донецком бассейне (1920-1925). Краткий
очерк рабочего и профессионального движения горняков Донецкого бассейна до 1920
г. - Артемовск, 1925. - С.38-39; Куромія Г. Свобода і терор у Донбасі. – К.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">: Основи</span>,<span style="mso-ansi-language: UK;"> </span>2002. – С.146.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Лиманский А.А. Заложники</span> у белых. –
Ростов-на-Дону<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">: Севкавкнига</span>,
1927. – С.31-33<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Ратьковский
И.С. Белый террор. Гражданская война в России. 1917-1920. - СПб.: Питер, 2021.-
С.150-176. </p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Там же. – С. 427-429, 440.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Режим доступу: <a href="https://youtu.be/Pdee51hp1aM">https://youtu.be/Pdee51hp1aM</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Ратьковский
И.С. Белый террор. Гражданская война в России. 1917-1920. - СПб.: Питер, 2021<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">– С.338.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Там же. – С.341.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Ковальчук М.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Без переможців. Повстанський рух в Україні
проти білогвардійських військ генерала А. Денікіна (1919-1920). - К.: Стилос,
2012. - С.23.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Зуб Е. Чи біліше вугілля від сажі? </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Likbez. </span><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Історичний фронт. 30.09.2018 р. Режим доступу: <a href="http://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-a-chi-bilishe-vugillya-vid-sazhi.html">http://likbez.org.ua/ua/ukrayinska-a-chi-bilishe-vugillya-vid-sazhi.html</a><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%91%D1%96%D0%BB%D0%B8%D0%B9%20%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%80.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Ратьковский
И.С. Белый террор. Гражданская война в России. 1917-1920. - СПб.: Питер, 2021.<span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">– С.453-454.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-58125473243019242272022-07-14T11:09:00.008+03:002022-10-27T10:12:03.850+03:00О группе «Против течения» и постсоветском марксизме в Украине<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Скільки ангелів може розміститися на кінчику голки?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></i></p></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">- Таке питання нібито обговорювали схоласти-теологи середньовіччя, хоч найбільш
рання згадка такого вислову міститься в протестантського теолога Вільяма
Чіллінгворта XVII ст., але витоки цього вбачають у творах Фоми Аквінського.</span></i></p></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Скільки імперіалізмів зараз воює на території Україні? </span></i></p></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">- Таке питання люблять обговорювати деякі ліві інтелєктуали (що вважають
себе марксистами чи анархістами) сьогодні. Справді скільки? Російський,
американський, англійський, німецький, французький, іспанський, нідерландський,
канадський, польський, турецький, австралійський, може ще китайський (руками
росії) ... Я нікого не забув і не пропустив?</span></i></p></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">При чому найдивніше, що це серйозно можуть обговорювати навіть люди, що
народилися, жили або й зараз живуть в Україні. Але самої України не бачать.</span></i></p></blockquote></blockquote>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3ZSn87hm8kULf95PYyoJEji-yvKzJiEdIpR5rjw1PgK-a_t9gof8XSsoD5Lie3lbPp7918E_hTrhk5cU-mchMpVt2SDh9Y3ESMyimylFsnsPJ5EBB4NqVe16-uDJz0PWt7SappiB0GvptlUtfwU5Q1uwj1byY3MZ8Xfb0uIojtKPjgKvSokNZucSqwA/s5101/%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%BE%D0%B6_%D0%9F%D0%A0%D0%9E%D0%A2%D0%98%D0%9214.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="3515" data-original-width="5101" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3ZSn87hm8kULf95PYyoJEji-yvKzJiEdIpR5rjw1PgK-a_t9gof8XSsoD5Lie3lbPp7918E_hTrhk5cU-mchMpVt2SDh9Y3ESMyimylFsnsPJ5EBB4NqVe16-uDJz0PWt7SappiB0GvptlUtfwU5Q1uwj1byY3MZ8Xfb0uIojtKPjgKvSokNZucSqwA/w640-h442/%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%BE%D0%B6_%D0%9F%D0%A0%D0%9E%D0%A2%D0%98%D0%9214.jpg" width="640" /></span></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p> </o:p><span style="text-indent: 35.45pt;">«Что бы мы ни
строили – получается КПСС», - так в середине 2000-х сказал один из политических
деятелей постсоветского пространства.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Среди
множества левых групп в украинском сегменте мировой паутины существует «Кружок
по изучению политической экономии» и группа «левых коммунистов» «Против
течения» (далее ПТ). Безусловно это разные сообщества с разными целями,
задачами и функциями, и соответственно разным составом. Но было бы очень смешно
утверждать, что они независимы друг от друга. «Кружок» создан членами группы ПТ
и именно они руководят им и направляют его работу. Примерно также как в СССР
формально существовали совершенно независимо от КПСС – Советы депутатов
трудящихся, профсоюзы, комсомол, пионерская организация и для совсем маленьких
– октябрята. Но фактически руководящей и направляющей силой всех этих
организаций являлась именно компартия. Сначала она называлась Российская Коммунистическая
партия (большевиков), затем в связи с созданием новой формы империи была
переименована во всесоюзную – ВКП(б), а с 1952 г. – КПСС. Формально это было
записано в Конституции СССР лишь в 1977 г. – статья 6. Но уже в 1990 г. эту
статью под напором снизу отменили и вскоре весь режим КПСС рухнул вместе с Советским
Союзом и всеми его сателлитами и политическими организациями.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Естественно,
что существовавшие более 70 лет структуры, воспитавшие несколько поколений
людей, не могли исчезнуть просто так, не оставив следа в сознании. В «лихие
90-е» годы в условиях экономических кризисов и трансформаций ностальгия по
ушедшей империи охватывала значительную часть населения и в России, и в
зависимых от нее бывших советских республиках, что и выразилось в возрождении и
существовании осколков КПСС – КПРФ, РКРП, ВКПБ, КПУ, СПУ, ПСПУ и прочих. Показательно,
что в 2000-е годы с завершением передела собственности и началом стабилизации,
а затем и роста экономики, когда окрепший российский империализм начал
восстановление империи, создавая всяческие ЕврАзЭС, ОДКБ и прочие «таежные
союзы», все эти осколки КПСС в разных формах стали ему помогать и подыгрывать.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">В Украине
попытка посадить на трон пророссийского президента Януковича вызвала первый
Майдан 2004 г. – первую в нашем столетии украинскую буржуазно-демократическую
революцию, имевшую также национально-освободительный характер, то есть задачу
вывести Украину из-под неоколониального влияния Москвы. Увы эти задачи были
решены лишь частично. Сопротивление российского империализма было велико: ему
удалось таки сыграть в очередной раз на противоречиях украинского общества и
посадить Януковича на трон в 2010 г. Лишь ценой кровавых жертв Майдана 2014 г.
Украина вырвалась из цепких лап двуглавого орла, но в ответ Москва начала
прямую военную агрессию против Украины, аннексировав Крым и захватив Донбасс.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Оргкомитет левых коммунистов «Против течения» (далее ПТ) был создан в 2011 г.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>на конференции в Одессе путем объединения двух групп. Одной из них была
одесская марксистская группа Юрия Шахина, издававшая газеты «Красная заря», а
затем «Классовый взгляд». Сам Шахин в 1998-2002 г. был активистом созданной
нами марксистской группы «Пролетарий», где принял теорию государственного
капитализма в СССР. В 2002 г. эта группа распалась: Шахин настаивал на
приоритете работы с ностальгирующими по СССР пост-КПССовскими партиями и группами,
я считал, что это совершенно тупиковый путь. Именно теории госкапа и «левого
коммунизма» стала идейной основой новой группы.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Второй
группой, основавшей ПТ, стала группа Б.-П., ставшая на подобные же позиции
после распада «Организации марксистов» на группы сталинистов («Боротьба») и
троцкистов (<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Ліва опозиція»</span>).
Сама Организация марксистов представляла собой левый откол от КПУ, возникший
после первого Майдана 2004 г., когда Москва потерпела первое крупное
политическое поражение в Украине.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">2011 г. был
триумфом для ностальгирующей по Советскому Союзу и восстановлению империи
публики – вроде бы все враги разгромлены, а конкурентов Януковича вроде Юлии
Тимошенко даже посадили в тюрьму. КПУ становится частью правящей коалиции,
получая свою долю властного пирога, а «советско-марксистские» непарламенские
левые группки – свою нишу в политической жизни. Но этот триумф был лишь
временным и обманчивым. Уже в конце 2013 г. против промосковского режима
Януковича поднимается новый гораздо более массовый Евромайдан, который после
нескольких месяцев баррикадных боев и уличных столкновений сметает этот режим и
заставляет президента и его клику бежать в Россию.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Группа
«Против течения» переживает раскол. Идейный ее лидер – Юрий Шахин – в унисон с
российской пропагандой заявляет, что в Украине фашистский ультраправый
переворот, и поддерживает инспирированный Кремлем сепаратистский мятеж на
Донбассе. В конце концов весной 2015 г. Юрий Шахин сбежал из Одессы в оккупированный
Россией Крым.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Вторая часть
ПТ решила поддержать евроинтеграцию Украины и Майдан, приняв заявление <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2014/11/blog-post.html">«Украина между Востоком и Западом»</a>. Это заявление поддержали и несколько
марксистов-госкаповцев, не входивших в данную группу, в том числе и я. Но с
началом войны России против Украины и особенно после поражений украинской армии
летом 2014 г. под Иловайском, когда лидеры ЕС открыто стали склонять Украину к
новому варианту Мюнхена – то есть разделу Украины, оформленного в виде Минских
соглашений, группа ПТ (Киевского патриархата) поддержали этот курс ЕС. Ее лидер
А. Пивторак публикует статью «Демократическая революция в националистическом
тупике», где по сути доказывает, что Донбасс – это не Украина, а виновники войны
в равной степени Путин и украинские ультраправые силы. Конкретным выражением
этой позиции стала устроенная ПТ 16 ноября 2014 г. встреча в Киеве с депутатами
бундестага от партии <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Die</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Linke</span>», которые затем поехали
в Донецк к Захарченко с целью «принести мир на Донбасс» - естественно путем
вывода оттуда украинских войск.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Против этой
позиции выступили киевские анархисты из А<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">втономной спілки трудящих (АСТ)</span> и Олег Дубровский из Днепра, указав,
что фактически это помощь и подыгрывание русскому империализму. Я поддержал
позицию АСТ и Дубровского, поэтому ПТ разорвала со мной отношения на два года.
В связи с этим созданный мной блог и фейсбук-группа, которые назывались
изначально «<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Проти течії»</span>,
были переименованы в <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Пролетар
України». <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Наша </span>группа обратилась к изучению
наследия украинских марксистов, прежде всего критиков российского империализма
под красным флагом, переиздав книги Василия Шахрая и Сергея Мазлаха. В 2017 г.
отношения <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">между</span> ПТ <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">и</span> нами были восстановлены,
свидетельством чего был спецвыпуск журнала «Против течения» № 20 «<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Українська революція 1917-1921 рр.:
марксистський погляд» (редактор выпуска Артем Клименко). </span>Это был
единственный номер журнала, вышедший на украинском языке. Всего с 2014 по 2021
г. группа ПТ издала десять номеров своего журнала – с № 14 по № 23. Все
остальные были на русском языке и пропагандировали «левый коммунизм»,
продолжающий линию Розы Люксембург с ее нигилизмом в отношении
национально-освободительных движений, выражающимся по сути в поддержку
статус-кво старых империй. Ленин называл это в свое время «империалистический
экономизм». Лишь последний номер журнала ПТ обратился к наследию европейской
социал-демократии (Карл Каутский) в сопоставлении ее с большевизмом. Но никаких
изменений в программных документах ПТ сделало не было. По прежнему она
позиционирует себя как левые коммунисты и относит к тому же идейному
направлению, что Интернациональное Коммунистическое течение (ИКТ – англ. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ICC</span>). (ПТ. 2019. № 22, С.64).<o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNGs7JcUc2EodZCfxPCro4TNWH8MlSDQIA8O6iydwLLhEbCW9M1MlbOjUVgW4UXF9zBjLUKlxOBaAZYMiBTgbnsd1jkM5b68Nv76aa65nI14C9P3g6wslg0yxqRMnT9_5BrHNsUWhJMt9FyhSb86XVyPCCErUqUmNZWir8YddJcFqzbARWbOpYxHFBA/s1280/%D0%9F%D0%A2-23.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="957" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifNGs7JcUc2EodZCfxPCro4TNWH8MlSDQIA8O6iydwLLhEbCW9M1MlbOjUVgW4UXF9zBjLUKlxOBaAZYMiBTgbnsd1jkM5b68Nv76aa65nI14C9P3g6wslg0yxqRMnT9_5BrHNsUWhJMt9FyhSb86XVyPCCErUqUmNZWir8YddJcFqzbARWbOpYxHFBA/w478-h640/%D0%9F%D0%A2-23.jpg" width="478" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /><span><a name='more'></a></span></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span style="text-indent: 35.45pt;">24 февраля
2022 г. российско-украинская война вступила в свою горячую полномасштабную
фазу: российская армия атаковала Украину сразу с нескольких сторон и подвергла
бомбардировке всю ее территорию. Для западных и значительной части украинских
левых это был шок. Левое движение в Украине было остатком советского и русского
левого движения, поскольку собственно украинская социалистическая традиция была
уничтожена в СССР жесточайшим террором. Через различные в том числе финансовые
каналы влияние СССР и КПСС распространялось на многие страны мира. Кремль и
после распада СССР продолжал поддерживать выгодные ему партии вроде «Ди Линке»
в Германии или Ле Пен во Франции, режимы Башара Асада в Сирии или Мадуро в
Венесуэле. Почему же Москва не могла финансировать и группы полезных идиотов из
числа «левых коммунистов» и троцкистов? Масса этих «левых» вроде сталинстских
компартий Греции и Турции, ИКТ или МКЧИ (</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; text-indent: 35.45pt;">WSWS</span><span style="text-indent: 35.45pt;">) Дэвида Норта заняли позицию Псевдо-Циммервальда: якобы это
война двух империализмов</span><span style="mso-spacerun: yes; text-indent: 35.45pt;"> </span><span style="text-indent: 35.45pt;">- Запада и
России</span><span style="mso-spacerun: yes; text-indent: 35.45pt;"> </span><span style="text-indent: 35.45pt;">- за Украину, поэтому мы не
поддерживаем никого из них. При этом «левые» значительно больше обвиняют именно
Запад – США и НАТО - в том, что те отбирают у русского империализма его
законные владения и сферы влияния и тем самым «провоцируют» Россию. Не трудно
заметить, что это один из тезисов кремлевской пропаганды.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">На самом деле
Россия ведет неоколониальную войну за восстановление своей бонапартистской
империи, сочетающей черты царизма и сталинизма, а в последнее время
приобретающей черты фашизма. Украинский народ ведет национально-освободительную
войну, такую как Ирландия вела много веков против Англии, Алжир против Франции
или Вьетнам против США. Перспектива превращения ее в мировую войну существует,
но пока очень мало вероятна. В любом случае открытая программа геноцида
украинского народа, провозглашенная Кремлем,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>не оставляет украинцам шанса на существование в «русском мире» и
какого-либо примирения с Российской империей. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Естественно
это вызвало кризис среди жалкого левого движения в Украине. Несколько левых
групп – «Соц<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">іальний</span> рух», Украинская
Социалистическая Лига, «Вперед», «Чорний стяг» осудили российское вторжение и
призвали поддержать борьбу украинского народа за свою независимость против
русского империализма, а некоторые их активисты и лично принимают в ней
участие. Наш блог «Пролетар <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">України</span>»
26 февраля опубликовал на трех языках заявление <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/blog-post_26.html">«Последняя война путинского рейха»</a> - обращение украинских социалистов к социалистам и рабочим мира с
призывом к борьбе до полного разгрома российской империи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Группа
«Против течения» вообще никак не отреагировала на эти события. Хотя один из
членов ПТ подписал наше заявление, но в целом группа так и не определилась.
Отсутствие четко <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">с</span>форм<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ули</span>рованной позиции в отношении
российско-украинской войны показывает полную идейную несостоятельность позиций
«левого комунизма» вообще и группы ПТ в частности. Фактически это означает
признание ее самоликвидации как марксисткой группы. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Более
откровенно в своих попытках оправдать российский империализм так называемое «Интернациональное
Коммунистическое течение» (<a href="https://en.internationalism.org/content/17162/against-imperialist-war-class-struggle"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">International</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Communist</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Current</span></a>),
которые с позиций Псевдо-Циммервальда продолжают осуждать обе стороны конфликта
и представлять неоколониальную войну России против Украины, как войну двух или
более империализмов, естественно при этом осуждая больше всего империализм
Запада. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Другой
осколок группы «Против течения» - сбежавший в Крым Юрий Шахин - 24-25 июня
принял участие в так называемой <a href="http://redmed.org/es/article/declaracion-internacional-anti-imperialista-y-contra-la-guerra">«антивоенной конференции»</a>, которую провели "Балканский
Социалистический центр имени Христиана Раковского" и сайт
"RedMed". Участники этого мероприятия заклеймили НАТО за развязывание
войны в Украине против России и призвали к созданию нового Советского Союза от
Лиссабона до Владивостока. Это сборище красных прислужников Кремля (сталинистов
и части троцкистов) лицемерно пишет про страдания украинцев и россиян из-за
агрессивной политики НАТО, призывает отменить санкции против России и поставки
оружия стран НАТО в Украину, то есть отдать Украину полностью во владение и на
растерзание новой российской империи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Таким образом
надо признать, что старый марксизм<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-ленинизм</span>
советского образца потерпел в Украине оглушительное фиаско. Неспособность
разглядеть вовремя российский империализм и некритичное впитывание его
продуктов превратило массу левых в Украине в левое крыло
«русского мира» - левое охвостье российского империализма. Только четкое признание национально-освободительной борьбы
украинского народа и активная поддержка и участие в ней всеми возможными силами
может дать шанс для развития идей социализма и марксизма в Украине. От
национального освобождения к социальному – только такая платформа может быть
для украинского социалистического движения.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Андрей Здоров</span></i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;">Приложение.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Заява групи ПТ 27.11.2014 р.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="http://vk.com/karl_marx1917" target="_blank"><span lang="UK" style="color: #0563c1; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">http://vk.com/karl_marx1917</span></a><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Навздогін за проведеним заходом</span></b><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"> </span></b><span style="color: #222222; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">16 листопада в приміщенні міського комітету СПУ
відбулася зустріч представників лівих груп та організацій м. Києва з депутатом
бундестагу Німеччини Андрієм Гунько та його товаришами по Лівій партії «Die
Linke». Зустріч з депутатом широко не афішувалася, оскільки приміщення в якому
вона повинна була відбутися не розраховано на велику аудиторію. ОК “Проти
течії” помістив об'яву тільки на сторінці «Марксистського дискусійного гуртка”
в контакті.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Головними організаторами зустрічі стали активісти
оргкомітету партії соціальної революції, що мають зв'язки з «Die Linke» і що не
менш важливо, знають англійську мову, так як Андрій Гунько, син українських
емігрантів не володіє ні російською, ні українською мовами.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Зустріч з Андрієм Гунько пройшла б мабуть, зовсім
мляво, якби на неї не з'явились декілька членів АСТ. Активісти АСТ перед її
початком роздали присутнім свою листівку (</span><a href="http://nihilist.li/2014/11/17/andrej-gun-ko-posobnik-.." target="_blank"><span lang="UK" style="color: #1155cc; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">http://nihilist.li/2014/11/17/andrej-gun-ko-posobnik-..</span></a><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">), в якій піддали
різкій критиці Гунько (вкупі з неосталіністською організацією “Боротьба”) як
соціал-зрадника, посіпаки імперіалістичної політики Кремля та ворога
робітничого руху.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #222222; font-family: verdana; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Якби ця бадьора листівка була розповсюджена якоюсь
лівою організацією де-небудь у Росії, вона може була б там більш доречною. Але
оскільки її пустили в хід в Україні, де тільки хіба що ледачий з політиків не
хизується своїм патріотизмом, не приторговує ним, не заробляє політичний і не
тільки політичний капітал на боротьбі з російським імперіалізмом, то тут вона
виглядає доволі дивно, ніби запевняє: ви собі не думайте, і ми АСТ, і ми
анархо-синдикалісти також є українські патріоти, також борці з російським
імперіалізмом, повністю лояльні до нового буржуазного режиму в Україні.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Не плекаючи ніяких симпатій ні до сталінізму, ні до
російського імперіалізму, відмітимо, що твердження АСТ про те, що “Боротьба”
була і залишається одним із самих гучних рупорів “сепаратистського” заколоту
російських націоналістів та силовиків, адвокатом, так званих “народних
республік” (точніше — ультраправих хунт) та агітатором за ведення війни проти
“фашистської хунти” (нового українського уряду)” м'яко кажучи, не відповідає
дійсності. “Боротьба” - дрібна неосталіністська організація, про яку мало хто
чув за межами вузького кола лівої інтернет-спільноти.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">«Нечувана” для українських лівих допомога та
фінансування “Боротьби” якось себе проявили хіба що в виготовленні символіки,
придбанні для PR-кампаній потішного дирижабля та ще в тому, що в організації
з'явилась можливість орендувати офіс в Києві. Ось, мабуть, і все.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #222222; font-family: verdana; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">В ДНР та ЛНР її існування та діяльність не викликали
ніякого інтересу. Вплив її (між іншим, як і всіх інших груп в Україні, що
вважають себе лівими) на розвиток політичної ситуації як на південному сході,
так і в Україні в цілому був і залишається рівним нулю.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Якби “Боротьба” не існувала взагалі, можна не
сумніватися, що позиція «Die Linke» та більшості інших лівих організацій Європи
була б точно такою самісінькою як зараз: скептична та критична налаштованість
до нового режиму в Україні, що прийшов на зміну поваленому. А як іще вони
повинні були реагувати на активізацію у нас ультраправих організацій, на
влаштований ними всеукраїнський “ленінопад”, на їхні факельні марші, на
загравання з нацистською символікою, на зигуючі натовпи неповнолітніх бовдурів,
на скандування ними гасел: “Комуняку — на гілляку!”, “Москалів — на ножі!”,
“Хто не скаче — той москаль!”, “Нація — понад усе!”, на формування з
ультраправих бойовиків батальйонів нацгвардії, на поповнення ними силових
структур, на події 2-го травня в Одесі тощо?</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Хто як не наші ультраправі своїми публічними акціями
та заявами відмінно підіграли Путіну в тому, щоб він так легко відтиснув Крим в
України, провокували сепаратистський заколот на Донбасі, забезпечили лояльне
відношення місцевого російськомовного населення до добровольчого загону
Стрілкова, що прибув з Росії на допомогу сепаратистам, сприяли Путіну та владі
Росії в справі дискредитації “революції гідності” в очах як своєї, так і
європейської громадськості, а тепер героїчно борються з наслідками своєї
вузьколобої політики?</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Безумовно, не підлягає ніякому сумніву, що режим, який
прийшов на зміну владі Януковича, не являється фашистською хунтою, що створення
ДНР та ЛНР носить реакційний, безперспективний характер, що нахабна політика
Кремля у відношенні до України заслуговує всілякого засудження.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Але безумовним для українських лівих має бути також і
те, що ми не можемо, не маємо права закривати очі на ту реакційну роль, яку
відіграли в розв'язуванні кривавого конфлікту на Донбасі також і українські
ультраправі організації, їх лідери та ідеологи.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #222222; font-family: verdana; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">Оргкомітет “Проти течії” не вважає свою участь в
організації зустрічі з Андрієм Гунько політичною помилкою і потуранням
російському імперіалізму. Ми з розумінням відносимося до пересторог
громадськості Німеччини щодо нової ескалації конфлікту з Росією, враховуючи те,
що саме Німеччина стала в ХХ столітті ініціатором двох світових війн, що самі
кровопролитні битви другої світової відбулися на території Росії, України та
Білорусі, а окупація вермахтом значних територій на сході, потягла за собою
загибель мільйонів мирних громадян.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">ОК лівих комуністів “Проти течії”</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 11.75pt; mso-hyphenate: auto; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #222222; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">27.11.14</span><span lang="EN-US" style="color: #222222; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;">.</span><span style="color: #222222; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: RU; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> -------------------</span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><span style="font-family: verdana;">Для сравнения:</span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b><span style="font-family: verdana;">Карл Маркс. Учредительный манифест Международного товарищества рабочих (Первого Интернационала). 1864 г. (извлечение)</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8MNQy-cM2OLh2PVuExYWZN6gxqeYGMXtptKJoJNapFXXRvUBfD3lwzXKYrJEAiRNp7dZbfn9-BHIBom7hP-3xPJDVoz4tVq0aOVB5h299W_fqwCKrjACEjulcH-kuch9g4Td6XzXhpUPz4mNNu4nnN5QuzHdJcOFrzgqHr66kk6Cf1pKqT5SCp3IEGw/s1200/Karl_Marx.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: verdana;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="956" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8MNQy-cM2OLh2PVuExYWZN6gxqeYGMXtptKJoJNapFXXRvUBfD3lwzXKYrJEAiRNp7dZbfn9-BHIBom7hP-3xPJDVoz4tVq0aOVB5h299W_fqwCKrjACEjulcH-kuch9g4Td6XzXhpUPz4mNNu4nnN5QuzHdJcOFrzgqHr66kk6Cf1pKqT5SCp3IEGw/w319-h400/Karl_Marx.png" width="319" /></span></a></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">"Бесстыдное одобрение, притворное сочувствие или идиотское равнодушие, с которым высшие классы Европы смотрели на то, как Россия завладевает горными крепостями Кавказа и умерщвляет героическую Польшу, огромные и не встречавшие никакого сопротивления захваты этой варварской державы, голова которой в Санкт-Петербурге, а руки во всех кабинетах Европы, указали рабочему классу на его обязанность — самому овладеть тайнами международной политики, следить за дипломатической деятельностью своих правительств и в случае необходимости противодействовать ей всеми средствами, имеющимися в его распоряжении; в случае же невозможности предотвратить эту деятельность — объединяться для одновременного разоблачения ее и добиваться того, чтобы простые законы нравственности и справедливости, которыми должны руководствоваться в своих взаимоотношениях частные лица, стали высшими законами и в отношениях между народами.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Борьба за такую иностранную политику составляет часть общей борьбы за освобождение рабочего класса.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Пролетарии всех стран, соединяйтесь!"</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Учредительный Манифест Международного товарищества рабочих (Первого Интернационала).</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Написано К. Марксом между 21 и 27 октября 1864г</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Маркс К., Энгельс Ф. Сочинения. изд 2-е. М.: Политиздат, 1960. Т.16. С.11.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Печатается по тексту брошюры, сверенному с текстом газеты «Social-Demokrat»</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Напечатано в брошюре «Address and Provisional Rules of the Working Men's International Association, Established September 28, 1864, at a Public Meeting held at St. Martin's Hall, Long Acre, London», изданной в Лондоне в ноябре 1864г. Авторский перевод на немецкий язык напечатан в газете «Social-Demokrat» №№2 и 3, 21 и 30 декабря 1864г</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Перевод с английского.</span></p><div style="text-align: justify; text-indent: 47.2667px;"><span style="font-family: verdana;">-----------------</span></div><div style="text-align: justify; text-indent: 47.2667px;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">Читайте також:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2014/11/blog-post.html"><span style="font-family: verdana;">Украина между Востоком и Западом: незавершенная революция (Заявление)</span></a></h3><div><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/01/blog-post_11.html"><span style="font-family: verdana;">За Украину обидно! (Ответ А.Пивтораку)</span></a></h3></div><div><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2014/11/blog-post_16.html"><span style="font-family: verdana;">А.Пивторак. Ответ товарищу Дубровскому</span></a></h3></div><div><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/01/blog-post.html">Олег Дубровский. ОТПОВЕДЬ КРАСНЫМ ПОДГОЛОСКАМ РОССИЙСКОГО ИМПЕРИАЛИЗМА Ч.1</a>. <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/02/2-5.html">Ч.2-5.</a></span></h3></div><div><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/the-last-war-of-putins-reich.html"><span style="font-family: verdana;">The Last War of Putin's Reich. <i style="font-size: 13.2px; text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt;">Appeal of Ukrainian Socialists to the Socialists and Workers of the World</span></i></span></a></h3></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p><br /></o:p></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-61491607253396107022022-07-02T14:12:00.006+03:002023-08-15T08:54:18.528+03:00Ставлення українських поміркованих та радикальних лівих в особі УСДРП та УКП до Варшавського договору 1920 року<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i><b>Пропонована вашій увазі стаття була опублікована в збірнику матеріалів міжнародного круглого столу "Варшавська битва 1920 р. на тлі польсько-українських відносин". Автор висвітлює та порівнює ставлення українських лівих партій до Варшавської угоди між політичним керівництвом УНР і Польської держави. Увага акцентована на Українській Соціал-демократичній робітничій партії та Українській Комуністичній партії (укапістах). Таким чином, аналізується оцінка угоди як з боку поміркованих, так і радикальних українських лівих часів революційних подій 1917 - 1921 рр. </b></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i><b>Сьогодні, коли триває повномасштабна агресія модерної російської імперії проти України, пам'ять про боротьбу за нашу державність періоду Української революції 1917 - 1921 рр. зберігає особливе значення. Ідеалом УСДРП, як однієї з провідних сил цієї боротьби, була визнана на міжнародній арені незалежна демократична республіка. Укапісти бачили Україну рівноправною частиною майбутньої світової федерації радянських республік, де відбуватиметься перехід до безкласового суспільства. Саме ці бачення визначали їхній політичний курс, зокрема й оцінку Варшавської угоди 21 квітня 1920 року. Щодо російських імперців, яким кольором ті б не фарбувалися, існування незалежної України вони не допускали без різниці форм політичного устрою. </b></i></span></p><span style="font-family: times; font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEVgRTV_4hjPX1UyBmSoKBBL1Q9TlG59Mz2JXfDFU8t-Z8nkoz_fJWPMudmSEyf42FUhL4aYAyx2SaCMPoL3oXdhLbijyciaaTQJwGOBFEnBps6p0CytCi0Q3vyCIKKRNgb73CRs3elZ-Cq_1E9ehCWjOaaE0CKy17jR54gqOqoHMX_PflIMGH_Iz6/s4000/IMG_20220702_093703.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="2992" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEVgRTV_4hjPX1UyBmSoKBBL1Q9TlG59Mz2JXfDFU8t-Z8nkoz_fJWPMudmSEyf42FUhL4aYAyx2SaCMPoL3oXdhLbijyciaaTQJwGOBFEnBps6p0CytCi0Q3vyCIKKRNgb73CRs3elZ-Cq_1E9ehCWjOaaE0CKy17jR54gqOqoHMX_PflIMGH_Iz6/w324-h376/IMG_20220702_093703.jpg" width="324" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Діячі
Української революції 1917 – 1921 років геть не однаково оцінювали Варшавський
договір</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">укладений
Симоном Петлюрою і Юзефом Пілсудським та його значення для боротьби за
українську державність. Не останньою чергою це обумовлювалось
ідейно-політичними переконаннями учасників революційних подій</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> через призму яких вони аналізували складну
специфіку тогочасних подій. Не секрет,
що саме соціалістичні за своїм ідейно-політичним спрямуванням сили відігравали
провідну роль в історії подій Української революції, хоча радянська
історіографія безоглядно звинувачувала як Центральну Раду, так і Директорію УНР
в купі з діючими при них урядами в «буржуазності»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">виставляючи їх «наймитами імперіалізму»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Згідно з подібними уявленнями українські
соціалісти несуть відповідальність і за Варшавський договір</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> з </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">«буржуазно-поміщицькою» Польщею. </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXVGbShkkGr8FtdDQLxponOuWdpHUqVtGP_MEdaopuCI6zC4BYS8XdB_agNd_glvnsnDKi_ZkSLjBHvXsExn9MruApfW8dmm1pbyW-3jgAz-5shtR-rVed3yexxPAjVFJCfApLuHng0uiPxUX2X6rOf3i16TLHTpoOi6Drito49FEsl_TLWlVr07v3/s650/21petlyurapilsudskiy.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="650" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXVGbShkkGr8FtdDQLxponOuWdpHUqVtGP_MEdaopuCI6zC4BYS8XdB_agNd_glvnsnDKi_ZkSLjBHvXsExn9MruApfW8dmm1pbyW-3jgAz-5shtR-rVed3yexxPAjVFJCfApLuHng0uiPxUX2X6rOf3i16TLHTpoOi6Drito49FEsl_TLWlVr07v3/w431-h278/21petlyurapilsudskiy.jpg" width="431" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Симон Петлюра та Юзеф Пілсудський</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Як
самі тогочасні українські ліві ставилися до війни між Радянською Росією та
Польщею</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Варшавського
договору</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">спільного
походу польсько-українських військ на окуповану російськими більшовиками
Україну</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">? </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Це
питання ми спробуємо розглянути на прикладі найвпливовішої на політичний курс
Центральної Ради та Директорії УНР української соціалістичної партії – УСДРП </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Українська соціал-демократична робітнича
партія). Для порівняння проаналізуємо також позицію вихідців із ліворадикального
крила УСДРП (так званих «незалежників»), котрі у січні 1920 року утворили
окрему від КП(б)У Українську комуністичну партію </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">укапістів). </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Окремих
історичних досліджень, які б були присвячені аналізу ставлення української
лівиці, зокрема соціал-демократів до радянсько-польської війни та Варшавського договору,
годі шукати. Позиція як соціал-демократів</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">так і
укапістів</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">лише
побіжно висвітлюється на сторінках окремих праць. Тим не менш, чіткі уявлення
про неї можна скласти зі спогадів безпосередніх учасників подій – насамперед
уесдеків Панаса Феденка та Ісаака Мазепи, які досить докладно описують своє
особисте ставлення та позицію соціал-демократії загалом до Варшавського
договору. Позиція УКП відображена в
спеціальних резолюціях, численних відозвах, статтях. З ідейно-теоретичного боку
найпристальніше розглядає характер Варшавського договору, радянсько-польської
війни та місця України в ній провідний теоретик УКП Андрій Річицький. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Щоб
з’ясувати позицію соціал-демократів та укапістів щодо Варшавського договору
слід з’ясувати роль цих сил на попередніх етапах Української революції 1917 –
1921 років, найосновніші ідейні засади цих партій та коротко розглянути їхню
політичну еволюцію. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Дві найвпливовіші українські
соціалістичні партії – УСДРП (Українська соціал-демократична робітнича партія) та
УПСР (Українська партія соціалістів-революціонерів), були вихідцями із
створеної 1900-го року в Харкові РУП (Революційної української партії). В
ідейних засадах як «уесдеків», так і «уесерів» прагнення соціальної
справедливості надзвичайно тісно перепліталося з ідеєю національного визволення
українства. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Подібна
двоїстість</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">як
правило</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">була непростою для сприйняття соціалістами державних чи імперських націй.
Останні або не приділяли уваги національному питанню взагалі</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">не рідко вважаючи його за реакційне</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">або обмежувались суто декларативним «правом
націй на самовизначення»</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">до чого
вдавалися російські більшовики на чолі з Володимиром Леніним. До того ж, <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html">щирі прихильники національного самовизначення в їхніх партійних лавах піддавалися постійним цькуванням та переслідуванням, тоді як носії імперської свідомості, дещо затушованої інтернаціоналістичною фразеологією, довший час «робили погоду</a>»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>. <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Українські
соціалісти в особі соціал-демократів та есерів разом із соціалістами-федералістами
(УПСФ) приймали найдієвішу участь в політичному житті доби Центральної Ради.
Будучи усунуті від влади в результаті перевороту 29 квітня 1918 року діячі саме
цих партій стали організаційним ядром Українського Національного союзу</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">лідери котрого стали на чолі антигетьманського
повстання. Після повалення влади гетьмана Павла Скоропадського</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">представники українських соціалістичних партій
входили до складу Директорії УНР та її керівних органів</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">за короткочасним винятком очолювали роботу
урядів</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">скликали Трудовий конгрес</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">який мав виконувати функції парламенту.
Українські уряди при Директорії очолювали соціал-демократи Володимир Чехівський</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Борис Мартос</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Ісаак Мазепа. Де-факто ліві соціалістичні партії знаходились на
вістрі боротьби за державну незалежність України до самого кінця
національно-визвольної боротьби 1917 – 1921 років. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Щодо
порівняльної ваги двох наймасовіших українських партій, то УПСР, попри свою
масовість й радикалізм, все ж програвала соціал-демократам за рівнем політичної
підготовки своїх кадрів та організаційною злагодженістю<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a>.
Вплив УСДРП на політичне життя періоду Центральної Ради</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">як згодом і Директорії</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">загалом був суттєвішим. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlayrP-G3oOvt7QNMF2pJ38tQrlcFb7TuWvNqVjVhymRwlF2Ox-_wzZmJq6HZeWqQrQojXCiUa6iqg293sVBCbkgdbUPiQ_vcC5SvCcbdT5KWK8uRY1ulSehXxjF_m-RfBj39gQOVvaGX-Y1xDfqBmIDizggf8jODiwQCfPQhzQG0vah0-cvxYPMNp/s823/Directory_of_UPR_in_Kamianets-Podilskyi_1919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="601" data-original-width="823" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlayrP-G3oOvt7QNMF2pJ38tQrlcFb7TuWvNqVjVhymRwlF2Ox-_wzZmJq6HZeWqQrQojXCiUa6iqg293sVBCbkgdbUPiQ_vcC5SvCcbdT5KWK8uRY1ulSehXxjF_m-RfBj39gQOVvaGX-Y1xDfqBmIDizggf8jODiwQCfPQhzQG0vah0-cvxYPMNp/w437-h303/Directory_of_UPR_in_Kamianets-Podilskyi_1919.jpg" width="437" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Члени Директорії УНР</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Початкові ознаки
організаційного розколу українських соціалістичних партій мали місце в ході першої
війни між Совітською Росією та проголошеною ІІІ</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Універсалом
Центральної Ради Українською народною республікою. Тоді <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2018/03/blog-post_31.html">лави УСДРП полишила невелика «група Нероновича – Касьяненка»</a>, котра відверто стала на позиції
співпраці з більшовиками, а згодом влилася до утвореної із згоди РКП(б)
Комуністичної партії (більшовиків) України. Не відставала від них також лівиця
українських есерів</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">лідери
якої були арештовані за спробу прорадянського перевороту в Києві<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn3" name="_ftnref3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[3]</span></span></span></a>. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Від
неминучої поразки Ради в протистоянні з більшовицькою Росією врятував лише</span>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">підписаний
у Брест-Литовську договір між українською та німецькою делегаціями. Ситуативність
зовнішньополітичної орієнтації провідних діячів Центральної Ради на Німеччину
та держави «Почвірного союзу» є досить очевидною. Коли УНР опинилась перед
загрозою цілковитої окупації більшовицькою Росією</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">негайна допомога німецького війська дійсно здавалася
єдино можливим порятунком. Втім</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">німецьке
військове командування не збиралося шукати спільної мови з провладними українськими соціалістами. Тож ілюзія
«взаємовигідної допомоги» швидко розвіялася.
</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Переворот
29 квітня 1918 року усунув від владного керма Українську Центральну Раду. З
найдієвішою допомогою німецьких багнетів та підтримкою правоконсервативних кіл
суспільства до влади прийшов обраний гетьманом Павло Скоропадський. Провладні раніше партії українських есерів та
соціал-демократів опинилися в немилості. Саме під владою гетьмана Скоропадського
пришвидшився процес диференціації цих партій на послідовно ліве та праве крило.
Його об</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">єктивним
маркером</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">ставав рівень політичного радикалізму
опозиційних до гетьманату політичних сил <a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn4" name="_ftnref4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></a>. Член
ЦК УСДРП Панас Феденко так змалював класову основу гетьманської політики:
"Переворот 29 квітня 1918 року безоглядно використали в своїх класових і
національних інтересах російські реакційні групи в Україні […] Була то влада
неприховано класова…"<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn5" name="_ftnref5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNTbXdgmzIz0ElxtJqTTjX9PDQkNC6vovEmIb-NY9n3O1alDwN1Y15PBz504ZUKy4aWhsYYcTYR-HUYVMKEB94oUrXOqo8cvg-ATD_tFcECEDJ7s0MAiQegTO3BYjWPdAal-ryh5CRyTOfZmVU1JqB6_1vF7fEG5lfNjz5dBhcX-YqPoktPC3zhotU/s297/%D0%9F%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%81_%D0%A4%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="297" data-original-width="220" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNTbXdgmzIz0ElxtJqTTjX9PDQkNC6vovEmIb-NY9n3O1alDwN1Y15PBz504ZUKy4aWhsYYcTYR-HUYVMKEB94oUrXOqo8cvg-ATD_tFcECEDJ7s0MAiQegTO3BYjWPdAal-ryh5CRyTOfZmVU1JqB6_1vF7fEG5lfNjz5dBhcX-YqPoktPC3zhotU/w303-h319/%D0%9F%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%81_%D0%A4%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE.jpg" width="303" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Панас Феденко</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Досить строката коаліція українських
політичних сил провадила відверто опозиційну до гетьмана лінію. Спершу на її
основі постав більш поміркований Український Національний Союз; потім —
Директорія, що встала на чолі антигетьманського повстання. Політичний курс
Директорії значною мірою визначався позицією УСДРП.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> <span lang="EN-US"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Ще до
повалення влади гетьмана Скоропадського зміцніла ліворадикальна течія в УСДРП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">яка обстоювала своє бачення розвитку
Української революції: необхідно задекларувати побудову влади у відновлюваній
УНР на засадах диктатури працюючих мас і у формі рад робітничих та селянських
депутатів. Внутрішній антагонізм у
лавах "уесдеків" відображав не лише суто національні умови
Української революції. Жодним чином не можна ігнорувати й зростаючу кризу
загальноєвропейського соціал-демократичного руху, від якої не стояли осторонь і
українські соціал-демократи. Лихоліття Першої світової війни та викликані нею
соціальні катаклізми розділили соціал-демократію на два ворожі табори. Допоки одна
її частина захищала наявні демократичні завоювання, інша прагнула диктатури
пролетаріату. З лівих уламків соціал-демократії поставали комуністичні партії,
котрі мали за приклад Совітську Росію та більшовиків. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">За
обставин нової агресії Радянської Росії проти відновленої УНР 10 — 13 січня
1919 року у Києві і відбувся черговий VI зʼїзд УСДРП. Ключове питання —
політична платформа партії. Розкол очікувано пройшов по лінії «радянства» та
демократично-парламентської платформи. </span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Більшість
делегатів підтримала резолюцію правих соціал-демократів </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">на чолі
з Ісааком Мазепою</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Панасом
Феденком</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Іваном
Романченком та іншими. Представники ліворадикального крила полишили провальний
для себе з</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">їзд</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">а невдовзі проголосили себе Організаційним
комітетом УСДРП незалежних </span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">тобто
окремих від правої більшості та їхнього ЦК соціал-демократів). </span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Позиція правої більшості УСДРП перемогла </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">зокрема</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> на Трудовому Конгресі (22 — 28 січня 1919 року)</span><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn6" name="_ftnref6" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span lang="RU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: RU; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Ідейно – політична еволюція привела УСДРП незалежних
до утворення окремої від РКП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">б) – КП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">б)У Української комуністичної партії</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">22 – 25 </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">січня
1920 року</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">)</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">. Укапісти протиставляли себе створеній за
згоди більшовицького уряду та підконтрольній йому КП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">б</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">)</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">У</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">вважаючи свою партію єдиною направду
українською комуністичною силою. Соціалістичні партії</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">які протистояли більшовикам та їхнім місцевим
союзникам</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">борячись
під стягом УНР</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">вони
означали «адвокатами капіталізму» або «гніздом буржуазних ідеольогів»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn7" name="_ftnref7" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Отже</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">провідні діячі УКП розглядали її як частину
світового комуністичного руху. Однак ні для кого не було таємницею, що
Комуністичний Інтернаціонал де-факто підпорядковувався Кремлю. Тому, попри
декларовану непоступливість жорсткому політичному централізму російських
комуністів, колишні "незалежники" мали йти "на мирову" з
ними. Момент для цього було обрано вдало: <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html">наприкінці 1919 року відбувалася
певна ревізія більшовицьких поглядів на "українське питання"</a>. РКП(б)
проявляла дещо більшу ніж раніше поступливість місцевим прокомуністичним силам<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn8" name="_ftnref8" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></a>.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> <span lang="EN-US"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Щодо офіційної більшості
УСДРП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">то ця
політична сила знаходилась на вістрі боротьби за українську державність проти
російського як «червоного»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">так і
«білого» імперіалізму до останнього її етапу. Згадуючи про протистояння
російським та місцевим комуністичним силам один з провідних діячів УСДРП </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">І</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">саак </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Мазепа</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">
відзначав</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">: </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">«Кінець
1918 р. і початок 1919 р. в Східній та Центральній Європі характеризується
великим і навіть рішаючим впливом соціалістичних партій на державну політику</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> зокрема</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> з огляду на боротьбу з большевизмом. В
Німеччині в той час існувало соціалістичне правительство на чолі з Шайдеманом</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> в Австрії – с.д. правительство Реннера; в
Чехословаччині – правительство з прем</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">єром
Тусаром</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> в
Польщі – правительство соціаліста Морачевського. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Демократію проти большевизму оборонили своїми
організованими силами соціалістичні партії. Те саме було й на Україні</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn9" name="_ftnref9" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></a></span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibiZOzkLT7WRJJ-ajPaWrPJkvDUKCW3fc7tpjGSQA2xHZUC_018hOkpLLhaCT9DdTAuX3X2X9iqGSW9hqFz6-CKjxT7DIJeBMcDaR0lJMSubyYbnFL8wAaSFlYUktmbMNwwVNCihd2xHy8LBWTQxmMHuBknWAp0u3kJ3viGO-Nq9e-ANl57l3zEzW3/s510/Mazepa_Isaak.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="510" data-original-width="383" height="361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibiZOzkLT7WRJJ-ajPaWrPJkvDUKCW3fc7tpjGSQA2xHZUC_018hOkpLLhaCT9DdTAuX3X2X9iqGSW9hqFz6-CKjxT7DIJeBMcDaR0lJMSubyYbnFL8wAaSFlYUktmbMNwwVNCihd2xHy8LBWTQxmMHuBknWAp0u3kJ3viGO-Nq9e-ANl57l3zEzW3/w268-h361/Mazepa_Isaak.jpg" width="268" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ісаак Мазепа</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Остаточно
порвавши зв</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">язки</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">з УСДРП та державним центром УНР лідери
укапістів отримали офіційне визнання своєї партії з боку російських більшовиків
та їх «обласної філії» - КП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">б)У. Загалом
Програма УКП мала чимало спільного з програмою РКП(б), але різнила їх особлива
увага укапістів до національного питання. <a href="https://vpered.wordpress.com/2009/11/27/ukr-comm-party-prog/">Точку зору, котру представляли
укапісти, можна означити як "погляд комуністів пригнобленої нації".
Свій антипод вона знаходила у позиції російських комуністів</a>, що прикривали
великодержавницьку політику інтернаціоналістичною фразеологією<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn10" name="_ftnref10" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[10]</span></span></span></a>.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <span lang="EN-US"> </span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><span lang="EN-US">Попри
всі суперечності, укапісти бачили в Радянській Росії природного союзника для
об’єднання зусиль у боротьбі з контрреволюцією.</span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> Саму ж
контрреволюцію вони поділяли на </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> внутрішню,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> яку найчастіше називали «петлюрівщиною»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">та </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> зовнішню – російський </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">білий
рух</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">а згодом і Польща </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">обидвох визначали «найманцями Антанти»).</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> <span lang="EN-US"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Розмірковуючи про характер
війни між Радянською Росією та Польщею</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">провідний
теоретик УКП Андрій Річицький </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">справжнє
ім</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">я</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Анатолій
Пісоцький) написав досить гостру статтю «Про надії та результати»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">в якій звертав увагу на співвідношення
націонал-патріотичного та класового факторів у цьому протистоянні: «Російська
Совітська Республіка безперечно</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">пережила
хвилю націоналізму</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">період</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">правда короткочасний</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">коли провідники комунізму й відповідальні
представники радянської влади старалися викликати для боротьби з польським
наступом «вибух національного почуття»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">на всіх
перехрестках говорили про «пробудження національної свідомості»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">погрожували полякам «єдиним національним
фронтом» і т.д. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">[</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">…</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">]</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> Цим дзвоном наші російські товариші намагалися
викликати патріотичні почуття на боротьбу з Польщею. І дійсно до них прийшли
генерали царської армії на чолі з Брусиловим і заявили</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">що в польському наступові бачать погрозу для
«православного русского народа»… Через що ці генерали не йшли боронити
Совітську Росію від нападу англійських</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">французьких</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">японських і інших грабіжників…</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">?</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> Що змінилося зараз в поході на Совітську Росію</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">? </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Вороги лишилися ті ж самі тільки в авангарді не
приємні для Брусилова Колчак і Денікін</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">а
«інородці» Пілсудський і Петлюра». Засудивши загравання більшовиків з
великодержавним патріотизмом</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">яке
зміщувало характер війни з класового на національний</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">розпалювало бажання російських патріотів повернути собі колишні
«окраїни» - Польщу та Україну</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Річицький
звісно ж не оцінював союз між УНР і Польщею інакше за буржуазну змову<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn11" name="_ftnref11" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></a>.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp1azEI4twRZXgElEW3IUV3Emt14lNoeUCa5KztJmnr_mtTzchNErY4SZReMmKWB94PcL4Kd1ElhWQSI-bkyIkcHgv308ZOyQtGiAhKrUZfFayX1w7WJIToalQTFnZfoWpTDNzRC2eLlOvVznjT5IQzjoSVNeSsyFjj1m__wpEw8w5oduHunu16Nx0/s784/b4b8132bb979e45c9ce8b350550fb334.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="784" data-original-width="575" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp1azEI4twRZXgElEW3IUV3Emt14lNoeUCa5KztJmnr_mtTzchNErY4SZReMmKWB94PcL4Kd1ElhWQSI-bkyIkcHgv308ZOyQtGiAhKrUZfFayX1w7WJIToalQTFnZfoWpTDNzRC2eLlOvVznjT5IQzjoSVNeSsyFjj1m__wpEw8w5oduHunu16Nx0/w276-h342/b4b8132bb979e45c9ce8b350550fb334.jpg" width="276" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Андрій Річицький</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Відповідаючи на надісланий
представниками ЦК КП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">б)
Дмитром Мануїльським та Яковом Яковлєвим відкритий лист</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">в якому останні запитують лідерів УКП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">чи відкидають ті колишню орієнтацію на
«капіталістичні уряди Антанти» та чи згодні укапісти зі зброєю в руках боротися
проти «махновських</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">петлюрівських
і польських банд»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Андрій
Річицький та Юрко Мазуренко наголошують</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">що саме подібні орієнтації офіційної УСДРП призвели
колишніх незалежників до відколу від неї. Мануїльський та Яковлєв також
наголошують нібито «лише при організації єдиної Російсько – Української
Червоної армії ми можемо оборонити радянські республіки від наступу світового
імперіалізму та його наймита – Польщі». <a href="https://vpered.wordpress.com/tag/укп/">Укапісти продовжували стояти на позиції
утворення окремої</a></span><a href="https://vpered.wordpress.com/tag/укп/"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">хоча й
пов</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">язаної найтіснішим союзом з російською</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> української Червоної армії</span></a><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">бо тільки вона «зможе захистити радянську
республіку проти світового імперіалізму та його найманців Пілсудського і
Петлюри»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn12" name="_ftnref12" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[12]</span></span></span></a>. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Ідеологи
укапістів піддавали «петлюрівщину» нищівній критиці</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">адже вона «…в процесі соціалістичної революції
на Україні виявила себе як сила дрібно-буржуазна</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">яка плутається між двох борючихось сил:
буржуазією і пролетаріатом</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">…</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> фактично
борячись за панування капіталу на Україні і за поміщицьку діктатуру в період
схватки з капіталом пролетаріяту». Особливим предметом укапістської критики
була зовнішньополітична орієнтація «петлюрівщини»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">зумовлена її «класовою природою»: «Борячись проти
діктатури пролетаріату і йдучи на налигачі буржуазії Німеччини</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">потім Антанти і Польщі вона виявила себе
контрреволюційною внутрішньою силою»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn13" name="_ftnref13" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Не дивлячись на те</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">що УКП справді була готова битися з
«петлюрівськими та польськими бандами»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">мобілізуючи
для цього своїх прихильників</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">існування
цієї опозиційної до більшовиків партії турбувало останніх не набагато менше</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">ніж боротьба з різного роду «бандитами».
Осередки УКП піддавалися найрізноманітнішим утискам</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Характерною можна вважати відозву Полтавського
Губпарткому УКП до Губпарткому КП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">б)У</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">де
зокрема зазначалося: «…майже на кожному кроці доводиться на не зовсім
доброзичливе відношення до нас товаришів з КПУ. Так</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">наприклад</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">в Полтаві 15 червня на мітингові – протесті
проти варварства польсько-петлюрівських банд у Київі</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">нашому представникові не було дано слова навіть
без мотивів»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn14" name="_ftnref14" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHhspcobY-fGAQZBpJK5b6cXd-F-kDYHhrnoiADjJxdMQEifnYhHM-1hfhvZHrKqKmt8JlEcLduWvuaWEK2ZCT4zJJTt_vPa2IVKaq2H1mUwItFOC__1zk9cR7aqAGr8BmY8KZbidc7j_Qvcmh8ef8AoWN2Aw4kmaG7wKcPHMiplb1-F9f4dmyoLxF/s701/_112207007_ead67eb0-3ddd-4abe-9bee-851856b17a87.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="701" data-original-width="640" height="355" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHhspcobY-fGAQZBpJK5b6cXd-F-kDYHhrnoiADjJxdMQEifnYhHM-1hfhvZHrKqKmt8JlEcLduWvuaWEK2ZCT4zJJTt_vPa2IVKaq2H1mUwItFOC__1zk9cR7aqAGr8BmY8KZbidc7j_Qvcmh8ef8AoWN2Aw4kmaG7wKcPHMiplb1-F9f4dmyoLxF/w328-h355/_112207007_ead67eb0-3ddd-4abe-9bee-851856b17a87.jpg" width="328" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Парад українських та польських військ на Хрещатику</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Оскільки невдовзі УКП почала переживати
внутрішню кризу</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">а її
чисельність та відносна впливовість стрімко падала</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">більшовики деякий час все ж мирилися з її існуванням</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">водночас не допускаючи укапістів до лав ІІІ
Комуністичного Інтернаціоналу</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">
Остаточно УКП припинила своє існування 1 березня 1925 року</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">нараховуючи в партійних лавах щонайбільше
кількасот чоловік</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">а
Виконком Комінтерну прямо вимагав її
саморозпуску. <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html">Партійна верхівка УКП змогла влитися до КП</a></span><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">б)У</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html">хоча
попереду на них чекала трагічна доля жертв політичних репресій</a><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn15" name="_ftnref15" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[15]</span></span></span></a>. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Наскільки
справедливою була критика українських лівих радикалів – укапістів</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">котрі звинувачували офіційну УСДРП як «адвокатуру
буржуазії»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">що
орієнтувалася на імперіалістів Антанти</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">? </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Як оцінювали
самі уесдеки Варшавський договір та війну Радянської Росії з Польщею</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">?</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> Щоб відповісти на ці питання</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">насамперед слід зазначити</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">що УСДРП хоч і була однією з найвпливовіших сил
Української революці 1917 – 1921 років</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">проте
змушена була працювати в умовах</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">жорсткої
опозиції з боку правих несоціалістичних партій</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">які щораз звинувачували уесдеків у більшовизмі.
Лідери УСДРП</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">виходячи
насамперед з того</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">що «українська
справа» довший час знаходилась на межі поразки</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">вимушено йшли на компроміс з ними</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">намагаючись зберегти єдність проукраїнських
сил. <span></span></span></p><!--more--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Щодо
загальної характеристики українського політичного проводу періоду Директорії</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">то вона відзначалася стрімкими перетасовками у
владних структурах</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">протистоянням
правих та лівих політичних центрів тяжіння. Провід пройшов політичну еволюцію
від урядування Чехівського що являло собою велику коаліцію в складі
соціал-демокра</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">тів, есерів,
соціалістів-федералістів самостійників і безпартійних до цілком правого, без
участі соціалістів, уряду </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Остапенка</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> а від нього до цілком соціалістичного уряду
Мартоса</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> якого
пізніше змінив Ісаак Мазепа. Останній відзначав брак продуманості</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> неузгодженості будь яких спільних дій</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> невирішеність кардинальних питань внутрішньої
і зовнішньої політики</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> що і
стало причиною краху широкої коаліції правих та лівих українських партій. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Найбільше на необхідність домовитися з
Антантою ставили якраз праві</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Оскільки
уряд Сергія Остапенка не мав жодної підтримки серед народних низів</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">до того ж фактично самоусунувся від вирішення
нагальних проблем</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">покладаючись
лише на віру в поміч Антанти</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">його очевидне
банкрутство забезпечувало повернення до влади соціалістів</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">які геть не тішили ілюзій щодо безкорисної допомоги
Західних держав<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn16" name="_ftnref16" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[16]</span></span></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Після
офіційної злуки УНР із Західноукраїнською Народною Республікою яка терпіла
поразки від Польщі президент ЗУНР Євген Петрушевич з великою недовірою ставився
до очолюваних соціалістами урядів при Директорії. Він не втрачав надій
домовитися з представниками Антанти котра тоді покровительствувала білому
генералу Денікіну. Напротивагу позиції Петрушевича</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Директорія схилялась до можливості переговорів
з Польщею</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">але
категорично відкидала ставку на будь яку з російських сил. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Листопадова
катастрофа 1919 року поставила УНР на межу виживання. Український фронт фактично розпався</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Боєздатні воєнні одиниці армії УНР вирішили не
складати зброї</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">тож
рушили рейдом по тилам своїх білих та червоних супротивників. З ними перебувала
й частина політичного проводу</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">зокрема
тодішній прем</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">єр</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">-</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">міністр</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">член ЦК УСДРП Ісаак Мазепа</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">тоді як Українська Дипломатична Місія невдовзі відбула
до Варшави. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Про
підписання у Варшаві 22 квітня 1920 року
головою Української Дипломатичної Місії Андрієм Лівицьким за згодою Симона
Петлюри договір прем</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">єр
Мазепа довідався після повернення із Зимового походу. Як згадував Панас
Феденко: «Коли я зустрів Мазепу в Винниці в травні 1920 року то перше що він
мені дав читати був текст Варшавського договору. Змістом цього договору Мазепа
був дуже занепокоєний. Ще більше його турбувала поведінка польського війська на
Україні» <a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn17" name="_ftnref17" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[17]</span></span></span></a>. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">У своїх мемуарах
Ісаак Мазепа писав: «Польсько-український союз 1920 року був наслідком
трагічної ситуації</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">що
створилася на українському фронті восени 1919 року. Під впливом надзвичайно
несприятливих умов нашої тодішньої боротьби галицькі провідники вважали</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> що тільки в союзі з тою чи іншою російською
владою можна було знайти вихід для української справи… Наддніпрянські
провідники навпаки ставились з недовір</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ям як до
червоної</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> так і
до білої Росії</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> а тому
після листопадової катастрофи 1919 р. стали шукати порозуміння з сусідніми
державами на Заході – Польщею та Румунією… При переговорах у Варшаві
представники Наддніпрянської України пішли на великі уступки полякам</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> аби тільки не припиняти боротьби проти
московських окупантів. Цю ситуацію поляки використали в своїх інтересах: вони
продиктували представникам Наддніпрянської України договір якого самі хотіли </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">[</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">…</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">]</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Цим лише
можна було пояснювати і відмовлення представників УНР від значних територій</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">заселених українцями</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">і згадку в договорі польських кордонів 1772 р.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">і т.д.»<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn18" name="_ftnref18" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[18]</span></span></span></a>. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0XeeAN_EwQ77bO2VXhzcSW0tcQFgbAQd3sxUePw692ptN24gpfSICdcvYV32h1lEmO6xXjCuuWZYwUvs5MoWnVYzbGUW4GOOJjA-Qmd1D4Kp_nRO8KjdIOXWBANZCY16TEEOxVaN0SloFhqHpvbQTiP_1cEE_NPtGZ7J5ZPJQaDQSn3yFH5pQDG5/s285/image.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="285" data-original-width="200" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0XeeAN_EwQ77bO2VXhzcSW0tcQFgbAQd3sxUePw692ptN24gpfSICdcvYV32h1lEmO6xXjCuuWZYwUvs5MoWnVYzbGUW4GOOJjA-Qmd1D4Kp_nRO8KjdIOXWBANZCY16TEEOxVaN0SloFhqHpvbQTiP_1cEE_NPtGZ7J5ZPJQaDQSn3yFH5pQDG5/w303-h332/image.jpg" width="303" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Мемуари Ісаака Мазепи</td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">«Польська
політична думка була проти незалежної України</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">навіть у кордонах</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">означених Варшавським договором. Поляки уважали
за «спасенний план» - захопити для Польщі як найбільше української території</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">а решту віддати під російське панування. Тому
польський уряд не давав українській армії навіть потрібної зброї</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">хоч ця армія хоробро билася проти Росії. Коли
прийшов сприятливий момент</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">то
польський уряд заключив мир з Росією і «Совєтською Україною» </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">договір у Ризі 18 березня 1921 року)» -
підбивав сумний підсумок тих подій Панас Феденко<a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftn19" name="_ftnref19" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[19]</span></span></span></a>. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Підписання
Варшавського договору та збройна допомога Польщі в боротьбі з більшовиками лише
ненадовго продовжила боротьбу за державну незалежність УНР</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">не створивши для неї дійсно суттєвих шансів.
Українські соціал-демократи вбачали у ньому свого роду «останню соломинку» за
яку вчепилася наша дипломатія</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">шукаючи можливості для продовження
національно-визвольних змагань. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Попри скептичне ставлення до
Варшавського договору</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">українські
соціал-демократи в першу чергу наголошували на надскладних умовах</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">котрі змусили українських провідників
погодитись на його підписання. Вони лишалися в авангарді боротьби за українську
державність до остаточної поразки Української революції 1917 – 1921 років</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">продовживши свою організаційну діяльність в
екзилі. </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6R-GIy508k-H2ppBr2GKZZetPQZrLPhO5RhhSDsHVZLZGTuOg2Z1w1SIK9pF6398ZAXGEN9frxdXO3_bbSUR1lqFRPdSmQv7bO1HbsRXQbfWphdj8xNuf9Y3DgCTH9LMhYzosACEJdar0Gc3AgGEklhrBrwF2tFwELp7QPcYjtu2CCxm8ttEpPynd/s1280/%D0%A7%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8_%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D1%84%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%BD%D1%86%D1%96%D1%97_%D0%A3%D0%A1%D0%94%D0%A0%D0%9F_%D0%B2_%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D1%94%D0%B1%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%B0%D1%85_(1926).jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="789" data-original-width="1280" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6R-GIy508k-H2ppBr2GKZZetPQZrLPhO5RhhSDsHVZLZGTuOg2Z1w1SIK9pF6398ZAXGEN9frxdXO3_bbSUR1lqFRPdSmQv7bO1HbsRXQbfWphdj8xNuf9Y3DgCTH9LMhYzosACEJdar0Gc3AgGEklhrBrwF2tFwELp7QPcYjtu2CCxm8ttEpPynd/w396-h296/%D0%A7%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8_%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D1%84%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%BD%D1%86%D1%96%D1%97_%D0%A3%D0%A1%D0%94%D0%A0%D0%9F_%D0%B2_%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D1%94%D0%B1%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%B0%D1%85_(1926).jpg" width="396" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Представники УСДРП на конференції у Подєбрадах, 1926 рік</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Українська
лівиця в особі УСДРП та посталій на організаційній основі «незалежних»
соціал-демократів УКП опинилися по різні боки барикад. Перші прийняли
найдієвішу участь у боротьбі за державність Української народної республіки</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">поєднуючи ідеї демократичного соціалізму з
національним визволенням українства</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">прагненням
до визнання України як окремого та рівноправного політичного суб</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">’</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">єкта на міжнародній арені; українські комуністи
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">укапісти) обрали інший предмет віри: торжество диктатури
пролетаріату</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">радянського
ладу та можливість існування самостійної від Росії Української соціалістичної
республіки. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">УКП
звинувачувала українських соціал-демократів у буржуазності та намірах продати
Україну міжнародному імперіалізму</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">наймитами якого виступали російські
білогвардійці</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, польська держава</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> і
власне Директорія УНР. Своїм природнім союзником вони вбачали Радянську Росію</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">яку ж самі критикували за перейняття старого
великодержавного бачення щодо колишніх «національних окраїн» імперії Романових.
Війна між Радянською Росією та Польщею характеризувалася ними як боротьба між
пролетарською державою з державою буржуазною</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">де вітчизняна буржуазія підтримала «наймита
імперіалізму» Пілсудського</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">тоді як
український пролетаріат має виступити на боці класового союзника.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <span lang="EN-US"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Лідери
УСДРП насправді не підтримували жодних «орієнтацій»</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">де б Україні відводилася роль знаряддя в чужих
руках. Цим було спричинене скептичне ставлення щодо порозуміння уряду УНР з
будь якою іноземною стороною</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">що так
чи так прийняла участь в подіях Української революції 1917 – 1921 років. Українські
соціал-демократи розглядали характер радянсько – польської війни передусім як
національний, а не суто класовий. Варшавська
угода не викликала ентузіазму соціал-демократії</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">адже була підписана за умов</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">коли польський провід міг без зайвих зусиль
накинути свою волю українській дипломатії.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span>А. Клименко</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span></p>
<div><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Клименко А. Виокремлення із загальносоціалістичного руху та боротьба
українських комуністичних партій під час Великої революції 1917 – 1921 років.
Історично-популярний нарис. Режим доступу: https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html<span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Висоцький О. Ю. Українські соціал-демократи та есери: досвід перемог і поразок.
– К. Основні цінності<span lang="EN-US">, </span>2004.
– с. 54 - 58<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn3">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref3" name="_ftn3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Клименко А. Євген Неронович: Забутий герой Української революції. Режим
доступу: https://proletar-ukr.blogspot.com/2018/03/blog-post_31.html<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn4">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref4" name="_ftn4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Христюк П. Замітки і матеріали до історії української революції. 1917-1920 рр.
Т.ІІІ. – Український соціольогичний інститут<span lang="EN-US">, </span>1921. – с.90<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn5">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref5" name="_ftn5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></a> Феденко
П. Влада Павла Скоропадського. Пятьдесяті роковини перевороту в Україні. –
Лондон – Мюнхен: Наше слово<span lang="EN-US">, </span>1968.
– с. 7-9<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn6">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref6" name="_ftn6" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Феденко П. Ісаак Мазепа. Борець за волю України. – Лондон: Наше слово<span lang="EN-US">, </span>1954. – с.51-54<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn7">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref7" name="_ftn7" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></a>
ЦДАГОУ. - Ф. 8. - Оп. 1.- Спр. 31.- Арк. 1<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn8">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref8" name="_ftn8" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></a> Клименко
А. Виокремлення із загальносоціалістичного руху та боротьба українських
комуністичних партій під час Великої революції 1917 – 1921 років.
Історично-популярний нарис. Режим доступу:
https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn9">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref9" name="_ftn9" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Мазепа І.<span lang="EN-US">, </span>Феденко П. З
історії Української революції. – Прага<span lang="EN-US">, </span>1930. – с. 4-5.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn10">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref10" name="_ftn10" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Програма УКП. Режим доступу: https://vpered.wordpress.com/2009/11/27/ukr-comm-party-prog/<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn11">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref11" name="_ftn11" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Річицький А. «Про надії та результати. До характеру війни з Польщею». – Збірка
статтей з Червоного прапора. – 1921 р.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn12">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref12" name="_ftn12" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></a>
«Дружнє листування» між представниками ЦК КП<span lang="EN-US">(</span>б)У та ЦК УКП. – Режим доступу: https://vpered.wordpress.com/tag/укп/<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn13">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref13" name="_ftn13" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></a>
ЦДАГОУ. Ф. 1. - Оп. 1.- Спр. 31.- Арк. 5<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn14">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref14" name="_ftn14" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></a>
ЦДАГОУ. Ф. 1. - Оп. 1.- Спр. 31.- Арк. 4<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn15">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref15" name="_ftn15" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Клименко А. Виокремлення із загальносоціалістичного руху та боротьба
українських комуністичних партій під час Великої революції 1917 – 1921 років.
Історично-популярний нарис. Режим доступу:
https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/09/1917-1921_20.html<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn16">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref16" name="_ftn16" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></a> Мазепа
І., Феденко П. З історії Української революції. – Прага, 1930. – с. 7-9.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn17">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref17" name="_ftn17" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Феденко П. Ісаак Мазепа. Борець за волю України. – Лондон: Наше слово, 1954. –
с.99<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn18">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref18" name="_ftn18" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></a>
Мазепа І. Україна в огні й бурі революції 1917 – 1921. Т.ІІІ. – Прага: Пробоєм<span lang="EN-US">, </span>1943. – с.<span lang="EN-US"> 10<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn19">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/%D0%90%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%BC/Desktop/%D0%A1%D0%A2%D0%90%D0%A2%D0%A2%D0%AF%20%D0%92%D0%90%D0%A0%D0%A8%D0%90%D0%92%D0%A1%D0%AC%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%94%D0%9E%D0%93%D0%9E%D0%92%D0%86%D0%A0/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8F%20%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BB%D1%96%D0%B2%D0%B8%D1%85%20%D0%B4%D0%BE%20%D0%92%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE%20%D0%B4%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%80%D1%83.docx#_ftnref19" name="_ftn19" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></a> Феденко
П. Ісаак Мазепа. Борець за волю України. – Лондон: Наше слово, 1954. – с.100<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div></div></span><div><div style="text-align: justify;"><div><div><div id="ftn1">
</div>
</div><div style="text-align: justify;"><br /><div id="ftn2">
</div>
</div><div id="ftn1">
</div>
</div><div style="text-align: justify;"><br /><div id="ftn2">
</div>
</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><pre class="tw-data-text tw-text-large tw-ta" data-placeholder="Переклад" dir="ltr" id="tw-target-text" style="background-color: #f8f9fa; border: none; color: #202124; font-family: inherit; font-size: 28px; line-height: 36px; margin-bottom: -2px; margin-top: -2px; overflow-wrap: break-word; overflow: hidden; padding: 2px 0.14em 2px 0px; position: relative; resize: none; unicode-bidi: isolate; white-space: pre-wrap; width: 270px;"><br /></pre></div>Artemhttp://www.blogger.com/profile/14975356691575528792noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-28085505720544361542022-05-14T12:18:00.009+03:002022-05-18T22:30:59.833+03:00«Тези з українського питання» Християна Раковського 1919 р. (публікація документу)<p> </p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkNNBq_sjusTYoyZOvpTaZ3gKftQOgsh8sRGpkXki3_OKauokTgYY9af6IoL5lV9cPTIBxnbaX8BTFGdDRll-ns1FFbM1df5i6ffzYzOhsd3f0W8o76Y0dwlIw9Jc5zVtaTStTnr3u83-yz6J6LCGihntgbt-nv1t2rD2dPBcMKbhEhO8hEMqEGyKyQQ/s200/khristijan_rakovskijj.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="193" data-original-width="200" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkNNBq_sjusTYoyZOvpTaZ3gKftQOgsh8sRGpkXki3_OKauokTgYY9af6IoL5lV9cPTIBxnbaX8BTFGdDRll-ns1FFbM1df5i6ffzYzOhsd3f0W8o76Y0dwlIw9Jc5zVtaTStTnr3u83-yz6J6LCGihntgbt-nv1t2rD2dPBcMKbhEhO8hEMqEGyKyQQ/w400-h386/khristijan_rakovskijj.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12px;">Християн Раковський (1873–1941)</span></td></tr></tbody></table><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 9pt;"> </span></p></blockquote>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Сьогодні Україна відбиває чергову навалу
російського імперіалізму. Керівництво Росії в черговий раз намагається вирішити
«українське питання», як вони собі це уявляють. Історичні паралелі цьому
існують дуже різні й звісно, що однозначних абсолютних збігів бути не може. В
1919 р. територія Української Народної Республіки була спершу захоплена
російськими більшовиками та їх Червоною Армією, а потім російськими
білогвардійцями – Збройними Силами Півдня Росії. Обидві ці сили тоді прагнули
підкорити український народ й захопити його землі, хоч при цьому вони були й
смертельними ворогами один одного. Зараз Кремль звинувачує більшовиків в тому,
що вони зрадники Росії, бо пішли на поступки українським націоналістам й
«створили Україну», якої взагалі не мало би бути в «русском мире». І в цьому
путінська пропаганда повторює тези імперської ідеології російського царизму та
білогвардійського руху<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«Тези з українського питання» були
підготовлені як доповідь в ЦК РКП(б) і особисто Володимиру Леніну колишнім на
той момент головою уряду Радянської України – Ради Народних Комісарів УСРР із
січня по жовтень<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1919 р. – Християном
Раковським в листопаді 1919 р., коли той знаходився в Москві на посаді
начальника Головного політичного управління Червоної Армії РСФРР. Більша
частина України в цей час була окупована білогвардійськими військами генерала
Антона Денікіна – Збройними Силами Півдня Росії. Саме вони вибили більшовиків
із Харкова 24 червня, Катеринослава 30 червня, Полтави 29 липня, Одеси 25
серпня, а 31 серпня 1919 р. вступили до Києва, змусивши відійти звідти армію
УНР. Війська УНР були затиснуті в «трикутнику смерті» на Поділлі – між
військами Польщі, Денікіна та Червоною армією, що займала північ Волині та
Чернігівщини<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">В жовтні</span> 1919 р. <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">на фронті між білогвардійцями та червоними стався
перелом. Похід Денікіна на Москву захлинувся, його війська почали відступ.
Перед більшовиками постало знов питання, як бути з Україною, звідки їм довелося
тікати у вересні, як її знову опанувати. Обговорення цього питання йшло на
найвищому рівні – в ЦК РКП(б). От для цього обговорення й були підготовлена
доповідь колишнього керівника УСРР, який невдовзі – вже в лютому 1920 р. знов
стане на чолі уряду Радянської України, де перебуватиме аж до липня 1923 р. Завершилося
це обговорення 29 листопада 1919 р. прийняттям резолюції ЦК РКП(б) «Про
Радянську владу в Україні», яка була винесена на Восьму Всеросійську
конференцію РКП(б) й ухвалена 3 грудня 1919 р. Ця резолюція знаменувала собою
поворот в більшовицькій національній політиці: від прагнення до повного злиття
України з Росією до формального визнання самостійності УСРР, від політики
русифікації та обмеження української мови як контрреволюційної до визнання й
гарантування прав української мови в радянських установах, від політики
насадження комун і радгоспів – до задоволення вимог селянства щодо зрівняльного
розподілу поміщицьких земель тощо. Обговорення цього питання на конференції було
досить бурхливим. Показово також, що доповідь Леніна по цьому питанню чомусь не
збереглася<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Доповідь Раковського досі ніде повністю не
публікувалася й зберігається в Російському державному архіві
соціально-політичної історії – колишньому Центральному партійному архіві
Інституту марксизму-ленінізму при ЦК КПРС в Москві. Оскільки автор документу –
Християн Раковський відомий більшовицький діяч болгарського походження був серед
лідерів Лівої опозиції в РКП(б) і особистим другом Льва Троцького, він був
репресований в 30-ті роки й розстріляний у вересні 1941 р. в Орловській тюрмі, а
на його твори було накладено табу аж до 1988 р., коли його реабілітували<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Вперше цю доповідь ввів у науковий обіг у своїх працях український радянський історик
Володимир Мельниченко в 1989 р., потім її використовували багато інших
дослідників, але досі повністю не публікували<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Християн Раковський відверто пише, що
утвердження радянської влади в Україні можливо лише за допомогою радянської
Росії та російської комуністичної партії й рішуче критикує погляди тих
українських соціалістів та комуністів (боротьбистів та українських
соціал-демократів-незалежників), які орієнтувалися на внутрішні сили та
утворили дві українські комуністичні партії. Більше того Раковський визнає, що
і в середовищі самих більшовиків є прибічники незалежної української радянської
держави – послідовники Василя Шахрая: «Ідея самостійної української радянської
держави захопила і деякі кола нашої партії. Таким чином, деякі товариші з нашої
партії йдуть по стопах Шахрая, колишнього члена нашої партії і Саратовського
виконкому, який перейшов згодом на бік самостійників».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Сам Василь Шахрай та його друг Сергій Мазлах
ще на початку 1919 р. у відомій брошурі «До хвилі» піддали нищівній критиці
погляди Раковського на Україну, зокрема його статтю «Безнадійна справа»,
вміщену <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в «Известиях ВЦИК», де він
стверджував, що «етнографічні відмінності українців від росіян самі по собі
незначні» й жодних підстав для існування самостійної України немає<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Відомий історик Валерій Солдатенко досі вважає, що погляди авторів «До хвилі»
так і не змогли вплинути жодним чином на більшовиків та суспільно-політичну
думку тієї доби та й пізніших «націонал-комуністів»<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Показово, що очільник уряду УСРР був іншої думки, хоч визнав це лише в
листопаді 1919 р.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Доповідь або тези Раковського наочно
показують і відсутність міцної соціальної бази для більшовицької диктатури в
Україні в 1919 р. Попри те, що, як вказує автор, радянська влада в Україні на
початку <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1919 р. була встановлена
насамперед внутрішніми силами, політика комуністичного штурму наштовхнулася на несприйняття
українським селянством і навіть робітництвом, що вважалося гегемоном революції.
Наприклад під час денікінської окупації Києва частина робітників, в тому числі
заводів «Греттера» і «Арсенал», навіть пішли добровільно в білогвардійську
армію. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Цікавий також аналіз повстанського руху
Раковським. Він виділяє зокрема в ньому декілька ідейно-політичних течій –
прибічників Петлюри (Директорії УНР), прибічників Махна (анархістів) та
прибічників «української партії комуністів самостійників шахраєвського толку»
(тобто майбутньої УКП), докладно описує деякі антибільшовицькі повстання та діяльність
селянських отаманів<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Звісно, що далеко не все в цьому документі
відповідає дійсності. Слід мати на увазі і упередженість автора, і не завжди
повну інформованість. Зокрема про становище на зайнятій білогвардійцями
території Раковський дізнавався із білогвардійської преси та повідомлень
агентів Зафронтбюро ЦК КП(б)У. Зокрема Раковський називає Нестора Махна
найбільшим прибічником ідеї незалежної Української Радянської Республіки.
Найімовірніше тут Раковський спирався на донесення більшовицьких агентів з
Катеринослава, де в листопаді 1919 р. відбулася нарада керівництва махновців та
представників боротьбистів і майбутніх укапістів (послідовників Василя Шахрая).
На цій нараді було ухвалено рішення про утворення ними самостійної повстанської
української армії для<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>боротьби як проти
денікінців, так і проти диктатури РКП(б), а також видання ними спільно газети
«Шлях до волі». На жаль реалізовано було лише рішення про спільну газету<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Деякі моменти доповіді Раковського ніби
перегукуються із сьогоденням: зокрема описи біженців, паливної та продовольчої
кризи. Найдивніше від більшовицького діяча й на той момент<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>керівника політуправління Реввійськради РСФРР
звучать скарги на те, що західні імперіалісти лише на словах підтримують
Денікіна та «єдину й неділиму Росію», а насправді таємно надають допомогу
українським націоналістам та Директорії УНР. Опоненти Раковського з українських
комуністів ще на початку 1919 р. відзначали вражаючу єдність позицій щодо
України, її права на самовизначення та самостійну державу в російських
монархістів, кадетів, меншовиків, есерів і значної частини «комуністів». Всіх
їх об’єднував імперський погляд, що заперечує існування України як окремої
країни та окремого народу. «І от коли порівняєш два табори на Україні: 1) єдина
і неділима Росія: монархісти, кадети, меншовики, с.-р. і «комуністи України»;
2) самостійна і незалежна Україна рядом з Росією: українські партії, — то
пікантність сього фактичного стану набірає для пролетарської партії досить
одіозного характеру. Се мова фактів, мова класових групіровок»<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Ця публікація є продовженням публікації спадщини
українських «націонал-комуністів» Василя Шахрая та Сергія Мазлаха, зокрема документів
із російських архівів про них, копії яких нам вдалося дістати в 2018 – 2019 рр.<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Хотілося би думати, що ці публікації дозволять українській історіографії
остаточно подолати всі «рецедиви» радянського історіографічного ресурсу<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
та визначити як роль більшовизму, так і роль українських комуністичних течій
так званого націонал-комунізму в Українській революції 1917 – 1921 рр.,
дослідженню яких досить мало приділяють увагу історики<a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="UK" style="font-size: 11pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: UK; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Документ складається із власне «Тез»
Раковського, плану до них (не публікується) та п</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">яти додатків – довідок про робітництво України,
селянство України, партизансько-повстанський рух, національне питання. Окремо в
короткій довідці Раковський характеризує орієнтацію на внутрішні сили. При
публікації ми намагалися зберегти орфографію оригіналу, хоч деякі місця точно
розібрати не вдалося.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Щиро дякую за допомогу при розшуку та
підготовці до публікації цього документу Сергєю Соловйову та Геннадію Єфіменку.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i style="text-align: right; text-indent: 0px;">Андрій Здоров</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><b style="text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="text-indent: 35.45pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRiINZynBK-T9dQME_ztGLpZPOYlPA0cEgAaQCoZlEUUxdjNXFu9vPkQZcEUB3pwayp-zzkg_T5Ai3hse5KHd5sVwfndAFzSkd2ru2M1xi-GM4dtzS9NTUYO70B8lKvXTDUVD1ignZHzeboSTOsdvHA1ACcretU7wPfxuTCmu7CKVz7s-HV6nqoIaQqA/s2481/Rakovsky%20Tezy1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2481" data-original-width="2205" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRiINZynBK-T9dQME_ztGLpZPOYlPA0cEgAaQCoZlEUUxdjNXFu9vPkQZcEUB3pwayp-zzkg_T5Ai3hse5KHd5sVwfndAFzSkd2ru2M1xi-GM4dtzS9NTUYO70B8lKvXTDUVD1ignZHzeboSTOsdvHA1ACcretU7wPfxuTCmu7CKVz7s-HV6nqoIaQqA/w568-h640/Rakovsky%20Tezy1.png" width="568" /></a></b></div><span><a name='more'></a></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><b style="text-indent: 35.45pt;"><br /></b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Христиан Раковский.<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Тезисы по украинскому вопросу.<o:p></o:p></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">(1</b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">9</span>.11.1919 г.)<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Утверждение
пролетарской диктатуры на Украине ввиду слабости и обезкровленности украинского
пролетариата, отсутствия расслоения среди крестьянской массы, слабости
Коммунистической партии на Украине (зачеркнуто), особого географического
положения Украины, делавшего её в течение двух лет плацдармом
империалистического наступления на Советскую Россию, сильного развития
профессионального партизанства (бандитизма) и национальной борьбы, <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">–</span> возможно только c помощью
Советской России и Российской Коммунистической партии при тесном<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>объединении всех учреждений, обслуживающих
дело обороны, и при тесном объединении хозяйственно-экономического аппарата, то
есть при централизации учета и распределения как живых сил, так и материальных
богатств России и Украины. Это положение не только является основной директивой
каждого украинского коммуниста, но должно стать и основной директивой каждого
сторонника советской власти на Украине. <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Вся</span>кие заявления в поддержке советской власти на Украине, опираясь
только на местные украинские силы (т.е. так называемая ориентация на внутренние
силы), каковые делаются со стороны украинских ком<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">м</span>унистов-боротьбистов и со стороны
украинских левых незалежников – социал-демократов, являются сплошным лицемерием
и должны быть разоблачаемы беспощадно, как вводящие в заблуждение украинский
пролетариат и украинскую деревенскую бедноту.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Как в России,
так и тем более на Украине, странах с преобладанием крестьянства, революция
должна искать свою вторую опору в крестьянской бедноте. Сам по себе
пролетариат, даже более многочисленный и при более мощной организации, не будет
в состоянии удержаться у власти, которая примет характер неравной борьбы города
против деревни, если часть последней не будет привлечена на сторону города.
Расслоение деревни должно лечь, наряду с организацией рабочих, во главе угла
программы партии коммунистов Украины.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Но
организация деревенской бедноты немыслима до устранения тех рогаток и тех
условий, которые теперь обособляют (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">дописано
сверху</i>: деревенскую бедноту) от городской массы и изымают из прямого
воздействия коммунистической партии. Первое препятствие – вооруженная диктатура
кулака. /-2-/<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Утверждение
советской власти в деревне и распространение коммунистической организации там
останутся утопией до тех пор, пока между центральной властью и деревенским
бедняком и середняком будет находиться междустение вооруженных кулаков и
партизанов. Попытка справится с партизанством и с кулацкой диктатурой путем
пропаганды или соглашательства является только праздной декларацией и
преступным попустительством. Кулак должен быть разгромлен военной силой. Чем
внушительней будет эта сила, тем меньше будет кровопролития и тем легче
произойдет отбирание у деревни оружия, каковое имеется у украинской деревни в
несметном количестве и составляет нерв питания кулацкой и партизанской
диктатуры. Аналогия, проводимая между украинскими и великорусскими кулаческими
выступлениями и делаемый отсюда вывод о неспособности и неумелости украинской
советской власти справиться с кулацкими выступлениями, тогда как
великороссийская справилась, является прискорбным недоразумением, имеющим
роковые последствия.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Разоружение украинской деревни есть задача
первостепенной государственной важности</b> (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">п</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">ідкреслено </span>автором – А.З.</i>). Оно
потребует громадных военных сил, которые нужно исчислять десятками и сотнями
тысяч. Кроме того, эта операция продолжительная. С этой задачей могут
справиться войска внутренней охраны, но не из самой Украины. Она предполагает
предварительно разработанный план, знакомство со всеми очагами украинских
кулаческих восстаний, оставление там сильных гарнизонов, создание блокгаузов,
подвижных конных частей и ряд других мер из компетенции военных. Без решения
этой задачи всякая новая власть на Украине очутиться в положении еще худшем,
чем до сих пор.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">3. Другим
обстоятельством, объединяющим крестьянство в одну сплошную массу, мешающим
таким образом его расслоению, является национальный вопрос.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Отрицание
этнической и государственной индивидуальности Украины, преследование
украинского языка, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">поддерживание
русской, а не коммунистически – пролетарской</b> (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">п</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>д</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">креслен</span>о автором. – А.З.</i>)
диктатуры, поведет в будущем, еще больше даже, чем в прошлом в связи с
экономическим усилением крестьянской массы, к еще большей национальной розни и
противопоставлению украинской деревни русско- /- 3-/ еврейскому городу и
еврейскому местечку и к политическому господству кулаков и украинской
мелкобуржуазной интеллигенции. Тенденция о полном слиянии Украины с
Великороссией является пережитком империалистско-буржуазной психологии русских,
а отнюдь не зрелой государственной идеей коммунистов, и ее поддерживание
принесет нам только большие внутренние и международные осложнения. Под
последними я понимаю не те осложнения, которые может принести эта тенденция для
наших дипломатических отношений с буржуазно-империалистическими государствами, а ту тень, которую эта тенденция бросит на нас, как <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">коммунистов</b> (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">в</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">и</span>д</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>лено
автором. – А.З</i>.), в глазах коммунистических партий. Самой правильной
политикой, которая является в то же самое время примирением настоящего тезиса с
первым (о необходимости объединения учреждений, действующих на оборону),
является проведение в жизнь резолюции ВЦИК от 1 июня, принятой на
предварительном заседании Политбюро РКП.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">4.
Препятствием расслоению в деревне являлась на Украине наша кустарная
продовольственная политика с одной стороны и наша, лишенная всякого
революционного оппортунизма, земельная политика<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> - </span>с другой стороны.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Наша
продовольственная политика на Украине проводилась слишком абстрактно, не
считаясь с особенностями местных условий. Так<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">, </span>например<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">,</span> при
разверстке она не считалась с обстоятельством, что среднее крестьянство
является величиной, меняющейся из одной губернии в другую (например, различие
между Херсонской и Подольской губернией). Далее она теоретически даже оставила
вне круга своих забот по снабжению деревенскую бедноту, которая при советской
власти голодала, как голодали при советской власти рабочие, или же подводилась
под широкую категорию мешочников, подвергаясь вследствие этого всем карам
заградительных отрядов, вплоть до расстрелов.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Наша
земельная политика страдала не только преждевременным выдвиганием принципа
сельскохозяйственной коммуны, и особенным значением, которое она придавала
этому принципу в своей работе, поставив его в центре декрета о земле, но и еще
недостаточно практичным подходом к вопросу о советских хозяйствах и сахарных
плантациях. Будучи правильной в своих общих положениях, она не считалась (- 3 <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">зворот</span>- ) с местными нуждами
крестьян, многих из которых революция оставила без наделов, потому что все было
забрано под советские хозяйства и сахарные плантации. Ответственность за
последнюю ошибку падает главным образом на Украинский ВСНХ.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> (-4-)<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkru8gaZy-UmHJy4lq7JqdvbIS_v8GnkZAZ7adZjgYczy64k-ntUYgPKvD_EcF3d07nUTXEI6cODZooTWPo9WkxRIpvWw0mBEa7-7mj2UvCVjgdIuyNY8hns9m1-n7QGoLyPZoeGxC-8cs3Ex_DcrwpINdKBXNAeKAblcK-bF7VmdpIxq_7_4Lohg0xA/s691/Rakovskiy.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="691" data-original-width="460" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkru8gaZy-UmHJy4lq7JqdvbIS_v8GnkZAZ7adZjgYczy64k-ntUYgPKvD_EcF3d07nUTXEI6cODZooTWPo9WkxRIpvWw0mBEa7-7mj2UvCVjgdIuyNY8hns9m1-n7QGoLyPZoeGxC-8cs3Ex_DcrwpINdKBXNAeKAblcK-bF7VmdpIxq_7_4Lohg0xA/w266-h400/Rakovskiy.jpg" width="266" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Християн Раковський</span></td></tr></tbody></table><br /><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">5. Самый
факт, что Украина вся была театром войны и что наша армия в прошлый период
грабила, бесчинствовала, не имея дельных органов снабжения, является одной из
главных причин контрреволюционного настроения украинского крестьянства. В
прокламациях Петлюры, различных его атаманов, в прокламациях Григорьева, даже в
прокламациях разбойника Махно, действия нашей армии являлись главным средством
травли против коммунистов, против советской России, против "кацапов",
"грабящих мирное население". <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">6.
Положительная работа на Украине возможна только при соблюдении двух условий:
первое – тщательный подбор ответственного советского персонала, второе –
усиление партии коммунистов на Украине и, в особенности, усиление
коммунистической работы на украинском языке в деревне. РКП должна к этим трем
задачам приступить, как к своим собственным, отнестись к ним гораздо более
внимательно, чем до сих пор, не жалеть ответственных работников, давая их Украине.
Но так как, при самом добром желании, РКП не может перезаменить партийный и
советский состав на Украине, и так как непременно нужно использовать часть
работников, бывших на Украине, имевших там уже накопленный опыт, необходимо
создать особые курсы, на которых подвергать инструктированию
коммунистов-украинцев, изымая часть их из армии, часть из тыловых учреждений.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Правительственная
программа на Украине должна быть свободной от того характера случайности и
импровизации, который она имела в прошлом году, когда украинский СНК начал
функционировать, не имея никаких определенных директив со стороны ЦК РКП. Для
конкретной разработки программы советского правительства на Украине нужно
создать комиссию, аналогичную Турккомиссии.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Проведение
этих мер возможно только при создании Украинского Правительства и Украинского
ЦК партии, которые проводили бы в жизнь данные им директивы ЦК РКП. Ввиду того,
что теперь вся эта работа в незанятой и в оккупированной части Украины тесно
связана с работой Реввоенсовета Южфронта, между ними должна быть создана
организационная связь.<o:p></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;">Х. Раковский.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Российский
государственный архив социально-политической истории. Ф.2. Оп.1. Д. 11782.
Л.2,2об,3,3об,4. <o:p></o:p></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p> </o:p></i></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIDcCMKaG60ztcWtr7Kg4kvXYbUxHnm7E9zClQY0vHRfvyeHvdNisYMbSMoJUOZoKHtua0jgXN_x2ING-Y0A3gBcNm8JPP_yo1nq6LBl4ydjhPKUYx1uiU8whvbMmcXl6ESb7oam1H22clxRSplyYry6Mf46h_0YQbDKHiCT7JxLDVWZxrToHwMUioxQ/s1600/%D0%94%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B8%D0%BD%20%D0%9A%D0%B8%D0%B5%D0%B2%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B8%D0%BD%201919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1493" data-original-width="1600" height="598" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIDcCMKaG60ztcWtr7Kg4kvXYbUxHnm7E9zClQY0vHRfvyeHvdNisYMbSMoJUOZoKHtua0jgXN_x2ING-Y0A3gBcNm8JPP_yo1nq6LBl4ydjhPKUYx1uiU8whvbMmcXl6ESb7oam1H22clxRSplyYry6Mf46h_0YQbDKHiCT7JxLDVWZxrToHwMUioxQ/w640-h598/%D0%94%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B8%D0%BD%20%D0%9A%D0%B8%D0%B5%D0%B2%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B8%D0%BD%201919.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span lang="UK" style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">Газета «Кієвлянин</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">ъ» за 21.08. (03.09.) 1919 р.</span></td></tr></tbody></table><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /></i></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">К ТЕЗИСАМ<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">СПРАВКА
ПЕРВАЯ: ПОЛОЖЕНИЕ ПРОЛЕТАРИАТА НА УКРАИНЕ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Об
обезкровлении украинского пролетариата можно судить по следующим фактам. по
сведениям в газетах, в 1914 г. в Донецком бассейне было занято 270 000
рабочих, теперь же числится всего 48 000, из которых по сведениям киевской
газеты «Русь», по крайней мере от 15 до 20 тысяч мешочничает. Донецкий бассейн
потерял много рабочих еще во время борьбы с Калединым и с Красновым, а потом во
время германского наступления. Многие из донецких рабочих покинули тогда
бассейн с красной армией и сражались потом против немцев и донских казаков
сперва на Батайском фронте, а потом на Царицынском. Оставшихся в Донецком
бассейне захватила волна репрессий Краснова. В Александровско-Грушевском районе
Краснов их расстреливал сотнями и тысячами. Описание этих расстрелов
послужило<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>предметом одной из нот
протестов, оглашенных во время заседаний мирной конференции в Киеве. При нашем
отступлении из Донецкого бассейна в этом году, вторая волна эмиграции
последовала за нами. По сведениям, которые я имел в Киеве, Юзовский район почти
был весь обезлюден. Там с семействами эвакуировалось населения около
60 000 человек. Если даже эта цифра преувеличена, количество
эвакуировавшихся<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>все же громадное.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Число
безработных в Киеве в данный момент, по партийным сведениям, доходит до
40 000. По сведениям, городская управа выдает им пособия от 10 до 15 руб.
в день. Рабочие борются за сохранение прожиточного минимума заработной платы в
40 руб. в день. Цена на хлеб теперь после нашего отступления из Киева
продолжает подыматься и дошла до<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>200
руб. на фунт черного хлеба. Добровольцам удалось подвезти хлеб из Полтавы, и
цена на черный хлеб в сентябре упала до от 7 до 9 руб. за фунт. по сведениям
киевских газет от 8/21 октября черный хлеб снова подорожал до 20 руб. и
вследствие отсутствия транспортных средств имеет тенденцию к дальнейшему
поднятию. О тяжелом продовольственном положении в Донецком бассейне говорит то
обстоятельство, что половина рабочих должна постоянно путешествовать для
заготовки хлеба. О других городах Украины сведений не имеется, но там тоже
безработица полная.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">По данным
торгово-промышленных кругов, сообщаемым в белогвардейских газетах, производство
угля в Донецком бассейне теперь доходит ( -2- ) до 12 000 000 пудов в
месяц, а потребности железных дорог, Хатопа и Катопа, т.е.<span style="mso-ansi-language: UK;"> </span>Харьковского и Киевского топливных
комитетов, исчисляется в 20 000 000. Кроме того, в Донецком<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>бассейне имеется 70 000 000 пудов
несортированного угля. Вследствие постоянных разрушений железных дорог, этот
уголь подвезти к центрам не удается. В киевских газетах говорится об отправке
четырнадцати маршрутных поездов для угля в Донецкий бассейн, и о том, что
несмотря на большой срок, который прошел со дня их отправки, они еще не
вернулись.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Настроение
рабочих в Харькове и Донецком бассейне более приподнятое, в Киеве – угнетенное.
Белогвардейцы в Киеве ведут пропаганду среди рабочих под руководством некоего
инженера Кирста, издающего газету «Путь рабочего». Некоторые заводы, как
например завод Греттера, который отличался во все время своей отсталостью (та
совсем не было коммунистов: всего четыре во время нашей власти) и Арсенал,
поддаются этой пропаганде. Некоторые арсенальцы участвовали в боях против нас
при вторичном занятии Киева 15 октября. Драгомиров лично раздает георгиевские
кресты среди рабочих, вокруг чего «Путь рабочего» делает большой шум.
Настроение рабочих Одессы и Никол<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">а</span>ева
было лучше, чем в Киеве, и по сведениям, оно и теперь сохраняется. За время
господства белогвардейцев в Одессе в прошлом году, там произошел колоссальный
сдвиг влево. Одессой, как и Екатеринославом, было дано много рабочих в 12-ю и
14-ю армии. В 60-й дивизии 12-й армии есть целая бригада екатеринославских
рабочих. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">СПРАВКА
ВТОРАЯ:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">ОРИЕНТАЦИЯ НА
ВНУТРЕННИЕ УКРАИНСКИЕ СИЛЫ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Такая
ориентация поддерживается теперь украинскими коммунистами боротьбистами. Она
утопична. На крестьянство мы могли рассчитывать при свержении германских
империалистов и белогвардейских помещиков в прошлом году. Они окажут теперь
большое содействие при свержении власти Деникина. <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Н</span>о эту поддержку мы тотчас теряем, как
только переходим к коммунистическому правительству. Восстановление советской
власти на Украине в прошлом году произошло тоже почти исключительно благодаря
украинским внутренним силам, но опыт нам показал, что эти силы были далеко не
однородны.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiyOqJsqGu3lVXhYHNZvBULdmUBOTO3ddua_kQu0n68Tdb0ttz5o65y4CKqxM48vMLDlfRX4Lzym89F7PhP74n7ls1BEgPiU3OkDNl526OMZUrm0ngXEaOQispBTeS36wn1yW1_uxb1PujU9xildmbtpZYeZFRpJUalrVOidxX6_X2XvQQKqTb2wqSjw/s414/Osvoboditeli%201919.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="290" data-original-width="414" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiyOqJsqGu3lVXhYHNZvBULdmUBOTO3ddua_kQu0n68Tdb0ttz5o65y4CKqxM48vMLDlfRX4Lzym89F7PhP74n7ls1BEgPiU3OkDNl526OMZUrm0ngXEaOQispBTeS36wn1yW1_uxb1PujU9xildmbtpZYeZFRpJUalrVOidxX6_X2XvQQKqTb2wqSjw/w640-h448/Osvoboditeli%201919.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Радянський плакат 1919 р.</span></td></tr></tbody></table><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">СПРАВКА
ТРЕТЬЯ<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">УКРАИНСКОЕ
КРЕСТЬЯНСТВО.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">В среднем
украинское крестьянство, как известно, более зажиточно, более
буржуазно-индивидуалистично и более консервативно, чем крестьянство
Великороссии. Общинное землевладение очень мало распространено, и украинский
крестьянин напоминает западного мелкобуржуазного крестьянина. Различие от одной
украинской губернии к другой в земельных наделах громадное. Так<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">,</span> например, в Таврической губернии, по
статистике 1913 г. на десятину приходится душ сельского населения 0,34, а в
Подольской 1,23, т.е. почти в четыре раза меньше. Для других губерний эти
отношения выражаются в следующих цифрах: Херсонская – 0,44, Екатеринославская –
0,64, Харьковская – 0,71, Черниговская – 0,90, Полтавская – 0,92, Волынская –
0,98, Киевская – 1,18. Самые большие крестьянские хозяйства находятся в
Таврической губерниях, где на крестьянское хозяйство приходилось 14,7 десятин
земли, самые мелкие – в Киевской, где эта цифра составляет 3,8 десятин. В
других губерниях эти цифры выражаются следующим образом: Екатеринославская –
9,3, Харьковская – 9,3, Волынская – 7,8, Херсонская – 7,8, Черниговская – 6,3,
Подольская – 5,3, Полтавская – 4,7. Крупное землевладение более всего
распространено в Херсонской губернии. Самой батрацкой и некой бедной является
Подольская, которая по густоте своего населения является одной из самых густо населенных
в России. Батрацкое население развито также и в Волынской.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Так как
Украина была областью<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">,</span>
производящей и вывозившей хлеб, украинское крестьянство более всего чувствует
отсутствие теперь обмена. Поэтому свобода торговли является одним из самых
часто встречающихся требований. В особенности крестьянство приднепровских
уездов Киевской губернии и самых непосредственных окрестностей Киева усиленно
занималось торговлей хлебом и всякими сельско-хозяйственными продуктами.
Советская власть на Украине оставила почти нетронутым коммунистической
пропагандой правобережного батрака. Украинский Комиссариат Труда, во главе
которого стоял т. Магидов, и который состоял из работников Донецкого бассейна,
ни разу не подошел конкретно к этой задаче, считая ее и трудной, и менее
важной, тогда как она должны быть поставлена на первом плане.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">(-2-)<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Украинское
крестьянство ориентируется в своем колоссальном большинстве на советскую власть
до такой степени, что все партизанские кулацкие выступления вынуждены<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>были приспосабливаться к этой психологии
украинского крестьянства. Григорьев и Зеленый, Ангел и Струк, Тютюнник,
Соколовский и Махно, - все они в своих прокламациях и программах заявляют себя
сторонниками «народной»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>советской
власти, без «жидовских комиссаров» без «кацапов», без коммуны и чрезвычаек.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Даже Петлюра
не прочь был бы поставить в своей программе советскую власть, что и случилось во
время властвования Директории в конце прошлого и в начале нынешнего года. но
затем в своем стремлении опереться на западный империализм против нас, он
должен был отмежеваться от большевиков и выбросить этот пункт из своей
программы. Теперь этот пункт выбросили и некоторые из атаманов. Ангел и
Тютюнник на конференции, имевшей место 20 июня в Умани, отказались от лозунга
«вся власть трудовому народу, крестьянству и пролетариату» и в вынесенной
резолюции свой отказ мотивировали необходимостью (<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">далі слово </span>нерозб</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>рливо</i><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">. – А.З.)</span> «для укрепления Державы»
иметь одинаковую программу с правительством Директории.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">СПРАВКА ЧЕТВЕРТАЯ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">ПАРТИЗАНЩИНА
И КУЛАЦИЕ ВЫСТУПЛЕНИЯ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Хотя имевшие
место на Украине восстания против советской власти являлись по своим тенденциям
кулацкими, но состав отнюдь не исчерпывался одним кулацким элементом. часто
даже кулацкий элемент не участвовал в них, боясь репрессий и разгрома своего
имущества. Кулацкие выступления питались из трех источников: профессиональные
партизаны, кулачество, деревенская беднота.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Безпрерывная
война на Украине, фактическое отсутствие власти в деревне, отсутствие
правильного сообщения, наличие громадного количества оружия, наличие удобных
мест, чтобы скрываться, лесов и пр. вокруг больших городов, старые традиции
вольного казачества – всё это явилось удобными условиями для создания типа
полуповстанца-полубандита, для которого восстание стало легким способом
существования. На Украине сменялось много властей. Киев тринадцать раз
переходил из рук в руки. Но «батьки» и «атаманы» оставались при всех властях
единственной постоянной<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>властью, к
которой могли примыкать все недовольные элементы. К их помощи прибегал и
осторожный кулак, который часто оставался в тени, лично в бандах не участвовал,
но кормил, поил и снабжал всем необходимым, включительно до подвод, лошадей,
оружия и денег.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Банды очень
часто рекрутировались из деревенской бедноты и даже батрацкого элемента,
которого революция лишила постоянного источника существования – наемного труда
у хозяина, и дала ему теоретически землю, которую он за отсутствием инвентаря
не может обрабатывать.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Наряду с
бандами, являющимися более или менее постоянными, возглавляемыми определенным
лицом, нужно еще отметить стихийные восстания, никем не возглавляемые или
возглавляемые случайными одинокими вождями, или же какими-нибудь провокаторами.
На примере этих восстаний лучше всего видна та странная психология, которая
создалась у украинского крестьянства, в представлениях которого укладывается и
свободная торговля, и православие, и советская власть.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Одним из
таких типичных восстаний является вспыхнувшее в начале августа в районе
Вознесенского уезда и самом Вознесенске. Я даю описание очевидца, раненного и
спасшегося потом из больницы товарища. ( -2- )<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Началось
восстание в деревне Колосовке 5 августа. Восставшие были вооружены обрезанными
винтовками, револьверами, косами, вилами, топорами. участвовали мужчины и
женщины. При чем мужчины шли в первой цепи, женщины же во второй. От
бронепоездов они защищались тем, что жгли мосты и разбирали пути, и в разборке
пути украинские крестьяне достигли виртуозности. 9 августа восставшие заняли
город. Начались поиски коммунистов, комиссаров, производились расстрелы, при
чем трупы бросались на произвол судьбы. Расстреливали жен комиссаров. Погибли
муж и жена Ихняковы (?). Арестовывали евреев. Арестовано было около 800
человек. Их плохо содержали, что было причиной страшных заболеваний среди них.
10-го августа в Вознесенске проходили молебствия, крестные ходы и митинги.
Власть в городе перешла к временному крестьянскому комитету, деятельность
которого выразилась преимущественно в разных мелких приказах. Была объявлена
свобода торговли. Лежавшие со мной вместе в больнице повстанцы, пишет товарищ,
говорили, что восстать их побудила мобилизация, расстрелы мобилизованных, а
также нежелание евреев идти на фронт и отбирание хлеба у крестьян. Раненные
неодобрительно относились к Махно, который заявил, что теперь не будет власти
евреев и комиссаров, а будет власть народа. Раненные надеялись на товарообмен с
другими государствами и были смущены вопросом, признают ли их эти государства.
Лежавший в госпитале сербский офицер говорил, что послана делегация для
переговров с Деникиным и Колчаком, которые будто бы признают восставших.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Другим более
характерным было восстание в Новград-Волынске, в июле месяце. Власть в городе
перешла к белогвардейскому офицерству, которое распространяло воззвания «К
верным сынам России», где открыто проповедовалось восстановление царской
власти. Воззвания были написаны церковным стилем, слова «Царь», «Родина» и
«Государь» написаны большими буквами. Подписано: «Совет союза Наша Родина» и
кончается следующим выражением: «<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">И</span>
да узрит мир крещеный, что жив еще русский народ, и что не до конца погиб, и
что живет еще в сердцах наших Вера Православная и верность престолу природных
царей русских». В воззвании главным образом обращалось внимание крестьян на
гонения на православие со стороны большевиков. Во время краткого существования
этой царской реставрации в Новград-Волынске, там произошел следующий
характерный эпизод. Белогвардейцы явились к заседавшему крест ( -3- ) ьянскому
съезду с просьбой наделить помещиков землей, так как они теперь тоже
принадлежат к числу бедных людей. На это члены съезда ответили, что они
большевики, и давать помещикам землю не собираются.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Во время
советской власти на Украине повстанцы делились на три категории. Часть получала
директивы от Петлюры. К их числу принадлежал Ангел, действовавший в северной
части Черниговской губернии, Струк, действовавший в северной части Киевской
губернии по Днепру, Зеленый, действовавший в южной части Киевской губернии в
районе Триполье-Обухов, Соколовский, действовавший в Радомышльском уезде (как
потом выяснилось, Соколовский и Струк получали директивы и от Деникина),
Тютюнник, один из помощников Григорьева, бывший украинский с.-р. коммунист (к
которым между прочим принадлежал и сам Григорьев), перешедший также на сторону
Петлюры.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Другая
категория, действовавшая самостоятельно, -<span style="mso-ansi-language: UK;"> </span>это
Махно и остатки разгромленных григорьевских частей, возглавляемые Горбенко,
Поповым и другими.<o:p></o:p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV6yyqSylmWu4a3XGCqqLxqVAvzM-s50NKdSoOrGPJfntOXz2H0cDo22UEfUNQ_g7pzJsu4GxErN-4BkrXpiKsCYztzkAGvBfFJweaFWYhJjfPMnmE2rbKH5i30SX03ZHJkfLWtjUqTSzcITpfqkgCt0M0KGSoouGnyBpoOHhFJACwkOecPMd6qpdgmQ/s358/%D0%91%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%B0%D0%B4%D0%B0%20%D0%9E%D0%B3%D1%96%D1%8F.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="358" data-original-width="300" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV6yyqSylmWu4a3XGCqqLxqVAvzM-s50NKdSoOrGPJfntOXz2H0cDo22UEfUNQ_g7pzJsu4GxErN-4BkrXpiKsCYztzkAGvBfFJweaFWYhJjfPMnmE2rbKH5i30SX03ZHJkfLWtjUqTSzcITpfqkgCt0M0KGSoouGnyBpoOHhFJACwkOecPMd6qpdgmQ/w335-h400/%D0%91%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%B0%D0%B4%D0%B0%20%D0%9E%D0%B3%D1%96%D1%8F.jpg" width="335" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">Штаб полтавського партизанського загону Я. Ог</span><span lang="UK" style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">і</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">я та </span><span lang="UK" style="font-size: 9pt; line-height: 12.84px; text-indent: 47.2667px;">К. Матяша <br />- "самостийники Шахраевского толка".</span></td></tr></tbody></table><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Была еще
третья группа партизан, действовавшая в Полтавской губернии вокруг Черкасс и
Золотоноши, во главе которой стояли бывшие члены украинской партии коммунистов,
самостийники Шахраевского толка.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">К этим более
менее постоянным течениям нужно добавить блуждающие отряды, бежавшие из нашей
красной армии, как отряд Лопаткина, и спорадические вспышки вроде тех, которые
были в Вознесенске и Новград-Волынске, зачинщиками их были обыкновенно
деникинские агенты -провокаторы.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">После нашего
отступления с Украины начали появляться коммунистические партизанские отряды.
Они расположены в Херсонской губернии около Вознесенска, Ольвиополя,
Елисаветграда и Александрии. По сводке Зафронтбюро, в окрестностях Верблюжки,
Компьеновки и Новой Праги, где раньше было григорьевское засилье, теперь
влияние над крестьян<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">а</span>ми
перешло к<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>нашим коммунистическим
отрядам. Там имеются десятки волостей, где мы можем сейчас создать наши
ревкомы. В Херсонской губернии наши отряды имеются еще в Знаменке и
Ново-Миргороде. В Киевской губернии наши отряды имеются в окрестностях Черкасс,
Чигирина, Сквиры и Таращи. В Черниговской губернии – в окрестностях Нежина, в
Полтавской<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- в окрестностях Пирятина и
самой Полтавы ( -4- ) (Диканька, Решетиловка), а затем по дороге от Лубен к
Кременчугу и в окрестностях Ромодана, в Харьковской губернии – в окрестностях
Изюма и Ахтырки. Самые деятельные и многочисленные отряды – в Екатеринославской
губернии, возле самого Екатеринослава, в Самарских лесах, в Александровском
уезде, по железной дороге от Екатеринослава к Чаплино и в Павлоградском уезде.
Наши коммунистические отряды появились и в северной части Таврической губернии,
и Пологах, которые раньше считались одним из очагов Махновщины.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Судьба
партизанских отрядов, которые действовали на Украине при нашей власти
следующая. Соколовский был убит в Радомышле, при чем у него была захвачена
переписка, уличавшая его в сношениях с деникинскими агентами. Ангел,
действовавший в Борзнянском и Прилукском уездах, заболел тифом, а его секретарь
занимается писанием его мемуаров. Тютюнник и Зеленый официально присоединились
к Петлюре и влились в его части. по сведениям, которые мы имеем из
Каменца-Подольска (привезенным тов. Поповым), Директория разочарована в
партизанах и в кулаках, на которых нельзя строить государственную власть.
Волынец и Магомет исчезли еще , когда мы находились на Украине. Они были убиты
по всей видимости в окрестностях Умани и Гайсина. Струк открыто присоединился к
Деникину, который восстановил его в чине зауряд-подполковника, разрешил ему
вербовать<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в Киеве малороссийский
партизанский полк и дал задание действовать в нашем тылу. Его партизанские
отряды появились уже в тылу нашей 58-й дивизии, и в одной из последних сводок
деникинский штаб заявляет, что они действуют с большим успехом против нас в
районе Демир (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">видимо Дымер. – А.З.</i>),
к северу от Киева. Пока в нашем тылу это единственный партизанский отряд,
который там действует. Но как только мы продолжим наше наступление на Украину и
перейдем железнодорожную линию Киев-Ворожба, или продвинемся на юг Волынской и
Киевской губерний, нужно ожидать появления в нашем тылу всех наших старых
знакомых. Я не говорю уже о Махно, который является для нас самым опасным из
партизан, не только из многочисленности своей армии, но и по своей политической
физиономии. Из всех старых партизан он является самым главным защитником идеи
«Независимой Украинской Социалистической Советской Республики». Вокруг него
имеется идейный штаб из анархистов и левых с.-р. (<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">е</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">сер</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">і</span>в
– А.З.</i>). По последним сведениям, армия Махно доходит до 40 000
человек. Я не считаю эту цифру преувеличенной, потому что к нему перешла
большая часть 58-й ( -5- ) дивизии со всей своей артиллерией (около 40 пушек)
еще тогда, когда она находилась в окрестностях Вознесенск – Помошной. По своим
анархически-демагогическим тенденциям Махно является опаснейшим центром
притяжения для всех колеблющихся советских элементов. К нему присоединилась
часть одесских рабочих и даже некоторые ответственные работники одесского исполкома,
как например тов. Фельдман. К нему присоединились немецкие спартаковцы,
отступившие сначала вместе с нашими войсками из Николаева. В одном из
деникинских радио, от 15-го, кажется, октября, говорится об отрядах Махно,
которые движутся на Херсон и Николаев. Но главные силы Махно находятся в
северной части Таврической и Екатеринославской губернии.<o:p></o:p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBq_2RkN7GSG8pC5eDpFu2FwLPIpdJmuOW0vj1eGUfa7n1r2Bv9B7rXgWFwSh2aHjkjfei5DIwRNqHFDjK0G3EqKTv3zbPHIgZ68ldXxEo4059QL7f4lkBrFJebfxJQaKrn58nkQBoVO2O3WuxpO6-r1sPsxPNhJyj6mTeTH4SJIgOo5kw5ELg34LsVQ/s513/%D1%88%D1%82%D0%B0%D0%B1%20%D0%9C%D0%B0%D1%85%D0%BD%D0%BE.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="305" data-original-width="513" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBq_2RkN7GSG8pC5eDpFu2FwLPIpdJmuOW0vj1eGUfa7n1r2Bv9B7rXgWFwSh2aHjkjfei5DIwRNqHFDjK0G3EqKTv3zbPHIgZ68ldXxEo4059QL7f4lkBrFJebfxJQaKrn58nkQBoVO2O3WuxpO6-r1sPsxPNhJyj6mTeTH4SJIgOo5kw5ELg34LsVQ/w400-h238/%D1%88%D1%82%D0%B0%D0%B1%20%D0%9C%D0%B0%D1%85%D0%BD%D0%BE.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12px; text-indent: 47.2667px;">Нестор Махно і його штаб.</span></td></tr></tbody></table><br /><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="text-indent: 35.45pt;">В своих
тезисах я говорю, какова должны быть наша программа по борьбе с партизанами в
освобождаемых нашими войсками украинских уездах. Здесь же обращаю внимание на
необходимость усилить нашу собственную повстанческую работу в оккупированной
части Украины, разделяя ее на определенные районы, во главе которых должны быть
поставлены известные ответственные военные лица, которым должны починяться все
наши партизанские отряды. Эти командующие всеми вооруженными повстанческими
коммунистическими силами данного района подчиняются в свою очередь
Реввоенсовету Южного фронта и местным партийным комитетам.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">СПРАВКА
ПЯТАЯ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">НАЦИОНАЛЬНЫЙ
ВОПРОС.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Движение в
пользу самостийной украинской державы за последние два года выросло. При
Временном правительстве Керенского оно питалось стремлением украинских крестьян
решить скорее земельный вопрос. Украинский Генеральный Секретариат стоял тогда
левее Временного правительства. После октябрьской революции Совет Народных
Комиссаров в декабре 1917 г. признал, хотя и до некоторой степени условно,
«Украинскую самостийную народную республику». Дальнейшие перипетии Центральной
Рады, ее предательская роль по отношению к советской России, ее соглашательская
политика сначала с Калединым и союзниками, а потом с германским империализмом,
последующая оккупация Украины немцами, - все это усилило российскую ориентацию
украинского крестьянства. Во время мирной конференции в Киеве мы получали
характерные письма из Сквирского уезда, в которых крестьяне заявляли, что они
не принимают гетманской власти и считают себя подданными России. Это движение в
пользу Советской власти шло крещендо (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">crescendo</span>) до восстановления советской власти на Украине.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Как только
начался процесс обособления мелкобуржуазного крестьянства от пролетариата,
лозунг «самостийной украинской державы» стал снова популярным. О его
популярности можно судить по тому, что под его знаком прошла вся борьба против
нас на Украине. Небрежное наше отношение к национальному вопросу, наша
сознательная или несознательная русификаторская политика на Украине усиливали
это движение. мы сами были проводниками идеи Украинской Советской
Социалистической Республики, но мы не постарались внести в эту идею украинского
коммунистического содержания, и таким образом наша работа была водой на
мельницу наших противников.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Движение в
пользу самостоятельного украинского государства стало популярным и на Западе,
как в империалистских, так и в соглашательских кругах. Западные империалисты в
поддержке украинского национализма видят не только средство борьбы против
распространения рабоче-крестьянской революции, но и в случае надобности
средство против самого Деникина, усиление которого совсем не нравится не только
Польше и Румынии, но и Англии, Франции и Германии. Хотя союзники заявляют себя
сторонниками «единой и неделимой», но тайно они поддерживают Петлюру или
непосредственно через Румынию и Польшу, которые уже заключили торговые
соглашения с Директорией и помогают ей ( -2- ) оружием, советами и
инструкторами.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Во всех
главных европейских столицах имеются украинские миссии. Порш – в Берлине,
Шульгин и Сидоренко – в Париже, Василий Мазуренко – в Италии, Словинский – в
Праге, Ярослав Олесницкий – в Лондоне, Юлиан Бачинский – в Соединенных Штатах.
В Париже есть еще чрезвычайная миссия под предводительством галичанина графа
Тышкевича. В Америку кроме того отправился Винниченко после того, как он пробыл
долгое время в Будапеште, когда там была советская власть. Все эти миссии
развивают за границей усиленную работу. В Берлине они издают свой журнал <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Die</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Ukraine</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Wort</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">und</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bild</span>». Пропаганда ведется в
двух направлениях: среди империалистических правительств и среди
социал-соглашателей, в буржуазной печати, в буржуазных партиях и даже среди
коммунистов. Граф Тышкевич имел аудиенцию у маршала Фоша, Шульгин и Сидоренко –
у Лишена. Грушевский вошел в бюро соглашательского интернационала и на
Люцернском съезде провел признание «Украинской Народной Республики». Из Америки
послан адрес, якобы от 950 000 украинцев к европейским государствам с
просьбой признания «Украинской Народной Республики». В буржуазной печати
ведется компания в том же духе. В газетах Директории, издаваемых в
Каменец-Подольске, Виннице перепечатываются статьи Дебрукера из «Ле Пепль»,
статьи из «Ле Птит Репюблик», из «Ле Франс Либр», из швейцарских и итальянских
газет и даже из католической французской печати, как «Ля Круэ», и из немецкой
печати в польу признания «Украинской Народной Республики». Во время своего
пребывания в Будапеште Винниченко старался использовать Бела-Куна с той же
целью. В этом смысле були получены предложения Бела Куна как в Москве, так и в
Киеве. Недавно этот опыт был повторен с помощью другого коммуниста, тов.
Платтена.<o:p></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><span style="mso-fareast-language: RU; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_7" o:spid="_x0000_i1028" style="height: 237.75pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 185.25pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Василь Шахрай 1918" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image006.png">
</v:imagedata></v:shape></span><o:p></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkxf9biXfneH3ieS47vfDOOhUhBuLNxiDu45hNK3XrccRglr3UrCbmNG6asvcvu_LisVibuoYhQCS860IJb9N0uM6Mpg3Sq-uXgpbH-6AVjbkltL8ulcwQ-rtBBqYYmzw62Hgvxt8PDxdNNCV-EzbWiQ0JfObxrxrtX21isXurNZjvZvOhOEyXYoe-Q/s1505/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9%201918.bmp" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1505" data-original-width="1173" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkxf9biXfneH3ieS47vfDOOhUhBuLNxiDu45hNK3XrccRglr3UrCbmNG6asvcvu_LisVibuoYhQCS860IJb9N0uM6Mpg3Sq-uXgpbH-6AVjbkltL8ulcwQ-rtBBqYYmzw62Hgvxt8PDxdNNCV-EzbWiQ0JfObxrxrtX21isXurNZjvZvOhOEyXYoe-Q/w311-h400/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D1%8C%20%D0%A8%D0%B0%D1%85%D1%80%D0%B0%D0%B9%201918.bmp" width="311" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12px; text-indent: 47.2667px;">Василь Шахрай (1888–1920)</span></td></tr></tbody></table><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 35.45pt;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Идея о
самостоятельном украинском советском государстве захватила и некоторые круги
нашей партии. Таким образом некоторые товарищи из нашей партии идут по стопам
известного Шахрая, бывшего членом нашей партии и членом Саратовского исполкома<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">, </span>перешедшего потом на сторону
самостийников.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">( -3-)<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">Украинские
коммунисты-боротьбисты ведут самую усиленную работу, чтобы расколоть украинскую
коммунистическую партию, используя движение в пользу самостоятельной Украины в
нашей партии. Движение это питается еще галицийскими и буковинскими украинцами
и Кубанской Радой, стремящимися к объединению с Украиной. На Украине это
движение опирается на украинскую интеллигенцию, в особенности на учительскую
спилку, имеющую свыше 20 000 членов, и на Украинский союз кооперативов,
который является мощной экономической организацией, покрывающей своей сетью всю
Украину и особенно правобережную.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Российский
государственный архив социально-политической истории. Ф.2. Оп.1. Д. 11782. Л.5-16.</i></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-fareast-language: RU; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_3" o:spid="_x0000_i1027" style="height: 613.5pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 395.25pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Раковский Нац вопрос 1" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image007.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-fareast-language: RU; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_4" o:spid="_x0000_i1026" style="height: 639pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 412.5pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Раковский Нац вопрос 2" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image008.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHYOFuRIJ3dQD2a53-emxBJaj_S9fxCRiLFB1dJm6urV3YvSUaOu24z4aTl44oud4IsSG4XZ5_Xt_iSuwi7C1MHRq7Ue3Cj_JdYT5XQR_MLa8motP2n--IDV_Z3wCegRQO0IJo2CPA4_IVBPL_fufLw4-F_jAponVP5ghLy-dfglE1f4RaItHlSCV7NQ/s4380/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%201.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4380" data-original-width="2820" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHYOFuRIJ3dQD2a53-emxBJaj_S9fxCRiLFB1dJm6urV3YvSUaOu24z4aTl44oud4IsSG4XZ5_Xt_iSuwi7C1MHRq7Ue3Cj_JdYT5XQR_MLa8motP2n--IDV_Z3wCegRQO0IJo2CPA4_IVBPL_fufLw4-F_jAponVP5ghLy-dfglE1f4RaItHlSCV7NQ/w412-h640/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%201.jpg" width="412" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDzIfuf-PB6MZm1g3XvqInrpOVINelFTJNcnVhUwfXdJorVTssJINjd9-ksV1RGPcx-vapX2k9UADPdfz0OCcrX-eNHgi30NqW06z5HdIU8Kk5dwQZ8m2T5SGiasx7pIAEIfUqkgT4P5figSS3Y1ra7BpK1M_QQLitc_78HLTMTtcMMUvnvEXGgXpYBQ/s4428/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%202.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-indent: 47.2667px;"><img border="0" data-original-height="4428" data-original-width="2856" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDzIfuf-PB6MZm1g3XvqInrpOVINelFTJNcnVhUwfXdJorVTssJINjd9-ksV1RGPcx-vapX2k9UADPdfz0OCcrX-eNHgi30NqW06z5HdIU8Kk5dwQZ8m2T5SGiasx7pIAEIfUqkgT4P5figSS3Y1ra7BpK1M_QQLitc_78HLTMTtcMMUvnvEXGgXpYBQ/w412-h640/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%202.jpg" width="412" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnbrroiXzBB-2jTsf9woANGnk0-O8ZJD0reHv1wZRpp6_0wvNiv8UXUE8Wle9nl6J16ulDckFuaWHgkgg6B_UtuuVH6NZEvpeRDlrEfygFXHvv2PJIJ7GcDM-CwglokT_u1S3fUfjJB62hzbyukVnOYZGLIo95f8c4rto4dwxk_17i6LTFFmV2u02lw/s4428/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%203.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-indent: 47.2667px;"><img border="0" data-original-height="4428" data-original-width="2856" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnbrroiXzBB-2jTsf9woANGnk0-O8ZJD0reHv1wZRpp6_0wvNiv8UXUE8Wle9nl6J16ulDckFuaWHgkgg6B_UtuuVH6NZEvpeRDlrEfygFXHvv2PJIJ7GcDM-CwglokT_u1S3fUfjJB62hzbyukVnOYZGLIo95f8c4rto4dwxk_17i6LTFFmV2u02lw/w413-h640/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%9D%D0%B0%D1%86%20%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81%203.jpg" width="413" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-fareast-language: RU; mso-no-proof: yes;"><v:shape id="Рисунок_x0020_5" o:spid="_x0000_i1025" style="height: 624.75pt; mso-wrap-style: square; visibility: visible; width: 402.75pt;" type="#_x0000_t75">
<v:imagedata o:title="Раковский Нац вопрос 3" src="file:///C:/Users/User/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image009.jpg">
</v:imagedata></v:shape></span><o:p></o:p></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Здоров А. </span>«Старые песни о главном»
або новий напад імперської маячні<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">.
26.07.2021. Режим доступу: </span><a href="https://politcom.org.ua/starye-pesni-o-glavnom-abo-novij-napad-imperskoi-majachni"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://politcom.org.ua/starye-pesni-o-glavnom-abo-novij-napad-imperskoi-majachni</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> Див.: Ковальчук М. Невідома війна 1919
року: українсько-білогвардійське збройне протистояння. – К.: Темпора, 2006. –
С.58-65; Ковальчук М. Без переможців: Повстанський рух в Україні проти
білогвардійських військ генерала А. Денікіна (червень 1919 р. – лютий 1920 р.)
– К.: Стилос, 2012. – С.22-28.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Восьмая
всероссийская конференция РКП (б). Декабрь 1919 г. Протоколы. – М.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">: </span>Госп<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">олитиздат</span>,<span style="mso-ansi-language: UK;"> </span>1961.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> – С.84-115, 277.
Прим.73; Кульчицький С. "Пропала грамота". Чому зникла ленінська
промова про "українське питання" // Тиждень. 21 травня 2017 р. Режим
доступу: </span><a href="https://tyzhden.ua/History/191965"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://tyzhden.ua/History/191965</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Волковинський В.М., Кульчицький
С.В. Християн Раковський. Політичний портрет. – К: Політвидав України, 1990. –
270 с.; Мельниченко В.Ю. Нескорений. Наук.-худ. книга про Х. Раковського. – К.:
Молодь, 1990. – 216 с.; </span></span>Чернявский Г.И., Станчев М.Г., Тортика
(Лобанова) М.В. Жизненный путь Христиана Раковского. Европеизм и большевизм:
неоконченная дуэль. – М.: Центрполиграф, 2014. – 557 с.<o:p></o:p></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Мельниченко В.Ю. Х.Г. Раковський і
державні відносини Радянської України з Радянською Росією (1919-1920) //
Український історичний журнал. – 1989 - № 3. – С.39; Кульчицький С.В. Комунізм
в Україні. Перше десятиріччя (1919-1928). – К.: Основи. 1996. – С.77; </span></span>Павлюченков
С.А. Военный коммунизм в России: власть и массы. – М.: Русское
книгоиздательское товарищество – История, 1997. – С.123,150;<span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Єфіменко Г.Г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Статус УСРР та її взаємовідносини з РСФРР:
довгий 1920 рік. – К.: Інститут історії України, 2012. – С.60.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Раковский
Х. Безнадежное дело // Известия ВЦИК Советов рабочих, крестьянских и
красноармейских депутатов. – М.,1919. - №2 (554). – 3 января<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">; Мазлах С.М., Шахрай В.М. До хвилі. Що діється на
Вкраїні і з Україною. – Одеса: Астропринт, 2019. – С.189-190, 201-206.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Солдатенко В.Ф. Василь Шахрай та його
творчість в історіографічному дискурсі // Гілея. Науковий вісник. Серія:
історичні науки. – Вип. 107. – К., 2016. – С.23.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Див. також: Митрофаненко Ю.
Українська отаманщина 1918 – 1919 рр. – Вид.3-е. – Кропивницький: Імекс-ЛТД,
2016. – 240 с.; Війна з державою чи за державу? Селянський повстанський рух в
Україні 1917-1921 рр. / Під заг. ред. В. Лободаєва. – Х.: Книжковий клуб «Клуб
Сімейного Дозвілля», 2017. – 400 с.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Центральний державний архів громадських об</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">єднань України. Ф.1. Оп.18. Спр.42.
Арк.56; Ковальчук М. Без переможців: Повстанський рух в Україні проти
білогвардійських військ генерала А. Денікіна (червень 1919 р. – лютий 1920 р.)
– К.: Стилос, 2012. – С.158; Чоп В. Газети махновського руху // Наукові праці
історичного факультету Запорізького державного університету. – Запоріжжя, 2004.
– Вип. </span>XVII<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">. – С.241. Дякую
за підказку Анатолію Дубовику.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Мазлах
С.М., Шахрай В.М. До хвилі. (Що діється на Вкраїні і з Україною?) Друкується за
виданням 1919 р. Вступ. ст. та комент. А. Здоров, А. Клименко. - Одеса: Астропринт,
2019. –<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> С.185.<o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Шахрай В.М. Революция на Украине</span></span>
/ Вступ. ст. и коммент. А. Здоров, А. Клименко и др. – Одесса: ТЭС, 2017. – 164
с.; <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Мазлах С.М., Шахрай В.М. До
хвилі. (Що діється на Вкраїні і з Україною?) Друкується за виданням 1919 р.
Всту</span>п. ст. та комент. А. Здоров, А. Клименко. - Одеса: Астропринт, 2019.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> – 296 с.; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText">Червоним по білому: "Банкротство украинской
политики налицо". Заява Сергія Мазлаха до ЦК РКП(б) 1919 р.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> // Пролетар України. 19 лютого 2019 р. Режим
доступу: </span><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/02/1919.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/02/1919.html</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Василь
Шахрай: документи з російських архівів. Частина 1. Дореволюційний період. //
Пролетар України. 8 грудня 2020 р. Режим доступу: </span><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2020/12/1.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://proletar-ukr.blogspot.com/2020/12/1.html</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Верстюк В., Лупандін О. Сучасні
інтерпретації революційної доби 1917-1921 рр. // Революційна доба у системі
координат сучасної історіографії. Зб. наук. ст. – К.: Інститут історії України,
2020. – С.58.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///E:/2022/%D0%A0%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%A2%D0%B5%D0%B7%D0%B81.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: RU; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: UK;"> <span lang="UK">Дірявка Ю.П. Українська
Комуністична партія (укапістів): утворення, діяльність та ліквідація
(1920-1925). Дис. … канд. іст. наук. – Дніпропетровськ, 2008. – 218 с.; Гірик
С.І. Джерела дослідження ідейних засад Української Комуністичної партії
(боротьбистів) (1918-1920). Дис. … канд. іст. наук. – К., 2015. – 261 с.;
Величенко С. Імперіалізм і націоналізм по червоному: українська марксистська
критика російського комуністичного панування в Україні (1918-1925). – Львів:
Вид-во УКУ, 2017. – 376 с.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
</div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-80225708742805638412022-05-09T09:40:00.004+03:002022-05-16T11:42:30.844+03:00"Победобєсіє" і наша війна<p> </p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-family: "inherit", serif; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;"> </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6RadWA2oUc3JJaIQS-flY3nhnlfxsQZS505vakwZiC_H_0DQYGr2FqVeRi_80FXLukNhx6FBg1Fc_ugdAueNYzYLE2H9S1s8iRjIHn0yj7DB162z6smZNPaaTIoCKFVo63R0olf7hv8qANSBLqlZyn8PqpvND4CPiEJrGLAjEaKvf1thoLuOuh-cRPw/s800/9%20may.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="526" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6RadWA2oUc3JJaIQS-flY3nhnlfxsQZS505vakwZiC_H_0DQYGr2FqVeRi_80FXLukNhx6FBg1Fc_ugdAueNYzYLE2H9S1s8iRjIHn0yj7DB162z6smZNPaaTIoCKFVo63R0olf7hv8qANSBLqlZyn8PqpvND4CPiEJrGLAjEaKvf1thoLuOuh-cRPw/w421-h640/9%20may.jpg" width="421" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">(Зображення - <a href="https://www.facebook.com/vitalii.kulik/posts/5340465326004369">Віталій Кулик</a>)</td></tr></tbody></table><span style="color: #050505; font-family: "inherit", serif; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Дев'ять років тому в 2013 р. адміністрація
торгівельної мережі, де я працював, видала нам усім георгіївські стрічки і
розпорядження - носити їх 9 - 10 травня під загрозою штрафу в 50 грн. Я тоді
відмовився це робити й сказав адміністратору, що це непристойно й аморально. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Пізніше я запитував директора про штраф, але вона
мені повідомила, що штраф за це так з мене й не стягували. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Цікаво, що через два роки - в 2015 р. та сама
адмінстрація тієї самої трогівельної мережі видала розпорядження: категорично
заборонити георгіївські стрічки - щоб раптом хтось не надягнув по старій
звичці.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Звісно між цими подіями був Майдан, втеча Януковича
й напад Росії на Україну в 2014 р. Не сумніваюся, що якби Янукович тоді втримав
владу або на його місце посадили якого-небудь Медведчука, то носіння
георгіївських стрічок було би обов'язковим і не тільки в нашій мережі, а
Україну би перетворили на Малоросію. Але український народ не допустив цього. І
вже не допустить ніколи.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Друга світова війна була найстрашнішим в історії
людства зіткненням двох імперіалістичних таборів, які ділили світ між собою.
Нацистська Німеччина та її союзники з одного боку та сталінський СРСР з іншого
були жахливими тоталітарними режимами, що знищили мільйони людей. Не гребували
масовими убивствами й уряди США (атомні бомбардування Хіросіми та Нагасакі) та
Британської імперії (бомбардування Дрездена, голодомор в Бенгалії).<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Українці тоді були по різні боки фронту, але
переважна їх більшість внесла свій внесок у перемогу над німецьким нацизмом,
заплативши страшну ціну - близько восьми мільйонів загиблих. Менша частина
українців боролася проти сталінської імперії в лавах УПА. На жаль тоді здобути
незалежність України не вдалося, але вона постала в 1991 р., коли СРСР
розвалився. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Одним зі свідків та учасників другої світової війни був Данило Шумук, колишній член КПЗУ, потім політреферент УПА: </span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZgTzZGZLFi6CeDJ1P9K9l3BduHr3oUvOq7SGEF8gXAnF0Ke9V8gwRAEuUodjKC2ohqZMzyAXvt7ejrnrl83HkJUQthW3GvZFIudnUKr_Gp8f78WhxBxf24dRyaUV_ErqcRHR3hKlGEgAlvkHXEXPsDhv41QveGWMURSVGvfsjlz6zMaEOOFxQiGxdWw/s369/%D0%A8%D1%83%D0%BC%D1%83%D0%BA.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="369" data-original-width="250" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZgTzZGZLFi6CeDJ1P9K9l3BduHr3oUvOq7SGEF8gXAnF0Ke9V8gwRAEuUodjKC2ohqZMzyAXvt7ejrnrl83HkJUQthW3GvZFIudnUKr_Gp8f78WhxBxf24dRyaUV_ErqcRHR3hKlGEgAlvkHXEXPsDhv41QveGWMURSVGvfsjlz6zMaEOOFxQiGxdWw/s320/%D0%A8%D1%83%D0%BC%D1%83%D0%BA.JPG" width="217" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Данило Шумук</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"></span></div><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-size: 15.3333px; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-family: verdana;">«Розмови точилися довго і все це лягало на мою душу важким каменем, бо у результаті тих подій, про які йшла мова, виявилось, що все те, за що я готовий був віддати своє життя, насправді є найстрашнішим чудовиськом в історії людства. Проти тієї страшної сили виступала така ж сама страшна сила – фашизм. Тих дві сатанинські сили, дві сатанинські ідеології роздерли наш народ і витворили таку ситуацію, що ми активно стали самі себе винищувати. все людство попало наче у якусь трясовину всеохоплюючого Зла, бо на боці Росії збираються виступити Америка і Англія. Для мене це настав найстрашніший період у моєму житті, бо я втратив сенс життя. Світ покрився чорною пеленою Зла… Життя без мети, Великої Мети, не має змісту, але глибинна, внутрішня віра і надія на перемогу добра над злом, на перемогу справедливості над несправедливістю, тримали мене при житті і наказували зберігати себе і ждати свого часу.»</span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-family: verdana;"><span style="font-size: 15.3333px;">(Данило Шумук. "Пережите і передумане". </span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-family: verdana;"><span style="font-size: 15.3333px;">Автор п’ять років відсидів в польських тюрмах за приналежність до підпільної Компартії Західної України та понад 35 років – в таборах, тюрмах та на засланні в Радянському Союзі за так звану «антирадянську діяльність». Один з керівників Норильського повстання 1953 р.)</span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-family: verdana; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;">Російська пропаганда закидає українцям
колабораціонізм із гітлерівською Німеччиною, але забуває при цьому сказати, що
найбільшим колаборантом - другом і союзником нацистської Німеччини - з серпня
1939 по червень 1941 р. був саме сталінський СРСР.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Деяки з колоніальних народів Азії та Африки також
плекали надії на визволення з під гніту Британської імперії за допомогою
Німеччини. Наприклад лідер радикального крила Індійського Національного
Конгресу Субхас Чандра Бос в 1941 р. поїхав до Берліну й отримав дозвіл на
формування легіону "Вільна Індія" в складі німецької армії, а пізніше
за допомогою японців формував із військовополенених Індійську національну армію,
що мала би воювати за незалежну Індію. Бос загинув в 1945 р. й досі його
шанують в Індії як одного з національних героїв на рівні із Махатмою Ганді та
Джавахарлалом Неру.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">До речі свідченням внеску України в перемогу над німецьким нацизмом та сили українського національно-визвольного руху, з яким мусив рахуватися і Кремль, є також місце в Організації Об'єднаних Націй. Українська РСР була співзасновницею ООН в 1945 р., хоч здобула незалежність лише в 1991 р.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Так само як і домініон Британська Індія, що також стала співзасновником ООН в 1945 р., а отримала незалежність лише в 1947 р.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><br /></span></div><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkO0S2ZhY2g3AhxPem_wUEHhsp8gzCE_tT8Vdv5fqQLZqrBtJYvcafPQQRlfc_NZ0JOXYMAK0ZCObD8tocwSsxIZ8rmWyD1Hl5o5RwukuA5TaBW37vFIoVz4QDQpnhcWma0eYXhHftzNlEbP1SMkiG3Ezh_NLsb0Bmzh8Z6lZMDT6zGxUc1EUpklOrhA/s286/Henk-sneevliet.gif" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="286" data-original-width="200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkO0S2ZhY2g3AhxPem_wUEHhsp8gzCE_tT8Vdv5fqQLZqrBtJYvcafPQQRlfc_NZ0JOXYMAK0ZCObD8tocwSsxIZ8rmWyD1Hl5o5RwukuA5TaBW37vFIoVz4QDQpnhcWma0eYXhHftzNlEbP1SMkiG3Ezh_NLsb0Bmzh8Z6lZMDT6zGxUc1EUpklOrhA/w224-h320/Henk-sneevliet.gif" width="224" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Генк Сневліт</td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: verdana;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Як мали ставитися до тієї війни справжні ліві
показав лідер голандського підпільного "Фронту
Маркса-Леніна-Люксембург" Генк Сневліт. Вже в 1939 р. він охарактеризував
сталінський режим як найгірший вид фашизму. Сталінську систему він визначив як
тоталітарний державний капіталізм, й закликав боротися проти обох диктаторів -
і Гітлера , і Сталіна. "Російські робітники мусять чинити опір
фашистському вторгненню, але вони можуть надати війні характер захисту
революції лише тоді, коли знищать сталінський режим", писав він. В 1942 р.
гестапівці викрили цю підпільну організацію та розстріляли її членів. Свою
смерть Генк Сневліт зустрів співом "Інтернаціоналу".<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="color: #050505; font-size: 11.5pt; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Зараз український народ відбиває напад нового
російського нацизму й пам'ятає перемогу над нацизмом німецьким. Без перемоги
над російським імперіалізмом ні демократія, ні соціалізм в Україні неможливі.
Як зрештою без цього неможлива вже й сама Україна.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Тому наші гасла зараз:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="color: #050505; font-size: 11.5pt;"><span style="font-family: verdana;">Пам'ятаємо - Перемагаємо!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><i>А.Здоров.</i></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span></span></p><a name='more'></a><i><br /></i><p></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"> Читайте також:</h3><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2017/05/blog-post.html">Хенк Сневлит: пролетарский революционер против Сталина и Гитлера</a></h3><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2015/05/9.html" style="text-indent: 35.45pt;">9 мая – день поражения пролетариата</a></h3><div><br /></div><div><a href="https://www.twirpx.com/file/1328420/" style="font-size: large;"><span face="verdana, sans-serif" style="color: #33aaff;"><span style="background-color: white;">Марлен Инсаров. "Мы, украинские революционеры и повстанцы"</span></span><span face="verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #666666;"> </span></a></div><h2 style="text-align: left;"><br /></h2>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-28757512009749633922022-04-09T19:39:00.003+03:002022-05-16T11:44:29.914+03:00Херсон під окупацією: інтерв’ю із місцевим мешанцем.<p> </p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgIkaug8TLan5C7K1z1nvHhQ-aTTTadve4a_pvSqmdu6wRx9spX_ja-LZHctwrCZ9bav9XjPMJSGdqTykOxXXzq_zVjIpFBuy5yvKQeIdKdMYRcKPYONhP66mRysdnB5iFwzQFf2mxynDDJQTfyfgzP9oFCydGRZtzFbwGi3ox_694ItGxlR5Y7W1enQw" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="653" data-original-width="980" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgIkaug8TLan5C7K1z1nvHhQ-aTTTadve4a_pvSqmdu6wRx9spX_ja-LZHctwrCZ9bav9XjPMJSGdqTykOxXXzq_zVjIpFBuy5yvKQeIdKdMYRcKPYONhP66mRysdnB5iFwzQFf2mxynDDJQTfyfgzP9oFCydGRZtzFbwGi3ox_694ItGxlR5Y7W1enQw=w400-h266" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">На шляху до Херсону. Фото Е. Костюченко</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i>На початку березня Херсон став єдиним
обласним центром України, який вдалося захопити російським окупаційним
військам, що наступають із Криму. Бої за саме місто тривали недовго, але
навколо нього досі чутно постріли та вибухи – особливо з боку знаменитої вже на
весь світ Чернобаївки. В самому Херсоні довго тривали мирні демонстрації
місцевих жителів проти російської окупації, які жорстоко розганялися
загарбниками. Останнім так і не вдалося створити тут Херсонську Народну
Республіку.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><i>Як живеться зараз херсонцям під новою
владою? Що змінилося в їх житті й на що вони сподіваються? Про це ми поговорили
із місцевим мешканцем Миколою (ім’я змінене). Він майже все життя прожив у
Херсоні, колись був активістом давно вже неіснуючої анархо-синдикалістської
організації.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> </i></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Як Ви дізналися, що Херсон вже захоплено російськими окупантами?
Чи правда, що все обласне керівництво від глави обласної воєнної адміністрації
до керівників силового блоку втекло з міста в перші ж дні, не організувавши
оборону?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">- Захоплення Херсону чекали, бо було
схоже, що ВСУ не втримають Антонівський міст. За пострілами було чути, як ворог
оточує місто. Однім ранком дружина прийшла з базару й сказала, що орки вже в
місті.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Що змінилося у вашому житті? Як працюють магазини, ринки,
транспорт і комунальні служби?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">- Змінилася якість життя повністю.
Постійне відчуття небезпеки, невизначеності, всі плани зруйновано. Невідомо, як
поведуть себе окупанти сьогодні..., завтра. Ці почуття перекривають все інше.
Хронічний страх, постійна тривога...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Магазини відчинилися далеко не всі, вибір дуже обмежений: картопля,
капуста, якесь несвіже м’ясо, якась непопулярна раніш овочева, чи грибна
консервація. Або елітні продукти за скаженими цінами.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>До АТБ шалена черга до напівпорожніх полиць, АТБ херсонці шанують навіть
більше, ніж свого часу радянська людина шанувала тов. Леніна в мавзолеї.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Ціни:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-картопля 9,5 грн (магазин), 22 базар.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-Хліб 22 грн. По ларьках. Часто несвіжий,
хлібина за розміром все менше.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-Капуста 20 грн кг.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-М'ясо 200 -300 грн кг несвіже<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-Олія 70 за літр. В магазині вчора купив 3
л олії за 300 грн.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-Пиво 70 60 80 грн за 2 л.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">-Кон'як 170 грн.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">- Лишилася дорога горілка 170- 200 грн.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">- Сигарети 70 грн в магазині. (часто нема)
120 гривень на базарі.( бачив розсипухою без пачок)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Це все при явному дефіциті готівки,
банкомати не працюють. Інколи вмикають якийсь “приватівський”, його теж
шанують, як тов. Леніна.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Вода подається. Електрика, каналізація, зв'язок, інтернет є - з перебоями.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Сміття інколи вивозиться.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihjDM7Vf968gK0SkXMwOlOGX7ABIz89SKTRzUNzIYBE5bTyCBRGBsMFislzs_DcxM3bTwSOyzLgesFu1G1Xs-sx7zhgOwUF9UIYXmc4Lpa421ZEw5LOH4uVI9QYGo1klahUh7loUuEmCukkm07A4p-aRqtplRsbk94whxo79w4QKJVnyKYUm_HKjGTrA" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="735" data-original-width="980" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihjDM7Vf968gK0SkXMwOlOGX7ABIz89SKTRzUNzIYBE5bTyCBRGBsMFislzs_DcxM3bTwSOyzLgesFu1G1Xs-sx7zhgOwUF9UIYXmc4Lpa421ZEw5LOH4uVI9QYGo1klahUh7loUuEmCukkm07A4p-aRqtplRsbk94whxo79w4QKJVnyKYUm_HKjGTrA=w400-h300" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Російські солдати перед будинком обладміністрації. Фото Е. Костюченко</span></td></tr></tbody></table><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Як ведуть себе російські війська? Чи створили вони окупаційну
адміністрацію? Яку проводять політику? Що відомо про жертви серед місцевого
населення?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">- Власне війська бачив в перші дні
окупації. В центрі міста стоїть росгвардія з БТР-ом й автозаками. Не нариваюсь,
контакту уникаю, невідомо, що у них в голові. Бачив, як трусять автівку, чи
перевіряють документи (?). Ходять чутки й лунають повідомлення про згвалтування
(чутка з поліклініки). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Когось патрульні пиздили у приватному секторі
за порушення комендантської години (чи то людину, що втратила людську подобу,
чи собаку, яка раптом заговорила по людськи).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Політика окупантів поки що м’яка, на
будівлі поліції ще українські прапори. Але місто заблоковане, й з боку України
товари, чи гуманітарка не доходять. Страшний дефіцит з ліками.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Світ обійшли відео з камер спостереження,
як в Херсоні солдати Росії грабували магазини.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Щодо затримань громадян. Когось кудись
вивозять. Підривають двері квартир. Викрадають з вулиць. Учасників АТО,
співробітників поліції, СБУ, навіть тих, що вже на пенсії, учасників мітингів.
Точне число мені не відоме. Когось вже відпустили. Більшість - ні.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">У російських солдатів перед вторгненням
начальство відібрало мобільні телефони, тому вони масово віджимали телефони у
місцевого населення під виглядом перевірки, щоб мати можливість дзвонити
додому.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span><b style="text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><o:p> </o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhjMqQSoaZEfbNbh4rlR5OAIUzD5r1_Z4LtGv0Wg4a_ALzqueFYRWdmWxcCVg6hzg153nKg6DkNAEBQH2jj4DT4iDVVzg14jawVau2vDAKc8iGfEsE5AmksDC_WtM1NRZwkOkFGH8aqMQV6suaQFFH4Tn8ybaSmAfjEsaMMqDnpB3nSSbHDm6XfzJFHSA" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="735" data-original-width="980" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhjMqQSoaZEfbNbh4rlR5OAIUzD5r1_Z4LtGv0Wg4a_ALzqueFYRWdmWxcCVg6hzg153nKg6DkNAEBQH2jj4DT4iDVVzg14jawVau2vDAKc8iGfEsE5AmksDC_WtM1NRZwkOkFGH8aqMQV6suaQFFH4Tn8ybaSmAfjEsaMMqDnpB3nSSbHDm6XfzJFHSA=w400-h300" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Мітинг на головній площі Херсону. Фото Е. Костюченко</span></td></tr></tbody></table><br /><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span><a name='more'></a></span></b><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Як ставиться місцеве населення до окупантів? Ми багато чули раніше
про демонстрації за Україну в Херсоні, але тепер про<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>них нічого не чутно. Чому вони припинилися?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Від
тих з ким розмовляв: населення до окупантів ставиться або різко негативно, або
просто негативно. Є трохи проросійських людей, як правило пенсіонерів. Після
обстрілів житлових кварталів міста артилерією, зруйнованих будинків, розірваних
людей, любити окупанта може або моральний виродок, або любитель рожевих поні.
(Що часто одне й те ж.)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Мітинги проходили з першого дня окупації.
Збирали до 5 тисяч, по тисячі, не менше. Якийсь час окупанти їх толерували,
навіть терпіли знущання. А одного дня відкрили вогонь по демонстрантах. Трьох
(по чутках) поранили, декого затримали. З того часу демонстрантів зустрічають
пострілами з автоматів, світлошумовими й сльозогінними гранатами. Втім то там
то сям демонстранти збираються.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPk3uy_aEx9Wxl8e0-XHe8GFUy3lm5QfUxhK_e8Bm0d2aVzdVbbokJuGLTv7enpCsRMqAAKvwoqqg2zREbhHIHsDWznWq50ay-q1g_uQRUoG4svQFPgfNqhKC_nitKNbqCliIeDYx2d1M_tA4ycOPEyMq9s8bcpb3jWKpEOuPKFQ2cFr1pkMQCynh-6w/s205/%D0%A1%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%B4%D0%BE.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="205" data-original-width="168" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPk3uy_aEx9Wxl8e0-XHe8GFUy3lm5QfUxhK_e8Bm0d2aVzdVbbokJuGLTv7enpCsRMqAAKvwoqqg2zREbhHIHsDWznWq50ay-q1g_uQRUoG4svQFPgfNqhKC_nitKNbqCliIeDYx2d1M_tA4ycOPEyMq9s8bcpb3jWKpEOuPKFQ2cFr1pkMQCynh-6w/w328-h400/%D0%A1%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%B4%D0%BE.jpg" width="328" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">В. Сальдо на мітінгу 13 березня.</span></td></tr></tbody></table><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Відомо, що 13 березня (день визволення Херсона від німецьких
нацистів в 1944 р.) в Херсоні нібито пройшов мітинг так званої опозиції із
намірами створити Комітет порятунку Херсонщини чи Херсонську Народну
Республіку. Чи можете Ви докладніше розповісти про це. Хто і як саме це
проводив і чому це не вдалося?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>13 березня в парку Слави під червоними прапорами зібралося до сотні покидьків
з ОПЗЖ та подібних любителів радянської старовини, намагались провести віче за
створення ХНР. Щось пішло не так, самі мітингарі (напр. колишній мер міста Володимир
Сальдо) потім зреклися своєї участі у мітингу. Сальдо говорив, що його змусили
росіяни, та навіть намагавсь втекти з міста.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Як би там не було, але окупаційну
адміністрацію у місті створити не вдалося.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Питання: Як змінилися херсонці за цей місяць окупації? На що вони
сподіваються?<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Всі сумні, стривожені, страшенно бояться
доносів. Очі сумні обличчя сірі і тупі. Прямо як у мене зараз.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Сподіваються, або ні нащо, або на
повернення в місто української армії.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Щиро дякую за відповіді. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">І Вам подяка.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><b>Читайте також:</b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"></span></p><h1 class="RichTitle-module_root__BK_WT" data-testid="rich-title" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Proxima Nova", Arial, "Helvetica Neue", sans-serif; line-height: 42px; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;"><a href="https://meduza.io/feature/2022/03/30/herson-reportazh-spetskora-novoy-gazety-eleny-kostyuchenko"><span style="font-size: large;">Херсон. Репортаж спецкора «Новой газеты»</span></a></h1><h1 class="RichTitle-module_root__BK_WT" data-testid="rich-title" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Proxima Nova", Arial, "Helvetica Neue", sans-serif; line-height: 42px; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;"><a href="https://meduza.io/feature/2022/03/30/herson-reportazh-spetskora-novoy-gazety-eleny-kostyuchenko"><span style="font-size: large;"> Елены Костюченко</span></a></h1><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-66910606356099514942022-04-01T02:25:00.011+03:002022-04-09T13:41:21.516+03:00Запрет пятой колонны в Украине. По поводу запрета пророссийских партий<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibT5SaXzXlAQX6eOdiOVLpV85I_zZ9QLsaJR7lyf3vuNeukEZsYQ-Ucqq4JoRPCHkOUMzR_jdBBZGB01MWAuoICsvG0KYeyNxf9hoaYIXnw9wcbE2HfTKd0WdQ-UMIvkeTrrs5Q5npsHHE-unqXRL5x_kkjmgrCfzCBilJoBIvDMIlQ7FleJUY15IQ0w/s590/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B2%D0%B5%D0%B4%D1%87%D1%83%D0%BA%20%D0%9F%D1%83%D1%82%D0%B8%D0%BD%2006-10-20.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="365" data-original-width="590" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibT5SaXzXlAQX6eOdiOVLpV85I_zZ9QLsaJR7lyf3vuNeukEZsYQ-Ucqq4JoRPCHkOUMzR_jdBBZGB01MWAuoICsvG0KYeyNxf9hoaYIXnw9wcbE2HfTKd0WdQ-UMIvkeTrrs5Q5npsHHE-unqXRL5x_kkjmgrCfzCBilJoBIvDMIlQ7FleJUY15IQ0w/w400-h248/%D0%9C%D0%B5%D0%B4%D0%B2%D0%B5%D0%B4%D1%87%D1%83%D0%BA%20%D0%9F%D1%83%D1%82%D0%B8%D0%BD%2006-10-20.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">В. Медведчук и В. Путин в Москве 06.10.2020 г.</span></td></tr></tbody></table><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="text-align: left;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Термин «пятая
колонна» появился в Испании (исп. <i><span lang="ES" style="mso-ansi-language: ES;">quinta columna</span>) </i><span style="mso-bidi-font-style: italic;">во
время войны республиканцев против фашистского режима Франко в 1936 – 1939 гг.
Тогда командующий франкистов генерал Эмилио Моле заявил, что помимо четырех
колонн, которыми его армия движется на Мадрид, есть еще пятая колонна в самой
столице, которая ударит с тыла в решающий момент.</span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">19 марта 2022
г. президент Украины Владимир Зеленский подписал указ, который ввел в действие
решение Совета национальной безопасности и обороны Украины от 18 марта о
запрете на период военного положения деятельности в Украине ряда политических
партий, которые помогают государству-агрессору – Российской Федерации, начавшей
24 февраля <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>полномасштабное вторжение в
Украину.</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАИНЫ № 153/2022<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">О решении Совета национальной
безопасности и обороны Украины от 18 марта 2022 г. «О приостановлении
деятельности отдельных политических партий».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Согласно статье 107 Конституции
Украины постановляю:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">1. Ввести в действие решение Совета
национальной безопасности и обороны Украины от 18 марта 2022 г. «О
приостановлении деятельности отдельных политических партий» (прилагается).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">2. Контроль за выполнением решения
Совета национальной безопасности и обороны Украины, введенного в действие этим
указом, возложить на секретаря Совета национальной безопасности и обороны
Украины.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">3. Этот Указ вступает в силу со дня
его опубликования.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Президент Украины В. ЗЕЛЕНСКИЙ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">19 марта 2022 г.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Введено в действие<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Указом Президента Украины<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>от 19 марта 2022 г. № 153/2022.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">ПОСТАНОВЛЕНИЕ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Совета национальной безопасности и
обороны Украины от 18 марта 2022 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">О приостановке деятельности
отдельных политических папртий.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Учитывая прямую военную агрессию со
стороны Российской Федерации, принимая во внимание актиукраинскую политическую
и организационную деятельность, пропаганду войны, публичные заявления и призывы
к изменению конституционного строя насильственным путем, реальные угрозы
нарушения суверенитета и территориальной целостности государства, подрыва его
безопасности, а также действия, направленные на незаконный захват
государственной власти, демонстрацию проявлений коллаборационизма, насилия,
принимая во внимание программные и уставные цели, которые содержат антиукраинскую
позицию, распространение сведений об оправдании, признания правомерной,
отрицания вооруженной<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>агрессии
Российской Федерации против Украины, с целью обеспечения национальной
безопасности и общественного порядка в период действия в Украине правового
режима военного положения, введенного Указом Президента Украины от 24 февраля
2022 г. № 64/2022, утвержденного Законом Украины от 24 февраля 2022 г. № 2102-</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: UK;">ІХ</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, исходя из требований законов
Украины «О правовом режиме военного положения», «О политических партиях»,
согласно ст. 107 Конституции Украины, Совет национальной безопасности и обороны
Украины постановил:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">1.Приостановить на период действия
военного положения какую-бы то ни было деятельность в Украине политический
партий </span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: UK;">«ОППОЗИЦИОННАЯ ПЛАТФОРМА – ЗА ЖИЗНЬ», «ПАРТИЯ ШАРИЯ»,
«ДЕРЖАВА», «ЛЕВАЯ ОППОЗИЦИЯ», «ПРОГРЕССИВНАЯ СОЦИАЛИТИЧСЕКАЯ ПАРТИЯ УКРАИН</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Ы</span><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: UK;">». «СОЮЗ ЛЕВЫХ
СИЛ», «СОЦИАЛИСТИЧЕСКАЯ ПАРТИЯ УКРАИНЫ», «СОЦИАЛИСТЫ», «ОППОЗИЦИОННЫЙ БЛОК»,
«НАШИ» и «БЛОК ВЛАДИМИРА САЛЬДО».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">2. Министерству юстиции Украины
неотложно принять в установленном порядке исчерпывающие меры для запрета
деятельности политических партий, указанных в пункте 1 данного постановления.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Секретарь Совета национальной
безопасности и обороны Украины А. ДАНИЛОВ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><a href="https://www.president.gov.ua/documents/1532022-41765"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://www.president.gov.ua/documents/1532022-41765</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Часть
названных здесь партий имеет в своих названиях слова «Левая»,
«Социалистическая» или «Социалисты». На самом деле ни одна из них не является
ни левой, ни социалистической. Все они представляют собой или олигархические
политические проекты, или конспирологические секты, которые спекулируют на
настальгии старшего поколения по временам СССР и много лет поддерживали
российский империализм и шовинизм под видом «славянского единства» и «союза
православных народов». Большинство из них уже давно политические трупы.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Наибольшую из
этих партий до недавнего времени представляла «Оппозиционная платформа за
жизнь» (ОПЗЖ), которую возглавлял глава администрации бывшего президента
Украины Кучмы и кум нынешнего президента России Путина – Виктор Медведчук (в
2004 г. Путин стал крестным отцом его дочери Дарины). Состояние Медведчука
оценивают в сотни миллионов долларов, а его партия была крупнейшей
пророссийской силой в Украине, имея свою фракцию в парламенте и местных
советах. В прошлом году по обвинению в государственной измене Медведчук был
арестован у себя дома в элитном особняке, но после начала российского вторжения
сбежал. После 24 февраля начался массовый выход депутатов разных уровней из
ОПЗЖ, часть из них просто сбежала из Украины, как например фанат Путина и
депутат Верховной Рады Илья Кива (он пока единственный депутат от этой партии,
которого лишили мандата). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">13 марта 2022
г. в оккупированном российскими войсками Херсоне местные деятели ОПЗЖ,
«Оппозиционного блока», «Блока Владимира Сальдо» (бывшего мера Херсона), СПУ и
КПУ провели митинг у «Вечного огня» якобы к годовщине освобождения города от
нацистов в 1944 г. Под красными знаменами участники призвали к созданию
«Комитета спасения Херсонщины» и «Херсонской Народной Республики» - аналогичной<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>марионеточным оккупационным анклавам ДНР и
ЛНР. Однако в Херсоне из этого ничего не вышло. Во много раз больше жителей
города несмотря на угрозы оккупантов вышли на демонстрации с украинским флагами
и протестом против оккупации, а Херсонский областной совет провел заседание в онлайн
режиме и категорически отверг идею образования ХНР, заявив, что Херсонщина – это
Украина. После этого даже В. Сальдо заявил, что его заставили участвовать в том
митинге русские оккупанты.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Некоторых
депутатов местных советов от ОПЗЖ русское военное командование назначило
главами оккупационных администраций в захваченных городах Херсонской и
Запорожской областей, где несколько недель продолжались массовые протесты
мирных жителей против оккупации – Мелитополь, Геническ, Энергодар, Новая
Каховка, Бердянск.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">На последних
<a href="https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D1%96%D1%81%D1%86%D0%B5%D0%B2%D1%96_%D0%B2%D0%B8%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B8_%D0%B2_%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D1%96_2020">выборах в местные советы Украины</a>, которые состоялись 25 октября 2020 г.,
упомянутые выше партии набрали соответственно:<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">ОПЗЖ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 3;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>9,93 % голосов и 4214 мандатов
депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">«Оппозиционный
блок»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,49
% голосов и 208 мандатов депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">«Партия Шария»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,12
% голосов и 52 мандата депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">«Блок В.
Сальдо»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,10 % голосов и 41 мандат депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">«Левая оппозиция»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,03
% голосов и 13 мандатов депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Партия «Наши»<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>0,01 % голосов и 6
мандатов депутатов местных советов.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Кроме того
часть депутатов , выдвинутых путем самовыдвижения, также были на тот момент
членами партий:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">«Оппозиционный
блок»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,12 % и 8 мандатов
депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">ОПЗЖ <span style="mso-tab-count: 4;"> </span>0,06
% и 4 мандатов депутатов местных советов,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Партия «Социалисты»<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>0,01 % и 1 мандат депутатов местных
советов.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> <span></span></span></o:p></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Данные
Центральной Избирательной комиссии Украины<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://www.cvk.gov.ua/pls/vm2020/pvm002pt001f01=695pt00_t001f01=695.html"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://www.cvk.gov.ua/pls/vm2020/pvm002pt001f01=695pt00_t001f01=695.html</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Следует отметить также, что в список запрещенных партий не попала Социал-демократическая
партия (председатель Александр Сугоняко), которая также принимала участие в
местных выборах 25 октября 2020 г. и получила два мандата депутатов местных
советов.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Всего в
местных выборах 2020 г. приняли участие 192 политические партии, хотя всего их
в Украине зарегистрировано более 300, но значительная часть давно прекратила
свое существование. Официальный список политический партий можно увидеть
например на сайте министерства юстиции Украины:<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><a href="https://minjust.gov.ua/m/4561"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">https://minjust.gov.ua/m/4561</span></a><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">В частности
одной из старейших была «Социалистическая партия Украины», зарегистрированная
еще в 1991 г. Первый ее председатель Александр Мороз был главой Верховной Рады
Украины в 1994-1998 и в 2006-2007 гг. Тогда СПУ была крупной парламентской
партией, образованной частью бывшей партийной номенклатуры КПСС, которая<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>переориентировалась по крайней мере на словах
на демократический социализм. СПУ поддержала акции протеста против режима президента
Кучмы в 2000-2003 гг. и оранжевую революцию 2004 г., поддержала нового
президента Ющенко, вошла в правящую коалицию, но уже в 2006 г. перешла на
сторону его оппонента Януковича, войдя в коалицию с партией регионов. На
выборах 2007 г. СПУ не попала в парламент и с тех пор начался стремительный
упадок партии. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>А. Мороз фактически
продал свою партию известному бизнесмену и политику Николаю Рудьковскому.
Последнему через несколько лет также пришлось ее продать или передать другим
дельцам от политики. В конце концов<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>лидером СПУ и собственником этого бренда стал одиозный фанат Путина Илья
Кива, который в 2019 г. был избран в парламент по списку ОПЗЖ. На местных
выборах 2020 г. СПУ не смогла получить ни одного мандата.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Александр Мороз
основал новую партию – «Социалистическая партия Александра Мороза», которая также
принимала участие в местных выборах 2020 г., но не получила ни одного мандата.
Эта партия не попала под запрет. Следует также напомнить, что за десять дней до
полномасштабного вторжения России <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- 14
февраля Александра Мороза в Минске принимал Александр Лукашенко, который
узурпировал пост президента Беларуси и активно помогает российской агрессии.
Впрочем сам А. Мороз эту агрессию осудил.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Запрещенные
партии «Союз Левых Сил» и «Прогрессивная Социалистическая партия Украины»
являются фактически обломками старой СПУ, отколовшимися в разное время и по
разным поводам. ПСПУ в 1998-2002 гг. также имела свою небольшую парламентскую
фракцию, но после этого ни разу более в Верховную Раду не попадала и
представляла собой небольшой фан-клуб ее несменного лидера Наталии Витренко,
пламенной поклонницы «славяно-православного единства» и «русского мира». СЛС и
ПСПУ также принимали участие в местных выборах 2020 г., но ни одного мандата не
получили.<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Кроме них в
местных выборах 2020 г. приняли участие и не получили ни одного мандата, но также
и не попали под запрет партии «Социалистическая Украина» (председатель Владимир
Гошовский), «Христианские социалисты» (глава<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Михаил Добкин) и «Социал-демократическая партия Украины» (председатель –
Елена Скоморощенко).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Коммунистическая
партия Украины после запрета в 1991 г. была вновь зарегистрирована в 1993 г. (первый
секретарь ЦК КПУ несменяемо Петр Симоненко) и до сих пор существует как
юридическое лицо. Созданная бывшей партийной номенклатурой КПСС, эта партия в
1994 – 2002 гг. имела самую крупную фракцию в украинском буржуазном парламенте
и пыталась повернуть Украину к так называемому «социализму» советского образца
(по сути государственному капитализму), поддерживая при этом идею «возрождения Советского
Союза» или «союза славянских православных народов» - новую форму российского
империализма и сталинизма. Петр Симоненко и его партия были верными союзниками
олигархической Партии регионов и важной опорой промосковского полубандитского режима
президента Януковича в 2010-2014 гг. Сам Петр Симоненко за свое лакейство перед
Кремлем даже получил из рук Путина орден «Дружбы». Естественно, что с падением
режима Януковича рухнуло и влияние КПУ. Последние парламентские выборы, в которых
она принимала участие, в сентябре 2014 г. партия проиграла, не преодолев 5-%
барьер. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">9 апреля 2015
г. Верховная Рада Украины приняла Закон об осуждении коммунистического и
национал-социалистического тоталитарных режимов. Этот закон сделал невозможной открытую
политическую деятельность наследников КПСС в Украине. Поскольку КПУ прямо провозглашала
себя наследницей КПСС и сохраняла ее символику (в отличие от прочих левых
партий, где бывшие члены КПСС также были, но прямо себя ее наследниками не
объявляли), Окружной апелляционный суд Киева в ноябре 2015 г. принял решение о
ликвидации КПУ. Однако это постановление так и не вступило в силу, поскольку
оно обжалуется в Верховном суде Украины и судебный процесс не закончен.
Выполняя Закон от 9 апреля 2015 г., Центральная избирательная комиссия Украины
не допускает КПУ к участию в выборах, хоть она и регулярно предлагает своих
кандидатов. В соответствии с законом Украины о политических партиях КПУ
регулярно подавала свои финансовые отчеты в Национальное агентство по предотвращению
коррупции. Сайт КПУ – <a href="http://www.kpu.ua/">www.kpu.ua</a> работал до 26
февраля 2022 г., когда был заблокирован. Петр Симоненко в 2014 – 2019 гг.
несколько раз был допрошен следователями СБУ по разным уголовным делам, в том
числе подозрению в государственной измене, но так и не был арестован, а
продолжал жить в элитном особняке под Киевом, а с началом полномасштабной войны
просто скрылся.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Одной из
попыток ребрендинга КПУ было создание политической партии «Левая Оппозиция» в
2015 г., которая принимала участие в выборах и смогла даже получить несколько
мест в местных советах (преимущественно в Житомирской области) на последних
выборах в 2020 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Таким образом
ни одной социалистической или левой партии указом президента Украины от 19 марта
2022 г. не было запрещено. Была приостановлена деятельность<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>пророссийских партий – пятой колонны
российского империализма в Украине, которая подготавливала и поддерживала
российскую агрессию.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">К сожалению
до сих пор в Украине отсутствуют действительно социалистические партии, которые
бы представляли интересы рядовых <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>наемных
работников и прочих трудящихся и эксплуатируемых слоев. Лозунги социализма до
сих пор в Украине использовали в основном последователи<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>российского социал-шовинизма и сталинизма.
Это наследие десятилетий сталинского тоталитарного режима государственного
капитализма, который господствовал в СССР и жестоко подавлял все попытки
самоорганизации населения, в том числе и рабочего класса. Упадок и
деморализация этого класса на протяжении тридцати лет после распада СССР также
не способствовали его политической организации. Украинские социалисты и
марксисты лишь недавно стали создавать свои организации («Социальное движение» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- укр. <span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">«С</span>оц<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">іальний рух»</span> и
«Украинская социалистическая лига»), которые слабо представлены в публичном
пространстве, но они решительно осуждают российский империализм и его
приспешников и поддерживают борьбу украинского народа против российской
агрессии и оккупации. А некоторые из них принимают и личное участие в
вооруженном отражении этой агрессии, считая, что без победы над российским
империализмом ни демократия, ни социализм в Украине невозможны.</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">А.Здоров.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b>P.S.</b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b>Комментарий Олега Дубровского:</b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Очень своевременное напоминание о том, что именно наследники КПСС со времени обретения Украины формальной независимости были и есть агентами влияния российского империализма на украинское общество.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">КПСС была основой политического устройства Российской империи под обманчивым названием СССР, а ее наследники в Украине уже тридцать лет подряд пропагандируют "триединую Русь: Украину- Россию - Беларусь" или "союз братских славянских народов" во главе с имперской Москвой и под духовной опекой московских попов.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Именно благодаря деятельности этой вражеской агентуры в украинском общественном сознании в ХХІ в. сформировался стойкий стереотип: "левый" - значит "пророссийский".</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Но украинские социалисты ведут свою родословную от УСДРП, УПСР и УКП и не имеют ничего общего с этой "пятой колонной" российского империализма в Украине. Они не только решительно осуждают новое нашествие московитов, но и с оружием в руках принимали и принимают участие в украинской национально-освободительной борьбе. Эта борьба за независимость Украины, как показывает нынешный опыт, продолжается и теперь - в </span><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">ХХІ в. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">В обществе, которое не решило своих национально-освободительных задач, успешное развитие классовой борьбы невозможно. Автор совершенно правильно указывает, что без победы над российским имериализмом ни демократия, ни социализм в Украине невозможны.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">Поэтому: от национального освобождения - к социальному!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">Слава Украине!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana; text-indent: 47.2667px;">О. Дубровский - украинский социалист, участник боев против "Новороссии" на украинском Донбассе.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="font-family: verdana; mso-ansi-language: UK;"><o:p><i> </i></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i style="font-family: verdana; text-indent: 35.45pt;">Читайте также:</i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/01/blog-post.html">Олег Дубровский. ОТПОВЕДЬ КРАСНЫМ ПОДГОЛОСКАМ РОССИЙСКОГО ИМПЕРИАЛИЗМА </a></h3>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2022/02/blog-post_26.html">Последняя война путинского рейха</a></h3><div><br /></div><div><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2014/11/russian-imperialism-today.html">Russian Imperialism Today</a></h3></div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="UK" style="font-size: medium; mso-ansi-language: UK;"><o:p><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/06/blog-post.html"> КПУ повертається (вибори 2016 р.)</a></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p> </o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-64815428912891080992022-03-21T09:40:00.007+02:002022-04-09T13:42:27.748+03:00Заборона п'ятої колони в Україні<p><span style="font-family: verdana;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkxg_1ZZGr50niNLzyPUvj5u5pLkj4R_zHoLODuPOwQxPSdglXCvUYKiOMJkOwc5bhhw2ryhke90tC1p4lBcaWSCs4rCZnQ2gI2ySZY-nxXIZcdSEPhEIEevfrytTSRM2jPsLfMsesH9y4ILjFJjF4tAny97wHugYZM0GhhR2lpRvfgca0d7XYeFVfYw=s500" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="348" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkxg_1ZZGr50niNLzyPUvj5u5pLkj4R_zHoLODuPOwQxPSdglXCvUYKiOMJkOwc5bhhw2ryhke90tC1p4lBcaWSCs4rCZnQ2gI2ySZY-nxXIZcdSEPhEIEevfrytTSRM2jPsLfMsesH9y4ILjFJjF4tAny97wHugYZM0GhhR2lpRvfgca0d7XYeFVfYw=w279-h400" width="279" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span><b style="text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK"><span style="font-family: verdana;">Щодо заборони проросійських партій</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">19 березня цього року президент України
Володимир Зеленський підписав указ, що ввів у дію рішення Ради національної
безпеки та оборони України від 18 березня про заборону на період воєнного стану
діяльності в Україні низки політичних партій, які допомагають державі-агресору –
Російській Федерації, що 24 лютого почала повномасштабне вторгнення в Україну.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №153/2022<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Про рішення Ради національної безпеки і
оборони України від 18 березня 2022 року "Щодо призупинення діяльності
окремих політичних партій"<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Відповідно до статті 107 Конституції
України <b>постановляю</b>:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">1. Увести в дію рішення Ради національної
безпеки і оборони України від 18 березня 2022 року "Щодо призупинення
діяльності окремих політичних партій" (додається).<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">2. Контроль за виконанням рішення Ради
національної безпеки і оборони України, введеного в дію цим Указом, покласти на
Секретаря Ради національної безпеки і оборони України.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">3. Цей Указ набирає чинності з дня його
опублікування.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Президент України В.ЗЕЛЕНСЬКИЙ</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">19 березня 2022 року<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Введено в дію</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br />
Указом Президента України<br />
від 19 березня 2022 року<br />
№ 153/2022<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">РІШЕННЯ</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Ради національної безпеки і оборони
України</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">від 18 березня 2022 року<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Щодо призупинення діяльності окремих
політичних партій</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Ураховуючи пряму військову агресію з боку
Російської Федерації, зважаючи на антиукраїнську політичну та організаційну
діяльність, пропаганду війни, публічні заяви та заклики до зміни
конституційного ладу насильницьким шляхом, реальні загрози порушення
суверенітету і територіальної цілісності держави, підриву її безпеки, а також
дії, спрямовані на незаконне захоплення державної влади, демонстрацію проявів
колабораціонізму, насильства, зважаючи на програмні та статутні цілі, що
містять антиукраїнську позицію, поширення відомостей про виправдовування,
визнання правомірною, заперечення збройної агресії Російської Федерації проти
України, з метою забезпечення національної безпеки та громадського порядку в
період дії в Україні правового режиму воєнного стану, запровадженого Указом
Президента України від 24 лютого 2022 року № 64/2022, затвердженого Законом
України від 24 лютого 2022 року № 2102–IX, ураховуючи вимоги законів України
"Про правовий режим воєнного стану", "Про політичні
партії", відповідно до статті 107 Конституції України Рада національної
безпеки і оборони України <b>вирішила</b>:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">1. Призупинити на період дії воєнного стану
будь-яку діяльність в Україні політичних партій "ОПОЗИЦІЙНА ПЛАТФОРМА – ЗА
ЖИТТЯ", "ПАРТІЯ ШАРІЯ", "ДЕРЖАВА", "ЛІВА
ОПОЗИЦІЯ", "ПРОГРЕСИВНА СОЦІАЛІСТИЧНА ПАРТІЯ УКРАЇНИ",
"СОЮЗ ЛІВИХ СИЛ", "СОЦІАЛІСТИЧНА ПАРТІЯ УКРАЇНИ",
"СОЦІАЛІСТИ", "ОПОЗИЦІЙНИЙ БЛОК", "НАШІ" та
"БЛОК ВОЛОДИМИРА САЛЬДО".<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">2. Міністерству юстиції України
невідкладно вжити в установленому порядку вичерпних заходів щодо заборони
діяльності політичних партій, зазначених у пункті 1 цього рішення.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Секретар Ради національної безпеки і
оборони України О.ДАНІЛОВ</span></b><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://www.president.gov.ua/documents/1532022-41765">https://www.president.gov.ua/documents/1532022-41765</a><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Частина названих тут партій містить у
своїй назві слова «Ліва», «Соціалістична» або «Соціалісти». Проте жодна з них насправді
не є ні лівою, ні соціалістичною. Всі вони є або олігархічні політичні проєкти,
або конспірологічні секти, що спекулюють на ностальгії старшого покоління по
СРСР та відверто підтримували багато років російський імперіалізм та шовінізм
під виглядом «слов’янської єдності» та «союзу із братніми православними
народами». Більшість з них давно вже політичні трупи. Найбільшу з цих партій «Опозиційну
платформу за життя» (ОПЗЖ) очолює кум Путіна й колишній глава адміністрації
Кучми Віктор Медведчук, чиї статки оцінюють в сотні мільйонів доларів. Минулого
року за звинуваченням у державній зраді він був заарештований у себе вдома в
елітному маєтку, але із початком війни втік. Частина депутатів від цієї партії
вже заявила про вихід із ОПЗЖ, а деякі найбільш відверті фанати Путіна, як от
депутат Верховної Ради Ілля Кива, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>втекли
з України.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Блок Володимира Сальдо» (колишнього мера
Херсона) разом із частиною місцевих діячів ОПЗЖ, "Опозиційного блоку", КПУ та СПУ після окупації російськими військами Херсонської області намагалися допомогти російським окупаційним військам утворити тимчасову
адміністрацію на території Херсонської області шляхом утворення так званого "Комітету порятунку Херсонщини" й так званої "Херсонської народної республіки". Зокрема про це йшлося на проведеному ними мітингу в Херсоні 13 березня 2022 р. на день визволення Херсону від німецьких нацистів в 1944 р. Але спротив українських громадян Херсонщини не дозволив цього зробити. Хоч масові демонстрації херсонців під українськими прапорами й розганяються російськими нацистами, але Херсонська обласна рада в онлайн-режимі ухвалила рішення про рішуче засудження спроб проголосити ХНР та про єдність з Україною.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">На останніх виборах до місцевих рад в
Україні, що відбулися 25 жовтня 2020 р., згадані вище партії набрали
відповідно:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">ОПЗЖ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 2;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>9,93 % голосів та 4214 мандатів депутатів
місцевих рад ,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Опозиційний блок» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,49 %
голосів та 208 мандатів депутатів місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Партія Шарія»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,12 % голосів та 52 мандати депутатів <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Блок В. Сальдо»<span style="mso-tab-count: 1;"> <span> </span></span>0,10 % голосів та 41 мандат депутатів місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Ліва опозиція»<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>0,03 % голосів та 13 мандатів депутатів місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Партія «Наші»<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>0,01 % голосів та 6 мандатів депутатів місцевих рад.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Крім того частина депутатів, висунутих
шляхом самовисування, також були на той момент членами партій :<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">«Оппозиційний блок»<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>0,12 % або 8 мандатів депутатів місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">ОПЗЖ <span style="mso-tab-count: 4;"> </span>0,06
% або 4 мандати депутатів місцевих рад,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Партія «Соціалісти»<span style="mso-tab-count: 2;"> </span>0,01 % або 1 мандат депутата місцевої ради.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Дані Центральної виборчої комісії України:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://www.cvk.gov.ua/pls/vm2020/pvm002pt001f01=695pt00_t001f01=695.html">https://www.cvk.gov.ua/pls/vm2020/pvm002pt001f01=695pt00_t001f01=695.html</a><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> <span></span></span></o:p></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Слід зазначити також, що до переліку
заборонених партій не потрапила Соціал-демократична партія (голова Олександр
Сугоняко), яка також брала участь в місцевих виборах 25 жовтня 2020 р. й
виборола два мандати. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Всього у місцевих виборах 2020 р. брали
участь 192 політичні партії, хоч всього їх в Україні зареєстровано понад <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>300, але значна частина давно припинила
існування. Див. офіційний перелік політичних партій на сайті Міністерства
юстиції України:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><a href="https://minjust.gov.ua/m/4561">https://minjust.gov.ua/m/4561</a><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Зокрема «Соціалістична партія України» була
зареєстрована ще в 1991 р. Перший її голова Олександр Мороз був головою
Верховної Ради України в 1994-1998 рр. та 2006-2007 рр. Колись це була велика
парламентська партія, утворена частиною колишньої партійної номенклатури КПРС,
що переорієнтувалися на демократичний соціалізм. СПУ підтримала акції протесту
проти режиму Кучми та помаранчеву революцію 2004 р., але вже в 2006 р. перейшла
на бік Януковича, увійшовши в коаліцію із Партією регіонів. На виборах 2007 р.
СПУ не потрапила в парламент й відтоді почався її занепад. Мороз продав
фактично цю партію відомому бізнесмену й політику Миколі Рудьковському, йому
також довелося її віддати чи продати іншим особам. Врешті решт лідером СПУ став
одіозний фанат Путіна депутат Верховної Ради Ілля Кива. На місцевих виборах 2020
р. СПУ не змогла здобути жодного мандату.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Олександр Мороз заснував нову партію – «Соціалістична
партія Олександра Мороза», яка також брала участь в виборах 2020 р., але не
отримала жодного мандату. Ця партія не потрапила під заборону. Слід нагадати
також, що за десять днів до початку повномасштабного вторгнення Росії – 14 лютого
Олександра Мороза в Мінську приймав Олександр Лукашенко, що узурпував пост президента
Білорусі та активно допомагає російській агресії. Проте сам Мороз цю агресію
засудив.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Заборонені партії «Союз Лівих Сил» та «Прогресивна
Соціалістична партія України» є фактично уламками старої СПУ, а ПСПУ –
невеликий фан-клуб чи секта прибічників Наталії Вітренко, також палкої
прибічниці «слов’яно-православної єдності» та «руського миру». СЛС і ПСПУ також
брали участь у місцевих виборах, але не отримали жодного мандату.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Крім них у місцевих виборах 2020 р. брали
участь, не здобули жодного мандату й не потрапили під заборону партії «Соціалістична
Україна» (голова Володимир Гошовський), «Християнські соціалісти» (голова Михайло
Добкін) та «Соціал-демократична партія України» (голова Олена Скоморощенко).<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Комуністична партія України, зареєстрована
в 1993 р. (голова Петро Симоненко), досі існує як юридична особа. Створена
колишньою партійною номенклатурою КРПС, ця партія в 1994-2002 р. мала найбільшу
фракцію в українському буржуазному парламенті й намагалася повернути Україну до
так званого «соціалізму» радянського зразка (фактично державного капіталізму),
підтримуючи при цьому ідею «відродження СРСР» чи «союзу слов</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">янських православних народів» – нову форму
російського імперіалізму та сталінізму. Петро Симоненко та його партія були вірним
союзником олігархічної Партії регіонів та важливою опорою режиму президента
Януковича. Сам Петро Симоненко<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>за своє
лакейство перед Кремлем навіть отримав від Путіна орден «Дружби». Останні
парламентські вибори, в яких брала участь КПУ у вересні 2014 р., партія програла,
не подолавши 5 %-й бар</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">єр.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Окружний апеляційний суд Києва в 2015 р.
ухвалив рішення про ліквідацію КПУ, але це рішення досі не вступило в дію, бо
оскаржується у Верховному суді України. Згідно Закону України про засудження комуністичного
й націонал-соціалістичного тоталітарних режимів від 9 квітня 2015 р., КПУ не
допускають до виборів, хоч вона регулярно пропонує своїх кандидатів. Також
відповідно до закону про політичні партії, КПУ регулярно подає звіти про
фінансову діяльність в Національне агентство по запобіганню корупції. Сайт КПУ –
</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="http://www.kpu.ua/">www<span lang="RU" style="mso-ansi-language: RU;">.</span>kpu<span lang="RU" style="mso-ansi-language: RU;">.</span>ua</a></span><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"> працював до 26 лютого 2022 р., коли був
заблокований. Сам Петро Симоненко із початком повномасштабної війни просто
зник.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Отже жодної соціалістичної чи лівої партії
цим указом президента України не було заборонено. Заборонені проросійські
партії – це п’ята колона російського імперіалізму в Україні, що підтримувала
російську агресію та допомагала окупантам. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Досі на жаль в Україні немає справді
соціалістичних партій, які би представляли інтереси найманих робітників,
боролися за їх класові інтереси, а гасла соціалізму використовують переважно
російські шовіністи й сталіністи. Це все наслідок десятиліть сталінського режиму
державного капіталізму, що панував в СРСР та жорстоко придушував усі спроби
самоорганізації населення, в тому числі робітничого класу. Деморалізація та скорочення
цього класу тривали й після розпаду СРСР. Українські соціалісти та марксисти слабо
представлені в публічному просторі (наприклад «Соціальний рух» та «Українська
Соціалістична Ліга»), але вони рішуче засуджують російський імперіалізм та його
посіпак й підтримують боротьбу українського народу проти російської агресії та
окупації. Деякі з українських соціалістів берують і безпосередню участь в цій боротьбі зі зброєю в руках, вважаючи, що без перемоги над російським імперіалізмом та фашизмом ані демократія, ані соціалізм в Україні неможливі. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;"><i>А. Здоров.</i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> Читайте також:</span></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"></span></o:p></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2019/01/blog-post.html">Олег Дубровский. ОТПОВЕДЬ КРАСНЫМ ПОДГОЛОСКАМ РОССИЙСКОГО ИМПЕРИАЛИЗМА</a></h3><div><br /></div><div><span style="font-size: medium;"><a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2016/06/blog-post.html">КПУ повертається (вибори 2016 р.)</a></span>. </div>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-75350987715908554492022-03-16T20:33:00.003+02:002022-03-16T20:37:00.969+02:00РУКИ ГЕТЬ ВІД УКРАЇНИ! ЗА СОЛІДАРНІСТЬ ПРОТИ ВІЙНИ!<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span lang="UK">Заява Міжнародної мережі
Глобального інституту праці.</span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span lang="UK"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgItDvWWItIomczHSQI9j7GmyIlQai8h34k8I8RNcnOzdKGwQBAfPoK-8wSbArNKRwwxb_jAEkTdsv6H4MSpJUyqRC60mZ9FFLNs8QLjLpY9o5zcmZ4Y1NDpdqSwArMpKk6HSO6jX5JuE5hZSJTdTV5HLl91_o3Sf_1BxoT8B5XXW5KwO50Sy6ZB4Xo3w" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="575" data-original-width="1023" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgItDvWWItIomczHSQI9j7GmyIlQai8h34k8I8RNcnOzdKGwQBAfPoK-8wSbArNKRwwxb_jAEkTdsv6H4MSpJUyqRC60mZ9FFLNs8QLjLpY9o5zcmZ4Y1NDpdqSwArMpKk6HSO6jX5JuE5hZSJTdTV5HLl91_o3Sf_1BxoT8B5XXW5KwO50Sy6ZB4Xo3w=w400-h225" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Маріуполь. 9 березня 2022 р. (ілюстративне фото)</span></td></tr></tbody></table><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><br /><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Повномасштабне вторгнення<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>російських військ на територію України, що
почалося 24 лютого 2022 року, розв</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">язало криваву війну в центрі Європи. Гинуть не тільки військові з обох
боків, але й мирні мешканці, життя людей, на землю яких прийшла війна,
перетворюється на жах. В цих умовах профспілки та інші організації трудящих не
можуть залишатися байдужими або нейтральними спостерігачами. Треба зробити все
можливе, щоби якнайскоріше покласти край агресії та війні.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Український народ, який захищає свою
незалежність та свободу, потребує дієвої солідарності. Підкорення України
авторитарній владі<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Путіна чи його
намісників означало би знищення там демократичних інституцій, в тому числі
робітничого руху, як це вже зроблено в маріонеткових анклавах Донецької та
Луганської «народних республік», що на протязі восьми років знаходяться під
російським контролем. Твердження російської державної пропаганди про те, що
метою вторгнення є «визволення» України, яка нібито знаходиться під владою
«наркоманів та неонацистів», являє собою цинічну брехню. Навпаки, саме Путін та
його «Єдина Росія» знаходяться в дружніх відносинах із багатьма ультраправими
партіями в Європі та всьому світі. Настільки ж брехливі й посилання, які
приводять у виправдання агресії, на буцім-то загрози для безпеки Росії, що
нібито виходять з території України. Справжня мета дій Кремля – захоплення
території України, яку Путін та його посіпаки оголосили штучним утворенням,
створеним більшовиками. Гаслами «боротьби із нацизмом» прикривають спроби
завоювання «життєвого простору» для «Російського миру» та реставрації
Російської імперії. Подібно до того, як у ХХ ст. міжнародний<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>робітничий рух захищав від фашизму Іспанську
республіку та підтримував спротив тоталітарним диктатурам, сьогодні треба встати
на захист демократичної України!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">Нинішня війна – це не конфлікт між
російським та українським народами. Війну розв</span>’<span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;">язав правлячий у Москві диктаторський режим, від
якого страждає й народ Росії. Продовжуючи традиції російського царизму й
сталінізму, сповідуючи архаїчну імперську ідеологію, цей режим ненавидить
Україну не тільки за її прагнення до незалежності, але й за революційні
традиції. Кремлівські правителі бояться, що системні зміни, які сталися в 2014
р. в Україні, можуть знайти продовження в Росії, й цей страх – ще одна причина
розпочатої війни. Путінський режим знову, як і в ХІХ ст., хоче грати роль
міжнародного жандарма. Свідчення тому – не тільки вторгнення в Україну, але й
допомога спорідненим авторитарним режимам в придушенні народних виступів в
Білорусі та Казахстані.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Вже близько мільйона росіян поставили свої
підписи під вимогою негайно припинити агресію. Аналогічну позицію висловили
чисельні професійні співтовариства – науковців, вчителів, лікарів, працівників
культури, архітекторів, видавців та перекладачів тощо. Цей антивоєнний рух
громадянського суспільства також потребує міжнародної підтримки.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Робітничий рух завжди базувався на
цінностях інтернаціоналізму, солідарності понад державні кордони. Зараз ці
принципи мають знайти практичне втілення. Загальних декларацій на користь
мирного врегулювання вже не досить. Мусимо назвати речі своїми іменами й чітко
зайняти позицію в конфлікті, вставши на бік українського та російського<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>народів проти кремлівської олігархії, яка
несе повну відповідальність за розв’язану війну, та вже дійшла до погроз всьому
світові ядерним апокаліпсисом.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">В арсеналі робітничого та антивоєнного
руху є чимало перевірених досвідом засобів боротьби та демонстрації
солідарності. Треба, щоби організації трудящих та громадські співтовариства
розповсюджували правдиву інформацію про причини та характер війни, всіма
доступними засобами протистояли кремлівській пропаганді й добивалися надання
всебічної допомоги воюючій Україні. Якщо агресія не буде зупинена, це стане
найтяжчою поразкою для всіх<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>прогресивних
сил в міжнародному масштабі. Цього неможна допустити.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">За негайне виведення російських військ з
української території!<o:p></o:p></span></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">НІ ВІЙНІ!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Міжнародна мережа Глобального інституту
праці – це альянс організацій, що прагнуть до розвитку міжнародної солідарності
профспілок та інших об’єднань та рухів громадянського суспільства. Її учасники
поділяють мету формування демократичного та стійкого глобального суспільства,
заснованого на принципах<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>соціальної
справедливості, свободи й верховенства права. Учасники мережі ГІП працюють в
інтересах руху трудящих, виходячи з цінностей та принципів демократичного
соціалізму. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><span style="font-family: verdana;">Міжнародна мережа ГІП представлена в
Швейцарії, Великобританії, Росії, США та Франції.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><i><span style="font-family: verdana;">Опубліковано 2 березня 2022 р.:</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">English: <a href="https://www.gli-manchester.net/2022/03/gli-network-statement-on-ukraine">https://www.gli-manchester.net/2022/03/gli-network-statement-on-ukraine</a></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Deutsch: <a href="https://socialism.ch/deutsch/haende-weg-von-der-ukraine-solidaritaet-gegen-den-krieg/?fbclid=IwAR34gz507zkV7SU5nCH9Iulz-XkAX2ykBPAvioe2LnPv_ZC_A-W4UOE5sZI">https://socialism.ch/deutsch/haende-weg-von-der-ukraine-solidaritaet-gegen-den-krieg/?fbclid=IwAR34gz507zkV7SU5nCH9Iulz-XkAX2ykBPAvioe2LnPv_ZC_A-W4UOE5sZI</a></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span style="text-indent: 35.45pt;"><span style="font-family: verdana;">Français: <a href="https://socialism.ch/francais/bas-les-pattes-de-lukraine-pour-la-solidarite-contre-la-guerre/">https://socialism.ch/francais/bas-les-pattes-de-lukraine-pour-la-solidarite-contre-la-guerre/</a></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.45pt;"><span lang="UK" style="mso-ansi-language: UK;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4147097502568316076.post-14752566316548248892022-02-26T21:46:00.006+02:002022-03-18T18:45:03.454+02:00The Last War of Putin's Reich<p> </p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><i style="text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Appeal of Ukrainian Socialists
to the Socialists and Workers of the World</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhgfVol0_J1FqTyBwWe-BJEoB18nB5OcQQVqOBdpbzr5_jIV5X5-H-DCLvErg8KbwL1lGF-dr_e5l6X6pK6DpU_TG2pslTJyqmckO6lYJ8HczxKFD-J_XnOe9L_RkA_dkCCpkfZ4CVccU3ewu9zHinjgLYmrW4OY59hHAn5Nrtf-9beotU7yL8xPhNl-g=s1024" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhgfVol0_J1FqTyBwWe-BJEoB18nB5OcQQVqOBdpbzr5_jIV5X5-H-DCLvErg8KbwL1lGF-dr_e5l6X6pK6DpU_TG2pslTJyqmckO6lYJ8HczxKFD-J_XnOe9L_RkA_dkCCpkfZ4CVccU3ewu9zHinjgLYmrW4OY59hHAn5Nrtf-9beotU7yL8xPhNl-g=w400-h300" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Chernigiv. Destroyed Russian tank</td></tr></tbody></table><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"><br /></span><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Early in the
morning of February 24, Russia unleashed a full-scale war against Ukraine. The
200,000-strong Russian army launched an offensive from the north, east and
south, bombing dozens of Ukrainian towns and villages. Russian President
Vladimir Putin calls this a "special military operation" with the goal
of "protecting the population of Donbass" and to "denazify and
demilitarize Ukraine". This is a blatant lie. For all its faults, Ukraine
is a bourgeois democratic state, where citizens have equal rights regardless of
nationality, and power is changed in elections, not transferred from one
authoritarian ruler to another. The Ukrainian people have the right to
determine their own destiny and defend their choice.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">According to the
Ukrainian Ministry of Defense, only during the first day of the war, on February
24, 137 military and civilian people were killed at the hands of Russian
invaders, 316 people injured.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">At
least three children were confirmed dead. Full casualty figures are not known by
now. Russian cruise missiles and multiple rocket launchers, bullets and shells
continue for the third day to kill and maim Ukrainians, destroying homes,
schools, kindergartens and hospitals.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj6eqho1HTJbGwaGvy0jFWDJWXUFMeKOf8uvq9mTsje0-FPpcZQjYdFbFvQAjfFKOv4QQ9QMsAjHTYd4B_wR3i2ddVvmVT7Z76_4TkDtPAnJscHwYQI0zGXt3h9goGxDGMt5JSXjY447b6py6vZ45lF1rOulRmwvvp6Oem0Gkg_F7b5S7nBArrT11mWtA=s1920" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj6eqho1HTJbGwaGvy0jFWDJWXUFMeKOf8uvq9mTsje0-FPpcZQjYdFbFvQAjfFKOv4QQ9QMsAjHTYd4B_wR3i2ddVvmVT7Z76_4TkDtPAnJscHwYQI0zGXt3h9goGxDGMt5JSXjY447b6py6vZ45lF1rOulRmwvvp6Oem0Gkg_F7b5S7nBArrT11mWtA=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">The Armed Forces of
Ukraine and volunteers are waging a heroic struggle against the invader. In
Kyiv the weapons are being distributed among people. Only during the first day
about 130 combat vehicles, about 30 tanks, 7 planes and 6 helicopters of the
Russian occupation troops were destroyed. According to the General Staff of the
Armed Forces of Ukraine, losses of Russian personnel today amounted to more
than 3,500 people, including about 200 Russian soldiers who have surrendered.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">In Russia itself,
thousands of people took to the streets to protest against the war and
aggression in Ukraine. According to OVD-Info, police detained more than 1,800
protesters in the first two days.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Putin came to power
in the wake of the 1999 Chechen war and has been rebuilding the Russian empire
ever since, combining the traditions of Tsarism and Stalinism. At the same
time, many Russian “leftists” supported and continue to support him in this.
Even the last decision of the State Duma to recognize the puppet imperial
enclaves of Donetsk and Luhansk “popular republics” (DPR-LPR) was adopted at
the suggestion of the Communist Party faction.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">The main obstacle to
the restoration of the Russian Empire is Ukraine. Continuing the <a href="https://proletar-ukr.blogspot.com/2014/11/russian-imperialism-today.html">traditions ofthe Romanovs imperial</a> state, Putin does not consider the Ukrainians to be a
separate nation, but part of the Russians. Ukraine, in his opinion, is an
invention of Russia's enemies: the Poles, Austrians, Germans, and Bolsheviks.
In 2004, an attempt to bring pro-Russian President Yanukovich to power led to a
massive outburst of popular indignation, the Orange Revolution, which marked
Putin's first defeat. In 2010 Yanukovich managed to win the election and became
the main agent of Russian neocolonialism in Ukraine. His corrupt regime was
overthrown by the 2013-2014 bourgeois-democratic revolution, known as the
Euromaidan. After several months of mass protests and barricade fighting in the
center of Kyiv, Yanukovich and his entourage fled to Russia and turned to Putin
for help. For the Kremlin, this served as a pretext for open military
intervention, which led to the annexation of Crimea and the creation of puppet
regimes of the so-called DPR-LPR. Over the past eight years, more than 14,000
people have become victims of Russian aggression in the Donbas, and more than a
million people have become refugees.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEglkyHTRCvtv0lIG3BxxkJMy1iXyhwtHmErUqxUOSMVfidzw4ofNuy4lg2WQUBKJQ-9QiQn5h_WwUBw6y9gpWeEvE9whqLP5UM1cLF9QoTD6uyzZiTP6AkCx728aLxPkWGoVE8ok9dG_OyFqRgqMnv4-wM2MUrfjoLH3E-56bLrUXBL2hh2ev_3PoSVUw" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="360" data-original-width="640" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEglkyHTRCvtv0lIG3BxxkJMy1iXyhwtHmErUqxUOSMVfidzw4ofNuy4lg2WQUBKJQ-9QiQn5h_WwUBw6y9gpWeEvE9whqLP5UM1cLF9QoTD6uyzZiTP6AkCx728aLxPkWGoVE8ok9dG_OyFqRgqMnv4-wM2MUrfjoLH3E-56bLrUXBL2hh2ev_3PoSVUw=w400-h225" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Stanitsa Luganskа. Kindergarten after Russian shelling.</td></tr></tbody></table><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><br /><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">When the
Russian-Ukrainian war began in 2014, a significant part of the Russian,
Ukrainian and Western left declared that they condemned both sides, because it
was the same imperialist war between NATO (the West) and Russia as the First
World War of 1914 -1918. As is well known, the conference of socialists in the
Swiss city of Zimmerwald opposed that war and condemned it as imperialist on
both sides.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">But the current war
is not a direct clash between the imperialist camp of the U.S. and the EU
(NATO) on the one side and Russia and its satellites on the other side. Neither
the US, nor the EU, nor NATO are fighting in this war! This war is imperialist
and neocolonial only from one side - from the Kremlin, which is trying to
reclaim its former part of the empire. Ukraine has its own rich history,
language, and culture, despite being under the rule of the Russian czars for
nearly two and a half centuries. In 1917 the Ukrainian bourgeois democratic
national liberation revolution created the Ukrainian People's Republic. The
Bolsheviks, having seized power in Russia, had to reckon with this and keep it
in the form of a formally sovereign Ukrainian Soviet Socialist Republic,
actually ruled from Moscow. The Stalinist regime organized a mass terror
against Ukrainian culture and mass famine-genocide of Ukrainian peasants in
1932-1933, which took the lives of 3.9 million people.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Here it is entirely
logical to draw an analogy with Ireland, which had also been under English rule
for many centuries, and where the British authorities were responsible for the
mass famine of 1845-1849. The Irish national liberation movement fought for
independence for centuries, with the support of Marx, Engels and Lenin, and at
times even the support of England's rivals among the powers of Europe, such as
Germany.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Therefore, to
transfer the Zimmerwald position to the Russian-Ukrainian war means to help
Russian imperialism to rebuild the empire, to help the new Führer to build a
new Reich in Europe. This is the false position of the Pseudo-Zimmerwald.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhAA7HqVeF740HuNT0BfwXiw5p0ABSUO5icEp37DGdreQ8S6nlD6bq7NGeadURzQttRpxr2WUP6gZCW_kkS7lsnaII1Co3ylfzxH_4WbJLCnKri96EIAx8roJo-U4zs8Cnfavy4o_lljbbo83BwuqSafB8fgFRXLQ2eJ8NxcDRtOCJlwzvzLkuNYogAGg=s1280" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhAA7HqVeF740HuNT0BfwXiw5p0ABSUO5icEp37DGdreQ8S6nlD6bq7NGeadURzQttRpxr2WUP6gZCW_kkS7lsnaII1Co3ylfzxH_4WbJLCnKri96EIAx8roJo-U4zs8Cnfavy4o_lljbbo83BwuqSafB8fgFRXLQ2eJ8NxcDRtOCJlwzvzLkuNYogAGg=w400-h225" width="400" /></a></div><br /><span style="font-size: 14pt; text-indent: 42.55pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span style="font-size: 14pt; text-indent: 42.55pt;">Like the regimes of
Napoleon III and Hitler, the Putin regime ensures internal stability primarily
through external expansion and militant chauvinism. The bloody wars in
Chechnya, Georgia and Ukraine, unleashed by the Kremlin, led to massive
civilian casualties. Until now, the Western powers have treated the Putin
regime more or less loyally, as an equal trading partner or even an ally in the
fight against "international terrorism."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">But that time has
passed.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">An open full-scale
war against Ukraine shows the world that the imperial ambitions of the new
Führer cannot be satisfied or tolerated at the expense of others, for sooner or
later he will come after you.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Whereas little
Chechnya resisted Russian aggression for several years and cost the lives of
some ten thousand Russian soldiers, Ukraine is ten times larger than Chechnya
both in population, territory and potential. We are sure that the Russian Reich
(which for some reason they call the "Russian world") will break its
neck exactly in the war with Ukraine. This will be the last war of the Putin regime
and the Russian Federation in its present form. It is it that today needs
urgent denazification and demilitarization. Russian social chauvinists and
social imperialists who support its bloody wars will also be buried under the
rubble of this regime. And those who survive will be ashamed of it as the
Germans are now ashamed of Nazism and Hitler.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">For this, a great
effort must be made by all who care about the fate of humanity. There is no
other choice for the preservation of peace.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">We call upon all
socialists, workers and honest people of the world to demand that their
governments:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">- bring to trial
the rulers of the Russian Federation, headed by Putin, as war criminals who
unleashed an aggressive war and are responsible for the deaths of thousands of
innocent people;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">- expel Russia from
the UN and other international organizations as a state that has violated the
UN Charter by direct military aggression against other UN member state. Its
re-admission to the UN and other international organizations is possible only
after demilitarization of Russia, renunciation of its nuclear weapons, trial of
the current criminal rulers of Russia and holding of democratic elections in
Russia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">As well as to
demand from the organizations of the Labor movement:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">- expulsion of the
Federation of Trade Unions of Russia and all trade union organizations
supporting directly or indirectly the Putin regime from all international trade
union associations;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">- expulsion of all
supporters of the Kremlin regime and its aggressive policies from international
socialist organizations.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">February 26,
2022.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Andrij Zdorov<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Sergiy Ishchenko<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Alexander Budilo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Oleg Dubrovsky<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Artem Klimenko<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 42.55pt;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">Oleg Vernik<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> -----------------------------------------------------------------------------------------</o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p><br /></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> P.S.</o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p><br /></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjNX4B1Azpbxv0PcL6IGtxGmrKE0_j2UGj8jxOWqsYJYgTNwgKPW314Rvn7Jk2XUFn_40IDe4hTDcj5x-vrYfbO8DAK3TlWTm7mEXRD3_nFNnPaDAuz6pJjLLR4KLOPhI7izqj4OVAzFgNk99cJRKcH6kltREVYmKuunMrIOEWHD-zv35hNFwmUOUCGdQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="522" data-original-width="928" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjNX4B1Azpbxv0PcL6IGtxGmrKE0_j2UGj8jxOWqsYJYgTNwgKPW314Rvn7Jk2XUFn_40IDe4hTDcj5x-vrYfbO8DAK3TlWTm7mEXRD3_nFNnPaDAuz6pJjLLR4KLOPhI7izqj4OVAzFgNk99cJRKcH6kltREVYmKuunMrIOEWHD-zv35hNFwmUOUCGdQ=w400-h225" width="400" /></a></span></div><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><br /></span><p></p><div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Inter, sans-serif; font-size: 16px;"><h2 style="box-sizing: border-box; font-size: 2rem; font-weight: 500; line-height: 1.2; margin-bottom: 0.5rem; margin-top: 0px;">Denisova</h2><h3 style="box-sizing: border-box; font-size: 1.75rem; font-weight: 500; line-height: 1.2; margin-bottom: 0.5rem; margin-top: 0px;">Liudmyla Leontiivna</h3></div><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Inter, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;">Ukrainian Parliament Commissioner for Human Rights </p><p class="MsoNormal">Людмила Денiсова, [Ср 02.03.22 14:31]</p><p class="MsoNormal">https://ombudsman.gov.ua/</p><p class="MsoNormal"><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: center;">Уповноважений Верховної Ради України з прав людини</span></p><p class="MsoNormal"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl gpro0wi8 py34i1dx" href="http://t.me/denisovaombudsman?fbclid=IwAR1WDJlboxYNQDJSIIhQdhG3niQw07qors5C65uWXQmBSgycoSooNe-kfuA" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: white; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0" target="_blank">t.me/denisovaombudsman</a></p><p class="MsoNormal">УКР/ENG</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Ситуація в Україні залишається напруженою. Станом на 13 годину 2 березня 2022 року російський окупант продовжив використовувати тяжку зброю та знищувати цивільне населення. З початку вторгнення Російської Федерації в Україні, за результатами аналізу інформації, з різних джерел загинула 21 дитина та постраждало 55 дітей.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Внаслідок обстрілів загарбниками зруйновано інфраструктуру міст: Києва, Ірпеня, Харкова, Маріуполя, Житомира, Херсона та населеного пункту Василівка Запорізької області.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Так, під час ракетного удару окупантів постраждав пологовий будинок у м. Житомирі.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Водночас російські війська продовжують обстріл мирного населення Запорізької області. Вчора, о 9.00 російсько-окупаційні війська обстріляли центр населеного пункту Василівка, Запорізької області. Снаряди прилетіли на подвір’я місцевої школи.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Харків та Херсон продовжують залишатися під потужними обстрілами окупантів.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Сьогодні вночі внаслідок повітряного удару в м. Житомирі загинула одна дитина та постраждало 6 дітей. Їх було врятовано з підвалів напівзруйнованих будинків. Своїми діями збройних сил Російської Федерації продовжують цинічно порушувати основоположні права дітей – право на життя та охорону здоров’я, гарантовані кожній дитині у світі Конвенцією ООН про права дитини.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Частини цих смертей можна було уникнути у разі встановлення безпольотної зони над Україною. Закликаю міжнародну спільноту та міжнародні правозахисні організації підтримати ініціативу по закриттю українського неба від винищувачів ворога.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">⚡️Між тим під обстрілами у Чернігові в пологовому будинку народилися дві трійні. </p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">💙💛Доки в Україні на світ з’являються такі янголята— ми непереможні!</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">----------</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">The situation in Ukraine remains tense. As of 1 p.m. on March 2, 2022, the Russian occupier continued to use heavy weapons and exterminate the civilian population. So far, 21 children have been killed and 55 injured in the analysis of information from various sources since the Russian invasion of Ukraine.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">As a result of the shelling, the infrastructure of the cities of Kyiv, Irpen, Kharkiv, Mariupol, Zhytomyr, Kherson and the settlement of Vasylivka in the Zaporizhia region was destroyed.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Thus, a maternity hospital in Zhytomyr was damaged during a missile strike by the occupiers.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">At the same time, Russian troops continue to shell civilians in the Zaporozhye region. Yesterday, at 9:00 am, the Russian occupation forces fired on the center of the village of Vasylivka, Zaporizhia region. The shells landed in the yard of a local school.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Kharkiv and Kherson continue to come under heavy fire from the occupiers.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Tonight one child was killed and 6 children were injured in an air strike in Zhytomyr. They were rescued from the basements of dilapidated houses.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Through their actions, the armed forces of the Russian Federation continue to cynically violate the fundamental rights of children - the right to life and health, guaranteed to every child in the world by the UN Convention on the Rights of the Child.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Some of these deaths could have been avoided if a no-fly zone was established over Ukraine. I call on the international community and international human rights organizations to support the initiative to close the Ukrainian skies from enemy fighters.</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Meanwhile, two triplets were born in a maternity hospital under shelling in Chernihiv. As long as such angels are born in Ukraine, we are invincible!</p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal">Людмила Денiсова, [Ср 02.03.22 14:31]</p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><br /></p>proletarhttp://www.blogger.com/profile/02547381374752739703noreply@blogger.com0